ქრისტიანული გრაფიკული და რელიეფური სიმბოლიკა., და მათი აღრევა წარმართულ-ოკულტურ სიმბოლოებთან. პარამეტრები

[სარდიონ]

ხშირად მართლმადიდებლურ ტაძარში ისეთ სიმბოლოს წააწყდები რაც წარმართულ ან ოკულტურ ტაძარს უფრო შეშვენის, რაც გაოცებას იწვევს.

ეს პენტაგრამა სოლინიდანაა ,ხორვატია, წმინდა პეტრეს და მოსეს ტაძრიდან.მეათე საუკუნის ტაძრიდან.
მართლმადიდებლურ და ზოგადად ქრისტიანულ ტაძრებში ამ სიმბოლოს , როგორც წარმართულს და ოკულტურს არ ხმარობდნენ.
ძველ ბაბილონში ეს სიმბოლო ნიშნავდა ამქვეყნიურ სიძლიერეს , გავრცელებულს ქვეყნის ოთხივე მხარეს და ჰაერში.
შეადარეთ საბჭოთა ან ამერიკულ სამხედრო , სიმბოლოს, რომელიც სწორედ ამქვეყნიური ძალაუფლების შინაარსს ატარებს.

[მნათე]

სარდიონ

ევროპაში მასონური მოძრაობის წარმოშობაზე ვკითხულობდი და იქ შემხვდა ფაქტები მასონური სიმბოლოების მართლმადიდებლურ ეკლესიაში დამკვედრების შესახებ.
ზოგიერთი მდიდარი მასონები, რომლებიც ეკლესიების მშენებლობა, მორთვა მოკაზმვას აფინანსებდნენ, ცდილობდნენ და ახერხებდნენ მასონური სიმბოლოების ეკლესიაში დანერგვას.
ტოლერანტულ და ყველა ერთი ღმერთის შვილები ვართ განწყობის საფუძველზე.
ასე მოხვდა ხუთქიმიანი ვარსკვლავი 18 ე საულუნის ბოლოს ხატებზე აგრეთვე ამავე პერიოდიდან გვხვდება ეგრეთ წოდებული "ვსევიდიაშეე ოკო"
ფრესკებზე და ხატებზე, რაც ცნობილი ძველეგვიპტური ჯადოქრული ხოლო დღეს მასონური სიმბოლოა და მანამდე მართლმადიდებლურ გამომსახველობაში , როგორც საღვთისმეტყველო სიმბოლო , უბრალოდ არ არსებობდა.

იკონოგრაფიაში არაერთი სიმბოლოა წარმართული... თუნდაც შარავანდედი, ჩემი აზრით არავითარი მისტიური განხორციელება მათ არ აქვთ და ეკლესიის ბუნება მთლიანად შთანთქავს უცხოს ჩანაფიქრს, თუ ასეთი საერთოდ არსებობს.

მაგალითად ეს არის პირველი, მოწამეთა ეკლესიად წოდებული, კატაკომბური ეკლესიის იკონოფრაფია:



როგორც ხედავთ მაცხოვარს წვერი არ აქვს... იკონოგრაფიის დახვეწისა და ისტორიული გადმოცემის შეჯერებით ფორმირებულმა ტრადიციამ, ბოლოს ამგვარი გამოსახვა არასათანადოდ მიიჩნია, ისევე როგორც ანგელოზების ქალად გამოსახვისა და სხვათა ჩვეულება.

[სარდიონ]

სარდიონ
მაგალითად ეს არის პირველი, მოწამეთა ეკლესიად წოდებული, კატაკომბური ეკლესიის იკონოფრაფია:

ეს არავითარი საეკლესიო იკონოგრაფია არ არის.
რადგან სანამ ეკლესია ჩამოაყალიბებდა კანონიკურ სტილს, მანამდე ადრეული პერიოდის ქრისტიანები სარგებლობდნენ იმ დროისთვის არსებული და თანამედროვეთათვის კულტუროლოგიურად გასაგები საერო მხატვრობის ხერხებით, როგორც ამ ნიმუშზეა.
აქ არ არის კონკრეტული სახეები, არამედ სიმბოლური, იგავური ფორმაა , პირტიტველა ყმაწვილი არის მწყემსი კეთილი, ანუ ქრისტე, რომელმაც დაკარგული ცხვარი მოიძია და გადაარჩინა.