წმიდა წერილის საკამათო ადგილებისათვის, ბიბლია და კონფესიები პარამეტრები

[KAIROS]

ამ თემის გახსნა გამოიწვია, ამავე განყოფილებაში სხვადასხვა თემად გაბნეულ ბიბლიის ზოგიერთი მუხლის მართლმადიდებლური ტრადიციისაგან განსხვავებულმა ინტერპრეტაციამ ან რომელიმე ტერმინის პირდაპირმა გაგებამ ან პირიქით ზოგის ნაძალადევად გადატანითმა თარგმნამ და შემდგომ მასზე მწვალებლური აზრების და მოძღვრებების აგებამ...
მსგავსი კამათი წარიმართა იგავთა 8 : 22 მუხლში "შემქნა" ზმნის არსებობამ, რადგან ხშირად ამ მუხლებში მოიაზრება ძე ღმერთი, უფალი იესო, მაშინ რასელისტი მწვალებლები, და ზოგი სხვა კონფესია ( ადრე არიანელები და ა.შ.) ამტკიცებს, რომ აქ სჩანს რომ "იესო შექმნილიაო", გადმომაქვს მთელი კამათი და შემდგომში აქ გავაგრძელოთ საუბარი...
იხარეთ;
კაიროსი!

[KAIROS]

55. სადა არს, სიკუდილო, საწერტელი შენი? სადა არს, ჯოჯოხეთო, ძლევაჲ შენი

ასე წერს გიორგი მთაწმიდელი, და იგი სიკვდილის ორ აზრს გვაჩვენებს, პირველი საწერტელია, აქ ჩვენეული გაგებით სიკვდილი სჩანს, რომელიც დაგჭრის, მოგაკვდინებს სხეულებრივ, მეორე სხვა აზრი, სადაც ძლევაა, იქ სიკვდილის ძლევაზეა საუბარი, რაც ნიშნავს არა რაღაც მოკვდინებას, არამედ სულთა მპყრობელობას სულიერი სიკვდილის მიერ, რაც იქნა კიდეც
უფლის მიერ დამარცხებული. ანუ აშკარაა რომ მთაწმიდელმა ზუსტად თარგმნა ერთი სიკვდილით, მეორე ჯოჯოხეთით, რომელნიც წარმოადგენს
ბერძნული სიტყვის პირველ და მეორე გადატანით მნიშვნელობას, ამიტომაცაა რომ ბერძნულში"თანატოს"
55που σου θανατε το νικος που σου θανατε το κεντρον
ორივეს ნიშნავს,როგორც ქართულში სიკვდილი, არის მოკვდინება ვინმესი, მაგრამ ასევე გადატანით არის სიკვდილის ადგილი ( იმერული წყევლაა"სად სიკვდილში მიდიხარო":D)


Hosea 13:14 (New International Version)

14 "I will ransom them from the power of the grave [a] ;
I will redeem them from death.
Where, O death, are your plagues?
Where, O grave, [b] is your destruction?
"I will have no compassion,

Footnotes:

Hosea 13:14 Hebrew Sheol
Hosea 13:14 Hebrew Sheol

ანუ დავდივართ ის ამ "შოელის" გაგებაზე,
ანუ שאול (Sh'ol) რომელიც სხვა ებრაულ ტერმინ "თახომ" თან ერთად
არის საკმაოდ რთული სიტყვა, და ერთდროულად ნიშნავს, სიკვდილსაც, სიკვდილის სამყოფელსაც და ა.შ.
ამიტომ გეუბნებით, რომ ასე მოქნევით ერთის დაბრეხვება არ ხდებათქო, აგერ ებრაული სიტყვის მნიშვნელობა ვის უნდა ვკითხოთ სხვას თუ არა ებრაელებს?

მოკლედ ეს საკმაოდ დიდი რამეა, იქ იყო კამათები წარმართებს თურმე სხვანაირად ესმოდათ ეს "შოელი" ბიბლიის ხალხს სხვანაირად, მაგრამ
სიტყვას აქვს ორიგინალში მნიშვნელობა:
"The word "Sheol" was for some time regarded as an Assyro-Babylonian loan-word, "Shu'alu," having the assumed meaning "the place whither the dead are cited or bidden," or "the place where the dead are ingathered."

ქვემოთ ნახავ, ბიბლიაში რამდენაირად მოიხსენება იგი და ყველგან აშკარად ვერ ჩასვამ ზმნა სიკვდილს " მე ჩავალ დაბლა ჩემს ძესთან სიკვდილი"? არა "სიკვდილში, ანუ იგივეა რაც ბერძნული ჰადეს" ჯოჯოხეთში" ებრაული ლექსიკონი "ჰადეს"- გვეუბნება შეოლს და გვაძლევს შეოლის მნიშვნელობებს:

—Biblical Data:

It connotes the place where those that had died were believed to be congregated. Jacob, refusing to be comforted at the supposed death of Joseph, exclaims: "I shall go down to my son a mourner unto Sheol" (Gen. xxxvii. 36, Hebr.; comp. ib. xlii. 38; xliv. 29, 31). Sheol is underneath the earth (Isa. vii. 11, lvii. 9; Ezek. xxxi. 14; Ps. lxxxvi. 13; Ecclus. [Sirach] li. 6; comp. Enoch, xvii. 6, "toward the setting of the sun"); hence it is designated as (Deut. xxxii. 22; Ps. lxxxvi. 13) or (Ps. lxxxviii. 7; Lam. iii. 55; Ezek. xxvi. 20, xxxii. 24). It is very deep (Prov. ix. 18; Isa. lvii. 9); and it marks the point at the greatest possible distance from heaven (Job xi. 8; Amos ix. 2; Ps. cxxxix. 8). The dead descend or are made to go down into it; the revived ascend or are brought and lifted up from it (I Sam. ii. 6; Job vii. 9; Ps. xxx. 4; Isa. xiv. 11, 15). Sometimes the living are hurled into Sheol before they would naturally have been claimed by it (Prov. i. 12; Num. xvi. 33; Ps. lv. 16, lxiii. 10), in which cases the earth is described as "opening her mouth" (Num. xvi. 30). Sheol is spoken of as a land (Job x. 21, 22); but ordinarily it is a place with gates (ib. xvii. 16, xxxviii. 17; Isa. xxxviii. 10; Ps. ix. 14), and seems to have been viewed as divided into compartments (Prov. vii. 27), with "farthest corners" (Isa. xiv. 15; Ezek. xxxii. 23, Hebr.; R. V. "uttermost parts of the pit"), one beneath the other (see Jew. Encyc. v. 217, s. v. Eschatology). Here the dead meet (Ezek. xxxii.; Isa. xiv.; Job xxx. 23) without distinction of rank or condition—the rich and the poor, the pious and the wicked, the old and the young, the master and the slave—if the description in Job iii. refers, as most likely it does, to Sheol. The dead continue after a fashion their earthly life. Jacob would mourn there (Gen. xxxvii. 35, xlii. 38); David abides there in peace (I Kings ii. 6); the warriors have their weapons with them (Ezek. xxxii. 27), yet they are mere shadows ("rephaim"; Isa. xiv. 9, xxvi. 14; Ps. lxxxviii. 5, A. V. "a man that hath no strength"). The dead merely exist without knowledge or feeling (Job xiv. 13; Eccl. ix. 5). Silence reigns supreme; and oblivion is the lot of them that enter therein (Ps. lxxxviii. 13, xciv. 17; Eccl. ix. 10). Hence it is known also as "Dumah," the abode of silence (Ps. vi. 6, xxx. 10, xciv. 17, cxv. 17); and there God is not praised (ib. cxv. 17; Isa. xxxviii. 15). Still, on certain extraordinary occasions the dwellers in Sheol are credited with the gift of making knowntheir feelings of rejoicing at the downfall of the enemy (Isa. xiv. 9, 10). Sleep is their usual lot (Jer. li. 39; Isa. xxvi. 14; Job xiv. 12). Sheol is a horrible, dreary, dark, disorderly land (Job x. 21, 22); yet it is the appointed house for all the living (ib. xxx. 23). Return from Sheol is not expected (II Sam. xii. 23; Job vii. 9, 10; x. 21; xiv. 7 et seq.; xvi. 22; Ecclus. [Sirach] xxxviii. 21); it is described as man's eternal house (Eccl. xii. 5). It is "dust" (Ps. xxx. 10; hence in the Shemoneh 'Esreh, in benediction No. ii., the dead are described as "sleepers in the dust").

ახლა ლათინური ვნახოთ, როგორ მოყავს პავლე მოციქულის მიერ დამოწმებული ოსია 13: 14

14 De manu inferni liberabo eos,
de morte redimam eos?
Ubi pestilentiae tuae, o mors?
Ubi pestis tua, inferne?
Consolatio abscondita est ab oculis meis ”

14. ჴელისაგან ჯოჯოხეთისა ვიჴსნნე იგინი და სიკუდილისაგან ვიჴსნნე იგინი. სადა არს ძლევაჲ შენი, სიკუდილო? სადა არს საწერტელი შენი ჯოჯოხეთო? ნუგეშინის-ცემაჲ დაფარულ არს თვალთაგან ჩემთა

როგორაა საქმე?

ხედავ პირველწყაროს? სეპტუაგინტა
14 ἐκ χειρὸς ᾅδου ρύσομαι καὶ ἐκ θανάτου λυτρώσομαι αὐτούς, ποῦ ἡ δίκη σου, θάνατε; ποῦ τὸ κέντρον σου, ᾅδη; παράκλησις κέκρυπται ἀπὸ ὀφθαλμῶν μου,

მოდი ისევ გაჩვენებ, ორიგინალი ოსიადან

ქართული: "სადა არს ძლევაჲ შენი, სიკუდილო? სადა არს საწერტელი შენი ჯოჯოხეთო?"

ლათინური : "Ubi pestilentiae tuae, o mors?
Ubi pestis tua, inferne?"

ბერძნული სეპტუაგინტა" ποῦ ἡ δίκη σου, θάνατε; ποῦ τὸ κέντρον σου, ᾅδη;"

ებრაულზე ვწერე

მოკლედ დაგვიჯერე ახლა

იხარე;

კაიროსი

inferne

=

ᾅδη

=

שאול

=

ჯოჯოხეთო

გასაგებლარია?

საზვრეეებზე აქ იყო საუბარი, ეგ საეკლესიო ტრადიციაა, არაა დოგმატიკა...