მათეს 28:19, ამ მუხლის ღრმა გამოკვლევა... პარამეტრები

[Lashab]

გამარჯობათ, პირველ რიგში ვიტყვი რომ რასაც ეხლა ვამბობ, არავინ არ მეთანხმება ფორუმზე, არც იეჰოვას მოწმეები, არც მართლმადიდებლები და არც 50-იანელები... ამიტომ ამ "ბრძოლაში" მარტო ვარ და გთხოვთ საკითხს მოვეკიდოთ სერიოზულად და ჩემს მიმართ არ იყოს ზედმეტი უხეშობები...


მინდა ვისაუბრო მათეს 28:19-ზე რომელიც ყველა არსებულ ბიბლიის თარგმანში ასე გამოიყურება:

19. მაშ, წადით, დაიმოწაფეთ ყველა ხალხი და ნათელი ეცით მათ მამის და ძის და სული წმიდის სახელით;

20. ასწავლეთ მათ დაიცვან ყველაფერი, რაც გამცნეთ; და, აჰა, მე თქვენთანა ვარ დღემუდამ ვიღრე ქვეყნის დასასრულამდე. ამინ.

ჩემი იდეა არის რომ ეს ფრაზა არის სამების მომხრეების მიერ ჩამატებული...

პირველ რიგში უნდა ვთქვა- არც ერთი ძველ ბერძნული მანუსკრიპტი არ ეთანხმება ამ აზრს... თუმცა უნდა ვთქვა:

მათეს სახარების არც ერთი მანუსკრიპტი არ გვაქვს 4 საუკუნემდელი აღმოჩენილი- ასე რომ მანუსკრიპტული არგუმენტი ვერ იქნება გადამწყვეტი...

"დიოკლეტიანემ 303 წელს ბრძანება გასცა დაეწვათ ყველა ქრისტიანული ნაწერები..." ეს ისტორიული ფაქტია, თუმცა ვერ ვუარყოფთ რომ პატარა ნაწილი გადარჩა...

ახლახანს აღამოჩინეს მათეს ებრაული სახარება, რომელსაც აგრეთვე შემ ტობის ებრაულ სახარებას უწოდებენ, სადაც ეს მუხლი ასეა:


19. მაშ, წადით, დაიმოწაფეთ ყველა ხალხი ჩემი სახელით,

20. ასწავლეთ მათ დაიცვან ყველაფერი, რაც მე გამცნეთ.


თუმცა ეს არაა და ვერც იქნება გადამწყვეტი არგუმენტი...

გადავხედოთ როგორ ციტირებენ ძველი ეკლესიის მამები:

1. ევსები კეისარიელი- 4 საუკუნის ქრისტიანი მამა, სამების მომხრე...

მის კომენტარებში ფსალმუნებში, ისაიაზე, და სხვა ბიბლიურ ნაწილებზე, 19-ჯერ ციტირებს ამ ფრაზას სულ ასე:

"Go ye and make disciples of all the nations in my name, teaching them to observe all things, whatsoever I commanded you."

ხოლო თავის ნაშრომში Demonstratio Evangelica (col. 240, p. 136) წერს ასე:

"For he did not enjoin them 'to make disciples of all nations' simply and without qualification, but with the essential addition 'in his name.' For so great was the virtue attached to his appellation that the Apostle says, God bestowed on him the name above every name, that in the name of Jesus every knee shall bow of things in heaven and on earth and under the earth. It was right therefore that he should emphasize the virtue of the power residing in his name but hidden from the many, and therefore say to his Apostles, Go ye and make disciples of all nations in my name."

ფაქტია ევსები კეისარიელის ბიბლიის თარგმანი რასაც არჩევდა- არ შეიცავდა ამ ფრაზას...

2. იუსტინე წამებული - 2 საუკუნის ეკლესიის მამა, სამების მორწმუნე...

"Justin Martyr quotes a saying of Christ as a proof of the necessity of regeneration, but falls back upon the use of Isaiah and apostolic tradition to justify the practice of baptism and the use of the truine formula. This certainly suggest that Justin did not know the traditional text of Matthew 28:19" (Ency. Rel. and Ethics, p 380)

ანუ იუსტინე ციტირებს იესოს სიტყვებს(არა ისე როგორც ეხლა წერია) და შემდეგ ისაიას არჩევს და მოციქულების ტრადიციების მიხედვიტ იწყებს მტკიცებას რომ ნატლობა უნდა მოხდეს სამების იდეით- გამოდის მან არ იცოდა აშკარად, თორემ რათ უნდოდა ამდენი ჩალიჩი- პირდაპირ თუ ეწერა სამების მიხედვით ნათლობა...

ამის გარდა სხვა ეკლესიის მამებსაც აქვთ ბუნდოვნად მინიშნებები ამაზე, თუნდაც ორიგენეს და კლემენტი ალექსანდრიელს მაგრამ არა იმდენად რომ 100% ვტქვათ რომ მათ არ იცოდნენ ეს ფრაზა ამ სახით... აი საწინააღმდეგო თქვენ დაამტკიცეთ რომ რომელიმე ეკლესიის მამას უწერია ეგ ფრაზა ზუსტად ეგრე თავისთან

ეხლა გადავიდეთ თვითონ ბიბლიაზე:

18. მიუახლოვდა იესო და უთხრა მათ: მომეცა მე მთელი ხელმწიფება ცაზედაც და მიწაზედაც.

19. მაშ, წადით, დაიმოწაფეთ ყველა ხალხი ჩემი სახელით

20. ასწავლეთ მათ დაიცვან ყველაფერი, რაც მე გამცნეთ.

ასე აზრობრივად ჯდება...

ეხლა ფორმულას გადავხედოთ რაც მთავარია, თუ სად სრულდება:

1. ხოლო პეტრემ უთხრა მათ: მოინანიეთ და ყოველმა თქვენგანმა ნათელ იღოს იესო ქრისტეს სახელით ცოდვათა მისატევებლად, და მიიღებთ სული წმიდის ნიჭს. (საქმეები 2:38)

2. ვინაიდან ჯერ კიდევ არ გადმოსულიყო არც ერთ მათგანზე, არამედ მხოლოდ ნათელი ეღოთ უფალ იესოს სახელით. (საქმეები 8:16)

3. და უბრძანა მათ, ნათელ ეღოთ იესო ქრისტეს სახელით. მაშინ სთხოვეს, რამდენიმე დღე დარჩენილიყო მათთან. (საქმები 10:48)

4. ეს რომ გაიგეს, მოინათლნენ უფალ იესოს სახელით. (საქმეები 19:5)

ანუ მოციქულები იესოს მოწოდებას არ ასრულებდნენ???


აი ეს კი ბოლო არგუმენტი ჩემი ამჟამად ბიბლიიდან: ლუკას 24 თავი:

46. და უთხრა მათ: ასე დაიწერა და ასე უნდა ვნებულიყო ქრისტე, მესამე დღეს კი აღმდგარიყო მკვდრეთით,

47. და ქადაგებულიყო მისი სახელით სინანული ცოდვათა მისატევებლად ყველა ხალხში, იერუსალიმიდან მოყოლებული.

ბიბლიაში ნათლად ჩანს თუ ვისი სახელით ქადაგებდნენ და ვისი სახელით ნათლავდნენ...

ეხლა ველი არგუმენტებს და "ზედახორას" ჩემზე

[terra]

Древние святые отцы о реинкарнации


В связи со значительной распространенностью идеи «переселения душ» в современном обществе представляется полезным обратить внимание на то, что писали о ней наши святые, а также другие православные авторы. Многие древние святые отцы Церкви были знакомы с идеей реинкарнации и давали ей вполне определенную оценку.

Так, еще святитель Епифаний Кипрский в своем ересиологическом сочинении «Панарион» упоминает среди ересей эллинских философов то, что «Пифагор… допускал переселение душ из одних тел в другие, даже в тела животных и диких зверей… Платон… также допускал переселение душ в тела даже до зверей».

И блаженный Феодорит Кирский пишет: «Пифагор баснословил о переселении душ, говоря, что переходят они не только в тела бессловесных, но и в растения. Этой же басни держался несколько и Платон. А Манес и прежде него злочестивый ряд так называемых гностиков, взяв это в повод себе, утверждали, что в этом состоит наказание… Но Церковь благочестивых гнушается этими и подобными им баснями и, следуя словам Божиим, верует, что воскреснут тела, с телами судимы будут души, жившие порочно подвергнутся мучению, а заботившиеся о добродетели сподобятся наград» [4].

Многие святые отцы упоминали идею о переселении душ и всегда порицали ее как заблуждение, несовместимое с христианской верой. Можно вспомнить здесь, в частности, святителя Иоанна Златоуста, который писал: «Что же касается до души, то языческие философы оставили учение о ней самое постыдное; говорили, что души человеческие делаются мухами, комарами, деревьями; утверждали, что сам Бог есть душа, и вымышляли многие другие неле­пости… В Платоне ничего нет удивительного, кроме этого одного… В мнениях этого фи­лософа, если обнажишь их от прикрас в выражении, уви­дишь много мерзости, особенно когда он философствует о душе, без меры и превознося ее и унижая… Иногда он говорит, что душа причастна божескому существу; а иногда, возвысив ее так неумеренно и так нечестиво, оскорбляет ее другою крайностью, вводя ее в свиней и ослов, и в других животных, еще хуже» [5].

Подобное же отношение мы видим и у других святых, в частности, у святителя Иринея Лионского, святителя Григория Нисского, святителя Кирилла Александрийского, блаженного Иеронима Стридонского и святителя Григория Паламы.

Наконец, учение о реинкарнации было осуждено Православной Церковью на Константинопольском Соборе 1076 года. Третий пункт его постановления гласил:

«Принимающим перевоплощение человеческих душ… и вследствие этого отрицающим воскресение, суд и конечное воздаяние за жизнь — анафема».