ცოლ-ქმრული თანაცხოვრება მარხვაში პარამეტრები

[ალექსანდრე]

KAIROS

თუკი კვებითი ან ლოცვით მარხვა იგულისხმება გასაგებია, მაგრამ კითხვა ხომ ცოლ-ქმრის თანაცხოვრებას ეხებოდა ( მითუმეტეს პირველივე წელს!), და აკრძალვა კანონიერი და ნაკურთხი თანაცხოვრებისა თუნდაც მარხვაში , ხომ საერთოდ უცნობია საეკლესიო კანონიკისათვის ( გარდა ზიარების წინა დღისა, წითელი პარასკევისა და სხვა მსგავსი გამონაკლისებისა)?აკი ცნობილია, რომ მხოლოდ ურთიერთთანხმობით და ისიც მოძღვართან შეთანხმებით შეიძლება წყვილმა ( თან არანაირად ახლადდაქორწინებულებმა) თავი შეიკავონ მარხვაში თანაცხოვრებისაგან, თან ეს მათ ღვაწლში ეთვლებათ... მოკლედ პასუხი ჩასაღრმავებელია, გთხოვთ განგვიმარტოთ.

ვერ მივხვდი აქ რაზეა საუბარი? მარხვაში ეზლევათ ვინმეს ნება ცოლ ქმრული თანაცხოვრებაზე? ნუ გამონაკლისებს არ ვგულისხმობ, როცა ან ერთია ურწმუნო ან მეორე და ოჯახს დანგრევის საშიშროება ექმნება.

[KAIROS]

მნათე რომ ყველაზე მეტს ქარავს ამ ფორუმზე მემგონი ჩემი თქმა არ უნდა მაგას

ცოტა სიმშვიდეა და სიტყვების მოთოკვაა საჭირო, არაფერი "მიქარვა" ამ თემის გახსნა არ ყოფილა, ამაზე ადრეც იყო, საუბარი, მიქარვად უფრო ამის დაწერას ჩავთვლიდი, და არა მარტო მე!

მარხვა ხომ ეს ერთგვარი მსხვერპშეწირვააა რომ ხორციელ სიამოვნებაზე უარი თქვა ადამიანმა, მაშინ ხორციც ჭამე, დალიე

ალბათ უკვე უპასუხეს ამას, მაინც დავწერ, სხვაა რაიმეს აკრძალვა ( მაგ. ხორცის ჭამა) და სხვაა რაიმესათვის არჩევანის სახის მიცემა ( მაგ. მოწყალება), ამიტომაც ამისათვის აკრძალვის დადება შეცდომაა, იგი უფრო არჩევნის ანუ ღვაწლითი არჩევნის სფეროშია...
ანუ დასკვნა მაიკო:
არ არსებობს არანაირი საეკლესიო კანონი, რომელიც კრძალავდეს კავშირს მეუღლეთ კავშირს ნებისმიერ დროს ( გამონაკლისია ზიარების წინ) , ამიტომ ცოდვა არაა, და არც შეიძლება იყოს, ეკლესიის კურთხევა გამრავლებაზე თავის ძალას არ კარგავსა არცერთ დღეს, ისე ხალხო ჩვენ ამაზე უკვე გვქონდა საუბარი, მივაგნებ ლინკს და დაგიდებთ
იხარეთ;
კაიროსი!