![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
აკაკი |
![]()
პოსტი
#1
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 2,626 რეგისტრ.: 21-May 09 წევრი № 7,018 ![]() |
![]() წაიკითხეთ ყველამ და შეაფასეთ, ამ წიგნზე სკანდალი იყო იმიტომ რომ ბევრმა ვერ გაიგო ნაწერი ისეთ თემებს ეხება მამა გიორგი, რომ აკრძალეს ეს წიგნი არქივში ელექტრო ვერსია წიგნია და გამშვები პროგრამაც თუ ვინმეს არააქ დააყენოს და წიგნსაც წაიკითხავს გ ა დ მ ო წ ე რ ა |
![]() ![]() |
KAIROS |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() იხარეთ! ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 ![]() |
ჰო, აბა რა გინდოდა იონა?
![]() გადახედე ჩემს წინა პოსტებს, და დაამტკიცე რაზეც ვწერ ერესიათქო, რომ არაა ერესი ![]() აი ესაა ჩვენი პოზიცია, ვაკრიტიკიებთ წიგნს და შიგ დაწერილ აშკარა და მძიმე შეცდომებს და ერესს, და არა მამა გიორგის , კარგად დაწერა მხევალმა და ვიზიარებ: ციტატა გიორგი, შენ დევნაში გვდებ ბრალს. ჩვენ კი ვამბობ(სხვათა შორის კანუდოსაც), რომ მამა გიროგი ძალიან კარგი ადამიანია, მაგრამ მის წიგნში არის რიგი ცდმომილებები, რაც ეწინააღდეგება ქრისტიანულ მოძღვრებას, ამ ცდომილებებს სჭირდება აღნიშვნა და სწორი სწავლება, მეტი არაფერი. მამა გიროგი ცხონდება თუ არა, წმინდანია თუ არა, ამას უფალი ჩვენს გარეშე გადაწყვეტს და დრო დაამტკიცებს. აქ არავის ვებრძვით დამიჯერე. უბარლოდ, არასწორ და მცდარ აზრებს განიხილავენ, პიროქვნების დევნის გარეშე. ვაგრძელებ 63 გვერდიდან უპირველესად უნდა ითქვას რომ 63-69 უამრავი "დარიგებაა" ადამიანისათვის როგორ უნდა მივიდეს "წმიდანთან" , ამ "წმიდანების" არსებობის შესახებ წინა გვერდებზეც წერდა ავტორი, მეტიც ამბობდა რომ ყველა მონასტერს უნდა ყავდეს თავიანთი ცოცხალი წმიდანი, თორემ მონასტერი არააო ( ![]() გვ. 71 .ზე ეს "წმიდანები" აფრიკის ტომის შამანებს უფრო ემგვანებიან ვიდრე წყნარ ბერებს, ისინი თურმე 7. "ადამიანის სხეულებში შედიან სულით და მათ "ქოქავენ" ღნერთისადმი" მომიყვანეთ თუნდაც მსგავსი ბერის სულის სხვის სხეულში გადასახლების რაიმე ფაქტი პატერიკებიდან! საიდან იგონებს ამ აბსურდებს? ეს იქ სადაც "განმარტავს" თუ რატომ არ არიან ანგელოზები მღვდლები ( ![]() ისევ ამ "მოსიარულე ცოცხალი წმიდანების" შესახებ ცრუსწავლება გრძელდება გვ. 77-ზე 8. "წმიდანებს თავისი წმიდანობის აღიარება არ ეშინიათ.." დამთავრდა ყოველგვარი სწავლება იოანე კლემაქსისა, რომელიც ამბობს, როგორც კი წარმოიდგენ რომ რაიმეს წარმოადგენ, მაშინ ეცემი, მორჩა ქრისტიანული თეოლოგია "ცოდვილი ვარ ცოდვილთა შორის", არა, არიან თურმე ვიღაც წმიდანები, რომლებმაც შესანიშნავად იციან , რომ წმიდანებია, არც ქების არ ეშინიათ, უბრალოდ ამბობენ არ გვინდა ქება, ღმერთი აქეთო, და მხოლოდ იმიტომ ფარავს "თავის წმიდანობას, რომ ცოტაა ხალხი ვინც ღმერთს ეძებსო" /:O/... ეს არის წმიდა წყლის ერესი და უვიცობა! აშკარა რომ ავტორი (ისე რომ აშკარად არც იცის) იზიარებს გნოსტიცისტური მწვალებლობის ზოგ სწავლებას, კერძოდ იმას რომ ზოგი იბადება ისე რომ უკვე რჩეულია და გადარჩენილი , აქ წმიდანი (იქ სპირტოი ანუ სულიერნი ერქვათ) დაარქვა მას ავტორმა და ზუსტად გაიმეორა გნოსტიციზმი, რომ ზოგიერთი უკვე წმიდანი იბადება, აქედან გამომდინარე ეს წარმოსახვითი გნოსტიკური ფიგურა ავტორს უკვე წმიდანად მიაჩნია, მაშინ შესბამისად მას აღარ უნდა ქონდეს არაფერი ადამიანური, მით უფრო ადამიანური ავადმყოფობა, და ასეც წერს: 9. "წმიდანი სრულიად აკონტროლებს თავის სხეულს და შეუძლია სრულიადაც არ გახდეს ავად" გვ. 81 ესეც ერესია, რადგან ყველა ხორციელი ადამიანი არის დაზიანებული ბუნების მქონე და ყველა ექვემდებარება სიკვდილს და ხრწნას, არავინაა ამქვეყნად და ვერც იქნება, ვისაც ეს არ ეხება რადგან თავისი არსითაა ეს ადამიანური ხორცი ასეთი... მოკლედ ისეთი აბსურდებია, რომ უბრალოდ წერაც კი მეზარება, ოდნავ განათლებული ადამიანი მიხვდება რა სიბნელესათან გვაქვს საქმე. სამწუხაროდ ამ წარმოსახული წმიდანების შესახებ სწავლება ავტორში იმდენად ღრმადაა ცდომილებაში გადასული, რომ უკვე აღმოსავლურ "ნირვანების" მაგვარს, რაღაც უცნაურ "გათიშვის" მდგომარეობას ასწავლის, რომელსაც თურმე "წმიდანი" გადის სულიერ საფეხურზე ასვლისას 10. "წმიდანი, სულიერი განვითარების ახალ საფეხურზე გასაღწევად, აუცილებლად გადის ტანჯვას "გათიშულ" მდგომარეობაში... ამ დროს წმიდანობის ძალას ვერ იყენებს" ამ მაგიას ქრისტიანობასთან საერთოდ არაფერი აკავშირებს, ეს უფრო აღმოსავლური მედიტაციებია და არა ქრისტიანობა, არის სრული აბსურდი, და არანაირი დაყრდნობა არა აქვს ქრისტიანულ მამებში. ისე ცალკე უნდა შევნიშნოთ რომ უკვე ნახევარი წიგნი წავიკითხე, და ერთხელაც კი არ იმოწმებს რომელიმე მამას წყაროს მინიშნებით, ამ ერეტიკულ აზრებს არ ამყარებს არცერთი მამით და ვერც გაამყარებს, რადგან მსგავსი ერესი ქრისტიანობაში დაგმობილია. 11. "წმიდანები დედამიწაზე ჩამოდიან ცოდვილთა დასახმარებლად" გვ.83 ამ ერესს ქვია "სულთა წინა არსებობის" ერესი, შეადგენდა ორიგენეს ცრუ სწავლებას და დაგმობილია მსოფლიო საეკლესიო კრების მიერ, რათქმაუნდა ელემენტალური სასულიერო განათლების უქონლობის გამო, ავტორმა ეს არ იცის და ავრცელებს ერესს. შევჩერდი გვ.84-ზე გავაგრძელებ , თუმცა ღირს კი? საშინელებაა-თი; კაიროსი! შენ მგონი გიპასუხე მაგაზე, წიგნი შეიცავს უამრავ ერესს და მიუხედავად იქ დაწერილი კარგი რჩევებისა, არის საშიში მრევლისათვის, რა უნდა გვჭირდეს? ვწერთ რაც არის, წიგნი ერესს შეიცავს, და არ უნდა გავრცელდეს. და რას ხედავ აქ "ფრიად ნაკლებობას" არგუმენტებისა? განა თავადაც არ იცი, რომ რაც დავწერეთ არაა ქრისტიანობა? არამედ რაღაც გაუგებარი ნარევი ერესის, შამანიზმის და უცნაური იდეების? ვფიქრობ ტყუილად გაგვახსნევინე ეს თემა. გადმოვქაჩე,შევამოწმე. წინააღმდეგ საქართველოს საპატრიარქოს დადგენილებისა, წიგნი არაა ნებადართული საქ. საპ. სარეცენზიო საბჭოს მიერ. სამწუხაროა ასეთი ქაოსი რომაა, ნელნელა წიგნს წავიკითხავ და განვიხილავ... ფაქტი ერთია, წიგნი უკანონოდაა გამოცემული, როგორც ის პირველი... ჰო, პირველი მძიმე შეცდომა ვიპოვე ![]() გვერდი 23 "მოციქული და მახარებელი იოანე საქართველოში არის /... ის ჩვენში დადის ხორცით! მალე ელიასაც იხილავთ " (წიგნი 2008 წელსაა გამოცემული, ალბათ ავტორმა უკვე "იხილა" ელიაც ![]() ახლა ჩემო კარგებო, ეს სრული აბსურდია, მგონი ამაში ჩემი ყველაზე დიდი ოპონენტებიც დამეთანხმებიან. სამწუხაროა-თი; კაიროსი! მე ვაგრძელებ წიგნის განხილვას: გვერდები 43-46 მიდის საეკლესიო სამართალთან შეუსაბამო მტკიცებები, რომ 1. ეძიეთ ცოცხალი წმიდანები. 2. რომ შეიძლება მღვდელმა მოგიტევოს ცოდვა და არ იყოს მოტევებული, ამიტომ უნდა ეძიოთ წმიდა მღვდელი ორივე სრულიად ეწინააღმდეგება ქრისტიანულ კანონიკას, რომლის მიხედვით არ არსებობს ადამიანი ცოცხალი, რომელსაც შეიძლება "წმიდანი" დავარქვათ, და კიდევ შენდობის ლოცვის წაკითხვისას ცოდვების მიტევება ხდება არა გამომდინარე წამკითხველი მღვდელის "სიწმიდე ან არა სიწმიდისა" , არამედ ხელდასხმის მადლისა. 46 გვერდზე საერთოდ ალოგიზმი შემოდის, აშკარაა ამ სიტყვების ავტორს საერთოდ არ ესმის სიტყვა "წმიდანის" სულიერი არსი, რადგან იგი წმიდანებს უწოდებს მთელ ეშელონებს ადამიანებისა, იგი 52 გვერდზე აყალიბებს შეხედულებას, რომ წმიდანები სიცოცხლეში გამხდარან წმიდანები, და არა სიკვდილის შემდეგ, წერს აბსურდს, რომ ზოგიერთი "წმიდანად იბადება" (ეს მცდარი აზრი მეორდება გვიანაც 58 გვერდზე) , ეს მკრეხელობაცაა იგივე წმიდანების მიმართ, რადგან გამოდის, რომ ეგეთი დაბადებულა და არა ღვაწლით მიუღწევია, მოყავს სია წმიდანებისა, რომლებიც თურმე წმიდანები 5-6-7 წლის ასაკში გამხდარან, თან ისე რომ შემდეგშიც ცხოვრობდნე (გამონაკლისია, როცა ვინმე სიყრმესი მოწამეობრივად აღესრულება და მხოლოდ შემდეგ და მხოლოდ ამ გზით ხდება წმიდანი), შეიძლება ქრისტიანი წმიდად ცხოვრობდეს და შეიძლება ცხოვრებაში სასწაულებიც მოახდინოს, მაგრამ ეს ჯერ კიდევ არ ნიშნავს, რომ იგი წმიდანია, სანამ არ გავა ამქვეყნიდან, ისიც ცოდვილი და ისიც ებრძვის ცოდვას, არ დაგვავიწყდეს იუდაც ახდენდა სასწაულებს... საერთოდ უნდა ითქვას, რომ ხსენებული ავტორი ძალიან მძიმე შეცდომებს უშვებს ამ საკითხთან დაკავშირებით , მისი აზრით "წმიდა სინოდი" იმიტომ ქვია რომ მისი ყველა წევრი "წმიდანია", ეს რომ აბსურდია, მხოლოდ იმის გახსენებით შეიძლება რამდენი იქნა განკვეთილი ეკლესიიდან იგივე სინოდის წევრები, რამდენი იყო მხილებული სხვადასხვა მძიმე ცოდვებში და ნესტორი კი ყველაზე დიდი მწვალებელი საერთოდ პატრიარქი იყო კონსტანტინეპოლის ეკლესიის! ძალიან ცდება ამ საკითხში ავტორი და ყველა გვერდს არ მოვიყვან სადაც ამ სიმცდარეს იმეორებს. მანამ კი 48 გვერდზე კიდევ ერთ მძიმე კანონიკურ შეცდომას უშვებს თეოლოგიურთან ერთად 3."მღვდელი რომელიც არ არის წმიდანი , მღვდელი არ არის" ეს სრული შეცდომაა, როგორც დავწერეთ ხელდასხმის მადლი ფუნქციონირებს მღვდლის ზნეობრივი ცხოვრების ხარისხებისდა მიუხედავად! 46 გვერდზე ამთავრებს დოგმატური ცდომილებით, როცა რომელიმე ერს განუკუთვნებს იმ წოდებას, რაც მხოლოდ საერთო ეკლესიისადმი ( და არა მარტო ჩვენი, ან მარტო ჩვენი ერისადმი, მიწისადმი, ეროვნებისადმი...) ითქმის, ავტორი დაჟინებით ამბობს, რომ 4. "ჩვენ ქრისტეს ქვეყანა ვართ" (და არა ქრისტიანულიო, თითქოსდა ეს უკანასკნელი დამამცირებელი ყოფილიყოს) ეს რომ აბსურდია ეგ ზემოთ დავწერე, ქრისტეს "ქვეყანა" არის მისი მისტიური სხეული ეკლესია, რომელიც აერთიანებს ყველა ერის ყველა მორწმუნეს. გვერდს ავუვლით ისეთ გამონათქვამებს, როგორიცაა "მინდოდა მეხეთქა ცხვირში..." (გვ.49)უკომენტაროდ... 5. რაღაცმაგიურ ნიშნებს ხვდებით "ნამდვილი დიაკონის" დახასიათებაში, თურმე ეს "ნამდვილი დიაკონი" (ანუ არსებობენ "არანამდვილი დიაკონებიც") "ტელეპატიურად უნდა ელაპარაკებოდეს მღვდელს"(გვ.55) ვტოვებ უკომენტაროდ....თუკი ამას მახასიათებლად ჩავთვლით დიაკვინისა მაშინ ეს შამანიზმია და არა ქრისტიანობა, მსგავსი სულიერ საუბრები არის უიშვიათესი თვისება და ისიც ათეულ წლებით დაყუდებულ მამათა შორის ერთეულები, და არა დიაკვნის "ნამდვილობის" განმსაზღვრავი... 6. ასევე აბსურდია გვერდი 56 "ნამდვილი მღვდელი სასუფეველშია ნამყოფი..." ვტოვებ ისევ უკომენტაროდ, უბრალოდ იმხელა აბსურდია სიტყვებიც არ მყოფნის... მივედი 63 გვერდამდე... შემდეგ გავაგრძელებ, ერთობ სავალალო სიტუაცია კია ![]() აი, რატომ არ შეიძლება საპატრიარქოს დაუკითხავად და სარეცენზიო საბჭოს შესწორების გარეშე წიგნის გამოცემა, იქიდანაც გამოდის შეცდომები და იმათ გარეშე ხედავთ რა საშინელი სიტუაციაა... ეჰ-ით; კაიროსი! ესეც იყოს... -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th July 2025 - 12:15 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი