ლიტურგიკული ცნობიერება არ არის, უმთავრესი პრობლემა? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მინდა ჩემი ნააზრევი შემოგთავაზოთ.
ამას წინათ გავხსენი თემა: "წირვაზე წასვლის მთავარი მიზანი" და იქვე მივუთითე რომ მაინტერესებდა უმთავრესი მიზანი და არა ყველაფერი დანარჩენი , რაც შესაძლოა ამ მიზნიდან გამომდინარეობდეს. რამდენადაც ეს უცნაური არ უნდა იყოს, პასუხი იყო ძალიან უცნაური...მხოლოდ ორმა ადამიანმა თქვა რომ მთავარი მიზანი არის უფლის სისხლთან და ხორცთან ზიარება, ყველა დანარჩენი შემოიფარგლა ზოგადი პასუხებით: "კარგად ვგრძნობ თავს; სიხარულისთვის; შვებისთვის; ამის გარეშე არ შემიძლია; სიმშვიდისთვის და სიყვარულისთვის; ღმერთის გარეშე მეშინია; ბოროტი ძალებისგან დასაცავად; გრძნობ უფალს უფრო ახლოს და თითქოს სწყდები მიწიერს; ..."

და პასუხზე: "უფალთან შესახვედრად"-როდესაც მოვთხოვე უფრო დაზუსტება, მივიღე: "ტაძარში როცა მივდივარ და იქიდან ვბრუნდები სახლში ვგრძნობ რომ უფალი ჩემთანაა "
მეორესთან, როდესაც მის პასუხზე: "შვება"-დაზუსტება მოვთხოვე, პასუხი ასეთი მივიღე: "მე ის დავწერე, რასაც დღეს ვეძებ - შვებას, თუ რისგან ეს უკვე აღარაა საინტერესო, ხვალ შეიძლება სხვა რამეს ვეძებდე, ზეგ სხვას "

ნუ გამიგებთ, რომ რამეს კონკრეტულად ვინმეს ჩავეძიე სპეციალურად...უბრალოდ თუ ქრისტე იმიტომ მოკვდა, რომ ასეთი ზოგადი ფრაზებით იყოს დატვირთული ჩვენი "ლიტურგიკული ლექსიკონი", მაშინ მეჩვენება, რომ დღეს ეკლესია სერიოზულ კრიზისშია.

არ შეიძლება ვინმეს კითხვაზე:"რა არის მთავარი მიზეზი უნივერსიტეტში სიარულისა" გაუჩნდეს პასუხი: მეგობრებთან შეხვედრის საშუალება-თუმცა არც ამის გარეშეა, მაგრამ კითხვა ხომ უმთავრესს ეხება, უმთავრესზე პასუხიც ადეკვატური უნდა იყოს: "უნივერსიტეტში სიარულის მთავარი მიზეზია განათლების მიღება"

ასევე, ჩემს კითხვაზე: "რა არის მთავარი მიზეზი წირვაზე წასვლისა", პასუხი ცალსახაა: "ზიარება უფლის ჭეშმარიტ სისხლსა და ხორცთან", ყველა დანარჩენ შემთხვევაში გამოვა, რომ ქრისტე ტყუილად ეწამა...

[ლილიანა]

ის რომ ეკლესიაში ზედმიწევნით დადის ვინმე და ასრულებს ყველა წესს არ ნიშნავს რომ ის ეკლესიის წევრია.

და სიყვარული თავდაბლობა მორჩილება არ გაძლევს უფლება თავი ეკლესიის წევრად მიჩნიო
ძალიან კატეგორიულად ხო არ ჟღერს ეს სიტყვები
ადამიანი რომელიც ინდომებს დადის უხარია უყვარს ეზიარება მაცხოვრის სისხლს და ხორცს ! და აუცებ მას ეუბნები რო შენ თურმე იტყუებ თავს გონია რო ეკლესიის წევრი ხარ სინამდვილეში კი ეკლესიის წევრობა რჩეულთა ხვედირია
და შენ შეგიძლია მხოლოდ მოწედებულთან რიცხვს მიაკუთნო თავი

[ლეონტი]

და სიყვარული თავდაბლობა მორჩილება არ გაძლევს უფლება თავი ეკლესიის წევრად მიჩნიო
ძალიან კატეგორიულად ხო არ ჟღერს ეს სიტყვები
ადამიანი რომელიც ინდომებს დადის უხარია უყვარს ეზიარება მაცხოვრის სისხლს და ხორცს ! და აუცებ მას ეუბნები რო შენ თურმე იტყუებ თავს გონია რო ეკლესიის წევრი ხარ სინამდვილეში კი ეკლესიის წევრობა რჩეულთა ხვედირია
და შენ შეგიძლია მხოლოდ მოწედებულთან რიცხვს მიაკუთნო თავი

კარგად მესმის რასაც ამბობ, მაგრამ იმაში ხომ დამეთანხმები რომ ეკლესიის წევრი შეუძლებელია წაწყმდეს.
ეკლესიის წევრი თავად არის ქრისტეს სხეულის ნაწილი და სიცოცხლეშია ღმერთთან ერთად.
არავინ დადებს ხელს გუთანზე და მიატოვებს, თუ ხვნას დაიწყებ ბოლომდე უნდა ხნა,სანამ კვალს არ გაიტან.
ხან იყო ეკლესიის წევრი და ხან არა ეგრე ხომ არ არსებობს?
ხომ გაგიგია პირველად რა წესი იყო მიცვალებულ მრევლის წევრს რომ დებდნენ საფლავში და ლოცულობდნენ მისთვის,თუ მისი გვამი აყროლდებოდა,გასაგები იყო მისი სულის მდგომარეობა და ღმერთს უფრო მეტად ევედრებოდნენ მისთვის,თუ არა ,ყველა ხარობდა.
მე არავის არ ვეუბნები რომ თავს იტყუებს ,მაგრამ ბევრი ტყუვდება.
თეოდორე სტუდიელს მონათხრობი აქვს ახლომდებარე მონასტრის სანიმუშო წინამძღვრის შესახებ, აღწერილი აქვს ამ მოხუცის გარდაცვალება და თუ როგორ წაიყვანენ მის სულს ზღვიდან ამომავალი დემონები.მას საწყალობელს უწოდებს.
გარანტია არავის არა გვაქვს.სიას ნუ ჩამოვწერთ.
იმედია არ მიწყენ.