![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
პატრიოტი |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,147 რეგისტრ.: 21-January 07 მდებარ.: N/A წევრი № 892 ![]() |
მოგესალმებით ფორუმელებო. მე ახალი ვარ ამ ფორუმზე. მეგობარმა მომიწვია და ძალიან აღფრთოვანებული დავრჩი თქვენით.
ეხლა გეტყვით რა მჭირს. და იქნებ მოძღვარმა გამცეს ამაზე პასუხი. მოგეხსენებათ ძალიან ცუდი წლებში გვიწევს ცხოვრება, საქართველოს ულამაზესი ტერიტორიები მიტაცებული აქვთ ჩვენს მეზობელ სახელმწიფოს. ჩემი ასაკის ადამიანებში ჩამოყალიბდა სამი კასტა. პირველს სრულიად არ აინტერესებს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა. მეორეს აინტერესებს, ძალიან უნდა მაგრამ ამისთვის არაფერს აკეთებს ან ვერ აკეთებს. მესამე კი დღე და ღამეს ასწორებს რატა ეს მოხდეს და ამისთვის თავსაც გასწირავს. მე პირადად მესამე კასტას მივეკუთვნები. ძალიან მინდა ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაში შევიტანო საკუთარი წვლილი და არც თუ მცირე. ამისთვის მზად ვარ სიცოცხლეც დავთმო. დამეთანხმეთ ძალიან ძნელია იმის ყურება როგორ კლავენ შენს თანამემამულეებს საკუთარ მიწაზე, სამწუხაროდ მე უფრო მეტი ვიცი ვიდრე ტელევიზორში აჩვენებენ. ყველაფერი ეს ჩემში იწვევს ძალიან დიდ ზიზღს მოწინააღმდეგის მიმართ და მიჩნდება მათი მოკვლის სურვილი. ეს ჩემი მოვალეობაცაა... მაგრამ ეს სურვილი რაღაც უფრო მძლავრია ვიდრე მოვალეობა. ფაქტიურად საქმეს როცა არ ვაკეთებ და მარტო ვარ სულ მაგაზე ვფიქრობ. ხანდახან ღამე მესიზმრება ხოლმე. წარსული ფაქტები ან კიდევ ის რაც მსურს. ეხლა არ ვაკონკრეტებ რა მსურს და რისი გაკეთება შემიძლია ან რაც გამიკეთებია. მაინტერესებს მამაოს აზრი. გამიგია ადამიანის მოკვლის სურვილიც ცოდვაოო და ეს მართალია??? როცა შენი ქვეყნის მტერს ესვრი ეს ცოდვა??? ანუ მე ძალიან ცოდვილი ვარ??? -------------------- [size=7]ფფყ[/size]
|
![]() ![]() |
mr_morrison |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() Member ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 376 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 164 ![]() |
პატრიოტი
გაგიმარჯოს!!! კეთილი იყოს შენი ფეხი აქ. იცი რა არის რა თქმა უნდა ომში კაცის მოკვლა არ არის ცოდვა რადგან ამით შენ სარწმუნოებას და ქვეყანას იცავ, მაგრამ ალბათ ზიზღი გარკვეულ შემთხვევაშიც გასამართლებელია. მე აბიტურიენტი ვარ და ეხლა ვსწავლობ ისტორიას, აქამდე საერთოდ არ მისწავლია. ჯერ მეცხრამეტე საუკუნის მეოთხედი მაქვს ნასწავლი ჯერ მეტი არა და მე რაც რუსებზე შევიტყვე იმის შემდეგ უფრო შემზიზღდა ეგ ერი. ისეთ საზიზღრობებს ჩადიოდნენ: ხალხს უმოწყალოდ ცემდნენ ზოგს ცემაში კლავდნენ. გლეხებს საზრდოს პირიდან აცლიდნენ, ყველანაირ ქონებას ართმევდნენ, მარნებს უტეხავდნენ, ქვევრებში სასუქს და ადამიანის სიბინძურეს უყრიდნენ, ოჯახში თუ ვინმე მდედრობითი სქსის იყო ყველას აუპატიურებდნენ ქმრების და ოჯახისწევრების თვალწინ. 1812 წლის აჯანყების შემდეგ მოსახლეობამ იმპერატორს წერილი მისწერა და იქ წერენ გლეხები რომ ჩვენ ვიცით რომ ჩვენი ძალები არაფერია რუსეთის ძალებთან შედარებითო და ჩვენ ვერაფერ შედეგს ვერ მივაღწევთო, მაგრამ ჩვენ გვინდა რომ გაგვჟლიტონო, იმ მიზეზების გამო რაც წეღან ზემოთ ვახსენე. ასევე საქართველოში მცხოვრები ოსი მოსახლეობა პროტესტს გამოთქვამდა რუსთა ქცევებზე. ერთ მიმართვაში ისინი წერენ, რომ რუსი სალდათები მოვიდნენ და შეიპყრეს ოსები, იმ ჯამში საიდანაც ძაღლები ჭამენ შრატი ჩაასხეს, კატები დახოცეს და ამ ჯამში ჩაყარეს, შემდეგ ადამიანის სიბინძურეც ჩაყარეს და იმ ოსებს აჭამეს. ასევე ქალებს აბამდნენ უღელში და როზგს ურტყავდნენ. ამის მერე ამ ყველაფერს იგნორირება როგორ უნდა გაუკეთო. მე იმ ეპოქაში რომ ვცხოვრობდე ისე გამოვღდრავდი ყელს იმ რუს ჯარისკაცებს რომ თვალს არ დავახამხამებდი და დიდი ზიზღიც მექნებოდა მათ მიმართ, უფრო მეტი ვიდრე ეხლა მაქვს. როცა ასე ჩაგრავენ ჩემს ერს არამგონია მტრის ზიზღი ცოდვა იყოს ამ შემთხვევაში, თუმცა ეს ჩემი მოსაზრებაა მხოლოდ და შეიძლება ვცდები, მაინც საინტერესოა მამაო რას იტყვის ამ საკითხის თაობაზე. რუსებზე განსაკუთრებით მაინტერესებს. -------------------- მიმცხე ძია მიმცხე მე ცუღლუტს :*
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th June 2025 - 11:14 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი