მორჩილება პარამეტრები

[მხევალი ნინო]

გვერდით თემაში მართლმადიდებლობა თუ ფსევდომართლმადიდებლობა რამოდენიმეჯერ გაიჟღერა მორჩილებასთან დაკავშირებით სხვადასხვა აზრმა. აქედან გამომდინარე დამებადა ასეთი ეჭვი, რომ ჩვენ მოძრვრის მიერ მოცემულ კურთხევას, თუ მას აზრობრივად ვეთანხმებით ვასრულებთ და მორჩილებას ვუწოდებთ თუ არ ვეთანხმებით მაშინ ვამბობთ, რომ ჩვენ უფალმა გაგვაჩინა თავისუფალი ნებით და ამიტომ არ არის საჭირო ბრმა მორჩილება.

ვფრობ, თვითონ თემა ძალიან საინტერესოა. სად გადის ზღვარი ჭეშმარიტ მორჩილებასა და ბრმა მორჩილებას შორის. საერთოდ რა არის მორჩილება. და რა არის ტავისუფალი ნება. რა დროს არის საჭირო მოძღვრის მორჩილება.


ერთ მაგალიტს მოგიყვებით, წლების უკან რარაც რუსული ფილმი გადიოდა. მისი შინაარსი არ მახსოვს, მაგრამ ასეთი მომენტი დამრჩა მახსოვრობაში. პატარა ავადმყოფ სოფლელ ბავშვს მოძღვარი წაიყვანს სახლში სამკურნალოდ. გამოჯანმრთლების შემდეგ დაავალებს თალგამის დარგვას და მიუთითებს, რომ თალგამი უნდა დაირგოს ფესვებით ზემოთ, ცხადაია სოფლად გაზრდილი ბავშვი თალგამს ისე დარგავს როგორც საჭიროა და არა მოძრვრის კურთხევის შესაბამისად. ამის გამო, მას მოძღვარი ეტყვის, რომ მისი კურთხევის შესრულება მორჩილების მაგალითი იყო.

საინტერესოა, სადამდე მიდის მორჩილება, სად გადის ზღვარი მორჩილებასა და მოძღვარზე ზედმეტად დამოკიდებულებას შორის. თუ მოძღვარი გაკურთხებს, რომ უნდა წახვიდე რაღაც პიკეტზე, უნდა შესრულდეს თუ არა კურთხევა, ხომ არ დავემსგავსებით ამით ბრმა ბრბოს, ან თუნდაც ვემსგავსოთ კურთხევის შესრულება ხომ სავალდებულოა. ეს მორჩილების მაგალითია არაა? გამოთქვით თქვენი აზრები და მაგალითები. ვფიქრობ საინტერესო თემაა.

[მხევალი ნინო]

კანუდოსელი



სადამდე მიდიხარ მორჩილების დროს? ანუ რაზე ემორჩილები მოძღვარს?

[კანუდოსელი]

კანუდოსელი
სადამდე მიდიხარ მორჩილების დროს? ანუ რაზე ემორჩილები მოძღვარს?

მე საბედნიეროდ კარგი მოძღვარი შემხვდა და მისგან მხოლოდ სულიერ სფეროში ვიღებ დარიგებებს ხოლმე, ამიტომ კითხვაც არ გამჩენია არასოდეს მისდამი დაუმორჩილებლობაზე. ვმორჩილებ, ან ვცდილობ დავმორჩილდე ყველა მის კურთხევას. ანუ ამოსავალი წერტილი თავად ისაა, მღვდელი უნდა ხვდებოდეს, ჩემი საბედნიეროდ ხვდება...მეორე საკითხია რომ არ ხვდებოდეს, ანუ შემხვედროდა სხვა და აეკრძალა მაგალითად ზღვაზე წასვლა ჩემთვის, მაშინ მე სრულ უფლებას ვიტოვებ არათუ არ დავემორჩილო არამედ უბრალოდ წამოვიდე მისგან...ადამიანმა უნდა ეძებოს ისეთი მღვდელი, რომელიც მისთვის ყველაზე ოპტიმალურია.

არ შეგეკამათები, რომ შეიძლება იმ პატარას ფიზიკურ ჯანმრთელობას მართლაც რამე დამუქრებოდა, მაგრამ მის უკან შეიძლება ღვთის დიდი მადლი იმალებოდეს..

რის უკან არ გადამრიოთ ახლა? მადლი იმის უკან, რომ პატარა შეიძლება დაიღუპოს? ასეთი მიდგომით საერთოდ იქნებ ექიმებზეც უარი გვეთქვა?

ე.ი. მაინც არ გაამართლეთ ის ქალი? საშინელებაა ასეთი მიდგომა