მორჩილება პარამეტრები

[მხევალი ნინო]

გვერდით თემაში მართლმადიდებლობა თუ ფსევდომართლმადიდებლობა რამოდენიმეჯერ გაიჟღერა მორჩილებასთან დაკავშირებით სხვადასხვა აზრმა. აქედან გამომდინარე დამებადა ასეთი ეჭვი, რომ ჩვენ მოძრვრის მიერ მოცემულ კურთხევას, თუ მას აზრობრივად ვეთანხმებით ვასრულებთ და მორჩილებას ვუწოდებთ თუ არ ვეთანხმებით მაშინ ვამბობთ, რომ ჩვენ უფალმა გაგვაჩინა თავისუფალი ნებით და ამიტომ არ არის საჭირო ბრმა მორჩილება.

ვფრობ, თვითონ თემა ძალიან საინტერესოა. სად გადის ზღვარი ჭეშმარიტ მორჩილებასა და ბრმა მორჩილებას შორის. საერთოდ რა არის მორჩილება. და რა არის ტავისუფალი ნება. რა დროს არის საჭირო მოძღვრის მორჩილება.


ერთ მაგალიტს მოგიყვებით, წლების უკან რარაც რუსული ფილმი გადიოდა. მისი შინაარსი არ მახსოვს, მაგრამ ასეთი მომენტი დამრჩა მახსოვრობაში. პატარა ავადმყოფ სოფლელ ბავშვს მოძღვარი წაიყვანს სახლში სამკურნალოდ. გამოჯანმრთლების შემდეგ დაავალებს თალგამის დარგვას და მიუთითებს, რომ თალგამი უნდა დაირგოს ფესვებით ზემოთ, ცხადაია სოფლად გაზრდილი ბავშვი თალგამს ისე დარგავს როგორც საჭიროა და არა მოძრვრის კურთხევის შესაბამისად. ამის გამო, მას მოძღვარი ეტყვის, რომ მისი კურთხევის შესრულება მორჩილების მაგალითი იყო.

საინტერესოა, სადამდე მიდის მორჩილება, სად გადის ზღვარი მორჩილებასა და მოძღვარზე ზედმეტად დამოკიდებულებას შორის. თუ მოძღვარი გაკურთხებს, რომ უნდა წახვიდე რაღაც პიკეტზე, უნდა შესრულდეს თუ არა კურთხევა, ხომ არ დავემსგავსებით ამით ბრმა ბრბოს, ან თუნდაც ვემსგავსოთ კურთხევის შესრულება ხომ სავალდებულოა. ეს მორჩილების მაგალითია არაა? გამოთქვით თქვენი აზრები და მაგალითები. ვფიქრობ საინტერესო თემაა.

[მხევალი ნინო]

მორჩილება გმართებს როცა მოძღვარი კურთხევას გვაძლებს და გვთხოვს დილა საღამო ლოცვების კითხვას
გვინიშნავს მეტანიებს და გვასწავლის ცოდვის მონანიების სინანულის მიღების გზას ...
ამაში სრულად უნდა ვმორჩილებდეთ მოღძვარს როცა ჩვენვე უწყით რო ცოდვა ჩადენილია და მისი მონანიების ერთადერთი გზა ლოცვა და სინანულია ...
ამ გზას მოძღვირს კურთხევით უფრო ადვილად გავდივართ მით უფრო დამწყები მრევლი ..

ეს ყველაფერი გასაგებია და აუცილებელიც ყველასთვის შესასრულებლად. მაგრამ თავად თემა უფრო ,,რთულ კურთხევებზე,, გაიხსნა. ანუ თემის ძირითადი საკითხია სადამდე მიდის ჩვენი მორჩილება და ხომ არ გადადის ის მონობაში, მოძღვრის მიმართ ზედმეტ დამოკიდებულებაში, სიბრმავეში. რა შემთხვევაში შეგვიძლია არ დავემორჩილოთ ჩვენს მოძღვარს და ვთქვათ, რომ ამ კონკრეტულ სიტუაციაში მე ჩემი თავისუფალი ნებიდან გამომდინარე კურთხევის შესაბამისად არ მოვიქცევი. ცალსახად გასაგებია ისიც, რომ თუ მოძღვარი რაიმე არამართლმადიდებლურს და ეკლესიის საწინააღმდეგოს გვასწავლის არ ვემორჩილებით. მაგრამ სხვა შემთხვევაში?