![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ბევრი საკითხია ძალიან ბევრი, რომელიც უბრალოდ არ ჩანს ან ნაკლებად ჩანს წმ. წერილში, მინდა ბიბლიისეულ დედებზე ვისაუბროთ, ბიბლიაში მოხსენიებულ ქალებზე, ბევრი მათგანი უბრალოდ ნახსენებია, ან მხოლოდ სახელი ან გაკვრით, მაგრამ ამ ზოგადი ინფორმაციის უკან დიდი ისტორიაა, ქალური სიძლიერეც, სიმორცხვეც, სიყვარულიც, ტროა და სამოთხე დაიკარგა ქალის გამო, და ქალთა უკეთილშობილესმა არსებამ ხსნა მოგვივლინა, ქალის უჩვეულო და აღმატებული მაგალითია წმ. მარიამ ეგვიპტელი, დაცემიდან უზარმაზარ სიწმიდემდე, ჩვენ ახლა ვერ ამოვწურავთ ამ თემას, თორემ შუშანიკიდან ქეთევანამდე მაგალითებს რა გამოლევს, დარეჯან დედოფლიდან ვიდრე 1921 წლის 23 თებერვალს დაღუპულ მარო მაყაშვილამდე, ექვთიმესა და ილიას ცოლებიდან ჩვენს საყვარელ დედიკოებამდე, ჩვენს ულამაზეს ფორუმელ დედებზე და უნაზეს გოგონებამდე, ჰოდა ამ ყველათა წმიდა წინასახე ბიბლიაშია, დაწყებული ევადან მოსეს დამდე, კარავში ჩუმად გაცინებულ სარადან ან იაკობის საყვარელ ცოლამდე...
მოკლედ გავიხსენოთ ქალები წმ. წერილში, ისინი ხშირად საზოგადოების ცხოვრებაში აქტიური მონაწილოებას ღებულობდნენ, მეტიც მოსეს და-მარიამი ისაა, ვინც გადარჩენილ ებრაელ ერს ღვთის დიდების სიმღერას პირველი შემოსძახებს: 19. როცა შევიდნენ ზღვაში ფარაონის ცხენები ეტლებითა და მხედრებითურთ, ზღვის წყლები მიაქცია მათზე უფალმა, ხოლო ისრაელიანები მშრალად გავიდნენ ზღვაში. 20. აიღო ხელში დაფდაფი მირიამ წინასწარმეტყველმა, აარონის დამ, და მიჰყვნენ მას დედაკაცები დაფდაფებით და დააბეს ფერხული. 21. ასე შეუძახა მათ მირიამმა: უმღერეთ უფალს, რადგან დიდად განდიდდა იგი; ცხენი და მხედარი ჩაჰყარა ზღვაში. არ ყოფილა, მიუხედავ აზიური ცხოვრებისა ბიბლიაში ქალები განრიყულები, საოცრად უყვარდა ისრაელის მსაჯულს თავისი ერთადერთი ქალიშვილი: 34. შინ მობრუნდა იფთახი მიცფაში და, აჰა, როკვით გამოეგება თავისი ასული დაირით ხელში. ეს ერთი ჰყავდა, მის გარდა არც ვაჟი ჰყავდა და არც ქალი მეტიც, ქალები წინასწარმეტყველები იყვნენ ძველ აღთქმაშიც და ახალშიც: 14. მივიდნენ ხილკია მღვდელი, ახიკამი, ყაქბორი, შაფანი და ყასაია ხულდასთან, წინასწარმეტყველ ქალთან, რომლის ქმარი შალუმი, თიკვა ხარხასის ძის ძე, სამოსელთა მცველი იყო. ქალი იერუსალიმში, მეორე უბანში, ცხოვრობდა და დაელაპარაკნენ მას. 15. უთხრა ქალმა: ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: უთხარით იმ კაცს, რომელმაც ჩემთან გამოგგზავნათ. ნეემია 6 : 14 14. ღმერთო ჩემო, მათი ამ საქმეებისაებრ გაიხსენე ტობია და სანბალატი, აგრეთვე ნოყადია, წინასწარმეტყველი ქალი, და სხვა დანარჩენი წინასწარმეტყველები, მე რომ მაშინებდნენ. და ჩვენი უფლის მირქმის წინასწარმეტყველი ანა 36. და იყო ანნა წინაწარმეტყუელი, ასული ფანოელისი, ტომისაგან ასერისა. ესე გარდასრულ იყო დღეთა მრავალთა და ცხორებულ იყო ქმრისა თანა შჳდ წელ სიქალწულითგან თჳსით. 37. და ესე იყო ქურივ ვითარ ოთხმეოც და ოთხის წლის, რომელი არა განეშორებოდა ტაძრისა მისგან მარხვითა და ვედრებითა და მსახურებითა ღამე და დღე. 38. ესე მასვე ჟამსა შინა მოიწია და აღუვარებდა ღმერთსა და ეტყოდა მისთჳს ყოველთა, რომელნი მოელოდეს გამოჴსნასა იერუსალჱმს შინა. გავაგრძელებ; იხარეთ; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
