საძიებელი..., თუკი ვინმე რამეს ეძებთ აქეთ... პარამეტრები

[თათარაშვილი]

თუ შეგიძლიათ, რომ წმინდა წერილიდან ზუსტად მიმითითოთ თავები, სადაც საუბარია

1) სამუელ წინასწარმეტყველზე
2) ერთიან სამეფოსა და მის ორად გაყოფაზე
3) სპარსთა ტყვეობაზე
4) იერუსალიმში დაბრუნებაზე
5) ბაბილონის ტყვეობაზე

ზუსტი თავები მჭირდება

უფალმა გაგახაროთ და გაგაძლიეროთ.

[KAIROS]

წინარენიკეელი მამაა, გასაგებია რისთვისაც ეძებ, ალბათ რისთვისაც უწინ ეძებდა ( და დავუძებნე კიდეც ) ეგნატეს (ფსევდო)ეპისტოლეს...
ანუ მე მაძებნინებთ იმ არგუმენტებს, რომელიც ისევ ჩვენს წინააღმდეგ გინდა გამოიყენოთ მოკლედ ნაგლოსტ
მაგრამ იცოდეთ, რომ პავლე სამოსატელის გავლენის შემდეგ მან afterwards renounced this heresy, was restored და შემდეგ ეწამა კიდეც, ასე რომ მისი თავდაპირველი წინააღმდეგობა
Some distinguished two Lucians, one orthodox, and one heretical; but this is a groundless hypothesis.

The contradictory reports are easily reconciled by the assumption that Lucian was a critical scholar with some peculiar views on the Trinity and Christology which were not in harmony with the later Nicene orthodoxy, but that he wiped out all stains by his heroic confession and martyrdom.

... assumes to the same effect that Lucian first sympathized with his countryman, Paul of Samosta, in his humanitarian Christology, and hence was excommunicated for a while, but afterwards renounced this heresy, was restored, and acquired great fame by his improvement of the text of the Septuagint and by his martyrdom.
Hefele, Conciliengesch., vol. I., p. 258 sq


http://www.ccel.org/ccel/schaff/hcc2.v.xv.xxxvi.html

ღირსმოწამე ლუკიანე - ანტიოქიელი ხუცესი (+312)

15 (28) ოქტომბერი

ღირსმოწამე ლუკიანე, ანტიოქიელი ხუცესი დაიბადა სირიის ქალაქ სამოსატში. იგი თორმეტი წლის იყო, როცა დაობლდა. ამის შემდეგ ნეტარმა მთელი ქონება გლახაკებს დაურიგა და ქალაქ ედესაში ჩავიდა, სადაც მაკარი აღმსარებლის ხელმძღვანელობით გულმოდგინედ სწავლობდა წმიდა წერილსა და მოსაგრე ცხოვრებას. კეთილმსახურებისათვის და იუდეველებსა და წარმართებს შორის ქრისტიანობის მოშურნედ ქადაგებისათვის ლუკიანე ხუცესად დაადგინეს. ანტიოქიაში მან გახსნა სკოლა, მრავალი მოწაფე შემოიკრიბა და მათ ღვთის სიტყვაში წვრთნიდა. წმიდანმა განსაკუთრებული სამსახური გაუწია ეკლესიას წმიდა წერილის გადამწერლებისა და ერეტიკოსებისაგან შერყვნილი ტექსტის შესწორებით (ლუკიანეს მიერ დადგენილი სრული ბერძნული ტექსტი ბიბლიისა, რომელიც მისი აღმსარებლობითი ღვაწლის დროს კედელში ჩაატანეს, კონსტანტინე დიდის ზეობისას იქნა აღმოჩენილი). როცა დიოკლეტიანემ (284-305) მართლმორწმუნეთა დევნა დაიწყო, ღირსი მამა შეიპყრეს და ნიკომიდიის საპყრობილეში გაგზავნეს, სადაც ცხრა წლის მანძილზე იყო გამომწყვდეული. მრავალგვარი წამებითა და შიმშილით გატანჯული მამა იქვე გარდაიცვალა. სიკვდილის წინ, ღვთის განცხადების დღესასწაულზე, ჯაჭვებით სარეცელზე დაკრულმა მღვდელმოწამემ საკუთარ მკერდზე აღასრულა საღვთო ლიტურგია, ეზიარა და იქ მყოფი მართლმორწმუნეებიც აზიარა ქრისტეს სისხლსა და ხორცს. უფლის რჩეულის ცხედარი ზღვაში მოისროლეს, მაგრამ ოცდაათი დღის შემდეგ დელფინებმა იგი ნაპირზე გამოიტანეს. მორწმუნეებმა წმიდა ნეშტი პატივით მიაბარეს მიწას. თავდაპირველად ნეტარი ლუკიანე თავისი მიცვალების დღეს, 7 იანვარს იხსენიებოდა, მაგრამ შემდგომ, იოანე ნათლისმცემლის კრებასთან დაკავშირებით, მისი ხსენება 15 ოქტომბერს იქნა გადატანილი.

„წმიდანთა ცხოვრება“, ტომი IV, თბილისი, 2003 წ.