სამება პარამეტრები

[death]

გადმოიტანეთ კითხვები და სამებაზე აქ გააგრძელეთ...

[afxazi]

კირილე ალექსანდირიელი (მათთვის ვისაც მართლა აინტერესებს)

თუმცა მე პირადად ის მაინტერესებს რა პასუხს გასცემენ აქ ნაწერს



მრავალი და სხვადასხვა სახელით უწოდებენ ძეს საღვთო ნაწრები, რადგან ამბობენ, რომ იგია მამის სიბრძნე და ძალა, თანახმად პავლესგან თქმულისა: “ქრისტე – ღვთის ძალა და ღვთის სიბრძნე” (Iკორ. 1,24). კიდევ, იგი ითქმის, აგრეთვე, მის სიანთლედ და ჭეშმარიტებად, როგორც ფსალმუნებში უგალობს მას ერთ-ერთი წმინდანთაგანი: “გამოავლინე სიანთლე შენი და ჭეშMარტიება შენი” (ფს. 42.3). ითქმის სიმართლედაც, თანახმად ნათქვამისა: “შენს სიმართლეში მაცხოვრე მე” (ფს. 118,40). ღადგან მამა სწორედ ქრისტეში ცხოველყოფს მისდამი მორწმუნეებს. Iწოდება იგი, აგრეთვე, მამის განზრახვად, ტანახმად ნათქვამისა: “შენი განზრახვით მიწინამძღვრე მე” (ფს 72,24), და კიდევ: “ხოლო განზრახვა უფლისა საუკუნოდ ჰგიეს” (ფს. 32,11)

ამრიგად, რადგან სწორედ ძე არის ეს ყოველივე ღვთის და მამის მიმართ, გვითხრან ჩვენ, რომლებიც აროზის ცთომილებას ეპირფერებიან და მისი უგუნურებით არიან აღსავსენი, როგორღა არის ძე მამაზე ნალები. ამრთლაც, დროა ვტქვათ, რომ თუ იმგვარადაა საქმე, როგორც ისინი ფიქრობენ, მაშ, არ ყოფილა მამა არც სრულიად სიბრძნე, არც სრულიად ძლიერი, არც სრულიად სინათლე, არც სრულიად შჭეშმარტიება, არც სრულიად სამართლიანი, არცთუ განზრახვაში სრული, გამომდინარე იქიდან, რომ ძე, რომელიც არის ყოველივე ეს მამისადმი, ნაკლებობის გამო მართლაც არ წარმოჩნდებოდა სისრულის მქონედ. მაგრამ ამგვარად ფიქრი და ტქმა ურჯულოებაა, მამა კი სრულია, რადგან მას ყოველივე სრულად აქვს თავის ტავში; შესაბამსიად ცხადია სრულია ძეც, რომელიც არის სიბრძნე, ძალა, სიანთლე, ჭეშმარტიება, სიმრთელე და განზრახვა მამისა, ხოლო, ის, ვინც საკუტარ მშობელში არსებულ სისრულეს ავსებს, ვით შეიძლება გვიაზროთ როგორც ნაკლები?

თუ ჩვენ და წმინდა ანგელოზები ტაყვანს ვცემთ იმ ძეს, რომელიც ნაკლებობის მქონეა ღვთისა და მამის მიმართ, მაშ, ორი ღმერთის მსახურებაში უნდა ვიმხილებოდეთ, გამომდიანრე იქიდან, რომ ის, რომელიც არსრულია, ვერანაირად ვერ აღიწევა ბუნების იგივებამდე მისდამი, რომელსაც სისრულე აქვს, ხოლო მართლაც დიდია ის სხვაობა, ვიდრე უცხოობამდე რომ განკვეთს არაერთგვაროვნებს ბუნების ნიშნით. მაგრამ მრავალღმერთიანი რიცხვისადმი როფია რწმენა, არამედ ერთია ღმერთი და მამა, რომელტან ერთიანობამდე აღიწევა ძე (და, ცხადია სულიწმინდაც). შესაბამსიად, არაფერია აგსაკიცხი ძეში, რადგან როგორ მიირებს ნაკლებობას ის, ვინც სრულ მამასთან არის ბუნებიტად შერთებული ვიდრე ერთიანობამდე და არსების იგივეობამდე?

თუკი სავსება არის ძე, რადგან “მისი სისავსისგან მივირეთ ჩვენ ყველამ” (იოანე 1,16) რა სახით შეიწყნარებს იგი ნაკლებობას? მართლაც ურთიერთშორის დაპირისპირებულნი შეუთავსებელნი არიან ერთ რამ საფუძველში ერთდროულად.

თუ ყოველივეს აღავსებს ნაკლებობის მქონე ძე, სადღაა თავსდება მამის მეტობა (ხოლო ვამბობთ ასე, უფრო სხეულებრივად, ნიმუშის სახით, რადგან უსხეულოთა შორის სხვაგვარად გაიაზრება აღმატებულობა და დაკლებულობა).

