აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა" |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
აბორტის ცოდვა "არა კაც კლა" |
ზებედე |
Dec 25 2006, 10:40 PM
პოსტი
#1
|
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19 |
მუცლადმყოფი ბავშვის დღიური 5 ოქტომბერი დღეს დაიწყო ჩემი ცხოვრება, თუმცა მშობლებმა არაფერი იციან. მე გოგონა ვარ, მე ქერა თმები და ცისფერი თვალები მექნება, ყველაფერი უკვე დადგენილია, ისიც კი, რომ ყვავილები მეყვარება 19 ოქტომბერი ზოგიერთები თვლიან, რომ მე ჯერ ადამიანი არ ვარ, მაგრამ მე ნამდვილი ადამიანი ვარ, ისევე როგორც პურის ნამცეცი, ისიც ხომ ნამდვილი პურია, ჩემი დედიკო ცხოვრობს, ესე იგი მეც ვცხოვრობ. 23 ოქტომბერი მე უკვე პირის გაღება შემიძლია. წარმოიდგინეთ, ერთი წლის შემდეგ სიცილი მეცოდინება, შემდეგ კი ლაპარაკს ვისწავლი. მე უკვე ვიცი, რომ ჩემი პირველი სიტყვა იქნება "დედა" 25 ოქტომბერი დღეს ჩემმა გულმა ძგერა დაიწყო. 2 ნოემბერი ყოველდღიურად ცოტათი ვიზრდები, ჩემი ხელები და ფეხები ფორმას ღებულობენ. 12 ნოემბერი მე თითები გამეზარდა-სასაცილოა, რა პაწაწები არიან, შემიძლია თითებით დედას თმებს მოვეფერო. 20 ნოემბერი დღეს ექიმმა დედიკოს უთხრა, რომ მე აქ ვცხოვრობ, მისი გულის ქვეშ. ალბათ დედა ძალიან ბედნიერია. 23 ნოემბერი ალბათ დედა და მამა ფიქრობენ, თუ რა დამარქვან. 10 დეკემბერი მე თმები მეზრდება, ლამაზი და ბრწყინვალე. 13 დეკემბერი მე უკვე ცოტას ვხედავ, როდესაც დედა ქვეყნად მომავლენს, ის ნათელი მზიანი და ყვავილებით სავსე იქნება. 24 დეკემბერი საინტერესოა, დედას თუ ესმის ჩემი გულისცემა? იგი ისე თანაბრად ძგერს. დედა შენ ჯანმრთელი გოგონა გეყოლება. 28 დეკემბერი დღეს მე ჩემმა დედიკომ მომკლა. -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა |
მხევალი ნინო |
Jan 22 2007, 10:12 AM
პოსტი
#2
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
იცი რა შენ კარგად აღნიშნე, რომ ომში მტერს კლავ და არა მოყვასს პატარა უსუსრ არსებას, ან შვილს. ტერს კლავ, რომელიც შენს სამშობლოს, ღირსებას, ქალაქს და ცოლ-შვილს ემუქრება. მტერს კლავ, რომელიც როგორც წესი შენს წაშლას ცდილობს. მე მყავს ახლო ნათესავები, რომლებიც იბრძოდნენ ომში აფხაზეთსიც და სამაჩაბლოშიც. მათი მეგობრებიც ხშირად მოდიან ჩვენტან.თავს მკვლელებად მიიჩნევენ. მიუხედავად სამშობლოს დაცვისა მძიმეა ადამინის მოკლვლა და უჭირთ საშინლად. რაც შეეხება ქალებს, რომლებიც აბორტს იკეთებენ, ნაკლებად განიცდიან და აღიქვავენ ამას ადამინის მკვლელობად. მეთავად ქალი ვარ, არ ვიცი უფლი სამომავლოდ რას მომცემს, მაგრამ რასაც მაძლვეს და რა სახითაც, როგორი მძიმეც არ უნდა იყოს, ჩვენ უნდა ვიტვირთოთ იმის თავზე აღება. მე თავად ვგრძნობ, რომ ეს მაღალფარდოანი სიტყვებია, მაგრამ უბრალოდ ვფიქრობ, რომ ასეა, ბავშვთან მიმართებაში მაინც... (თუმცა როოგორ შევასრულებ არ ვიცი) ავადმყოფია ნაყოფი თუ კარგად მყოფი, ქალი ამ დროს შვილს კლავს, შვილს.. მე თავად მიმძიმს ამის ბოლომდე გააზრება, მაგრამ ასეა. თანაც უნათლავს.. ამამსთან, ღმერთის მოცემულ ჯვარზე უარს ამბობს, თუმცა ეს კიდევ სხვა საკიტხია.
-------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 6th June 2024 - 02:54 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი