არამართლმადიდებლურ გარემოში მოხვედრა, რა არის გამოსავალი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
არამართლმადიდებლურ გარემოში მოხვედრა, რა არის გამოსავალი |
აბე |
Jan 9 2010, 12:51 PM
პოსტი
#21
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
ალბათ, ცოტა არ იყოს, არააქტუალურია ასეთი თემებზე საუბარი ამჟამად, მაგრამ მიუხედავად ამისა ვხსნი თემას, რომელშიც მინდა ვისაუბროთ ადამიანის პირადი სულიერი ცხოვრების ზოგიერთ საკითხებზე.
ალბათ, თითოეული ჩვენგანი აღმოვჩენილვართ ისეთ გარემოში, სადაც თავი უხერხულად გვიგრძვნია ჩვენი სარწმუნოების გამო. ერთ მაგალითს მოგიყვანთ. წასული ვიყავი საპარიკმახეროში. როცა შიგნით შევედი პარიკმახერი ყავას ისხამდა ჭიქაში და დასალევად ემზადებოდა. მე რომ პირდაპირ დავმჯდარიყავი სავარძელში, მას ყავა გვერდზე უნდა გადაედო, ჩემთვის შეეჭრა თმა და ყავის ჭიქა სულ თმებით გაივსებოდა. ამიტომ ვუთხარი, დალიე, დაგელოდები მეთქი. ამის შედეგად კი ის მივიღე, რომ ისიც გამიშინაურდა. ამაში ცუდი არაფერია, პირიქით. მაგრამ ამის მერე მოხდა ის, რაც მართლმადიდებელი ადამიანისთვის აუტანელია. მან დაიწყო უწმაწური ანეგდოტებისა და მისთ. რაღაცეების მოყოლა. როგორ უნდა მოიქცეს მართლმადიდებელი ადამიანი ასეთ შემთხვევებში? უნდა დაუწყოს ქადაგება და შეეცადოს მიახვედროს, რომ ასეთი საქციელი არასწორია, თუ უნდა გაჩერდეს და თვითონაც გაიცინოს ცოტათი, რომ ისე არ გამოუვიდეს "ავს არ გიყადრებო"? -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
kato_Bato |
Jan 9 2010, 03:33 PM
პოსტი
#22
|
Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
აბე
ციტატა თუ უნდა გაჩერდეს და თვითონაც გაიცინოს ცოტათი, რომ ისე არ გამოუვიდეს "თავს არ გიყადრებო"? და რატომ არ უნდა გამოუვიდეს მასე? თავის დაცვა ამპარტავნებაა? თავის ადგილას მოსმა სჭირდებათ ხოლმე, მითუმეტეს თუ შენს ტერიტორიაზეა და იქაურობას აბინძურებს. რაძი ბოგა.. თავებს მივხედოთ არ ჯობია? ერთი წარბი, ან მოწყალე ღიმილი, მნიშვნელობით, სულ არაა სასაცილოო და დაუბრუნდება თავის ადგილს. მე ის უფრო მაღიზიანებს ხოლმე, სხვების ლანძღვით რომ ცოცხლობენ, დაჯდებიან, სახე შეეშლებათ და ვინც ეზიზღებათ შენც თუ არ გძულს, ვაი შენი ტყავის ბრალი. რომელ კარში გავძვრე, იმას ვფიქრობ ხოლმე, მითუმეტეს თუ ადამიანი ასაკით ჩემზე დიდი და მოსარიდებელია. -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
აბე |
Jan 9 2010, 03:42 PM
პოსტი
#23
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
აბე და რატომ არ უნდა გამოუვიდეს მასე? თავის დაცვა ამპარტავნებაა? ხო მართალი ხარ. ახლა დავფიქრდი და მივხვდი, რომ სრულიად შესაძლებელია ამპარტავნება არ დაგეუფლოს ასეთ შემთხვევებში. შენ თუ გარშემომყოფებს არ უყურებ, როგორც შენს თავთან შესადარებელ არსებებს, არამედ როგორც შენს დებსა და ძმებს, რომლებიც გარემოებათა გამო დაბნეული არიან და სწორ გზას აცდენილი, როგორ უნდა მოგინდეს გაბღენძვა და ამპარტავნული ფიქრები. პირიქით, გული სიბრალულით აგევსება და ლოცვას დაიწყებ მათთვის... მოკლეთ, სიყვარული ყველაფრის წამალია რა... და როგორ დაცლილი ვარ სიყვარულისგან... -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 6th June 2024 - 12:29 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი