პოეზია |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
პოეზია |
Irine |
Aug 24 2006, 10:13 PM
პოსტი
#2881
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 172 რეგისტრ.: 16-August 06 წევრი № 63 |
პოეზია ყველას გვიყვარს.
მოდით აქ დავწეროთ ჩვენი საყვარელი ლექსები წმინდა ილია მართალი (ილია ჭავჭავაძე) ლოცვა მამაო ჩვენო, რომელიცა ხარ ცათა შინა, მუხლმოდრეკილი, ლმობიერი ვდგავარ შენ წინა; არცა სიმდიდრის, არც დიდების თხოვნა არ მინდა, არ მინდა ამით შეურაცხვჰყო მე ლოცვა წმინდა... არამედ მსურს მე, განმინათლდეს ცით ჩემი სული, შენგან ნამცნების სიყვარულით აღმერნთოს გული, რომ მტერთათვისაც, რომელთ თუნდა გულს ლახვარი მკრან, გთხოვდე: „შეუნდე, - არ იციან, ღმერთო, რას იქმან!“ 1858 კიდევ ერთი ლექსი მედეა კახიძე ვისაც სიყვარული შეუძლია იმ ქალს, იმ ბერიკაცს გაუმარჯოს, ვისი ცხოვრების გზაც შვეულია, ვისაც არასოდეს გაუმართლდა, მაინც სიხარული შეუძლია. ვისაც იმედები პურად ყოფნის, ვინც მთელ ქვეყანაზე ეულია, ვისაც, სიყვარულით უარყოფილს, სხვისი სიყვარული შეუძლია. იმ ქალს, იმ ბერიკაცს გაუმარჯოს, ვისი სიმღერებიც მწუხარია, ვისაც სიხარული გაუავდრდა, სხვისი გაღიმება უხარია! ვისაც შეუძლია ატირება, მზით და სიკეთით ძლეულია, დიდი შეცოდების პატიება ვისაც დიდსულოვნად შეუძლია! ვისაც უხარია ყველაფერი - ტყეებია თუ ველებია, ვინც ჩვენი მამულის ფერად ფერებს ვერა და ვერაფრით შელევია! ვისაც არასოდეს გაუვარდდა, მაინც იმედებით გრძნეულია, ეს იმ ადამიანს გაუმარჯოს, ვისაც სიყვარული შეუძლია! -------------------- "მოიპოვე სულიერი სიმშვიდე და შენს გარშემო სხვებიც გადარჩებიან." წმ. სერაფიმე საროველი |
guruli |
Sep 8 2006, 10:54 PM
პოსტი
#2882
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 14 რეგისტრ.: 30-July 06 მდებარ.: guriashi natanebi, tbilisshi saburtalo da svanetshi chuberi!:)))))) წევრი № 25 |
ჯალალედინი როს მოაჯდა გუმბათზე სიონს,
და მტკვარს მიჰქონდა ქრისტიანი ასიათასი, თმებს უწეწავდათ ალბათ ცელქი ავლაბრის სიო, თვალებზე ცრემლი უბრწყინავდათ როგორც ალმასი! ნაღალატევნი როს დავმარცხდით ავბედით გარნისს, და ემხობოდნენ საქართველოს დედა-ციხენი, ალბათ მწუხარედ გაჰყურებდა სამშობლოს დაისს, არეზის პირად თავდახრილი ახალციხელი! ელიას მთიდან გადავყურებ მშობლიურ ქალაქს, მეტეხის ხიდზე როგორც ადრე ნავარდობს სიო, მე ახლა ფეხით შემოვივლი უძველეს კალას, ჯალალ, შენს ჯიბრზე შემოვივლი აღდგენილ სიონს! ვისი ლექსია არ ვიცი მაგრამ შალვა ახალციხელს ეძრვნება! სჩანს კიდეც ლექსიდან! პირველად რომ წავიკითხე ცრემლი მომადგა თვალზე და მართლა კინაღამ გავიქეცი ფეხშიშველი ძნელია იყო ობობასავით, სხეულისაგან ლამაზ გზებს ქმნიდე, მთელი ცხოვრება ზრუნვაში დაჰყო, და უზრუნველად ჰამაკში იწვე! ეს პაწაწუნა ლექსი მუხრან მაჭავარიანის უსათაუროა! რა ვიცი თავიდან აზრი ვერ გამოვიტანე და ახლა თითქოს რაღაცას ვხედავ! აბა თქვენც გაშიფრეთ ახლა თქვენებურად და დაწერეთ! ხო იცით თქვენი იმედი მაქვს მარად და ყველგან! -------------------- მშვიდობა და სიყვარული მოგცეთ უფალმა!!!
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 25th September 2024 - 02:06 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი