აპოკრიფული ლიტერატურა, ეკლესიის წიაღში? პარამეტრები

[კანუდოსელი]

მინდა შემოგთავაზოთ ახალი თემა, რომელიც იმ ლიტერატურას რაც საეკლესიო მაღაზიების დახლებზე განლაგებულ და მართლმადიდებლობის სახელით შემოთავაზებულ იმ წიგნებს ეხება, სადაც რბილად რომ ვთქვათ მართლმადიდებლობა შორიდანაც კი არ ჩანს და რომელზეც უნდა ეწეროს დიდი შრიფტით:

ფრთხილად, მართლმადიდებლობის გმობაა



აქ დავიწყებ ერთი ასეთი წიგნის (წიგნთა ერტობლიობის) შესახებ, რომელიც როგორც რუსულ (ორიგინალურ), ისე ქართულ (თარგმნილ) ვარიანტებშიც გვხვდება უკვე.

ეს არის ცხოვრება ნეტარი (თუმცა კანონიზაცია არ არსებობს მაგრამ ხალხში სტიქიური მართლმადიდებლობის მუხტი მაინც ძლიერია) მაკარიასი.

ეს არის გამოცემა: Архипов В. “Нерушимая Стена”. Опыт исследования сакрального пространства России // Жизнь Вечная. 1997, № 34-35
და
Дурасов Г. П. Богом данная. - СПб., 1995, сс. 51-52.

მოკლედ რას ვკითხულობთ იქ (პირველში):

მაკარია ყვება:
ჯერ სრული აბსურდი, რასაც მართლმადიდებლობად წარმოგვიდგენენ:
“Ночью пришла Божия Матерь и спросила меня, как я сходила к роднику и не устала ли. Я ответила: «Нет. Я шла, но передо мной все мелькало так быстро, будто я ехала на машине». Преблагословенная сказала: «А это Я тебя на Своем велосипеде везла»

როგორ გამოიყურება ღვთისმშობელი საკუთარი ველოსიპედით?

“Еще в мае 1985 г. схимонахиня Макария сказала, что Царица Небесная взяла благодать с нашей земли. Было ли это связано с начавшейся тогда перестройкой ესეც იმავე წიგნშია....ღვთისმშობელმა მარიამმა მადლი წაიღო გორბაჩოვის გარდაქმის გამო

ახლა წყლის კურთხევის საიდუმლოს რაც შეეხება, ნუ გონია ზოგს, რომ ეკლესიის მიერ ნაკურთხი წყალია მთავარი...არა, არამედ ის წყალი, რომელსაც აკურთხებს მაკარია, და თანაც ისეთი ლოცვებით, რომელიც არავინ არ იცის(მეორეში): Чтобы знать, как освящать, надо на Небе, на Престоле, книгу “Небесный Устав” прочесть. Мне же не велено никому говорить. Да еще благословение надо получить. Меня благословили Спаситель, Матерь Божия, Иоанн Креститель и архангел Михаил... Всех молитв никто не знает, есть молитвы тайные, которые только знают Матерь Божия и святые” - ეს ეზოთერიზმი უფროა ვიდრე მართლმადიდებლობა. მაკარია ამ წიგნის მიხედვით აზზე არაა რა არის საიდუმლო ლოცვა, რომ ის არა უცნობი ლოცვაა, არამედ ლოცვა, რომლის მეშვეობითაც საიდუმლო აღესრულება.

იგივე წიგნში ვკითხულობთ მაგიასაც მადლის მიდი მოდის კონტექსტში: Я спрашивал (ეს წიგნის ავტორი დურასოვია) Матушку, не может ли вся ее благодать перейти в воду, на что она отвечала: Вся благодать не уходит; сколько надо ее у меня остается, а сколько надо уходит в воду

ჯერ ეს იყოს

[death]

N8 ჟურნალი "ქვაკუთხედი", 2008

ეს ჟურნალი საერთოდ კატარსტროფაა, ამაზე საუბარიც არ ღირს, მაგრამ როდესაც მსგავსი აპოკრიფული ქრისტიანობის ქადაგება სასულიერო იერარქებიდან და თავად პატრაირქიდანაც მოდის, მაშინ უკვე სერიოზულადაა საქმე

ესეც ამონარიდი პატრიარქის ქადაგებიდან:

,,ქართველი ხალხი პირველი საუკუნიდან მოყოლებული ქრისტიანია და ქრისტიანადვე უნდა დარჩეს. ჩვენი ერი არ უნდა მოექცეს სექტებისა და უცხო რელიგიათა გავლენის ქვეშ. საქართველო მართლმადიდებლურმა ქრისტიანობამ გადაარჩინა და კიდევაც გადაარჩენს. ჩვენმა ხალხმა ამ გზით უნდა იაროს და ყოველი, რომელიც მართლმადიდებლობას, ჩვენს ეკლესიას, სვეტიცხოველს უღალატებს, მოღალატე იქნება მშობელი ერისაც, ამიტომ ყოველი კაცი, რომელიც ხელს შეუწყობს ჩვენში სექტანტური მოძღვრებებისა და სხვადასხვა რელიგიის გავრცელებას, ქართველი ერის მტრად გამოცხადდება. ამ მიზნით დაარსდა ეს განყოფილება, რომლის თავმჯდომარეც არქიმანდრიტი დანიელი (დათუაშვილი) იქნება, მის მოადგილედ კი მამა პავლეა (ფაჩუაშვილი) დანიშნული.

12 მოციქულის ხსენების დღე
სვეტიცხოველი
13 ივლისი, 1991 წ.

იწყება: "ქართველი ხალხი ქრისტიანად უნდა დარჩეს", შემდეგ საუბარია რომ არ უნდა მოექცნენ სხვა რელიგიების და სექტების გავლენის ქვეშ. ანუ კათოლიკები და პროსტესტანტები ქრისტიანები არ ყოფილან თურმე ხოლო ვინ მართლამდიდებლობას უღალატებს ანუ გახდება კათოლიკე ან პროტესტანტი ის ამავდროულად ერის მოღალატეც ყოფილა

აგრეთვე საქართველოს სამომვლო ხედვა პატრიარქის პოზიციიდან:

დღეს ბევრს მსჯელობენ, თუ როგორი უნდა იყოს ჩვენი ქვეყნის განვითარების გზა, საითკენ უნდა წარიმართოს იგი: აღმოსავლეთისკენ თუ დასავლეთისკენ.
დასავლეთი არის სამყარო, სადაც ყველაფერი ნებადართულია და სადაც ძალმომრეობა ბატონობს. იგი მატერიალურად ძლიერია, მაგრამ სულიერად მწირი, რადგან ფული იქ კერპადაა ქცეული. მიწიერმა კეთილდღეობამ არ უნდა მოგვხიბლოს...
რა თქმა უნდა ევროპაში კარგიც ბევრია, მაგრამ ეს კარგი ჩვენთვის უცხოა და ძნელად მისაღები. სულიერად ასევე უცხოა ჩვენთვის აღმოსავლეთი. ჩვენი მწუხარება და სიხარული ვერ ერგება მისი აზროვნების წესს, თუმცა მიმზიდველია მისი კულტურა და უძველესი ფილოსოფია. მაღალი კულტურა და განვითარებული ტექნიკა ხალხის ბედნიერებისთვის არ არის საკმარისი; არის ღირებულებანი, რომელიც ამა თუ იმ ერის ცხოვრებაში საუკუნეობით იქმნებიან და ყალიბდებიან და რომელთა დაკარგვაც დანაშაულია. ჩვენთვის ასეთია: მართლმადიდებლური სარწმუნოება, მოციქულთაგან ბოძებული, მუსიკა, – ყველას რომ აღაფრთოვანებს, ჩვენი ენა და დამწერლობა, იდუმალებით სავსე და დიდებული; გასაოცარი ხელოვნება, ხატწერა, არქიტექტურა, ჩვენი მშვენიერი წეს–ჩვეულებანი.
აღმოსავლეთის ან დასავლეთის რომელი ტრადიციები შეედრება ამას? სამწუხაროდ, ბოლომდე ვერ ვაცნობიერებთ, რომ სიმდიდრის მფლობელნი ვართ.
...
საშობაო ეპისტოლე
თბილისი
1994–1995 წ.

ახლა არ შევეხები იმას, დასავლეთი არის თუ არა სამყარო, სადაც ყველაფერი დაშვებულია, აქცენტს ძირეულზე გავაკეთებ.

ანუ პატრაირქის პოზიციიდან ვხედავთ, რომ საქართველომ არ უნდა აირჩიოს არც დასავლეთი და არც აღმოსაცვლეთი, არამედ აირჩიოს ქართული იდეოლოგია, თუ რაც გიდნა ის დაარქვით.

მაგრამ რა არის რეალურად ეს მისტიური ქართული იდეოლოგია?

პატრიარქის ქადაგებიდან მოჩანს, რომ ეს ერთგვარად დიფუზირებულია ენასა და დამწერლობაში, არქიტექტურაში, ხატწერაში, მართლმადდიებლობაში და მისტიურ წეს-ჩვეულებებში. კი მარა ვინ გართმევს მერე ამას? რა დასავლური ღირებულებები კონფრონტაციაში მოდის ქართულ ხელოვნებასთან?

მოკლედ რა ნუ დაგვტანჯეთ, აღიარეთ რომ დედა რუსეთი გინდათ და მორჩება ამით ყველაფერი...