სული, რა ვიცით მის შესახებ? პარამეტრები

[Genesis]

რა არის სული და რა ფიზიკურ, ინტელექტუალური თვისებები გააჩნია?

[KAIROS]

ო ლაშაბ, ლაშაბ
ე.ი. აშკარად ჩამოყალიბებული გაქვს შენი "თავისტობა" ( რომელიც რასელისტობის უახლოესი "ნათესავია") და აქ უბრალოდ კი არ კითხულობ , არამედ ამტკიცებ, რაღაც სექტანტიზმს და მერე ნუ მაბრალებთო...
არის ეგ სექტანტიზმი ... "ლაშაბისტობა" დავარქვათ გინდა "რასელისტობა" მაინც შორსაა ეკლესიის აზროვნებისაგან.
შენ როგორც ბევრი სექტანტი, მათ შორის რასელისტები, გინდა წარმოადგინო, რომ ნიკეის კრებამდე ყველა თუ არა უმრავლესი იყოო "ანტიმართლმადიდებელი" და როგორც დაწერე "ანტინიკეისტი",

და "რასელისტების და ლაშაბისტების" აზრების მქონეო...
ეს არაისტორიულია და სიყალბე, მოგყავს ტატიანე და მის სიტყვებს რაც უკავშირდებოდა არა სულის უკდავებას არამედ მის რეინკარნაციას ავრცელებს ისე როგორც შენ გინდა
"რეინკარნაციის დოქტრინას მკვეთრად დაუპირისპირდნენ ქრისტიანობის პირველი აპოლოგეტები: იუსტინე ფილოსოფოსი, თეოფილე ანტიოქიელი, ტატიანე სირიელი, ტერტულიანე, ირინეოს ლიონელი, იპოლიტე რომაელი, მუნციუს ფელიქსი და სხვები, რომლებიც დაუზოგავად ამხელდნენ პლატონისა და პითაგორას სწავლებას სულთა მარადიული არსებობისა და მეტემფსიქოზის შესახებ. რეინკარნაციის თეორიას აკრიტიკებს აგრეთვე ანტიკური ფილოსოფიისადმი თვით ყველაზე ლიბერალურად განწყობილი ღვთისმეტყველი კლიმენტი ალექსანდრიელი. "

ანუ ტატიანე, როგორ იუსტინე ფილოსოფოსი, უპირისპირდებოდნენ სულის "უკდავების" პლატონისეულ გაგებას, თუმცა არ ვიჩქაროთ...
მაგრამ ტატიანე, სულაც არ გახლავს საეკლესიო აზროვნების გამომხატველი წმიდანი:
Главнейшие заблуждения Татиана, по показаниям Иринея, Ипполита, Климента Александрийского и других церковных писателей, состояли в том, что он допускал невидимые эоны, подобно Валентину, объяснял слова в книге Бытия «да будет свет» как просьбу дeмиypгa к высшему Богу, отрицал возможность спасения Адама, как главы непослушания, отвергал брак, почитая его блудодеянием, осуждал употребление мяса и вина и был если не основателем, то одним из значительных представителей секты энкратитов («воздержников»), называвшихся также гидропарастатами, акварианами вследствие употребления ими одной воды при совершении евхаристии. Иероним приписывает Татиану докетический образ мыслей о плоти Христа.

ე.ი.
1) ტატიანე არაა ეკლესიის მამა
2) ტატიანე მიჩნეულია მწვალებლად ეკლესიაში
და აქ შეგიძლია ნახო კლიმენტი ალექსანდრიელის კრიტიკა მასზე ამონარიდი "ხალიჩებიდან"

http://www.krotov.info/acts/03/1/kliment_aleksandr_19.htm#81
(81 თავი და შემდეგ)

3) საოცრება ტატიანე არ უარყოფს სულის უკდავებას, იმ გაგებით რა გაგებითაც ჩვენ ქრისტიანებს გვწამს:
შენ, როგორც სჩვევიათ სექტანტებს, ამოგლეჯილი ნაწილი მოიტანე და მთლიანი ტექსტი სრულიად არ ჩანს;
ამიტომ ჯერ ვნახოთ აბა რას ამბობს ზუსტად ტატიანე

"The soul is not in itself immortal, O Greeks, but mortal. Yet it is possible for it not to die. If, indeed, it knows not the truth, it dies, and is dissolved with the body, but rises again at last at the end of the world with the body, receiving death by punishment in immortality. But, again, if it acquires the knowledge of God, it dies not, although for a time it be dissolved."

13. Душа сама по себе не бессмертна, эллины, но смертна. Впрочем она может и не умирать. Душа, не знающая истины умирает и разрушается вместе с телом, и получает смерть через нескончаемые наказания...

ახლა არის აქ რაიმე წინააღმდეგობრივი მართლმადიდებლობასთან? ( ვამბობ აქ, რადგან ზოგადად ტატიანე ვერ ჩაითვლება მამათა აზროვნების საზომად )
ამიტომ ვნახავთ რას ამბობს ტატიანე, სინამდვილეში ტატიანე, სულზე კი არ საუბრობს აქ, არამედ სამფშვინველზე
(ზოგადად უნდა ითქვას, რომ არც სამფშვინველი, არც სული და არც ანგელოზნი "თავისთავად და ღმერთის გარეშე" არ არიან უკდავნი:
რადგან ღმერთია მომნიჭებელი ყოველივე უკდავებისა და იგია წყარო, ამიტომ უკდავი ბუნებით მხოლოდ ღმერთია ), დავუბრუნდეთ ტატიანეს,
იგი მკვეთრად განასხვავებს " Душа "-ს და "дух"-ისგან და ამბობს, რომ თუ სამფშვინველის მქონე ადამიანი იქნება მორწმუნე მისი სამფვინველიც არ მოკვდებაო "может и не умирать" ( ეს როგორ ხდება ეს სხვა საკითხია და ამაზე შემდეგ) არამედ სულთან ერთად იქნებაო" когда она соединена с божественным духом, то не лишена помощи, но восходит туда, куда возводит ее дух. Ибо жилище духа на небе" ნუ რა გინდა ახლა მეტი?
ხოლო თუკი ცოდვებში იქნება ადამიანო, მაშინ სამფშვინველი: "
Душа, не знающая истины умирает и разрушается вместе с телом," და ყველაზე საოცარი "и получает смерть через нескончаемые наказания"


13. Душа сама по себе не бессмертна, эллины, но смертна. Впрочем она может и не умирать. Душа, не знающая истины умирает и разрушается вместе с телом, и получает смерть через нескончаемые наказания. Но если она просвещена познанием Бога, то не умирает, хотя и разрушается на время. Сама по себе она есть ни что иное, как тьма, и нет в ней ничего светлого. К этому относятся слова: "тьма не объяла света". Ибо не душа сохранила дух, но сама им сохранена, и свет объял тьму. Слово есть Божественный свет, а тьма душа чуждая ведения. Посему если она живет одна, то уклоняется к веществу и умирает вместе с плотию; а когда она соединена с божественным духом, то не лишена помощи, но восходит туда, куда возводит ее дух. Ибо жилище духа на небе, а душа имеет земное происхождение. "

http://www.krotov.info/acts/02/03/0175tati.html

ნუ მერე ტატიანე ანვითარებს უფრო გნოსტიკურ შეხედულებებს სულის და სამფშვინველის წარმოშობის, მისი საღვთო სულთან შეერთების და ა.შ. შესახებ, რაც გნოსტიციზმია და სხვა თემაა, მაგრამ ის რომ ალბათ უცოდინარობით ტატიანეს დააბრალო სულის უკდავებას უარყოფსო, უბრალო ლაფსუსია, რადგან ტერმინები " Душа " აგერია "дух"-ში, ინგლისურშიც განსხვავებულია "soul " და "spirit",
For the soul does not preserve the spirit, but is preserved by it, but, if it enters into union with the Divine Spirit, 71it is no longer helpless, but ascends to the regions whither the Spirit guides it: for the dwelling-place of the spirit is above, but the origin of the soul is from beneath.

http://www.ccel.org/ccel/schaff/anf02.iii.ii.xiii.html

ერთი ღვთისმიერია და მას უწოდებს კიდეც მსგავსებასა და ხატებას
"сотворило человека - во образ бессмертия, дабы как Бог бессмертен, так и человек, получивший причастие божества, имел также и бессмертие" ( იხ. 7 თავი) , ხოლო მეორე ცხოველებსაც გააჩნია და არის"from beneath"ანუ აქვს " земное происхождение."
მოკლედ იმედია გასაგები გახდა ოდნავ მაინც შენთვისაც, რომ ტატიანე არ უარყოფდა სულის უკდავებას

რაც შეეხება ცილისწამებას,

და ის 4 საუკუნემდელი მამები რომლებიც აქ იყო ჩამოთვლილი, ეწოდებათ ანტინიკეური მამები

ესეც სიყალბეა და მაშინ დაგიმტკიცებ, თუ დამისახელებ "ანტინიკეურ" მამას, რომელიც ეკლესიის მიერ შერაცხულია წმიდანად და ან ვინც სულის უკდავებას უარყოფდა...

რაც შეეხება იმ ორ წერტილს, სჯობს გასცე პასუხი ყველა პუნქტს და მერე დავიდეთ წერტილებამდე!

მაგრამ მაინც შევეცდები "მოკლედ" მაინც გიპასუხო, არ იფიქრო გადაახტაო
აი ესაა მუხლი:

დღეს ჩემთანა იყო სამოთხესა“ (ლკ. 23,43).

ასეა ძველ ქართულში, რომელიც შეგახსენებ ერთერთ უძველესი თარგმანია სახარებისა, ვნახოთ სხვაგანაც:
შენი ვერსიაა:

დღეს გეუბნები რომ იქნები ჩემთან ერთად "სამოთხეშიო"...

ხოლო ჩვენი ის რაც წერია
"დღეს ჩემთანა იყო სამოთხესა"
ახალ ქართულად:
"43. ხოლო იესომ მიუგო მას: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: დღესვე ჩემთან ერთად იქნები სამოთხეში. "

ვნახოთ ლათინური "ვულგატა"
43 Et dixit illi Jesus : Amen dico tibi : hodie mecum eris in paradiso.
"43 და უთხრა მას იესომ: "ამინ გეტყვი შენ: დღეს ჩემთანა იყო სამოთხესა"
პ.ს.
ლათინურში;
hŏdĭē ნიშნავს:
1 oggi - დღეს
2 subito, ora, sul momento, all'istante - ამ მომენტშივე, მალევე, ძალიან ჩქარა
3 attualmente, fino ad ora.- ახლახანს, ამჟამად

http://www.dizionario-latino.com/dizionario-latino.php)

აქედანვე ზუსტი იტალიური თარგმანიც:

43 Gli rispose: «In verità ti dico, oggi sarai con me nel paradiso».
შინაარსი ზუსტად იგივე:
"43 და უთხრა მას : "ამინ გეტყვი შენ: დღეს ჩემთანა იყო სამოთხესა"



http://vulsearch.sourceforge.net/html/Lc.html

რომ არ შეგაწყინო თარგმანებში ასეა გერმანულშიც, ფრანგულშიც, და მსოფლიოს ყველა ენაზე, გარდა "რასელისტურისა" რისი გაკეთენაც ანუ ბიბლიის მორგება თავიანთ მწვალებლობაზე სწორედ რომ მათი ცნობილი

დემაგოგიაა

და ბოლოს მცირე ჩაღრმავებასაც დავურთავ:

ბერძნულ ენას სასვენი ნიშნები არ აქვს და ორი წერტილის დაწერა მაგ ადგილას დემაგოგიაა

და შენ რომ გაწყობს იქ არაა ხომ?

"დღეს" ამის მერე უნდა ორი წერტილი

და ეგ საიდან დაასკვენი? ლოგიკა,ლოგიკა...
მოკლედ, აქ მხოლოდ ორი წერტილი კი არა წინადადების აგებულება გვეუბნება ტექსტის ზუსტ სახეს, ანუ იმას რაც ყველა თარგმანმა ერთნაირად გადმოიღო, ვნახოთ ახლა ესეც:
ახლა შეიძლება დავუშვათ რომ ":" შეიძლება შეცვალოს წინადადება? ანუ რომ ამოვიღოთ : გამართულად მივიღებთ წინადადებას?
არა, რადგან ლათინურად სრულიად გაუმართავი იქნება "Amen dico tibi hodie" რადგან ადგილის გარემოება გადადის წინ "hodie Amen dico tibi..." დღეს გეტყვი" და არა "გეტყვი დღეს"
ზმნა ბოლოშია მოკლედ, მაგ; " hodie populo christiano afferunt" ( (დროის) გარემოების შემდეგ ზმნა)
ასევეა იტალიურშიც: «In verità ti dico, oggi..."-ს ნაცვლად უნდა ყოფილიყო "Oggi ti dico in verità" , ანუ უცილობლად "დღეს" წინ უნდა გადადიოდეს, მგონი ქართულადაც ასეა ...
"აგვისტოში რუსეთმა ....სახელმწიფო საზღვრები კავკასიონის ქედს გადმოაცილა" არის სწორი ფორმა და არა ""გადმოაცილა რუსეთმა ....სახელმწიფო საზღვრები კავკასიონის ქედს აგვისტოში "
ასევეა ძველ ქართულშიც: "ცისკარსა მსთუად მოვიდეს საფლავსა მას" და არა "მსთუად მოვიდეს ცისკარსა საფლავსა მას"...(ლკ. 24:1)
არ ვარ დიდი ფილოლოგი, მაგრამ მგონი ასეა...


იხარე და მოიქეცი:

კაიროსი!

პ.ს.
გირჩევ წაიკითხე ფლოროვსკის "სულის უკდავება"

http://pravbeseda.ru/library/index.php?page=book&id=315