![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ალექსანდრე |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 ![]() |
KAIROS
ციტატა თუკი კვებითი ან ლოცვით მარხვა იგულისხმება გასაგებია, მაგრამ კითხვა ხომ ცოლ-ქმრის თანაცხოვრებას ეხებოდა ( მითუმეტეს პირველივე წელს!), და აკრძალვა კანონიერი და ნაკურთხი თანაცხოვრებისა თუნდაც მარხვაში , ხომ საერთოდ უცნობია საეკლესიო კანონიკისათვის ( გარდა ზიარების წინა დღისა, წითელი პარასკევისა და სხვა მსგავსი გამონაკლისებისა)?აკი ცნობილია, რომ მხოლოდ ურთიერთთანხმობით და ისიც მოძღვართან შეთანხმებით შეიძლება წყვილმა ( თან არანაირად ახლადდაქორწინებულებმა) თავი შეიკავონ მარხვაში თანაცხოვრებისაგან, თან ეს მათ ღვაწლში ეთვლებათ... მოკლედ პასუხი ჩასაღრმავებელია, გთხოვთ განგვიმარტოთ. ვერ მივხვდი აქ რაზეა საუბარი? მარხვაში ეზლევათ ვინმეს ნება ცოლ ქმრული თანაცხოვრებაზე? ნუ გამონაკლისებს არ ვგულისხმობ, როცა ან ერთია ურწმუნო ან მეორე და ოჯახს დანგრევის საშიშროება ექმნება. -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
![]() ![]() |
afxazi |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() დავითი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 ![]() |
მნათე
ლევან ეს თემა ღვთისმეტყველების განსაკუთრებუი განსჯის საგანია ხო? ![]() ![]() ყველას ვთხოვ რომ მსგავს თემებს ვერიდოთ ღვთისმეტყველების განყოფილებაში. რაც შეეხება საკითხს (ამაზე ადრეც იყო კამათი), რატომღაც მსგავს თემებზე საუბრისას ადამიანები ამოდიან პირადი შეხედულებებიდან გამომდინარე, რომელ შეხედულებასაც არანაირი საფუძველი არ გააჩნია არც წმიდა წერილში და არც საეკლესიო ლიტერატურაში, საეკლესიო ტრადიციაში. პავლე მოციქული გარკვევით ამბობს: "ნუ განშორდებით ერთმანეთს გარდა შეთანხმებისა (ცოლ-ქმარზეა საუბარი), დროებით, რომ მოიცალოთ ლოვისათვის და კვლავ ერთად იყოსთ, რათა არ გამოგცადოთ სატანამ თქვენი თავშეუკავებლობით" (I კორინთ. 7.5). აღნიშნული მუხლის განმარტება შეგიძLიათ იხილოთ სამოციქულოს განმარტების II ტომში. ანუ ესაა აბსოლუტურად ოლისა და ქმრის, უხეშად ვიტყვი, საქმე და არავის არ აქვს უფლება აუკრძალოს (პირდაპირი მნიშVნელობით) მათ თანაცხოვრება არათუ ოთხშაბათს და პარასკევს, არამედ დიდი მარხვის პერიოდშიც კი. მაგრამ არსებობს თავშეკავებისკენ მოწოდება და არა აკრძალვა კვირა დღეს, როდესაც შეიწირება მსხვერპლი ეკლესიაში და თუ რა თქმა უნდა რომელიმე ეზიარება. ამაზე ცხადად მიუთითებს ტიმოთე ალექსანდრიელი, რომელსაც ასეთ შეკითხვას უსვამენ (პასუხი რჯულის კანონშია შეტანილი) "ქორწინებით ერთმანეთთან შეერთებულმა შვიდეულის რომელ დღეებში უნდა შეიკავონ თავი ერთმანეთთან შეერთებისაგან და რომელ დღეებშI აქვთ ამისი უფლება? პასუხი: აღნიშNული მოციქულის ფრაზა და შემდეგ დამატება. აუცილებლად საჭიროა ერთმანეთისგან განშორება შაბათსა და კვირას, ვინაიდან ამ დღეებში შეიწირება ღვთისადმი სულიერი მსხვერპლი. სადაა აქ ნახსენები ან ოთხშაბათი ან პარასკევი, ან კიდევ რომელიმე დიდი მარხვა. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th June 2025 - 10:40 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი