ქალები წმ. წერილში, დედათა სახე ბიბლიაში პარამეტრები

[KAIROS]

ბევრი საკითხია ძალიან ბევრი, რომელიც უბრალოდ არ ჩანს ან ნაკლებად ჩანს წმ. წერილში, მინდა ბიბლიისეულ დედებზე ვისაუბროთ, ბიბლიაში მოხსენიებულ ქალებზე, ბევრი მათგანი უბრალოდ ნახსენებია, ან მხოლოდ სახელი ან გაკვრით, მაგრამ ამ ზოგადი ინფორმაციის უკან დიდი ისტორიაა, ქალური სიძლიერეც, სიმორცხვეც, სიყვარულიც, ტროა და სამოთხე დაიკარგა ქალის გამო, და ქალთა უკეთილშობილესმა არსებამ ხსნა მოგვივლინა, ქალის უჩვეულო და აღმატებული მაგალითია წმ. მარიამ ეგვიპტელი, დაცემიდან უზარმაზარ სიწმიდემდე, ჩვენ ახლა ვერ ამოვწურავთ ამ თემას, თორემ შუშანიკიდან ქეთევანამდე მაგალითებს რა გამოლევს, დარეჯან დედოფლიდან ვიდრე 1921 წლის 23 თებერვალს დაღუპულ მარო მაყაშვილამდე, ექვთიმესა და ილიას ცოლებიდან ჩვენს საყვარელ დედიკოებამდე, ჩვენს ულამაზეს ფორუმელ დედებზე და უნაზეს გოგონებამდე, ჰოდა ამ ყველათა წმიდა წინასახე ბიბლიაშია, დაწყებული ევადან მოსეს დამდე, კარავში ჩუმად გაცინებულ სარადან ან იაკობის საყვარელ ცოლამდე...

მოკლედ გავიხსენოთ ქალები წმ. წერილში, ისინი ხშირად საზოგადოების ცხოვრებაში აქტიური მონაწილოებას ღებულობდნენ, მეტიც მოსეს და-მარიამი ისაა, ვინც გადარჩენილ ებრაელ ერს ღვთის დიდების სიმღერას პირველი შემოსძახებს:
19. როცა შევიდნენ ზღვაში ფარაონის ცხენები ეტლებითა და მხედრებითურთ, ზღვის წყლები მიაქცია მათზე უფალმა, ხოლო ისრაელიანები მშრალად გავიდნენ ზღვაში.

20. აიღო ხელში დაფდაფი მირიამ წინასწარმეტყველმა, აარონის დამ, და მიჰყვნენ მას დედაკაცები დაფდაფებით და დააბეს ფერხული.

21. ასე შეუძახა მათ მირიამმა: უმღერეთ უფალს, რადგან დიდად განდიდდა იგი; ცხენი და მხედარი ჩაჰყარა ზღვაში.

არ ყოფილა, მიუხედავ აზიური ცხოვრებისა ბიბლიაში ქალები განრიყულები, საოცრად უყვარდა ისრაელის მსაჯულს თავისი ერთადერთი ქალიშვილი:

34. შინ მობრუნდა იფთახი მიცფაში და, აჰა, როკვით გამოეგება თავისი ასული დაირით ხელში. ეს ერთი ჰყავდა, მის გარდა არც ვაჟი ჰყავდა და არც ქალი

მეტიც, ქალები წინასწარმეტყველები იყვნენ ძველ აღთქმაშიც და ახალშიც:

14. მივიდნენ ხილკია მღვდელი, ახიკამი, ყაქბორი, შაფანი და ყასაია ხულდასთან, წინასწარმეტყველ ქალთან, რომლის ქმარი შალუმი, თიკვა ხარხასის ძის ძე, სამოსელთა მცველი იყო. ქალი იერუსალიმში, მეორე უბანში, ცხოვრობდა და დაელაპარაკნენ მას.

15. უთხრა ქალმა: ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: უთხარით იმ კაცს, რომელმაც ჩემთან გამოგგზავნათ.

ნეემია 6 : 14

14. ღმერთო ჩემო, მათი ამ საქმეებისაებრ გაიხსენე ტობია და სანბალატი, აგრეთვე ნოყადია, წინასწარმეტყველი ქალი, და სხვა დანარჩენი წინასწარმეტყველები, მე რომ მაშინებდნენ.


