სქიზმა?, ბრძოლა აკადემიურობის წინააღმდეგ? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მინდა ვისაუბრო ჩემთვის ყველაზე მტკივნეულ საკითხზე, რომელიც ჩემი აზრით ძალიან მნიშვნელოვანია ეკლესიის ცხოვრებაში.

დიდი ხანი არაა, რაც ამ ფორუმში ვარ და ის ტენდენციები რაც მინახავს რეალში, არაა გასაკვირი, რომ სახეზეა აქაც. უკვე რამდენიმე თემაში კამათის და პოლემიკის შემდეგ ერთი უცნაური მომენტი გამოიკვეთა. გარკვეული ჯგუფის მხრიდან არა ერთხელ ისმის მოწოდებები, რომ ტიხონის სახ. საღვთისმეტყველო აკადემიის პროფესორი, რომელიც რამდენიმე რამდენიმე ათეული წელია ასწავლის ღვთისმეტყველებას აკადემიაში, თურმე ერეტიკოსია. ამას არ დასჯერდნენ და საქართველოზეც გადმოვიდნენ, აგერ იგივე ჯგუფის მიმდევარნი, თურმე ჩვენი საღვთისმეტყველო სემინაირა-აკადემიის ცნობილი პროფესორის (რომელმაც არა ერთი თაობა გამოზარდა სასულიერო პირებისა) ედიშერ ჭელიძის მართლმადიდებლობასაც აყენებენ ეჭვის ქვეშ და მის ერეტიკულობაზეც კი საუბრობენ მინიშნებით.

რაშია საქმე? თუ მართლა ასეა, მაშინ არ მიკვირს, რომ შესაბამისი ჯგუფის ერთერთი თეორია რაღაც შეთქმულების არსებობაზეა აგებული, აბა ან სხვაგვარად როგორ შეიძლება გავიგოთ ის ფაქტი, რომ ეს ხალხი (ოსიპოვი და ჭელიძე) რა თქმა უნდა პატრიარქების კურთხევით ასწავლიან უკვე არა ერთი წელია, ცხადია პატრიარქების მფარველობის ქვეშ არიან და თუ ეს ასეა, მაშინ იმ ჯგუფის მიმდევარნი ხომ არ ცხებენ ჩირქს სწორედ პატრიარქებს? რატომ არის ასეთი გალაშქრება აკადემიურობის წინააღმდეგ სასულიერო სფეროში? რისი ტესტია ეს?

ჩემი აზრია რომ ეს ერთგვარი ჩამოუყალიბებელი, ჯერ გაუფორმებელი სქიზმაა ,თუმცა სქიზმის ბევრ ელემენტს ატარებს.

ვიმსჯელოთ.

[ზებედე]

სამწუხაროდ, ჩვენს დროში მრავალ ადამიანს შემოაქვს შფოთი დედაეკლესიაში. მათ ნაწილის (განათლებულს) - დოგმატები გონებით აქვთ მიღებული და არა წმიდამამებისეული სულით. ხოლო სხვანი, გაუნათლებლები ან ნაკლებად განათლებულები, დოგმატებს კბილებით არიან ჩაფრენილები და ამიტომ კბილთა ღრჭენით დაობენ საეკლესიო საკითხებზე. და ამგვარად, ეკლესია ორივე მხრიდან უფრო დიდ ზიანს ღებულობს, ვიდრე მართლმადიდებლობის მტრებისაგან.


ურთიერთსაწინააღმდეგო უკიდურესობებს ყოველთვის ზიანი მოაქვს დედა ეკლესიისთვის და ისინიც, ვინც მათ ემხრობიან, რადგან ამ უკიდურესობის ორივე ბოლო (მხარე) ჩვეულებრივ ძლიერ აზიანებს. ეს იმის მსგავსია, რომ ერთ უკიდურესობას ემხრობოდეს ეშმაკეული, დასნებოვნებული სულიერი ურცხვობით (ყველაფრისადმი სიძულვილით), ხოლო მეორეს კი - შეშლილი, რომელშიც შმაგი ეჭვიანობა გონებაშეზღუდულობასთანაა შერწყმული და მაშინ - უფალო შეგვიწყალენ! - ორი უკიდურესობის მომხრეები მუდმივ ორთაბრძოლაში იქნებიან და ვერ გაარჩევ, ვინ არის მართალი და ვინ - დამნაშავე


მამა პაისი ათონელი

[Sotiris]

სამწუხაროდ, ჩვენს დროში მრავალ ადამიანს შემოაქვს შფოთი დედაეკლესიაში. მათ ნაწილის (განათლებულს) - დოგმატები გონებით აქვთ მიღებული და არა წმიდამამებისეული სულით. ხოლო სხვანი, გაუნათლებლები ან ნაკლებად განათლებულები, დოგმატებს კბილებით არიან ჩაფრენილები და ამიტომ კბილთა ღრჭენით დაობენ საეკლესიო საკითხებზე. და ამგვარად, ეკლესია ორივე მხრიდან უფრო დიდ ზიანს ღებულობს, ვიდრე მართლმადიდებლობის მტრებისაგან.
ურთიერთსაწინააღმდეგო უკიდურესობებს ყოველთვის ზიანი მოაქვს დედა ეკლესიისთვის და ისინიც, ვინც მათ ემხრობიან, რადგან ამ უკიდურესობის ორივე ბოლო (მხარე) ჩვეულებრივ ძლიერ აზიანებს. ეს იმის მსგავსია, რომ ერთ უკიდურესობას ემხრობოდეს ეშმაკეული, დასნებოვნებული სულიერი ურცხვობით (ყველაფრისადმი სიძულვილით), ხოლო მეორეს კი - შეშლილი, რომელშიც შმაგი ეჭვიანობა გონებაშეზღუდულობასთანაა შერწყმული და მაშინ - უფალო შეგვიწყალენ! - ორი უკიდურესობის მომხრეები მუდმივ ორთაბრძოლაში იქნებიან და ვერ გაარჩევ, ვინ არის მართალი და ვინ - დამნაშავე
მამა პაისი ათონელი

გუჯა, და ვინ ვინ არის ამ ციტატაში ახლა? ტყუილად ხომ არ დაგვიპოსტეთ? მამა პაისი ბუნებით ძალიან რბილი და მოკრძალებული ადამიანი იყო, უკიდურესი განცხადებები არ უყვარდა, მაგრამ ლიბერალური ეკუმენისტური სული ცხადია არასოდეს ახასიათებდა. და აი სწორედ ასეთი რბილი ფორმით მან შემდეგი სიტყვებიც თქვა:

Некоторые из тех православных, кто, отличаясь легкомыслием, хотят "протолкнуть Православие", "развернуть миссионерскую деятельность", устраивают совместные конференции с инославными - чтобы при этом было побольше шума, и думают, что таким образом - смешиваясь со злославными во единый винегрет - они "проталкивают Православие!" После этого за дело принимаются "суперревнители". У этих другая крайность: доходят даже до хулы на Таинства Поместных Церквей, живущих по новому календарю, и тому подобного, весьма соблазняя благоговейные и православно чуткие души."
[Старец Паисий Святогорец. "СЛОВА, том 1. С болью и любовью о современном человеке". Москва, 2003, изд. Дом "Святая Гора", часть четвёртая " о Церкви в нашу эпоху", стр. 364].

აბა, ვინ არიან ვინც ბოროტადმადიდებლებთან ერთად კონფერენციებს აწყობენ და ვინც მათთან ერთ ვინეგრეტში ერევა?