თავისუფალ ნებასთან დაკავშირებით პარამეტრები

[ვეშაპო]

დამლოცეთ მამაო!

ერთერთმა გვერდითა თემამ, რომელიც "ბედისწერას" ეხება, გამიჩინა შეკითხვა.
ეს შეკითხვა ხშირად მომსვლია თავში, მაგრამ ჩემს მოძღვართან არასოდეს გამირკვევია. ალბათ იმიტომ, რომ არ გამხსენებია მასთან ურთიერთობისას.

თქვენ შეგეკითხებით.

მამაო, ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და მან თავისი ქმედებით თითონ უნდა მოიპოვოს სასუფეველის და ცხონების შანსი.
ხოლო, უფალმა ამ პიროვნების საბოლოო დანიშნულება უკვე იცის.
ანუ, იცის უკვე ეს ადამიანი ამ შანსს მოიპოვებს, თუ არა.
რა აზრი აქვს მაშინ ადამიანისთვის თავისუფალი ნების მინიჭებას, თუკი უფალმა უკვე უწყის, თუ სად გამწესდება მისი სული?
უფალმა ისიც უწყის, თუ რა ცხოვრებით იცხოვრებს ეს ადამიანი.
იცის ავაზაკი იქნება, მეძავი, თუ პატიოსანი და შრომისმოყვარე.
ისიც იცის, რომ ავაზაკი თუა და შემდგომ გამოსწორდება, ან პატიოსანია და შემდგომ გაავაზაკდება.
მან ყველაფერი წინდაწინ იცის.
იცის, რამდენი ბოროტება მოხდება, რამდენი მკვლელობა, რამდენი წამება, რამდენი ავკაცობა და ა.შ.
ისიც იცის, ვინ ვის მოაკვდინებს.
ხანდისხან რომ ვფიქრობ ხოლმე, მსოფლიოს არსებობის უაზრობამდე მივდივარ.
ანუ, აზრი არ აქვს მის არსებობას, უკეთუ ღმერთისთვის ყველაფერი წინასწარ ცნობილია უკვე.

მგონი მაინც ვერ გამოვთქვი ჩემი აზრი და იმედი მაქვს მიმიხვდებით, რას ვგულისხმობ.

[Giorgi-]

ვეშაპო

მამაოს ბოდიშს მოვუხდი

როგორც ჩემთვის ცნობილია აქ საქმე გვაქვს შემდეგ სიტუაციასტან, ანუ ადამიანის მომავალი წინასწარ ცნობილია და თან არ არის წინასწარ ცნობილი. ეს სამ განზომილებიან სივრცეში დაახლოებით ისეთივე პარადოქსია, როგორც დავუშვათ სივრცის წყვეტადობა-უწყვეტობა

ანუ, ერთიც არის და მეორეც

უფალმა უწყის შენი მომავალი და თან შენც შეგიძლია შეცვალო შენი მომავალი, უფალმა ისიც იცის შენ შეცვლი თუ არა, მაგრამ ამასთანავე შენ შეგიძლია გადაწყვიტო შეცვალო თუ არა და ა.შ. უსასრულოდ

ფაქტია, რომ შენზეცაა დამოკიდებული

(ზედაპირულად რომ ავხნათ)