თუ ღმერთი ყველა სახელზე უზომესია, ხოლო ძეს, რომელიც მის მემკვიდრედ ჰგიეს, არა აქვს სრულმყოფობა ნაკლებობის გამო, დიდი არაფერი ყოფილა ეს ყოველტა უზემოესობა, რაც არის ღმერთი. მაგრამ ამის ფიქრი ან ტქმა უმართებულოა. ამიტომ, სრულია ძე როგორც ყველა სახელზე უზომოესი და როგორც ღმერთი (ფილლიპ 2, 9-10)

თუ საღვთო ბუნება არ არის რაოდენობრივი, ხოლო ნაკლებობას, ჩვეულებრივ, ადგილი აქვს რაოდენობრივთა შორის, როგორ გაიაზრება ნაკლებობის მქონედ ძე, რომელიც ბუნებით ღმერთად მყოფია? მართლაც, არარ იქნება ძე რაოდენობის გარეთ, თუნდაც რომ მხოლოდ მამასთან შედარებით თქვან იგი ნაკლებობის მქონედ.

Nეტარი იოანე ძის შესახებ ამბობს, რომ “ზომით არ აძლევს იგი სულს” (იოანე 3.34) – არ აძლევს ცხადია, ღირსეულთ. Aმიტომ, როდესა ძეში არ არის ზომა, ნატელია, რომ უზომოა იგი და როგორც ღმერთი,ა რემატება რაოდენობაში აღსაქმელ ყოველგვარ წვდმას. შესაბამისად, როგორღა იქნება ნაკლები ის, რომელიც არ განიზომება.

თუ ნაკლებია ძე, მამა კი მეტი, ცხადია, რომ ისინი სხვადასხვაგვარად და თითოეულისთვის შესაფერისი ზომის მიხედვით იმოქმედებენ ჩვენს განწმენდასთან დაკავშირებიტ და, ერთი მხრივ, უფრო მეტად უნდა განგვწმენდდეს მამა, ხოლო უფრო ნაკლებად და ტავისი თავის შესაბამისად – ძე. ასეთ შემთხვევაში სულიწმინდაც ორგვაი იქნებოდა, კერძოდ – უფრო ნაკლები ძეში, უფრო მეტი კი მამაში, რის გამოც, ერთი მხრივ, სრულიად განიწმინდებოდნენ მამისაგანნი, ხოლო, მეროე მხრივ, არასრულად – ძისაგანნი. მაგრამ ამგვარი განსჯანი დიდად უმართებულოა, რადგან ერთია სულიწმინდა და ერთია სრული განწმენდა, მამისგან ძის მიერ ბუნებიტად მონიჭებული. Aსე რომ, არ არის ნაკლები ის, ვისაც იგივეობრივი მოქმედება აქვს სრულ მამასტან და ვისაც აქვს მშობლის სული, რომელიც არის ტავისი ბუნებით ისევე კეთილი, ცხოველი და გვამოვანი, როგორი რა ტქმა უდნა ამა.

თუ “მამის ხატებაში და თანასწოროაბში” მყოფობდა ძე, თანახმად პავლეს სიტყვისა (ფილლიპ 2.6) როგორღაა იგი მასზე ნაკლები? მართლაც უეჭველია, რომ არც ხორციელი განგებულების საქმე (და ამის გამო თქმული სიმდაბლე) არ განაშიშვლებს ძეს მისთვის ბუნებიტად ნიშანდობლივი ღირსებისგან, რადგან ამ სიმდაბლეს დასარულად ექნება ზეციდან მეორედ მოსვლა. მართლაც, უთუოდ მოვა, როგორც გვსმენია მისგანვე ნათქვამი, “ტავისი მამის დიდებაში” (მარკ 8.38). ამიტომ, საერთოდ როგორ იქნება “მამის დიდებაში” ის ვინც ნაკლებია მასზე?

Eრტგან ღმერთი და მამა წარმოჩნდება შემდგეის მთქმელად ერთ-ერთი წინასწარმეტყველის მიერ: “დიდებას ჩემსას სხვას არ მივცემ” (ეს. 48.11) ამიტომ, იმათ, რომლებიც უღვთოდ შეურახყოფენ ძეს, უფრო კი მის მიერ მამასაც, რადგან “ძის უპატივმყოფელი არც მამას სცემს პატივს” (იოანე 5.23), ეს უნდა ვკითხოთ: ძე რომელიც ტქვენის აზრით, ნაკლებია ღმერთსა დამ ამაზე, ტანაარსია მამისა თუ არა? თუ იტყვიან, რომ ტანაარსია, მაშ, ფუჭად რად განუკუთვნებენ მას სინაკლულეს? მართლაც, იმათ, რომელბიც ერთი და იმავე არსებისა და ბუენბისანი არიან რაგვარმყოფობის ნიშნით, საერთოდ არ შეიძლება ჰქონდეთ ტავისი ტავის მიმართ მეტობა, და საძიებელიც სწორედ ესაა. მაგრამ ისინი ალაბთ არ დათანხმდებიან ამას და არც მამასთან ძის თანაარსებობის დაუშვებენ, რის გამოც ძე აღმოჩნდება მამისგან სრულიად განსხვავებული და უცხო, ასსეტ შემთხვევში კი, როგორღა ექნება მას მამისეული დიდება? მართლაც როგორც ამბობს ნეტარი დანიერლი :მას მიეცა პატივი და მეუფება” (დან 7.14). ასე, რომ, ან ცრუობს ღმერთი და მამა როდესაც ამბობს: “დიდებასა ჩემსას სხვას არ მივცემ” (ეს 48.11), ანდა, თუე ს ჭეშმარტია, ასმთან, სწორედ ძეს მისცა მან თავისი დიდება, არ ყოფილა, მაშ, იგი მამისგან გასნხვავებული, ჰგიეს რა მისი არსების ნაყოფად. მაგრამ ვინც ბუნების ნიშნით ამგვარია მამისადმი, მართლაც როგორღა იქნება მასზე ნაკლები