ანჩისხატის მუზეუმიდან ტაძარში გადაბრძანება პარამეტრები

[lingvo]

იქნებ ახალგაზრდა მართლმადიდებელთა გაერთიანებამ მოამზადოს წერილი, (ან იქნებ ადრე გაქვთ მომზადებული და გაცხადებული) მთავრობის შესაბამისი სტრუქტურების მიმართ, რომ ანჩისხატი ხელოვნების მუზეუმიდან გადაბრძანებული იყოს ანჩისხატის ტაძარში.

[torne]

]''სანამ ერი მუზეუმიდან ანჩისხატს არ დააბრუნებს,აწყურის ღვთისმშობლის ხატი არ გამოჩნდება და ივერიის ღვთისმშობლის ხატი არ ჩამობრძანდება,როგორღა გაბრწყინდება საქართველო''[/b]
ბერი გაბრიელი


ყველამ დავუნთოთ სანთელი დატყვევებულ სიწმინდეებს



მუზეუმის წინ,დატყვევებული სიწმინდეების წინაშე 2008 წლის 29 აგვისტოდან
(ანჩისხატობიდან)
მუდმივად მიმდინარეობს სადღეღამისო ლოცვა,ხოლო ყოველ საღამოს 7 სთ-ზე ერის
კეთილდღეობისთვის პარაკლისი,გალობანი.აქ დაბრძანებულია სალიტანიო ანჩისხატი და მამა
გაბრიელის საბერო სამოსი.(ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი მდებარეობს თავისუფლების მოედანზე
ცეკავშირის წინ)



28 აგვისტოს თბილისში შემობრძანდა ანჩისხატის მაცხოვრის ხელითუქმნელი სალიტანიო ხატი,რომელიც არის ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმში არსებული დედნის ასლი.მან მოილოცა იერუსალიმი,ქალაქი ედესა,ტაო-კლარჯეთი,ქვემო ჭალა...ეს არის ის გზა,რომელიც საუკუნეების წინ გაიარა დედანმა!დღეს სალიტანიო ანჩისხატი დაბრძანებულია მუზეუმის წინ,სადაც მიმდინარეობს ლოცვები,რომ მუზეუმში მყოფი ხატები დაუბრუნდეს ეკლესიას!

2004 წელს შეიმქნა ამ ხატის სალიტანიო ასლი,რომელიც დაბრძანდებოდა სხვადასხვა ეპარქიებში,ტაძრებში საქადაგო მოწოდებით 'სიწმინდეები გვიხმობენ''!გუშინ 29 აგვისტოს იყო ანჩისხატობა ამ ხატის დღეასაწაული!სალიტანიო ხატმა ზუსტად ის გზა განვლო,რომელიც თავის დროზე დედანმა!ანუ იერუალიმში,სადაც მაცხოვარმა სახეზე მიდებით გამოსახა ტილოზე,შემდეგ ედესაში-ედესის მთავარს გაუგზავნა მაცხოვარმა ტილოზე გადასული მისი სახე..შემდეგ კონსტანტინეპოლში...კონსტანტინეპოლიდან შემობრზანდა ტაო-კლარჯეთში სოფელ ანჩაში...ამის შემდეგ ქვემო ჭალაში გივი ამილახვრის სასახლეში იყო დაბრძანებული!ბოლოს კი დომენტი კათალიკოსმა დააბრძანა ანჩისხატის ტაძარში,რომელსაც მანამდე ღვთისმშობლის შობის სახელობის იყო!

2004 წლამდე მუზეუმში ლოცულობდა მრევლი ამ სიწმინდეების წინაშე,მაგრამ 2004 წელს მუზეუმმა კანონით აკრძალა ლოცვა და მამაოებთან ერთად მრევლი გარეთ გამოყარა!ამის შემდეგ მრევლმა მუზეუმის წინ გააგრზელა ლოცვა და ყოველ ოთხშაბათს და კვირას ლოცულობდა!პატრიარქი როგორც ბრძანებს ამ სიწმინდეების წინაშე მუდმივი ლოცვა უნდა მიმდინარეობდეს!პატრიარქმა 1996 წელს მოითხოვა,რომ ანჩისხატის ხელითუქმენლი ხატი დაბრუნდებოდა ეკლესიას!დღესაც რა თქმა უნდა ითხოვს,მაგრამ ბოროტი ძალები სხვადასხვა ხერხით ცდილობენ ანჩისხატის ხატი არ დაუბრუნდეს თავის სახელდებულ ტაძარს!წლების განვმავლობაში მრევლის გაჩერებას სხვადასხვა ხერხებით ცდილობენ!სახელმწიფომ თავისი მომხრეები სასულიერო პირებში პოვა,მაგრამ ეს საქმე უამრავი მეუფის,სასულიერო პირის და პატრიარქი ლოცვა-კურთხევით მიმდინარეობდა!ცხვრის ქურქში გახვეული მგლები გამალებით ცდილობდნენ და ცდილობენ ხალხმა სიმართლე არ შეიტყოს!სახატის პროექტი შექმნილია,რომელიც უზრუნველყოფს ამ ხატის დაცვა თავის სახელდებულ ტაძარში!მაგრამ ამ ხატს პირველიგში ლოცვა და ეკლესიური პატივის აღდგენა ჭირდება!პირიქით უფალი აქეთ გვიცავს და გვეხმარება!ჩვენ კი უპატიოთ გვყავს დატყვევებული!რაც არაფრით არ განსხვავდება ხატმებრძოლობისაგან!

1996 წლიდან პატრიარქი სახელმწიფოსგან ანჩისხატის ხელითუქმნელ ხატს მოითხოვს, რაც მორწმუნეთა დიდი ხნის სურვილი იყო

მის აღმატებულებას,
საქართველოს პრეზიდენტს,
ბატონ ედუარდ-გიორგი შევარდნაძეს
თქვენო აღმატებულებავ, ბატონო პრეზიდენტო!

კარგად მოგეხსენებათ, თუ რამდენად აუცილებელია დღეს ჩვენს ხალხში რწმენის, სულიერებისა და ზნეობის ამაღლება, სწორედ ამ საწყისებზე უნდა გამთლიანდეს ჩვენი ერი, ჩვენი ქვეყანა.

ერთ-ერთი უდიდესი სიწმიდე, რომელსაც წარსულში განსაკუთრებული გავლენა ჰქონდა ქართველ ხალხზე, არის ამჟამად თბილისის ხელოვნების მუზეუმში დაცული "ანჩისხატის ხელთუქმნელი ხატი" მაცხოვრისა თავისი კარედით.

ძველი წყაროებიდან და გადმოცემებიდან ცნობილია, რომ იგია ის საყოველთაოდ ცნობილი ხელთუქმნელი ხატი, რომელიც იესო ქრისტემ სახეზე მიდებით გამოსახა ტილოს ნაჭერზე და გაუგზავნა ედესის მეფე ავგაროზს.

ეს არის ჩვენი ქვეყნისთვის უდიდესი მადლის მომნიჭებელი სიწმიდე, ამიტომაც მის წინაშე მუდმივად უნდა მიმდინარეობდეს ლოცვა. ჩვენთან შემოდის მორწმუნეთა მრავალი თხოვნა, სადაც ისინი გამოთქვამენ დიდ სურვილს მისი ტაძარში გადასვენების თაობაზე.

გთხოვთ, თუ შესაძლებელია, გასცეთ ბრძანება "ანჩისხატის ხელთუქმნელი ხატის" საპატრიარქოსთვის გადმოცემის შესახებ. იგი, წმ. ნინოს ჯვართან და სხვა სიწმიდეებთან ერთად, სათანადოდ იქნება დაცული ტაძარში და მის წინაშე აღევლინება ლოცვები ჩვენი ქვეყნის მშვიდობისა და კეთილდღეობისათვის.

ღმერთმა დაგლოცოთ და გაგაძლიეროთ ამ ხატის მადლმა.
უღრმესი პატივისცემით
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II

სიწმინდეთმკრეხელობა ითვლება მძიმე სნეულებად

სიწმინდეთა მკრეხელობა, საეკლესიო ნივთების მიტაცება, ძველი აღთქმის წიგნთა მიხედვით, ღირსია არანაკლები სასჯელისა, ვიდრე მკვლელობა, რადგან კაცისმკვლელიცა და ღვთისთვის შეწირული ქონების მიმხვეჭელიც ჩაქოლვით ისჯება (შდრ. ისუ ნავე 7, 22-26).

არ ვიცი, საეკლესიო ჩვეულებამ დაუშვა თუ არა რაიმე შეღავათი ან შერბილება სასჯელისა, რომ ეს სენი განიკურნოს უფრო ადვილი სასჯელით. მამათაგან გადმოცემით მიღებული სჯულის მიხედვით, ასეთი დანაშაულის ჩამდენთა განკანონება შემოიფარგლა მრუშობისთვის დაწესებულ სასჯელზე ნაკლები დროით.

ცოდვის მოქმედების ყველა სახის განხილვის დროს პირველ ყოვლისა საჭიროა გაირკვეს, თუ როგორია განკურნებადის გულმოდგინება. არ უნდა გვეგონოს, რომ მხოლოდ დრო არის საკმარისი განკურნებისთვის, რადგან კურნებას დრო კი არ მოიტანს, არამედ მთავარია ნება და არჩევანი მისი, რომელსაც სურს მოიქცეს და ისწრაფვის, განიკურნოს თავი. ეს ყოველი, ჰოY ღვთის კაცო, დიდი სისწრაფით, სახელდახელოდ დაწერილი, სასწრაფოდ გამოგიგზავნე, რადგან საჭიროა ყური დავუგდოთ ძმების ბრძანებას. შენ კი ნუ დააყოვნებ ღვთისადმი ჩვენთვის ჩვეულებრივ ლოცვის შეწირვას, რადგან, როგორც ერთგულ ძეს, გმართებს, რომ ლოცვით ემსახურო შენი საღვთო მშობლის სიბერეს იმ მცნებისამებრ, რომელიც ბრძანებს მშობელთა პატივისცემას, რათა კეთილი გეყოს შენ და დღეგრძელი იყო ქვეყანაზე (გამოსლვ. 20, 12). მე მწამს, რომ ამ წერილს მიიღებ როგორც წმინდა ნიშანს და ძღვენს არ შეურაცხყოფ, თუნდ შენს მაღალგონიერებაზე დაბლა იდგეს იგი. (გრიგოლ ნოსელი. VIII კანონი)

ვინც საეკლესიო ნივთებს თავისი სარგებლობისთვის მიიტაცებს, ან სიწმინდეთა გარდა სხვა რამისთვის იხმარს, ის უნდა დაისაჯოს სრული განკვეთით

ვნებათა მონებად ქცეულებს არამცთუ საღვთო კანონთა სასჯელის არ ეშინიათ, არამედ ამ კანონებს ურცხვად აგდებით ექცევიან. ისინი ამახინჯებენ მათ და თავისი ვნებების მიხედვით ცვლიან. ვნებისმიერი ცდომის პატივისცე

მითა და სიყვარულით, როგორც გრიგოლ ღვთისმეტყველი ამბობს, ბოროტს, ეშმაკს არათუ საძრახისად არ თვლიან, არამედ ეშმაკი ღმერთად სურთ მიიჩნიონ. მათ შესახებ სამოციქულო კანონი (73-ე) ამბობს: `ნურავინ წაიღებს სახმარებლად განწმენდილ ოქროს ან ვერცხლის ჭურჭელს, ან კრეტსაბმელს, რადგანაც ეს არის უკანონობა, ხოლო თუ ვინმეს ემხილება ამის ჩადენა, ის უზიარებლობით უნდა განიკანონოს~.

ვინც თავის უსჯულოებას ამართლებს, ამბობს: ჯეროვანი არ არის განკვეთის ღირსად მივიჩნიოთ ის, ვინც წმინდა ტრაპეზის თაყვანსაცემ სამოსელს თავის სამოსლად, ან სარტყლად იხმარს, გინდ სარეცლისათვის, და არა მარტო ის, არამედ ისიც კი, ვინც თავისი საჭიროებისათვის მოიხმარს წმინდა ბარძიმს, ჰოი უღვთოებავ, პატიოსან ფეშხუმს და სხვა მათ მსგავსს თითონ გამოიყენებს და უბრალო ხმარებით წაბილწავს იმათი სიტყვით, ეს კანონი თითქოს იმას ამბობს, რომ ამ დანაშაულის მოქმედნი განიკანონებიან მხოლოდ უზიარებლობით და არ ისჯებიან განკვეთით. მაგრამ ვინ აიღებს თავის თავზე ამოდენა უღმერთოებასა და ამოდენა შეცვლა-შერყვნას. კანონი განაკანონებს უზიარებლობით განწმენდილი ჭურჭლისა და სხვა ნივთების მხოლოდ ხმარებისათვის და არა მიტაცებისათვის. ხოლო ეს უსჯულონი განკვეთისაგან ათავისუფლებენ წარმტაცებლებსაც, სიწმინდეთმკრეხელებსაც და იმათაც, ვინც წმინდათა წმინდა შეაგინა. და აგრეთვე თავისი უსამართლო მსჯავრით განკვეთის გარეშე ტოვებენ იმათ, ვინც სანოვაგისათვის ხმარებით თაყვანსაცემ ფეშხუმს და სამღვდელო ბარძიმს წაბილწავს მაშინ, როდესაც უეჭველია ამ საქმის სიბილწე და ცხადია, რომ ამის მოქმედნი არამცთუ მხოლოდ განიკვეთებიან, არამედ უკიდურესი უღვთოების დანაშაულში ჩაცვივდებიან. ამისთვის წმიდა კრებამ განსაზღვრა, რომ ვინც წმინდა ბარძიმს, ფეშხუმს, მარწუხს (საზიარებელ კოვზს), საკურთხევლის სამღვდელო შესამოსელს, პერექელს, ანუ ცას, ან საკურთხევლის შიგნით სამსახურებელ ყოველგვარ წმიდა ჭურჭელს ან შესამოსელს თავისი სარგებლობისთვის მიიტაცებს, ან სიწმიდეთა გარდა სხვა რამისთვის იხმარს, ის უნდა დაისაჯოს სრული განკვეთით. ვინაიდან ერთი მათგანი სიწმიდეთმკრეხელობაა, ხოლო მეორე შეგინება. ვინც საკურთხევლის გარეთ მყოფ საეკლესიო ჭურჭელს ან ნაქსოვს სიწმიდეთა გარდა თავისთვის ან სხვისთვის მოიხმარს, მათ კანონი უზიარებლობით დასჯის და ჩვენც მასთან ერთად უზიარებელვყოფთ. ხოლო მთლიანად მიმტაცებლებს სიწმიდეთამკრეხელთა კანონით და სასჯელით დავსჯით.

(კონსტანტინეპოლის ორგზისი კრება. 10 კანონი)
http://www.anchiskhati.ge