იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ, სრულ არს. პარამეტრები

[მნათე]

ვიღებთ რა ნათელს წმიდა ეკლესიაში, რომელიც ერთადერთი წმიდა და კათოლიკეა, ჩვენს ცხოვრებაში იწყება აღმავლობა ან პირიქით დაღმავლობა, მაგრამ ერთი ფაქტია_პრეცედნტი ცხონებისა იქმნება.

ემბაზიერი ადამიანი ამიერიდან ნაბიჯ-ნაბიჯ მიიწევს სასუფევლისკენ, ზოგჯერ ჩერდება, ზოგჯერ ქვევითაც მოდის ზოგჯერ სულ გადაუხვევს ამ გზას. . . .

მაგრამ ეს გზა თითოეული ჩვენგანისთვის ეკლიანია, საოცრად მტკივნეული, შეიძლება ითქვას გოლგოთას მსვლელობა, როცა ადამიანი იბრძვის სასუფევლის მიტაცებისთვის, ამ გაბრძოლებას კი თან ახლავს დიდი ტკივილი. . . მაგრამ რისი ბრალია რომ ზოგჯერ ჩვენ ვერ ვუძლებთ ამ ტკივილს და ვჩერდებით? იქნებ იმის რომ ჩვენი ნება არაა მიმართული სასუფევლისკენ? იქნებ მე სულაც არ მინდა სასუფეველი? განა მიზანდასახულები არ ვართ? აბა ვინმემ შემოგვთავაზოს დიდი მოცულობის თანხა, ხომ დავიგლეჯთ ყველაფერს და მაინც მოვიპოვებთ? მაგრამ რატომ რატომ არ ვიბრძვით იმისთვის რასაც ვერაფერი შეცვლის? რატომაა ჩვენი ბრძოლა ასეთი უსუსური? იქნებ იმიტომ რომ წარმოდგენაც არ გვაქვს რა არის?



მაგრამ ჩვენ მაინც გვინდა ეს კიბე მაინც გვხიბლავს და გვიყვარს ეს ეკალი. . . . და ეს სულაც არაა ჩვენი დამსახურება. . .

და აი ყოველ წამს მარადიული ჩაძახება:

"იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ სრულ არს. "

[Floyd]

სიტყვებით ადვილია

იცი არც სიტყვებითაა ადვილი ის უნდა იპიქრო რომ ამას იმიტომ ხვდები რომ სწორად ცხოვრების უნარი შეგწევს უბრალოდ არ ინდომებ ადამინი

[leluka]

ცხოვრების უნარი შეგწევს უბრალოდ არ ინდომებ ადამინი



სწორედ ეგაა დამღუპველი ...