![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ვეშაპო |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() ბიზონებზე მონადირე ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360 ![]() |
დამლოცეთ მამაო!
ერთერთმა გვერდითა თემამ, რომელიც "ბედისწერას" ეხება, გამიჩინა შეკითხვა. ეს შეკითხვა ხშირად მომსვლია თავში, მაგრამ ჩემს მოძღვართან არასოდეს გამირკვევია. ალბათ იმიტომ, რომ არ გამხსენებია მასთან ურთიერთობისას. თქვენ შეგეკითხებით. მამაო, ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და მან თავისი ქმედებით თითონ უნდა მოიპოვოს სასუფეველის და ცხონების შანსი. ხოლო, უფალმა ამ პიროვნების საბოლოო დანიშნულება უკვე იცის. ანუ, იცის უკვე ეს ადამიანი ამ შანსს მოიპოვებს, თუ არა. რა აზრი აქვს მაშინ ადამიანისთვის თავისუფალი ნების მინიჭებას, თუკი უფალმა უკვე უწყის, თუ სად გამწესდება მისი სული? უფალმა ისიც უწყის, თუ რა ცხოვრებით იცხოვრებს ეს ადამიანი. იცის ავაზაკი იქნება, მეძავი, თუ პატიოსანი და შრომისმოყვარე. ისიც იცის, რომ ავაზაკი თუა და შემდგომ გამოსწორდება, ან პატიოსანია და შემდგომ გაავაზაკდება. მან ყველაფერი წინდაწინ იცის. იცის, რამდენი ბოროტება მოხდება, რამდენი მკვლელობა, რამდენი წამება, რამდენი ავკაცობა და ა.შ. ისიც იცის, ვინ ვის მოაკვდინებს. ხანდისხან რომ ვფიქრობ ხოლმე, მსოფლიოს არსებობის უაზრობამდე მივდივარ. ანუ, აზრი არ აქვს მის არსებობას, უკეთუ ღმერთისთვის ყველაფერი წინასწარ ცნობილია უკვე. მგონი მაინც ვერ გამოვთქვი ჩემი აზრი და იმედი მაქვს მიმიხვდებით, რას ვგულისხმობ. ![]() -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ."
მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ. |
![]() ![]() |
ვეშაპო |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() ბიზონებზე მონადირე ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Moderator პოსტები: 2,860 რეგისტრ.: 1-November 06 წევრი № 360 ![]() |
დეკ. ანდრია
ციტატა ერთია წინასწარმცოდნეობა და სხვაა წინაგასაზღვრულობა. ღმერთმა, როგორც დროის მიღმა მყოფმა იცის მომოვალი, რადგან ერთიანად ხედავს იმას, რაც ჩვენთვის არის აწმყო და მომოვალი, მაგრამ არ განუსაზღვრავს ადამიანს საბოლოო ხვედრს და არ აქცევს მას თავისი ნების მარიონეტად. უფალი ერევა კაცობრივ ცხოვრებაში, მაგრამ ერევა არა ისე, რომ ჩვენი ნების გარეშე განსაზღვროს რამე, არამედ მადლისმიერი შეწევნითა თუ განსაცდელებით ცდილობს მოაქციოს ადამიანი ისე, რომ თავად ისწრაფოდეს ნათლისაკენ. მამაო, ალბათ სწორად ვერ გამოვთქვი ჩემი აზრი. ანუ უფალი არ ერევა ადამიანის ცხოვრებაში, ის ცდილობს, რომ ჩვენ მისკენ ვისწრაფოდეთ და ა.შ., მაგრამ მან ხომ იცის ეს მცდელობა საბოლოოდ რა შედეგს გამოიღებს? მაშინ რაღა საჭიროა ასეთი მცდელობა, თუკი წინასწარ იცის რა ნაყოფი იქნება? ბოდიში, ასეთი ჩაკირკიტებისათვის, უბრალოდ ეს კითხვა ხშირად მიჩნდება ხოლმე. იმასაც ვხვდები, რომ გონებით ვერ მივწვდები, ვინაიდან ლოგიკას მივდევ ამ შემთხვევაში. დაახლოებით უსასრულობის შეცნობის მაგვარი რამაა. -------------------- "ვინაც ორიოდე ნოტები ისწავლა, ჩაიგდეს ხელში ეს საცოდავი წირვის წესი და ჯიჯგნიან . . . ყველა მონდომებულია სხვადასხვაგვარი სახე მისცეს, თავის გემოზე გადააკეთოს, ე.ი. ქართული სიტყვები მიუწეროს სლავიანურ სხვა და სხვა გალობათა ხმებს, ამ სიმახინჯით თავი მოსწონთ და სირცხვილათ არ მიაჩნიათ ის, რომ ერთი უბრალო ტროპარი არ იციან გალობით ქართულათ."
მღვდელი რაჟდენი (ხუნდაძე) 1911 წ. |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th June 2025 - 11:32 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი