წმიდა წერილის საკამათო ადგილებისათვის, ბიბლია და კონფესიები პარამეტრები

[KAIROS]

ამ თემის გახსნა გამოიწვია, ამავე განყოფილებაში სხვადასხვა თემად გაბნეულ ბიბლიის ზოგიერთი მუხლის მართლმადიდებლური ტრადიციისაგან განსხვავებულმა ინტერპრეტაციამ ან რომელიმე ტერმინის პირდაპირმა გაგებამ ან პირიქით ზოგის ნაძალადევად გადატანითმა თარგმნამ და შემდგომ მასზე მწვალებლური აზრების და მოძღვრებების აგებამ...
მსგავსი კამათი წარიმართა იგავთა 8 : 22 მუხლში "შემქნა" ზმნის არსებობამ, რადგან ხშირად ამ მუხლებში მოიაზრება ძე ღმერთი, უფალი იესო, მაშინ რასელისტი მწვალებლები, და ზოგი სხვა კონფესია ( ადრე არიანელები და ა.შ.) ამტკიცებს, რომ აქ სჩანს რომ "იესო შექმნილიაო", გადმომაქვს მთელი კამათი და შემდგომში აქ გავაგრძელოთ საუბარი...
იხარეთ;
კაიროსი!

[KAIROS]

გავაგრძელოთ

იმის შემდეგ რაც დაინტერესებულმა მკითხველმა ყურადღებით გაეცნო ლოსკის,
ახლა ისევ იგავების საკამათო მუხლს დავუბრუნდეთ, რადგან ამოგლეჯილი მუხლებით
მანიპურილება და მთლიანი ტექსტის დავიწყება სექტანტების ხერხია, მოდი ჩვენ მთლიან თავს
გავეცნოთ;

http://www.orthodoxy.ge/tserili/mtskheturi/igav6-10.htm

25. ვიდრე მთათა დაფუძნებადმდე, უწინარეს ყოველთა ბორცუთა მშვა მე.

დიდად ნუ შეწუხდებით მუხლების თარგმანების ძებნით ასეა ყველგან, რუსულშიც, ინგლისურშიც,
ლათინურშიც და ბერძნულშიც

რა კარგი მუხლია,
ხედავთ არა "გამაკეთა"ἐποίησεν , და საოცარია არც მხოლოდ ἔκτισεν არამედ უფრო მეტი და უფრო აღმატებული: ლათინურად : parturiebar და ბერძნულად γεννᾷ "მშვა", ძე ღმერთი მარადიულად იშვება მამა ღმერთისაგან... ამბობს მართლმადიდებლური კატეხიზმო
და სად გვხდება გენესისი?

Ἀβραὰμ ἐγέννησεν τὸν Ἰσαάκ
აბრაამმა შვა ისააკი

აი ისევ უდიდესი სხვაობა გაკეთებას, რაიმე არარსებულის და არსობრივად უცხოს არსებობაში შემოყვანა და შობა რომელიც არსობრივადაც იგივე უნდა იყოს, აბრაამის შვილია ისააკი, და მისი ბუნების მქონე... და ის კი არ გაუკეთებია, არამედ "შვა" ( სარას მეშვეობით ეს სხვა რამაა) და ეს უძლიერესი ზმნაა გამოყენებული აქ "შობა"; ანუ დაბადება, მეტიც ებრაულად
იქ წერია chuwl (khool) რაც ნიშნავს ტკივილებით საშოდან გამოსვლას, ანუ მშობიარობას to writhe in pain (especially of parturition)

ახლა თავად ამ მუხლზე, რომელიმე მუხლს
არ გაგონებთ? გაგახსენებთ : "პირველ მთათა დაბადებამდე და შექმნად ქვეყანისა და სოფლისა და საუკუნიდგან და უკუნისამდე შენ ხარ. (ფს. 89, 2)."
და ვინაა "საუკუნიდგან და უკუნისამდე " ღმერთის გარდა?


2. Ветхий Завет о Боге Сыне и Боге Духе Святом


В Ветхом Завете наряду с учением о троичности лиц в Божестве есть неоспоримые указания на ипостасное бытие. Наиболее полно это учение представлено в восьмой главе книги Притчей, где говорится о премудрости Божией, под коей мы разумеем Вторую Ипостась Святой Троицы. "Господь имел Меня началом пути Своего, прежде созданий Своих, искони, от века Я помазана, от начала, прежде бытия земли. Я родилась, когда еще не существовали бездны" (Притч. 8, 22-24). Здесь Премудрость усвояет Себе личное бытие. Она существовала при Боге прежде Его всякого создания. Значит, это не Ангел, пусть даже перворожденный, и не сила Божия, которая не может быть личностной. Она (Премудрость) личностна и предвечно в Боге пребывает. В Боге не может пребывать еще какая-то отдельная от Него "разумная премудрость". Бог - это совокупность мудрости, всеведения и т.п. И если Она (Премудрость) выступает как личностное начало, то мы должны признавать за Ней Личность (Вторую Ипостась Троицы). А что Премудрость не сотворена, на это указывает то, что Она есть начало путей Божиих, которая была "прежде созданий" (Притч. 8, 22).
Пророк Исаия, предсказывая явление Мессии на землю, называет его: "Чудный советник, Бог крепкий, Отец вечности, Князь мира" (Ис. 9,6).
У пророка Давида в Псалтыре есть следующие слова: "Господь сказал мне: "Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя" (Пс. 2,7). В этих словах Бог Отец обращается к Сыну и именует Его ныне родившимся, т.е. всегда рождающимся из Себя. Подобное мы видим и в сто девятом псалме, где Бог Отец также говорит Сыну: "Из чрева прежде денницы подобно росе рождение Твое" (Пс. 109, 3).
Из христианского учения нам известно об изначальной неизменяемости Бога. Определения - Отец и Сын указывают на существенную сторону бытия Творца. Если было время, когда у Отца не было Сына, то можно ли его в то время было именовать Отцом? Бог рождает сына прежде денницы (утренняя заря), т.е. прежде всякого бытия, из Своей сущности, и это рождение вечно, ибо происходит всегда.
Божественность Иисуса Христа со всею очевидностью подтверждается и другими Ветхозаветными Писаниями. Пророк Исаия о Мессии говорит: "Вот Бог ваш, придет отмщение, воздаяние Божие, Он придет и спасет вас. Тогда откроются глаза слепых, и уши глухих отверзутся" (Ис. 35, 4-5). Спаситель как бы напоминает этот стих из Писания пред учениками Иоанна Крестителя как доказательство своего мессианства (Лк. 7, 22). Этой прямой цитатой из Исаии Иисус указывает на Свою природу как на воплощение Бога [84]. У пророка Захарии есть указание, что Бог будет пронзен, и это в буквальном смысле исполнилось над Спасителем (Зах. 12, 10; Ин. 19, 37). Пророк Иоиль говорил, что наступит время, когда каждый, кто призовет имя Господнее, спасется (Иоиль. 2, 32). В Новом Завете этот стих цитируется Апостолами дважды и относится ко Христу (Деян. 2, 20-21; Рим. 10, 9-13). Апостол Петр в Первом Послании называет Спасителя камнем преткновения и соблазном. У пророка Давида эти слова относятся к Богу Ветхого Завета (Пс. 118, 22). Святой Павел в послании к Филиппийцам пишет, что пред именем Иисуса преклонилось всякое колено небесных и преисподних (2, 10). Этот текст взят из Исаии (45, 23) и прямо отнесен к Иисусу. Если же мы рассмотрим контекст Исаии, то увидим, что никому, кроме Бога, не могло поклоняться "всякое колено" [85].
Во второй главе Откровения Спаситель говорит Фиатирской церкви: "И детей ее поражу смертью, и уразумеют все церкви, что Я есмь испытующий сердца и внутренности" (2, 23). Здесь Спаситель прилагает к Себе слова пророка Иеремии о Боге: "Я, Господь, проникаю сердце и испытываю внутренности" (17, 10).
У пророка Исаии есть высказывания о том, что слава принадлежит только Богу и Он ни с кем не будет ею делиться. Господь же о Себе свидетельствует: "И ныне прославь Меня Ты, Отче, у Тебя Самого славою, которую Я имел у Тебя прежде бытия мира" (Ин. 17, 5). Если слава принадлежала только Творцу, то Иисусу надлежало быть Творцом-Богом, потому что Он заявляет, что имел славу прежде бытия мира [86].
О Спасителе в Писании сказано, что Он "свет истинный" (Ин. 1, 9). В Ветхом Завете о Создателе несколько раз говорится, что Он является Светом (Ис. 60, 1). Невозможно допустить, что могут существовать два истинных света, ибо Бог един. О Спасителе в Откровении сказано, что Он Царь царей и Господь господствующих (Откр. 1, 4). В Ветхом Завете о Боге говорится, что он Царь (Иер. 10, 7; Пс .46, 7-8) и Господь (Втор. 10, 1). Библия нас учит, что един Господь (Еф. 4, 5). Значит, Бог и Спаситель равны по своему достоинству.
У пророка Исаии есть следующие слова: "Я Господь, и нет Спасителя кроме Меня" (Ис. 43, 11). Новый Завет называет Спасителем только Иисуса Христа (Деян. 4, 11-12), недвусмысленно разумея под ним Христа-Бога. В Евангелии о Своем достоинстве Спаситель говорит: "Прежде, нежели был Авраам, Я есмь" (Ин. 8, 58). Соотнеся эти слова с ветхозаветными словами Бога, мы можем заключить, что в Ветхом и Новом Заветах речь идет об одном лице. Так, Бог, обращаясь к Моисею, говорил: "Я есмь" (Исх. 3, 14).
В Ветхом Завете есть указания и на Бога Духа Святого, правда они не столь ясны, как высказывания о Сыне Божием.
О сотворении вселенной говорится: "Дух Божий носился над водой" (Быт. 1, 2). В других местах сказано, что Он ведет людей в землю правды (Пс. 142, 10), что Он посылается Богом к пророкам для наставления (Зах. 7, 12).
Пророк Исаия от лица Мессии восклицает: "Послал Меня Господь Бог и Дух Его" (Ис. 48, 16) или "Дух Господа на Мне, - говорит Мессия, - ибо Господь помазал Меня благовествовать нищим" (Ис. 61, 1).