![]() ![]() |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
სარაი
ძალიან უცნაური ქალია სარაი, ძალიან ისე უცნაურად იწყება მისი ისტორია ბიბლიაში და ისევე უცნაურად გრძელდება, დაბადების 12 თავის ბოლო აბრამის ( მაშინ აბრამი იყო) ეგვიპტეში ჩასვლას ეძღვნება, და ქალი თავისი სილამაზით საფარველად გაუხდება აბრამს, უცნაური სახით, ცოლი დად გაასაღა, რომ ამით თავად სიკვდილს გადარჩენოდა, არა, აქ გადარჩენაში მხოლოდ საკუთარი გადარჩენა არ იგულისხმება, აქედან და შემდეგ ჩვენ უნდა მივეჩვიოთ მესიანისტურ აზროვნებას, რომელიც წითელ ხაზად გასდევს მთელს ძველ აღთქმას, ყველაფერს სჩადიან დიდი პატრიარქები, ჩვენთვის მიუღებელსაც მიმართავენ, დაწყებული ხარჭებთან დაქორწინებით, რძლებთან დაწოლით, ხოცვით და ჟღლეტით, ცოლის დად გამოცხადებით და ა.შ. ოღონდ მესიანისტური სისხლი უნდა გადარჩეს, აღთქმა უფლისა უნდა შესრულდეს, რაგდან "კურთხეული იქნება ... მიწიერთა მთელი მოდგმა. " სხვანაირად ვერ გავიგებთ ბევრ რამეს, სხვანაირად ვერ გავუგებთ სარაის, რომელიც აბრამის უცნაურ წინადადებას უსიტყვოდ დაეთანხმა, არსად არ წერია როგორ იტანჯებოდა სარაი ფარაონის ხარჭათა შორის ყოფნით, მაგრამ აშკარაა რომ იგი ისევე ლოცულობდა თავისუფლებისათვის, როგორც მოგვიანებით მისგან წარმოშობილ ერს გამოიყვანს მოსე ისევ ეგვიპტიდან 11. როცა მიუახლოვდა ეგვიპტეს, უთხრა სარაის, თავის ცოლს: ვიცი, ლამაზი შესახედავი ქალი ხარ. 12. დაგინახავენ ეგვიპტელები და იტყვიან, ამ კაცის ცოლიაო; მე მომკლავენ, შენ კი ცოცხალს დაგტოვებენ. 13. თქვი, რომ და ხარ ჩემი, რათა კარგად მომეპყრან შენი გულისთვის და გადავრჩე შენი წყალობით. 14. როცა ჩავიდა აბრამი ეგვიპტეში, დაინახეს ეგვიპტელებმა, რომ ძალიან ლამაზი იყო მისი ცოლი. 15. დაინახეს იგი ფარაონის დიდებულებმა და შეუქეს ფარაონს, და წაიყვანეს ქალი ფარაონის სახლში. 16. ხოლო აბრამს კარგად მოეპყრნენ მისი გულისთვის, ჰყავდა აბრამს ცხვარ-ძროხა, სახედრები, ყმები და ყმაქალები და ჯორ-აქლემები. 17. დიდად შეაჭირვა უფალმა ფარაონი და მისი სახლი აბრამის ცოლის სარაის გამო. 18. მაშინ დაიბარა ფარაონმა აბრამი და უთხრა: ეს რა მიყავი, რატომ არ გამიმხილე, შენი ცოლი თუ იყო ეს ქალი? 19. რატომ თქვი და არისო ჩემი? მე კი მის ცოლად შერთვას ვაპირებდი. აჰა, შენი ცოლი, წაიყვანე და წადი! 20. მიუჩინა ფარაონმა ხალხი და მათაც გაამგზავრეს იგი მისი ცოლითა და მთელი მისი საბადებლითურთ. და ასე ავდივართ ვიდრე მეთექვსმეტე თავამდე, იქ საერთოდ უცნაური ამბავი ხდება, იქ ცოლს თავად მოყავს ხარჭა ქმრისათვის, იცის შესანიშნავად სარაიმ, შვილი თუ არ ყავს, ეს უფლით არის, და ისიც იცის რომ აბრამისგან უნდა გამრავლდეს რჩეული ერი, ჰოდა ზრუნავს, "ვინძლო შვილიერი შეიქმნე მისგანო" კი არა ეუბნება "შევიქმნეო" ანუ მე გავხდე დედა მისითო... შემდეგ ადამიანური მომენტი შემოდის და შუღლი ჩამოვარდება ორ ქალს შორის, ანგელოზით შეირიგებს სარაი აგარს, და სამაგიეროდ იგი სარა გახდება და აბრამი-აბრაამი ანუ მამა მრავალთა. კიდევ ერთი უცნაური ისტორია აქვს სარრას, მისი კარვის უკანა ქალური ჩაცინება, იქცა სიმბოლოდ იმისა, რასაც მოგვიანებით დიდი თეოლოგი ტერტულიანე იტყვის "კრედო ქუა აბსურდუმ ესტ" CREDO QUIA ABSURDUM EST ანუ მწამს, რადგან აბსურდია, რადგან ნამდვილი რწმენა გონების იქით იწყება,გონზე მაღლა, რწმენის სფერში... აქ პირიქით მოხდა, ჯერ ის გამოჩნდა რომ " ABSURDUM EST " და მერე "CREDO" , ჯერ "გაეცინა გულში სარას: რა სიამე უნდა განვიცადო, როცა დავბერდი? ჩემი პატრონი მოხუცებულია. " სიამის განცდაში იგულისხმება ორსულობა, იცის რომ აბსურდია, მაგრამ ნახეთ მერე თავადვე უარყოფს თავის სიტყვებს, ჯერ ერთი ქალური სიმორცხვით , მერე შიშით, რადგან სიცილის, ჩაცინების, გულის ფიქრის უფალი იდგა მის წინ, და აი შემოვიდა CREDO 9. უთხრეს: სად არის სარა, შენი ცოლი? უთხრა: აქ არის, კარავში. 10. თქვა ერთმა: კიდევ მოვალ შენთან გაის ამ დროს, და, ნახავ, ვაჟი ეყოლება სარას, შენს ცოლს. სარა კარვის კარს უკან იდგა. ყველაფერი ესმოდა. 11. მოხუცებულნი იყვნენ აბრაამი და სარა, ხანში შესულნი; დედათა წესი შეწყვეტილი ჰქონდა სარას. 12. გაეცინა გულში სარას: რა სიამე უნდა განვიცადო, როცა დავბერდი? ჩემი პატრონი მოხუცებულია. 13. უთხრა უფალმა აბრაამს: რა იყო, რომ გაეცინა სარას და თქვა: ნუთუ მართლა ვშობ სიბერეშიო? 14. რა არის უფლისთვის შეუძლებელი? დათქმულ ჟამს, გაის ამ დროოს ისევ მოვალ შენთან და, ნახავ, ვაჟი ეყოლება სარას. 15. გადათქვა სარამ: არ გამიცინიაო, რადგან შეეშინდა. უთხრა: არა, გაიცინე. მაგარი უცნაურია სარა, როგორც ადრე ეგვიპტეში, ახლაც ისევე უწევს დად გასაღება გერარის მეფესთან, უფალის ისევ ხელშეუხებელად დაიცავს მას, მეტიც აქ პირველად ჩანს ტექსტში, რომ სარამაც იგივე თქვა აბრაამზე, ძმააო ჩემი, ამდენი დათმენის, მორჩილების და რწმენის გამო, ნახეთ რა ლამაზად წერია, რომ დაორსულდა სარა აბრაამისაგან: "1. უფალმა იზრუნა სარაზე, როგორც ნათქვამი ჰქონდა; ის გაუკეთა უფალმა სარას, რასაც ამბობდა. 2. დაორსულდა სარა და უშვა აბრაამს მისი სიბერის ძე დანიშნულ დროზე, რომელიც დათქმული ჰქონდა მისთვის ღმერთს. 3. უწოდა აბრაამმა სახელად ისაკი თავის ძეს, შეძენილს, რომელიც უშვა მას სარამ" აქ არ დამთავრებულა სარას განსაცდელები, მეტიც ახლა შვილის გამო მოუწევს ბრძოლა, ნამდვილი ქალური ბრძოლაა, ჯერ ქალური ბრძოლა, მერე დედური... ახლაც აგარის შვილი ამცირებდა მის შვილს, ისევ დააცვევინა შვილი აბრაამს, ძლიერი ქალი იყო ძალიან სარა, 127 წლისა გარდაიცვლა სარა, და საფლავშიც არ გასცილებია მას აბრაამი "19. ამის შემდეგ დამარხა აბრაამმა სარა, თავისი ცოლი მახფელას მინდვრის მღვიმეში, მამრეს გასწვრივ. ეს არის ხებრონი ქანაანის ქვეყნად." 8. აღესრულა და მოკვდა აბრაამი ტკბილ სიბერეში, მოხუცებული და ხანსრული, და შეერთო თავის ხალხს. 9. დამარხეს იგი ისაკმა და ისმაელმა, მისმა შვილებმა, მახფელას გამოქვაბულში, ხეთელი ყეფრონ ცონარის ძისეულ მინდორზე, მამრეს გასწვრივ, 10. იმ მინდორზე, რომელიც აბრაამმა შეისყიდა ხეთელებისგან. იქ მარხიან აბრაამი და მისი ცოლი სარა. შესანიშნავი ქალი იყო სარა ![]() კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 24th June 2024 - 11:55 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი