ღვთიური და ადამიანური წილი ცხონებაში პარამეტრები

[მნათე]

სანამ უშუალოდ სათქმელზე გადავიდოდე, მეტად დამაფიქრებელ სახარებისეულ ციტატას შემოგთავაზებთ:

"ღმერთი იქმს თქვენში სურვილსაც და მოქმედებასაც თავისი სათნოებით" (ფილ. 2, 12-13)

ალბათ ყველას მოგისმენიათ არაჩვეულებრივი საგალობელი "დავიღალე" რომელიც საკუთარ დაღლილობაში მოუხმობს ქრისტეს, ეს გალობა იმ გაკოტრებული ადამიანისაა, ვინც აღმოაჩინა, რომ საკუთარი ძალებით არ შეუძლია ქრისტესთან მისვლა, ვინც შეიცნო ადამიანური მოქმედებებისა და შესაძლებლობების უსუსურობა სრულყოფის გზაზე და დაბეჩავებულს აღმოხდა - არაფერი შემიძლია, მოდი ჩემთან იესო...

მაგრამ ძალიან უცნაურია, ერთის მხრივ ჩვენ გვევალება სრულყოფა, და რახან გვევალება ე.ი გარკვეული სახის მოქმედებაც გვაქვს შესასრულებელ;"შიშით და ძრწოლით იღვაწეთ თქვენს სახსნელად"; "აღძარით და მიიტაცეთ ღვთთის სასუფეველი" მაგრამ რა არის ჩემი გასაკეთებელი, თუ ყოველივე რაც "ჩემია" სინამდვილეში ეკუთვნის ღმერთს?

თუ ადამიანს სურვილი მიეცით, მოქმედებაც თავისი სათნოებით, გზაზეც გაიყვანეთ და სახლშიც დააბინავეთ, სახნისიც მიეცით და სამკალიც განა გვქნება იმის თქმის საფუძველი, რომ მანაც გააკეთა რაღაც?

ჩვენს გონებაში ღმერთი და ადამიანი ერთდროულად მუშაობს, რას აკეთებს თითოეული მათგანი?

[G_I_O_R_G_I_]

"ღმერთი იქმს თქვენში სურვილსაც

ჩემი აზრით აქ არ იგულისხმება ყოველდღიური სურვილი საკუთარი თავის გამოსწორებისა ან სწორი არჩევნის გაკეთების სურვილი შედარებით წვრილმან ცოდვებთან მიმართებაში და ეს სურვილი ადამიანის თავისუფალი ნებიდან გამომდინარეობს.
ხოლო ზემოთ ციტირებულში შეიძლება მოვიაზროთ როცა უფალი ისე მოქმედებს რომ არაეკლესიური ადამიანს სურვილი უჩნდება დაიწყოს ეკლესიური ცხოვრება გაიგოს რა არის ქრისტიანობა და აშ. და მაინც განა უფალი ყველა ადამიანს არ აძლევს ასეთ შანს მრავალგზის მათი ცხოვრების მანძილზე გადარჩენისა მაგრამ ზოგი იგებს და ზოგი არა მათი (ადამიანური) თავისუფალი ნებიდან გამომდინარე.ამიტომ ადამიანურ თავისუფალ ნებას და სურვილს დიდი ადგილი უკავია ადამიანის ცხონების საკითხში და მხოლოდ ღვთაებრივი და ადამიანური სურვილის (თავისუფალი ნების) სინერგიით მოხდება ადამიანის ცხონება.
უუნარო ადამიანი ითხოვს და უფალი აძლევს სხვადასხვა ნიჭებს და ადამიანის გონიერება(შემოქმედებითი საქმიანობა) იმაში მდგომარებს რომ ეს ნიჭები სწორად გამოიყენოს სულის ცხონების საქმეში და წარემატოს (როგორ უფრო მეტი სურვილით ებრძოლოს ცოდვას,უფრო მეტი სურვილით ისწაფვოს ღვთისკენ და აშ) ხოლო უფალი დაინახავს რა ადამიანის ამ მონდომებას ყველაფერს შეუძლებელს ადამიანური ძალებისთვის შეაძლებინებს.
როგორც მამა თეოდორე ამბობს ხშირად ქადაგებაში ადამიანმა თუ არ გააკეთა თავისი გასაკეთებელი უფალი არ გააკეთებს მის ნაცვლად მის გასაკეთებელ საქმეს.