ვიკითხოთ წმ. წერილი, დეტალები და სისავსე პარამეტრები

[KAIROS]

ერთის მხრივ იყო კურთხევა ახალი თემა გახსენითო, მეორეს მხრივ, უნდა ვაღიაროთ, რომ ჩვენ არ ვიცნობთ წმ. წერილს, ფაქტობრივად რიგითი სექტანტი ხშირად წლობით ეკლესიურს სჯობს ახალი აღთქმის ცოდნაში, ვგულისხმობ სად რა წერია და ა.შ. რათქმაუნდა სექტანტური ცოდნა, და ციტატებზე ხტუნაობა ჩვენთვის მიუღებელია, მაგრამ აქ ისიცაა დასანახი, მათ შესწავლილი აქვთ წმიდა წერილი... ჩვენს წმიდა მამებსაც ასევე გაშინაგანებული ქონდათ წმ. წერილი, ამიტომ ძალიან მისასლამებელია ის თუ ვინმე კანონს მიყვება და კითხულობს წმ. წერილს, ვიცი ხალხი, ვინც ყოველდღე თითო თავს კითხულობს სახარებიდან და თითო თავს სამოციქულოდან...
ეს ძალიან კარგი წესია, მე სამწუხაროდ ვერ ვახერხებ, მაგრამ წესად მაქვს, რომ ხშირად გადავშალო წმ. წერილი და შემთხვევითი ადგილი რაც შემხვდება ის წავიკითხო, და შემდეგ მასზე ვიფიქრო, მამების განმარტებაც მოვიძიო საჭიროების მიხედვით, ჩვენშიც იქნება ბევრი, ვისაც ყოველდღიურად ან კვირაში რამოდენიმეჯერ უწევს შეხება წმ. წერილთან, კითხვებისათვის აქვეა ცალკე თემა და სჯობს იქ დასვათ კითხვები,აქ დაწერეთ რა წაიკითხეთ, რა მოგეწონათ, რა აღმოაჩინეთ...
წმ.წერილის მადლი გეწეოდეთ;
კაიროსი!

[KAIROS]

ჰრქუა მას იესუ: მარიამ!

რა საინტერესოა, რა ძალა, რა სითბო, რა მადლი იქნებოდა ამ ხმაში, რომ უცებ იცნო უფალი? ისევე როგორც მათეს მიმართა მომყევიო... ვფიქრობ, თითოეული ჩვენგანის ცხოვრებაში ხდება თუნდაც ერთხელ ეს მომენტი, როცა ჩვენც ვიგრძნობთ ამ ხმის ძალას და სიტკბოს, მერე მიყოლაა მხოლოდ საჭირო...

ახლა დღევანდელი სახარება, მართლაც სრულიად შემთხვევით ამომაქვს ეპიზოდები, და ნახეთ რა ადგილებია


ლუკა; 13-ე თავი:

22. და მიმოვიდოდა ქალაქებსა და დაბნებსა და ასწავებდა და წარიგზავნებოდა იერუსალჱმდ. 23. და ჰრქუა ვინმე მას: უფალო, უკუეთუ მცირედ არიან ცხორებულნი? ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: 24. იღუაწეთ შესლვად იწროჲსა მისგან კარისა. ხოლო გეტყჳ თქუენ: მრავალნი ეძიებდენ შესლვად და ვერ უძლონ. 25. ვინაჲთგან აღდგეს სახლისა უფალი და დაჰჴშას კარი, და გარეშე სდგეთ და იწყოთ რეკად კარსა და იტყოდით: უფალო, უფალო, განგჳღე ჩუენ! მოგიგოს და გრქუას თქუენ: არა გიცნი თქუენ, ვინანი ხართ. 26. მაშინ იწყოთ სიტყუად: ვჭამდით წინაშე შენსა და ვსუემდით, და უბანთა ჩუენთა ზედა გუასწავებდ. 27. და გრქუას: არა გიცნი, ვინანი ხართ; განმეშორენით ჩემგან ყოვლნი მოქმედნი უსჯულოებისანი. 28. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ, რაჟამს იხილოთ აბრაჰამი, ისაკი და იაკობი და ყოველნი წინაწარმეტყუელნი სასუფეველსა ღმრთისასა და თქუენ განსხმულნი გარეშე. 29. და მოვიდოდიან მზისა-აღმოსავალით და მზისა-დასავალით, ჩრდილოჲთ და სამხრით, და ინაჴ-იდგმიდენ სასუფეველსა ღმრთისასა. 30. და აჰა ესერა არიან უკუანაჲსკნელნი, რომელნი იყვნენ პირველ, და არიან პირველნი, რომელნი იყვნენ უკანაჲსკნელ.

ესაა ქრისტიანობა, ვისწავლოთ "უკანასკნელობა" , რადგან ესაა ის გზა რასაც ვიწრო კარიბჭისაკენ მივყავართ, ცოტა გამომაფხიზლებელიცაა ეს ნაწილი, შემაშინებელი, ყოვლისმცოდნე უფლისაგან ისე რომ გაუცხოვდება კაცი, რომ თავად ღმერთი ეტყვის ": არა გიცნი ვინანი ხართო" , ეს არ ნიშნავს, რომ ამ ღმერთი არ იცნობდა ამ ადამიანებს, პირიქით, ეს ადამიანები არ იცნობდნენ უფალს, მიუხედავად იმისა, რომ "ვჭამდით წინაშე შენსა და ვსუემდით, და უბანთა ჩუენთა ზედა გუასწავებდ" ანუ მასთან იყვნენ ყოველდღიურ შეხებაში, არც მისი მოსმენა გასჭირვებიათ, მაინც : "მოქმედნი უსჯულოებისანი" იყვნენ, ამიტომ არ იცნობს მათ უფალი... რამდენად გვგავს ეს ხალხი ჩვენ თუ პირიქით, რამდენად ვემგვანებით ჩვენ ამ ხალხს? ყველაფერი წინა გვაქვს, სიწმიდეები, ტაძრები, უფლის სიტყვა, ყველაფერი და ჩვენ?...

უბრალოდ ხან ისეთ სიღრმეებს ვხედავ, მიკვირს ეს ადრეც წავიკითხე და ასე არ დამინახავს

აი ეს მინდა ვიგრძნოთ ხოლმე ხშირად, ამ თემის მიზანიც ესაა და თუნდაც ერთხელ მაინც თუკი გაგრძნობინათ ეს "აღმოჩენა" ამ თემამ, მაშინ ჩემი მისია შესრულებულია

იხარეთ;

კაიროსი!