უფლის მოშიშობის შესახებ, უნდა გვეშინოდეს თუ არა უფლის? პარამეტრები

[თათარაშვილი]

რამოდენიმე დღის წინ მე და ლევანი ვკამათობდით იმაზე, უნდა გვეშინოდეს თუ არა უფლის?
ლევანის პოზიცია იყო ის რომ უფლის მიმართ უნდა განვიცდიდეთ: სიყვარულს, თავმდაბლობას, მორჩილებას მაგრამ არა შიშს. ხოლო ჩემი პოზიცია იყო რომ ამ ყველაფერთან შიშისაც უნდა განვიცდიდეთ უფლის მიმართ...
ერთის მხრივ, უფლის წინაშე შიშს რომ არ განვიცდიდეთ ეს რას ნიშნავს? ჩვენ ვიცით კარგად რომ უფალი არა მხოლოდ მოსიყვარულე მამაა ჩვენი არამედ მართლმსაჯული, სწორედ მისი მართლმსაჯულების უნდა გვეშინოდეს, რადგან მის მართლმსაჯულების წინაშე ცოდვილები ვართ. მაგრამ რა თქმა უნდა უფლის მიმართ შიშმა მისდამი სიყვარული არ უნდა გადაფაროს!!! და ადამიანი იქამდე არ უნდა მივიდეს რომ უფლის მიმართ შიშის გარდა არაფერს განიცდიდეს... ეს ნამდვილად არასწორია (!)


4. თქვენ გეუბნებით, ჩემს მეგობრებს: ნუ გეშინიათ იმათი, რომელნიც ჰკლავენ ხორცს, მაგრამ სხვას ვეღარას გავნებენ;

5. არამედ გიჩვენებთ, ვისი გეშინოდეთ: გეშინოდეთ იმისა, ვისაც თქვენი მოკვლის შემდეგ შეუძლია ჩაგაგდოთ გეენას. დიახ, გეუბნებით, მისი გეშინოდეთ. (ლუკ.14)


ვისაუბროთ თემის ირგვლივ

[მნათე]

ახლა მთლად არ მცალია, ერთს ვიტყვი - შიში გვესმის ადამიანური გაგებით, რაც აბსოლუტურად მიუღებელია.

არის ამაზე თემაც...