საკანონმდებლო ინიციატივა, აბორტის აკრძალვის შესახებ პარამეტრები

[მწირი]

მოქალაქეებს ხომ აქვთ უფლება მოითხოვონ ძველი კანონის სჰეცვლა, ან ახლის მიღება?
როგორ ფიქრობთ, საზოგადოება როგორ შეხვდება კანონს აბორტების აკრძალვის შესახებ?
(თუ გაქვთ ინფორმაცია, იქნებ დადოთ, რომელ ქვეყნებში არის აკრძალული და როგორი ფორმით?)
ჩემი აზრით, განზრახ მკვლელობის კვალიფიკაცია უნდა ენიჭებოდეს...(ჩემი აზრით კი არა, ამ კვალიფიკაციას შჯულისკანონი ანიჭებს მსგავს საქციელს )

[k@the]

k@the

საქმე ისაა, რა არის ემბრიონი/ნაყოფი?

არის თუ არა ის ადამიანი? (მეც იურიდიულად ვსვამ კითხვას)

საქართველოს სამოქალაქო კოდექსის მიხედვით, ნაყოფს აქვს მემკვიდრეობის მიღების უფლება (მართალია, იქვეა ჩანაწერი, რომ უფლების განხორციელება დაბადებაზეა დამოკიდებული, მაგრამ უფლება რომ აქვს, ეს უდავოა).

უფლებები აქვს ფიზიკურ და იურიდიულ პირებს, ნაყოფი ვერ იქნება იურიდიული პირი, ამიტომ ასევე ცხადია, რომ იგი არის ფიზიკური პირი.

აბორტით ჩვენ ვკლავთ ფიზიკურ პირს, რომელსაც სამოქალაქო უფლებებიც კი აქვს.

სამართლის თეორიის მიხედვით, ორი პირის უფლებათა შეპირისპირების დროს, როდესაც ერთის განხორციელება შეუძლებელია მეორის უფლების შეზღუდვის გარეშე, უპირატესობა ენიჭება აღმატებულ უფლებას.

სიცოცხლის უფლება არის ზეაღმატებული, ამიტომ ქალის ნებისმიერი უფლება დგას ამ უფლებაზე ქვემოთ.

ყველაზე პრობლემური არის როდესაც ქალის სიცოცხლეს ემუქრება საფრთხე, რადგან დაპირისპირებაში მოდის ორი თანაბარი უფლება. ასეთ დროს, პასუხისმგებლობა მთლიანად უნდა აიღოს სამედიცინო დაწესებულებამ. თუკი ქალი თანხმობას განაცხადებს, რომ მას სურს აბორტი, გაუკეთებენ (ასე წარმომიდგენია), მაგრამ თუკი დადასტურდება, რომ ნაყოფი არ უქმნიდა საფრთხეს ქალის სიცოცხლეს, აბორტზე თანხმობის მიმცემმა ექიმმა პასუხი უნდა აგოს.

ნაყოფი იურიდიულად ფიზიკური პირი როგორაა?? რაც იურიდიული პირი არაა, ის ფიზიკურიას პრინციპით??
აი, ქვემოთ მოიყვანა თემომ კანონი,

მუხლი 11. უფლებაუნარიანობა
1.ფიზიკური პირის უფლებაუნარიანობა _ უნარი, ჰქონდეს სამოქალაქო უფლებები და მოვალეობები, წარმოიშობა დაბადების მომენტიდან.
2. მემკვიდრედ ყოფნის უფლება წარმოიშობა ჩასახვისთანავე; ამ უფლების განხორციელება დამოკიდებულია დაბადებაზე.

ანუ, სამოქალაქო უფლებები და მოვალეობები, დაბადებამდე მას არ გააჩნია.

ფიზიკური პირის განმარტება როგორაა?? - თუ ჩანასახი მართლაც ფიზ. პირია, მაშინ კი ბატონო, შეგვიძლია ორი პირის უფლებების შეპირისპირებისას აღმატებულობაზე საუბარი. მაგრამ თუ არა, მაშინ როგორ შეადარებ?

k@the

ვაიმე რას ამბობ? რა შუაშია უფლება? ერთი ადამიანის უფლება მთავრდება იქ, სადაც მეორის იწყება. ხოდა თუკი ჩავთვლით, რომ ნაყოფს აქვს სიცოცხლის უფლება (და ეს ასეა), მაშინ დედასაც არ აქვს ბავშვის მოშორების უფლება.

შენ რასაც ამბობ, მაშინ მაგ თვალსაზრისით, არცერთი დანაშაული არ უნდა იყოს დასჯადი: "ჩაიდინა იმ კაცმა ქურდობა? ეს მისი უფლებაა და ღმერთი დასჯის. იქნებ მას მისი სინდისი არ უკრძალავს ქურდობას? ხოდა რა უფლება გვაქვს დავსაჯოთ?" - ასე ვერ გავფრინდებით.

იმის გადასაწყვეტად, უნდა იყოს თუ არა აბორტი ნებისმიერ შემთხვევაში დასჯადი, გადამწყვეტია არა ის ფაქტორი, თუ რამდენად ამორალური და არარელიგიულია აბორტი, არამედ ის, თუ რამდენად ხდება ამ დროს რაიმე სამართლებრივი სიკეთის ხელყოფა. ჩემი აზრით (და ამ აზრს არავის არ ვახვევ თავს), ჩანასახის სიცოცხლე სამართლებრივი სიკეთეა.

რისთვისაა კანონმდებლობა სახელმწიფოში?
საზოგადოებრივი და სახელმწიფოებრივი წესრიგი რომ იყოს ხომ?
ადამიანის მკვლელობა, ქურდობა, ყაჩაღობა საფრთხეს უქმნის და არღვევს საზოგადოებრივ წესრიგს.
გაფრენისაკენ არც მოგიწოდებთ, უბრალოდ მართლა მინდა, იურიდიულად, ამ კანონის აუცილებლობაში დამარწმუნოთ.
თორემ, რელიგიურად ძალიან კარგად მესმის და ემოციებზე აპელირება, არაა საჭირო.

[Ismail]

k@the

რისთვისაა კანონმდებლობა სახელმწიფოში?
საზოგადოებრივი და სახელმწიფოებრივი წესრიგი რომ იყოს ხომ?
ადამიანის მკვლელობა, ქურდობა, ყაჩაღობა საფრთხეს უქმნის და არღვევს საზოგადოებრივ წესრიგს.
გაფრენისაკენ არც მოგიწოდებთ, უბრალოდ მართლა მინდა, იურიდიულად, ამ კანონის აუცილებლობაში დამარწმუნოთ.
თორემ, რელიგიურად ძალიან კარგად მესმის და ემოციებზე აპელირება, არაა საჭირო

კი გეთანხმები კანონმდებლობა საჭირო მაგისთვისაა. ემოციებზე აპელირება არც მე არ მინდა. და იმაშიც აბსოლუტურად გეთანხმები, რომ ყველა მართლმადიდებლური ნორმის დარღვევა აუცილებლად სახელმწიფოს მიერაც დასჯადი არ უნდა იყოს.

ძალიან მარტივად რომ ვთქვათ, კანონით დასჯადია მხოლოდ ის ქმედება, რომელიც სხვას აზიანებს.

ხოლო მართლმადიდებლობა ცოდვად მიიჩნევს არა მარტო იმ ქმედებებს, რომლებიც სხვას აზიანებს. რელიგიურად არასწორი მოქმედებების მხოლოდ ნაწილია დასჯადი კანონით.

მაგალითად, ქრთამის აღება კანონით იმიტომაა დასჯადი, რომ სხვას (სახელმწიფოს, მის ბიუჯეტს) აყენებს ზიანს ქრთამის ამღები (მიმცემიც).

დეზერტირობა იმიტომაა დასჯადი, რომ დეზერტირი საფრთხეს უქმნის სამხედრო სამსახურის დადგენილი წესის შესრულებას და შეიძლება მისმა მოქმედებამ ძალიან დიდი სახელმწიფოებრივი ზიანი გამოიწვიოს, ანდა შეიძლება მისმა დეზერტირობამ არაფერიც არ დააზიანოს, მაგრამ მისმა დაუსჯელობამ სხვა პოტენციურ დეზერტირებს მისცეს სტიმული დეზერტირობის ჩასადენად.

ცხოველისადმი სასტიკი მოპყრობა იმიტომაა დასჯადი, რომ ამით ადამინურ ზნეობას ექმნება საფრთხე (როგორც სისხლის სამართლის კოდექსის შესაბამისი თავის სათაურიდან ირკვევა), აგრეთვე ალბათ იმტომაც, რომ ზიანი ადგება ცხოველის უფლებას, არავინ არ აწამოს იგი.

ხოდა რატომ არ შეიძლება ვთქვათ, რომ აბორტი იმიტომ უნდა იყოს დასჯადი, რომ ზიანი ადგება ჩანასახის სიცოცხლეს?

მე ხომ არ ვამბობ, რომ დასჯადი უნდა იყოს ისეთი ცოდვები, როგორიცაა მრუშობა, განკითხვა, მამათმავლობა, ნაყროვანება... ესენიც ცოდვებია, მაგრამ მათი კანონით დასჯა უგუნურება იქნებოდა (მიუხედავად იმისა, რომ რაღაც მომენტში ისინიც შეიძლება აყენებდნენ სხვას ზიანს), მაგრამ აბორტი სხვაა.. აბორტით სხვის სიცოცხლეს ადგება ზიანი.



P.S. ნუ, დასჯადი რა, აკრძალული უნდა იყოს ყოველ შემთხვევაში და შესაბამისად, აკრძალული ქმედების განხორციელებისათვის სანქციაც უნდა არსებობდეს. შეიძლება ძალიან მკაცრი არა, მაგრამ მაინც უნდა არსებობდეს.





ეუფ, რამდენი ვწერე...