შეკამათებასაც ასე არგუმენტირებულს ვითხოვ

იხარეთ;

კაიროსი!

[მოყვასი]

გავაგრძელოთ

ციტატა
дословно создал

ეგ რუსულ ტექსტში არ წერია, ერთერთის მინაწერი იყო და შემთხვევით გადმომყვა,


სად ნახე და სად იყო მინაწერი გთხოვ მითხარი, გელოდები. როგორ გადმოგყვა მაინტერესებს ვნახო

გამარჯობა კაიროს
რომ იცოდე რატომ მეღიმება, მეტყოდი მართალი ხარო.
რა იყო რომ ამდენი ამბავი ატეხე? გავაფერადებ ტექსტს თუ გავადიდებ მგონი ამის უფლება ყველას გვაქვს (მიზეზი მქონდა ამისა და მიზეზი კვლავ მაქვს, რადგან, მოკლე და კონკრეტული პასუხის გაცემას ჩემს შეკითხვაზე ამ წუთამდე თავს არიდებ).

მიზეზი იმისა თუ რატომ გავაფერადე და გავადიდე ჩემი დაწერილი ტექსტი, გახლავს ის რომ, ამ თემაში სადაც შეკითხვა დავსვი და გთხოვე მოკლე და კონკრეტული პასუხი გაგეცა და არ გადაგეზარდა ამხელა დავიდარაბაში, პირიქით მოიქეცი.

აი რა დაგიწერე იმ პოსტში რასაც შენი მხრიდან ცხელი რეაგირება მოყვა:

ველი შენს პასუხს ჩემს შეკითხვაზე:

რომელი თარგმანი გადმოსცემს ზუსტად იგავების 8:22-ში ჩაწერილს?

არსად არ ვჩქარობ გელოდებით


მემგონი გახსოვს რამდენჯერ გთხოვე მოკლედ გაგეცა პასუხი ჩემს პატარა შეკითხვაზე და არ აგერიდებინა თავი.
იმდენი გააკეთე რომ ჩემს შეკითხვას ხომ აარიდე თავი, და ინტერპრეტაციებით კამათში გადაიყვანე ჩემი შეკითხვა შენივე მსუქანი პოსტებით რაც საერთოდ არ მითხოვია. ავნიშნე რომ მაქამდეც მივალთთქო, მაგრამ? ....
ნება შენია. შენი მხრიდან ასეთი მოქმედება მნიშვნელოვან რამეზე მიუთითებს
ცოცხალი თავით არ გინდა ჩემს შეკითხვას მოკლე პასუხი გასცე და დაბნეული ინტერპრეტაციების ძებნით ხან რა გადმოგყვა ხან რა როგორც თავად ამბობ.

შენი ასეთი დაბნეული რეაგირება, მერწმუნე, ბევრ რამეზე მიუთითებს და მკითხველი ამას აფიქსირებს. უბრალოდ გაეცი ჩემს შეკითხვას პასუხი თუ გსურს და თუ შეგიძლია, თუ არა და ადრეც მოგწერე, არაა პრობლემათქო..

იხარე, მართლა იხარე

მოყვასი



პ.ს.
იმაზე კი, თუ რა წერია იგავნის 8:22-ში უძველესი ხელნაწერების თანახმად, ამაზე მას შემდეგ მოგახსენებ და დასაბუთებულადაც სხვათა შორის (არა რელიგიური ინტერპრეტაციებით როგორც შენ ეცადე, არამედ, პირველ რიგში იმით თუ თავად ტექსტი რას ამბობს და მერე ის თუ რას ნიშნავს ის სინამდვილეში )