და ჩვენი უფლის მირქმის წინასწარმეტყველი ანა

36. და იყო ანნა წინაწარმეტყუელი, ასული ფანოელისი, ტომისაგან ასერისა. ესე გარდასრულ იყო დღეთა მრავალთა და ცხორებულ იყო ქმრისა თანა შჳდ წელ სიქალწულითგან თჳსით. 37. და ესე იყო ქურივ ვითარ ოთხმეოც და ოთხის წლის, რომელი არა განეშორებოდა ტაძრისა მისგან მარხვითა და ვედრებითა და მსახურებითა ღამე და დღე. 38. ესე მასვე ჟამსა შინა მოიწია და აღუვარებდა ღმერთსა და ეტყოდა მისთჳს ყოველთა, რომელნი მოელოდეს გამოჴსნასა იერუსალჱმს შინა.


გავაგრძელებ;

იხარეთ;

კაიროსი!

[KAIROS]

მოკლედ დავიწყოთ აბრაამის შესახებ:

Свящ. Александр Мень
Исагогика

http://www.bible-center.ru/book/isagogika/001/003/001


3. Личность Авраама. Народных героев в легендах обычно изображают в идеализированном виде. Библия, напротив, рисует Авраама реалистично, со всеми его слабостями. Он не сверхчеловек. На первый взгляд, он — обычный сын своего времени. Ему не чужды сомнения и уныние (15:2), порой он проявляет малодушие (12,10–20, 20,1–8 ), не может воспротивиться злым настояниям жены (16,1-6). Однако тем рельефней выступают на фоне этих слабостей человеческие достоинства Авраама. Он дружелюбен и стремится избегать ссор (13,8-10), но, если нужно, готов с оружием в руках защитить сродника (14). Гостеприимство для него — священный закон (18,1-8, ср. Мф 25:35) Он не желает породняться с распутными и нечестивыми хананеями и посылает за невестой для сына в родной Арам (24). Как пророк (20,7) он отвергает их мерзости. Недаром великий борец против ханаанских Ваалов Илия будет взывать к «Богу Авраама, Исаака и Иакова» (3 Цар 18:36). Тем не менее Авраам не испытывает никакой вражды к жителям Ханаана и охотно заключает с ними союзы (21,22-34). Более того, он даже молит Бога, вступаясь за грешных содомлян (18,22-33) и за Авимелеха Гегарского (20,7,17).

Он дружелюбен и стремится избегать ссор (13,8-10), но, если нужно, готов с оружием в руках защитить сродника (14

აქ მნიშვნელოვანი ისაა, რომ აბრაამზე სიტყვა არ ეთქმის არავის, რადგან იგი უპირველესად ღვთის ნებას ასრულებს, როცა მთელი მზრუნველობა გადააქვს ისაკზე, რადგან იქიდან უნდა გამრავლდეს რჩეული ერი და მოვიდეს უფალი, თან ჩვენ იცის უნდა ვიცოდეთ, რომ ესენი როგორც მამა ალექსანდრე მენი წერს , იყვნენ ადამიანები, თავისი სუსტი წერტილებით, მაგრამ ცუდი მამობის ბრალდება ძალიან უადგილოდ მეჩვენება, არ შეიძლება ცუდი მამა იყოს ის ვისაც მორწმუნეთა მამად იწოდება პავლე მოციქულის მიერ...
ანუ როცა საჭირო გახდა მისი მამობრივი ინსტიქტიც არის მასში, აი რას ეუბნება მას უფალი, მართალია ისააკია რჩეული, მაგრამ ისმაელიც ხომ მისი შვილია და მთელი გულით ულოცია მასზე და უფალმაც ისმინა მისი:

დაბადება 17 :20 . ისმაელის გამო გისმინე და, აჰა, ვაკურთხებ მასაც, ნაყოფიერს გავხდი და დიდად, დიდად გავამთავლებ. თორმეტ ბელადს წარმოშობს და დიდ ხალხად ვაქცევ.

მოკლედ მე აბრაამში ცუდ მამას ვერ ვხედავ და ველოდები საპირისპირო არგუმენტებს, თუმცა თემას გადავუხვიეთ მგონი...

პ.ს.

გვასალიაზე ხუმრობა თუ გეწყინა, ჩავასწორე, ბოდიში