ღია საუბრები, ჟურნალისტ ირაკლი კიკნაველიძესთან ერთად პარამეტრები

[Amuza]

ვიმსჯელოთ ამ საუბრების გარშემო.

ღია საუბრები - მიხეილ სონღულაშვილი

ღია საუბრები - ლეონ სუთიძე

[afxazi]

აზნაური

შენთვის ცნობილი ობიექტურობა, ამ ლოგიკით არის სრული ავადმყოფობა, რადგან თანამედროვე საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანია ჯანსაღ აზრთა ურთიერთცვლა და არა ჭეშმარიტი სუბიექტივიზმით გამოჭყეპილი მუხლდრეკვები და მეტანიები, რომელიც მიმართულია ადამიანთა მახინჯი კულტივიზაციისკენ - როგორც ამას თქვენთვის საძულველი მნათეუსი იტყოდა.

როდესაც ჯანსაღი აზრის გამოთქმაზე გვაქვს პრეტენზია, ელემენტარულად უნდა გვესმოდეს მაინც შინაარსი ჯანსაღი აზრის ფენომენისა. მხოლოდ ჩვენგან სანქცირებული ჩვენი სიმართლე შესაძლოა საერთოდ არ იყოს ამ შინაარსის შემცველი და პირიქით უფრო საზიზღრობა იყოს. მაგრამ სიმართლეც რომ იყოს ამ სიმართლის თქმასაც შესაბამისი ცოდნა სჭირდება. ეკლესიურობაზე და სიჯანსაღეზე რომ დებთ თავს ასევე ელემენტარულად სახარების შინაარსი მაინც უნდა იცოდეთ და მისი მთავარი პერსონაჟის ცხოვრებას მცირედით მაინც უნდა ბაძავდეთ. ასე რომ იყოს კარგად გეცოდინებოდათ რომ სიმართლის თქმასაც ცოდნა სჭირდება, რომ ლოზუნგებს და უაზრო გამოხტომებს არასოდეს მოუტანიათ შედეგი და ვერც მოიტანს, რადგან ამ შემთხვევაში თუნდაც სიმართლე არასწორადაა მიწოდებული ადამიანისადმი. პროფესიონალმა კარგად იცის სად და როგორ უნდა თქვას სიმართლე, ვის და რა ფორმით მიაწოდოს ეს სიმართლე, რომ ამ სიმართლის თქმამ უკუჩვენება არ მოიტანოს და სარგებელის ნაცვლად პირიქით ავნოს აუდიტორიას. მაგრამ რა პროფესიონალიზმზე ვლაპარაკობ, როდესაც საერთოდ არ ესმით ამ ადამიანებს რაზე ლაპარაკობენ.

ერთ ტიპიურ მაგალითს მოვიტან. ქალბატონი თეა თუთბერიძე, რომელსაც ასევე აქვს პრეტენზია სიჯანსაღეზე და ჯანსაღი აზრის მიწოდებაზე, facebook -ის თავის გვერდზე დიდი სიამოვნებით აქვეყნებდა და აქვეყნებს მის სალანძღავ წერილებს და ამით მანიპულირებს, რომ აი ეს ხალხი იცავს პატრიარქსო. ამ დროს კი ნეიტრალურ წერილებს, სადაც ის აზრია გამოთქმული, რომ ამ ფორმით დაცვა პირველიერარქისა მიუღებელია, იგნორირებას უკეთებს და საერთოდ არ აძლევს ამ წერილებს გამოქვეყნების საშუალებას (ამის მხილველი და მომსწრე პირადად მე ვარ). იმედია ყველა მიხვდება რატომაც. მიპასუხეთ ეხლა ამ ქმედებაში ჯანსაღი აზრისადმი ლტოლვა იგრძნობა? პირიქით არ უნდა გახარებდეს რომ ვიღაცა სწორად ფიქრობს? მაგრამ არა, რაც მისთვის იმ შემთხვევაში საჭიროა სწორედ იმას იყენებს, ცხადია მიზანმიმართულად და არა ობიექტურად.

არაფერს ვიტყვი ბასილ კობახიძეზე, რომელსაც სურს რომ ლეგენდარული პიროვნება იყოს და ყველა ცნობდეს ქუჩაში, რომლის წარსულიც ყველამ კარგად იცის და ისიც იცის ვინ იყო და რას აკეთებდა. ამ პიროვნების სახე კარგად წარმოჩნდება მის 1997 წელს გამოცემულ ბროშურაში (დაინტერესებულმა პირებმა ეგებ წაიკითხონ კიდეც). იქნებ ვინმემ ის თქვას რომ ამდენი წლის მერე შესაძლოა აზრი შეგეცვალოსო, მაგრამ ადამიანს აზრი ისე არასოდეს ეცვლება, რომ უწინ თეთრად მიჩნეულს დღეს შავი უწოდოს. მე მაინც შევეცდები ციტატები მოვიტანო ამ ბროშურიდან:

"საოცარი ღვთისმეტყველური სიღრმითაა გადმოცემული მართლმადიდებლური სწავლება წმიდა ეკლესიის შესახებ 1989 წლის საშობაო ეპისტოლეში. ეკლესიის სხვა თვისებებთან ერთად მისი უწმინდესობა ეხება მოციქულებრივ მემკვიდრეობას: "მემკვიდრეობითობის ამ მადლს, რა თქმა უნდა, მოკლებულია პროტესტანტული მიმდინარეობანი, ბაფტისტები და სხვა დენომინაციები. საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია დიდად აფასებს თავის მოციქულებრივ წარმოშობას და მიაჩნია, რომ ჭეშმარიტი ეკლესია მხოლოდ იგია, რომელმაც ურყევად დაიცვა წმიდა წერილი, ქრისტეს მოწაფეთა წმიდა სწავლება, წმიდა მამათა დადგენილებები". "ხშირად პრესით თუ ტელევიზიით გამოდის ამა თუ იმ უმაღლესი სასწავლებლის პედაგოგი, მეცნიერი, მწერალი ან ცნობილი ხელოვანი, რომელიც ერთი შეხედვით არ უარყოფს ღმერთს, მაგრამ რელიგიურად ისე მცდარად აზროვნებს, რომ ერთ მნიშვნელობას ანიჭებს იესო ქრისტეს, მუჰამედს, ბუდას... როგორ შეიძლება ქრისტიანობის, მუსლიმანობის, ბუდიზმის გათანაბრება? ეს ხომ ამ რელიგიების უცოდინრობის მაჩვენებე;ია და ნიშნავს იმას, რომ გაცნობიერებული არა აქვს ცხოვრების უმთავრესი მიზანი, არ ვზრუნავთ ჩვენს უკვდავ სულზე და არ გვაწუხებს, რომ არასწორი პოზიციის გამო იგი შეიძლება სამუდამოდ წარვიწყმიდოთ... მართლმადიდებელი სარწმუნოება ხერხემალია ჩვენი ეროვნული სულისა... თითოეული ჩვენთაგანის მრწამსი, აღმსარებლობა, ღვთის ჭეშმარიტ გზას უნდა დაეფუძნოს".

აღარ შეგაწყენთ მსგავსი ციტატებით, ამას მოსდევს საეკლესიო სამართალში შემავალი ის კანონები, სადაც ნათქვამია, რომ მღვდელმა არ უნდა შეურაცხყოს თავისი ეპისკოპოსი და პატრიარქის თავგამოდებული დაცვა იმ ხალხისგან, რომლისადმიც დღეს სიმპათიას ამჟღავნებს.

როგორ შეიძლება დაიცვა ქრისტეფორე წამალაიძე და უფრო მეტიც შიო ავალიშვილი და პატრიარქს მათი დევნა დააბრალო. ეს ხომ რბილად რომ ვთქვა საზიზღრობაა და ბინძური წესებით თამაშია. მან კარგად იცის, რომ ეს ასეა, მაგრამ მისი ბოღმისა და შურის დაკმაყოფილებას ეს ყველაფერი უწყოფს ხელს და ცხადია ამაზე უარს არასოდეს არ იტყვის. დიაც სხვებისგან განსხვავებით მან კარგად იცის იმ ფაქტებისა თუ "არგუმენტების" სიბინძურე, რომელიც დღეს პატრიარქის წინააღმდეგ მიუმართავს.

ჩემო კარგო სწორედ ამ ხალხისგან მოწოდებული "სიმართლე" აღიზიანებს ხალხს და არა ზოგადად სიმართლე. საერთოდ არ ესმის ბევრ ადამიანს რა საკითხებზე მიდის საუბარი, მაგრამ რადგან ამას ბასილ კობახიძე და თეა თუთბერიძე უდგანან სათავეში, არ ინტერესდება ამ საკითხებით და მიაჩნია, რომ მათი ნათქვამი ცუდია, თუნდაც რომ სინამდვილეში სიმართლე იყოს. ამას ვგულისხმობდი სწორედ ზემოთ, როდესაც ვამბობდი, რომ სიმართლის თქმას ჯერ პიროვნება, შემდეგ დრო და შემდეგ აუდიტორია ჭირდება.

ლევანმა ერთხელ ასეთი სიტყვები მითხრა, რომ კობახიძემ მაშინ მიატოვა პატრიარქი და ფაქტიურად ხელი კრა, როდესაც ის მას ყველაზე ძალიან ჭირდებოდაო. ეს ლევანის (მნათეს) სიტყვებია, არ ვაზვიადებ და მაშინ დავეთანხმე მე მას.

ასე რომ ტყუილად თავს ნუ შეიწუხებ ჩემო კარგო იმით, რომ ჩვენ დაბნელებულები გვიწოდო და შენს თავს ჯანსაღად მაოზროვნის ტიტული განუკუთვნო. მცირედი დაფიქრდი, გაითვალისწინე ბევრი რამ და მერე დაგვმოძღვრე.

ამასთან პატივი ეცი განყოფილების მოდერატორს და მეტი კორექტულობა გამოიჩინე. აქ არავინ არავის არ უზღუდავს აზრის გამოთქმას, მაგრამ როდესაც აშკარაა რომ რაღაც მიზანმიმართულად კეთდება ამას ცხადია შევეწინააღმდეგებით. სიჯანსარე სრულ ობიექტურობას მოითხოვს, ხოდა პირველ რიგში აჩვენეთ ეს ობიექტურობა და სიამოვნებით მოგისმენთ.

მე ვსწავლობ მეთორმეტე კლასში და ჩემი ასაკისთვის ვფიქრობ არ მიჭირს აზრის გადმოცემა, ასეც რომ არ იყოს კამერასთან პირველად ვზივარ და ვზივარ არა როგორც პროფესიონალი, არამედ როგორც ერთი თავისუფალი ადამიანი, რომელსაც აღარ შეუძლია საპატრიარქოს მიერ ტაბუირებული მედია საშუალებების ამაზრზენი ფარისევლობის ყურება ასე, რომ ეს გადაწყვეტილება მივიღე არა როგორც საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის მქონემ, არამედ როგორც ჯუნგლებში მყოფმა დანტისტმა, რომელსაც ახლა ხეების ჩეხვა უწევს, რადგან სამწუხაროდ მეტყევეებმა გადაწყვიტეს ძილს მისცენ თავი

როდესაც ამას ამბობ იქნებ პირველ რიგში იმაზე აგემაღლებინათ ხმა, თუ როგორ მოქმედებენ დღევანდელი "იმედი" და "რუსთავი 2", რომ თავისუფლება წართმეული მონებივით ასრულებენ ხელისუფლების ამა თუ იმ დაკვეთას. "იმედმაც" და არც "რუსთავი 2"-მაც არაერთხელ დაადასტურეს ის, რომ საპატრიარქის ლანძღვა მათთვის ტაბუირებული არაა და პირიქით სიამოვნებით ასრულებენ ამ მოვალეობას, ოღონდ დახვეწილი ფორმებით ცხადია და არა ისე არაპროფესიონალურად, როგორც კობახიძე და სხვები აკეთებენ.