![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
Atman |
![]()
პოსტი
#1
|
მეცამეტე მეომარი ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 ![]() |
http://allshares.ge/download.php?id=4FA5CBD631
ძალა და თავისუფლება http://allshares.ge/download.php?id=B6A7AC0F17 ქართველობა ძნელია მაგრამ აუცილებელია (ვორდის ფაილებია და არავითარი დამხმარე პროგრამა არ სჭირდება) -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
![]() ![]() |
b-a-r-b-a-r-e |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() Advanced Member ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 1,436 რეგისტრ.: 24-September 09 წევრი № 7,538 ![]() |
დასანანი ისაა, რომ მიტროპოლიტის სიტყვებს: „მამა გაბრიელი ლოთი იყოო“ ხომ შეუძლია, მართლა დააჯეროს ვინმე მამა გაბრიელის „ლოთობაში“. ჩვენი დიდი წმინდა მეფე მირიანი და დედოფალი ნანა 2000 წელია სამთავროში ასვენია და სასწაულის ძალაც შესწევთ, მაგრამ ზეთის სასწაული მხოლოდ მამა გაბრიელის საფლავზე აღესრულება. წავიდეთ აქედან და ვიაროთ, ნათქვამია: „სიარული ფანტავს მჭმუნვარებასო...“
იმ დღეს მართლაც ბევრი ვიარეთ და გვიან დავიშალეთ. მთელი ღამე ძილი არ მომეკარა, სულ რაღაც დანაშაულის გრძნობა მქონდა მამა გაბრიელის წინაშე, რომ იგი ხმამაღლა ვერ ვაღიარე. ორი დღე გამყვა სულიერი ფორიაქი. ძალიან განვიცდიდი. მესამე ღამეს სიზმარში ვხედავ სასულიერო პირს, მოგრძო სამკუთხა წვერით და ვითომ მამა გაბრიელი იყო, მაგრამ მამა გაბრიელის სახეს არ ჰგავდა, ოდნავ თუ ჩამოგავდა და ეს მითხრა: „_ არ მწყენია, მოყვასო... გულს მიენდე~... და თავზე ხელი დამადო. შემდეგი სიტყვები ძალიან ჩუმად, შეიძლება ითქვას ტუჩების მოძრაობით თქვა. გავიგე მხოლოდ `გნახავ მე შენ... თ ე ა ტ რ ი...~ და გამომეღვიძა. ცრემლები მომდიოდა. გული რაღაც ძალასა და სიხარულს გრძნობდა. მინდოდა, მალე გათენებულიყო... ეს სიტყვები - `გ ნ ა ხ ა ვ მე შენ... თ ე ა ტ რ ი...~ დრო და დრო მომდიოდა გონებაში. მაგრამ რა იყო ეს არ ვიცოდი. გავიდა სამი წელი. ღმრთის განგებით ქუთაისში მომიწია ცხოვრებამ.... 2005 წლის 20 აგვისტო იყო. ფეხით მივდიოდი ბაზრიდან და ნაცნობს შევხვდი. საუბარში გართულები თეატრს უკანა მხრიდან მივუახლოვდით. ამ ლაპარაკში ჩაგვიარა #14 `მარშუტკამ.“ წინ უცნობი მღვდელი იჯდა, რომ დამინახა, ხელი ამიწია და რაღაც ჩაილაპარაკა. გამიკვირდა. ამ მამაოს მე არ ვიცნობდი, მაგრამ იმ მომენტში თითქოს საიდანღაც მეცნოო... გონება დავძაბე, მაგრამ ეს მამაო ვერანაირად ვერ გავიხსენე. ნაცნობს ვკითხე, ხომ არ იცნობდა მამაოს; _ ეს მამა გიორგია, ბასილაძე, მოწამეთაში მსახურობსო _ მიპასუხა. ვერც ამ პასუხმა გამარკვია იმაში, თუ რატომ მეცნო. ამ დროს ჩემს ნაცნობს ვიღაც მოუახლოვდა და დიდი სიყვარულით მოიკითხა, ეტყობოდათ, დიდი ხნის უნახავი ჰყავდათ ერთმანეთი. მე ცოტა განზე გავდექი. საუბარი გაუგრძელდათ. წასვლის წინ ახლადმოსულმა უთხრა ჩემს ნაცნობს: „რას ვიფიქრებდი, დღეს, რომ თეატრთან გნახავდი შენ“ და ეს სიტყვები ისე უცნაურად მომხვდა გულზე, თითქოს მეც რაღაც გამახსენაო... სულ რაღაც წამებში გონებაში აღმიდგა სიზმარი, სადაც მამა გაბრიელმა მითხრა ... `გნახავ მე შენ... თეატრი...~ და როცა სიზმარი სრულად აღვიდგინე, მივხვდი, თუ რატომ მეცნო ეს მამაო „მარშრუტკიდან“ ...რადგან სწორედ ასეთი სახე ჰქონდა მამა გაბრიელს სიზმარში. სიხარულმა და მღელვარებამ ერთად მომიცვა. ერთი სული მქონდა, მენახა ეს მამაო. ნაცნობს დიდი მადლიერებით დავემშვიდობე. მეორე დღეს მოწამეთაში წავედი, მაგრამ მამა გიორგი არ იყო... მომდევნო დღეებში ვეღარ ავედი, რადგან ქალაქიდან მომიწია გასვლამ. -------------------- დავიღლე.........მოდი ჩემთან უფალო...........ძალიან დავიღალე,მართლა დავიღალე.........
"წიგნებით ვერ ჩახედავ ნამდვილებს..." |
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 11th July 2025 - 01:50 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი