სხვა რელიგიები, სწავლება და ტრადიციები პარამეტრები

[KAIROS]

ვხსნი ახალ თემას, რომელიც ძალიან მომცველი უნდა იყოს და ვფიქრობ, უნდა შემოუერთდეს ერთი-ორი პატარა თემა, ოღონდ ვთხოვ დავითს, პირველ პოსტად ეს დატოვოს ჩემი და ავტორობაც შემინარჩუნოს ( სხვა თემაში კი გთხოვთ გამოასწოროთ მსგავსი პრობლემა ), ახლა ახალი თემის შესახებ; აქამდე ჩვენ ვსაუბრობთ როგორ გვესმის საკუთარი რელიგია და ვსწავლობთ მას, ვარჩევთ რა ფსევდოს ნამდვილისაგან, ამ თემაში კი იგივე გავაკეთოთ ოღონდ სხვა დიდ რელიგიებთან დაკავშირებით ( სექტებზე ცალკე თემაა გახსნილი ) ...

ხორცის საკითხი ისლამში და იუდაიზმში

...

ჰალალი ( ნებადართული)

მუსულმანობის ერთერთ ტრადიცია ხორცთან დაკავშირებით უმჭიდროესად უკავშირდება იუდაიზმს, რადგან მუჰამედმა ზუსტად გადმოიღო ძველი აღთქმის კანონები და მოარგო არაბულ გარემოს... ვნახოთ რა კანონები აქვთ მათ;ახლა შევჩერდეთ ისლამის პოზიციაზე(რასაც ქვემოთ დავწერ წყაროდ გამოვიყენებ აბდელაჰ მეჩნუინს, ისლამის ექსპერტს და პრეზიდენტს ისლამური ორგანიზაციისა ევროპაში და არაბეთში, გაზ. მეტროპოლი 20.04.2008 გვ. 11), ეს ექსპერტი 12 საკითხად აყალიბებს, ცხოველის დაკვლის და მიღების ცერემონიალს

1. საჭმელად გამოყენება შეიძლება მხოლოდამხოლოდ ჯანმრთელი ცხოველისა, არც უნდა იყვნენ ნაკლულნი, დაჭრილნი და ავადმყოფნი

2. მკაცრად არის აკრძალული ცხოველთა ცემა და დაშინება ( ), დაკვლის წინ ცხოველს უნდა ეფერებოდნენ ( )

3. ცხოველისათვის ჭრილობის მიყენება ანუ დაჭრა მკაცრად არის აკრძალული, მხოლოდ უნდა დაიკლას.

ახლა როგორ უნდა დაიკლას

4. ჰალალით დაკვლას უნდა ახორციელებდეს, მხოლოდ ჰალალით დამკვლელი, არაჰალალით დამკვლელს არა აქვს უფლება ჰალალით დაკლას ( ანუ რიტუალურ დაკვლას მხოლოდ სპეცყასაბი ახორციელებს, რომელიც მხოლოდ ამ საქმითაა დაკავებული)

5. ასეთი სპეცყასაბი უნდა იყოს აუცილებლად ზრდასრული მუსულმანი ( მამაკაცი რათქმაუნდა ), გონებით და ფიზიკურად ჯანსაღი, და კარგად უნდა იცნობდეს ყველა პროცედურას

6. შესაბამად ჰალალით დაკლულის უფლება მხოლოდ მუსულმანს აქვს

7. დაკვლისას ცხოველი გონზე უნდა იყოს ( ან არ შეიძლება დაძინება, გათიშვა და ა.შ.)

8. მერე იქ წესში ჩამოთვლილია ხელის როგორ მოძრაობით ზუსტად სად უნდა მიაყენოს ჭრილობა და რა ნაწილი უნდა გადაჭრას, თავის მოჭრა არ შეიძლება,

9. დაკვლა უნდა მოხდეს მხოლოდ ერთი დატყმით, ანუ მეორეჯერ დანის აწევა არ შეიძლება ( )

10. დაკვლა ისე უნდა მოხდეს, რომ მთავარი სისხლსადინარები გადაიხსნას და მთლიანად მოხდეს სისხლისგან დაცლა

11. ცხოველის აკუწვა და ნაწილებად დაჭრა, გატყვება და ა.შ. მხოლოდ მაშინ უნდა მოხდეს, როცა დარწმუნდებიან მის სიკვდილში

12. და რათქმაუნდა დაკვლა და ჭამა შეიძლება მხოლოდ "წმინდა" ცხოველებისა ( მცოხნელი და ჩლიქგაყოფილი), ღორი ყველაზე უწმინდურია...

,,,,,,,,,,,,,,,


აი ასეა დაწვრილმანებული "ჰალალის" ტრადიცია, ქრისტიანობას მსგავსი შეზღუდვები არ გააჩნია, იუდაიზმში მსგავსი სიტუაციაა, გახსნილია სპეციალური საყასბოები, სადაც ასეთად გამზადებული ხორცი იყიდება...

იხარეთ;

კაიროსი!

[KAIROS]

მესია

ოო, არა, მეშიაჰ თავისი უღრმესი მნიშვნელობით, გამომხსნელი მხოლოდ ქრისტიანობაშია
ხო, იმ წიგნებიდან რაღაცეები ამოგიკირიფეთ

ტუალეტში არ შეიძლება

1. ყურანის კითხვა.
2. ყურანის შეტანა ან ტანზე ჩამოკიდული შესვლა შეხვეულიც რომ იყოს.
3. ლაპარაკი.
4. ტუალეტის კედლებზე წერა.

ისთიბრა: პატარა უაბდესობის შემდეგ აბდესის აღებამდე ცოტა ხნით მოცდას (გავლა-გამოვლას) ნიშნავს. განსაკუთრებით მამაკაცებმა მოშარდვის შემდეგ მაშინვე აბდესი არ უნდა აიღონ, რადგანაც შესაძლოა,

რომ საშარდე მილი მთლიანად არ იყოს დაცლილი, შარდის წვეთები იყოს დარჩენილი შიგ, რაც შემდეგში დაიცლება და აბდესს მოშლის. ისთიბრა შემდეგნაირად სრულდება:

1. ტუალეტის შემდეგ დროის გასაყვანად ცოტათი გავიარ-გამოვიართ.
2. დახველებით შარდის მილში დარჩენილ წვეთებს გარეთ გამოვდევნით.
3. სხვადასხვა მოქმედებებს ჩავატარებთ, რომლებიც გვაქს თვითონ შემუშავებული.
4. ბოლოს კვლავ წყლით გავისუფთავებთ შარდის სიბინძურეს და შევიმშრალებთ.

ქალები ტუალეტში ცოტათი მოიცდიან და სისუფთავეს ჩაატარებენ. მათთვის ზემოთ ჩამოთვლილი პირობები საჭირო არაა.

ტუალეტში შესვლამდე ჩუმად “ეღუზუ ბისმილლას” ჩავიკითხავთ და ასე ვიტყვით: “ჩემო გამჩენო! შენ დამიფარე მავანისა და სიბინძურისაგან!” მარცხენა ფეხით შევალთ, მარჯვენა ფეხით გამოვალთ.

ეს კი სრული ნაზავია ფატალიზმისა და მონოთეიზმისა, შედეგად ნახეთ რა მიიღეს:

6. ბედისწერის არსებობის დაჯერება

ამქვეყნად ყველა ხილული და უხილავი მოვლენა, რაც ხდება და რაც უნდა მოხდეს, უდიდესი ღვთის მიერაა ცნობილი და განსაზღვრული. ამას ბედისწერა ჰქვია.

ბედისწერა (ყადერი) ზომასა და ანგარიშს ნიშნავს. სამყაროში სხვადასხვა ნივთიერებათა და მოვლენების უცვლელ სისტემატიურ კანონზომიერებას, პრინციპებს ბედისწერას ვეძახით.

თავიდან განსაზღვრული მოვლენები დროულად და ბედისწერის შესაბამისად ხორციელდება. ამას შემთხვევა (ყაზა) ჰქვია. ბედისწერა დასახული მიზანია, შემთხვევა კი ამ მიზნის უნაკლოდ განხორციელება.

სინამდვილეში შემთხვევის და ბედისწერის დაჯერება ღვთის დაჯერების შედეგია. ვისაც სჯერა, რომ ღმერთმა ყველაფერი იცის, ყველაფრის ძალა შესწევს, ეჭვგარეშეა, რომ მას შემთხვევისა და ბედისწერისაც სჯერა.


ისლამის მიხედვით ბედისწერის გვჯერა, მაგრამ ჩადენილი არასწორი ქმედებებისა და ცოდვების საბაბად ბედისწერის გამოყენება არ შეიძლება. მუსლიმანი მოვალეა რომ ღვთის ბრძანებებს ასრულებდეს და არამი საქმეებიდან შორს იყოს. ღვთის ბრძანებების შესრულებისა და არამი საქმეებიდან თავის მოსარიდებლად საკმარისი ჭკუისა და შესაძლებლობის მქონე ადამიანმა რაიმე შემთხვევების დროს არ შეიძლება თქვას “რა ვქნათ ღმერთს ასე განუსაზღვრია, ბედისწერა ასეთი ყოფილა” და თავისი დანაშაული ბედისწერას ან ღმერთს მიაწეროს, ეს დიდი ცოდვაა

საინტერესოა მათი გაგება სისუფთავის შესახებ, აქ ერთადაა ჰიგიენა გადაზრდილი რელიგიურ მოთხოვნილებებში

სიბინძურე და სიბინძურისგან გასუფთავება

• რჯულის მიხედვით ყველა ის ნივთიერება, რომელიც სუფთა არაა, სიბინძურეა. ამიტომ ყველა მლოცველი სიბინძურისაგან უნდა გასუფთავდეს და ისე წარსდგეს ღვთის წინაშე სალოცავად. ზოგი სიბინძურე შესამჩნევია, ზოგი შეუმჩნეველი.

• თუ სიბინძურე შესამჩნევია, საჭიროა მისი ბოლომდე, გაქრობამდე გაწმენდა და გასუფთავება. თუ სიბინძურე ძნელად გასაწმენდია და გაწმენდის შემდეგ ჭუჭყის ფერი მაინც შეიმჩნევა, გასუფთავებულად ითვლება და ასეთი ტანსაცმლით ნამაზის ლოცვა შეიძლება.

• შეუმჩნეველი სიბინძურე გამწმენდელზეა დამოკიდებული, საგულდაგულოდ უნდა გაიწმინდოს. თუ საეჭვო არ იქნება, მხოლოდ წყლით გარეცხვა საკმარისია, ისე როგორც შარდიანი ტანსაცმელი (შარდიანი ტანსაცმლის მხოლოდ წყლით კარგად გარეცხვა საკმარისია).

• ნამაზის მლოცველმა ტანისამოსსზე, სხეულზე და სალოცავ ადგილზე არსებული შესამჩნევი თუ შეუმჩნევი სიბინძურე კარგად უნდა გაასუფთავოს. ეს ფარძია.

• სიბინძურის გასაწმენდად ჩვეულებრივი წყლის გარდა ნარევი წყლის (მაგ. ვარდის წყალი, ძმარი და სხვ.) გამოყენებაც შეიძლება.

• თუ ფეხსაცმელზე ან მესთზე მსხვილფეხა ან წვრილფეხა პირუტყვის სიბინძურე, სისხლი, ან კიდევ სპერმა დაეცა, გახმა და წყალი არ მოიპოვება, სამივე სიბინძურის მიწით გაწმენდა შეიძლება.

• შარდით დაბინძურებული ადგილი მხოლოდ და მხოლოდ წყლით გაიწმინდება მიწა ან სხვა ნივთიერება ვერ გასწმენდს.

იქამდის განსაზღვრულია ლოცვის მოხრებიც ( მადლობა კანონისტ, მე სულ სხვა ენებზე მქონდა ესენი და თარგმნა მეზარებოდა )

ამის შემდეგ “ელლააჰუ ექბერ” ვიტყვით და წელში მოვიხრებით. ამ მდგომარეობას “რუქუღი” ჰქვია. რუქუღზე ზურგი და თავი სალოცავი ადგილის პარალელურად უნდა გვქონდეს. (ქალები კი წელში ოდნავ მოიხრებიან). ხელებს მუხლებზე დავიწყობთ, თითები გაშლილი გვექნება და სამჯერ ასე ვამბობთ: Aსუბხაანე რაბბიელ ღაზიიმ”

აი აქ აშკარად სჩანს ის საშიშროება, რასაც ხშირად ჩვენთან ნერგავენ ეკლესიაში, ასე ჩაიცვი, ასე მოიხარე, ასე გააკეთე... ადევნეთ თვალყური ამ წესებს და ბევრ მსგავსებას ნახავთ...

მოკლედ ამ ჯდომისას ბევრი რამაა დაწვრიმანებამდე დაწვრილმანებული

ა- ყიამის დროს (ლოცვისას ფეხზე დგომა) წელში გამართული უნდა ვიდგეთ, ხელები ჭიპზე უნდა გვქონდეს დაწყობილი და თვალებით სეჯდეს ადგილს უნდა ვუყურებდეთ. თავი აქეთ-იქეთ არ უნდა შევაბრუნოთ და თვალებიც ერთი წერტილისაკენ უნდა გვქონდეს მიმართული.

ბ- რუქუღის (წელში მოხრა) დროს თავი და ზურგი გამართული უნდა გვქონდეს, მუხლებში არ უნდა მოვიხაროთ, თვალებით ფეხების წვერებს უნდა ვუყურებდეთ.

გ- სეჯდეზე დასვლისასაც თავი და ზურგი გამართული უნდა გვქონდეს.

დ- ლოცვისას ჯდომის დროს ხელები მუხლებზე უნდა დავიწყოთ, თითები გაშლილი უნდა გვქონდეს, ერთმანეთს არ უნდა ეხებოდეს. თავი ზედმეტად არ უნდა დავხაროთ და თვალებით ხელის თითების წვერებს უნდა ვუყურუბდეთ.

11. ოთხმუხლიანი ნამაზების ლოცვისას პირველი ჯდომა.
12. მეოე, მეოთხე, მეექვსე და ა.შ. მუხლებზე დაჯდომის დროს “ეთთეხიათუს” კითხვა.
13. ნამაზის ლოცვის ბოლოს მარჯვნივ და მარცხნივ მისალმება.

ნახეთ, არ გეცნობათ?

ნამაზის მექრუჰები მოკლედ ასე შეიძლება ჩამოვაყალიბოთ:
1. ლოცვისას სხეულის თამაში.
2. ლოცვისას ტანსაცმელზე თამაში.
3. თითების ტკაცუნი.
4. დამთქნარება და გაზმორება.
5. სხვა რაღაცაზე ფიქრით ნამაზის სალოცავად დადგომა. მაგ. ბრაზმორეული, მშიერი და სხვ. თუ დრო არის, მლოცველი ჯერ უნდა დაწყნარდეს, ჭამოს და შემდეგ უნდა დადგეს სალოცავად.

6. ლოცვისათვის შეუსაბამო (დახეული, გრძელსახელოებიანი და სხვ.) ტანსაცმლის ჩაცმა, მკლავებშიშველი ლოცვა.

7. ხელის თითების ერთმანეთზე გადაჭდობა.
8. ლოცვისას სხეულზე ხელების მარჯვენა ან მარცხენა მხრეს დაწყობა.
9. უმიზეზოდ ძირში ან სხვა რაღაცაზე დაყრდნობა.
10. ჯდომისას მუხლებში გაშლა.

საკმარისია დღეს... კაი კაცი კანონისტა

მეთქი რა თარგმნიიის
იხარე,

კაიროსი!