![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
ochokochi |
![]()
პოსტი
#1
|
Newbie ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 52 რეგისტრ.: 26-March 09 წევრი № 6,729 ![]() |
http://www.interpressnews.ge/ge/index.php/...l&hd_line=1
გარეთ ისევ წვიმს და ჯერ ადრეა. გარეთ ისევ წვიმს და სულ იწვიმებს. მე ვგრძნობ რომ მცივა და მენატრები, მაგრამ ვერ გხედავ, როგორც სიცივეს. გარეთ კი წვიმით სველი აბრები აშიშინებენ შერჩენილ სიცხეს. მეც აღარ მინდა, რომ სხვებს დაბრალდეს ჩემი სიჩუმე და ხმაურს ვიწყებ. გათავდა! აღარ ჩამოგეხსნები, არ მახსოვს, ვის რა ვუთხარი გუშინ და ვაფათურებ სიცხიან ლექსებს შენს თმებზე, მხრებზე, მუხლებზე ...... სულში. ნარბენი კაცის გულივით ფეთქავს საათიც, ქუჩაც, ფოთოლიც , წვეთიც.... შენ ხარ- აქამდე რაც უნდა მეთქვა, შენ ხარ ოთახში ჰაერზე მეტი. -------------------- "მიწიერი სამოთხე დიდ ტერიტორიაზე განლაგდა - ნილოსიდან რიონამდე " :D :D
|
![]() ![]() |
მატასი |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() თამ... ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,614 რეგისტრ.: 10-November 06 მდებარ.: dedamiweli :) წევრი № 440 ![]() |
ლაპარაკობდნენ ხეები ძილშიც
ტოტებში ქარი წიოდა მწარედ და დაბერებულ კედლების ჩრდილში კაცივით იდგა დაღლილი მთვარე ბნელში ბრწყინავდა ძველი ნათურა ვით უმნიშვნელო ნამტვრევი მთვარის და უსასრულო ფიქრში გართული ათასში ერთხელ ბრწყინავდა მტკვარიც ბრწყინავდა რკინაც, ცივი და ბასრი და კიდევ რაღაც ბრწყინავდა იქვე და როგორც დენთით გატენილ კასრებს მოაგორებდნენ ჩრდილები ფიქრებს და საიდუმლო, როგორც სერობა ტრამვაის ხაზი წყდებოდა უცებ ხოლო საათი მძიმე შენობას კოპივით ეჯდა გაცრეცილ შუბლზე... დღეს სამებაში ყოფილა პანაშვიდო, ახლა გავიგე... ![]() -------------------- მუჭაში ვაგროვებდი მზეს შენთვის...
აჰა, მიიღე... "ერთხანს შორიშორს იდგნენ და ოდნავი შეხედვისაც ეშინოდათ, რადგან აშკარად გრძნობდნენ გატრუნულნი, როგორ ამოდიოდა მათ სხეულში უცნაური, მჩხვლეტავი მცენარე - სიყვარულის კაკტუსი..." |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 14th July 2025 - 12:37 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი