სირცხვილი და "თავის მოჭრა" საქრისტანოს!, როგორ ფიქრობთ? პარამეტრები

[XAFRAN]

იცით ესეთმა აზრმა შემაწუხა ამ ბოლ დროს და თქვენი აზრი მაინტერესებს :

აი ვუყურებ ქრისტიანულ სამყაროს მართმადიდებლებს, კათოლიკებს, პროტესტანტებს და ვფიქრობ რო სულ დავკარგეთ სინდისი და რწმენა.

ეს ხო თავის მოჭრა და სირცხვილია სამყაროს მაშტაბით რაც ქრისტიანულ სამყაროს დაგვმართნია.

არც კი გვცხვენია! ჩვენი უფალი ესოდენ დიადია რომ აღარაფერია მასზე უდიდესი და უკეთესი და ჩვენ კი მთლათ დავკარგეთ ურთიერთზე პასუხისმგებლობის გრზნობა და სიყვარული.( ნუ რომლებმაც დავკარგეთ რავი...... )

რა გახდა რომ ეს მართმადიდებელი, კათოლიკე და პროტესტანტი მღვდელმთავრები ერთხელ შეიყარონ - დასხდენ და უფალს შესთხოვონ, ილოცონ, რომ უფალმა გვიხსნას ამ გაურკვევლობებისგან. (უმაღლესი ქურუმნი რისი ქურუმნი არიან თუ ღმერთთან საუბარი არ შეულიათ და ჭეშმარიტების ჩვენამდე მოტანა )

ილოცონ მთელი გულმხურვალებით და დაე თუნდაც ამ ლოცვაში სული ამოხდეთ. (რა აზრი აქვთ ჩვენს (მათ) სიცოცხლეს თუ ძმა იღუპება მწვალებლობაში და ჩვენ ვერ ვშველით საუკუნო ტანჯვისაგან)

ვფიქრბ ურწმუნონი ვართ თუ ვფიქრობთ რომ უფალი არ გვამცნობს ვინაა ჩვენ შორის მტყუან მართალი.
და მეტიც ურწმუნონი და ამპართავანნი არიან ქრისტიანი მღვდელმთავარნი ასეთ რამეს რო არ აკეთებენ. ( უფალო შეგვიწყალე ამპარტავანნი და ურწმუნონი ვართ)

აბა წარმოიდგინეთ რა ზეიმი და დიდება იქნება ქრისტიანობისა თუ მართლაც უფალი გვამცნობს ვინაა ჩვენს შორის გზაარეული კრავი. და რა ბედნიერება იქნება ერთობა


მერე ასე მაჰმადიან მღვდელმთავრებთან ერთად და ბუდეისტებთან ერთად და აშენდაბა ასე სოფელი.....


ეჰ ვოცნებობ და ვუმეცრებ ალბათ რახაცეებს მომიტევეთ.

[guest]

XAFRAN
ჩვენებური, ადამიანური გაგებით კაი რამე გსურს, მაგრამ არაა მასე და მაგაშია საქმე ნელ-ნელა გაერკვევი შენც. ღმერთმა დაგლოცოს და გაგაძლიეროს, დანარჩენი მოვა თავის დროზე .

[XAFRAN]

XAFRAN
ჩვენებური, ადამიანური გაგებით კაი რამე გსურს, მაგრამ არაა მასე და მაგაშია საქმე ნელ-ნელა გაერკვევი შენც. ღმერთმა დაგლოცოს და გაგაძლიეროს, დანარჩენი მოვა თავის დროზე .

და რატო არაა მასე?

ანუ რაღაცაშია საქმე და მე ვერ ვხვდები მასე როტო არაა. იქნებ რამეთი მაინც მიმანიშნო რატო არაა მასე. ( ბევრი ვიფიქრე და მე თვითონ ვერ მივხვდი)


ყოველთვის მქონდა შეგრძნება რომ გარდა იმისა რო ყოველი ქრისტიანი ვალდებული ვართ უბრალოდ ვიცხოვროთ საკუთარი სულის გადასარჩენათ, ასევე უნდა გვსურდეს რაღაც განსაკუთრებული თავგანწირული საქმე შევწიროთ ქრისტეს; და ვეძებდეთ ასეთ საქმეს.

და უყურებ როგორაა განწირული უამრავი ადამიანი წარსაწყმედელათ, თუ მათ ცხოვრებაში რამე არ შეიცვლება. ჩვენ არაფრის შეცვლა შეგვიძლია, მარა მათ რომელთაც იკისრეს იყვნენ მწყემსნი და ღვთის სიტყვის მქადაგებელნი, ტირილში უნდა ხდებოდეთ სული იმის გამო რაც ხდება საქრისტიანოში და ყველაფერს აკეთებდნენ იმისათვის, რომ უფალმა ინებოს მტყუანთა მხილება.

მარა როგორც ვატყობ ყველა სასიამოვნათ მოკალათებულა და ეზარებათ უფალს მიმართონ.
ხო ვიცი... ვინ ვარ რო განვიკითხავ.... მარა ვამბობ ნაგავში ვზივართ თქო და მეუბნებიან შენთვითონაც ნაგავში ზიხარ, ჩვენ რას განგვიკითხავო; კაი ვიჯდეთ ნაგავში მაშინ. და ხმა არ ამოვიღოთ.

უფალმა მომიტევოს თუ რამეს ვუმეცრებ.

აი მათ კი არ მომიტევონ რომლებიც ჩაძირულან "ყოვლისმცოდნეობით" თვითკმაყოფილებაში, ახალს აღარ ეძიებენ და დამცინიან თავმომწონებით. ( უფალო შეგვიწყალე ფარისეველნი ვართ )