მეცნიერული სიახლეები -, აღმოჩენები და მიღწევები პარამეტრები

[KAIROS]

ძალიან საჭიროა ვიცოდეთ რა ხდება მეცნიერულ სამყაროში, გვქონდეს ახალი აღმოჩნების შესახებ ინფორმაცია და მიღწევებსაც ვეცნობოდეთ, ჩვენს რიგებში არიან უკვე ჩამოყალიბებული მეცნიერები, სხვადასხვა დარგში , ფიზიკა, ბიოლოგია და ა.შ. ბევრი საკმაოდ კარგადაა ჩახედული ამ საქმეებში და ნამდვილად წაგვადგება ერთმანეთისათვის ამ სიახლეების მიწოდება და მათზე საუბარი.

ახლა პირველს თავადვე დავწერ, იმდენად უცნაურად მომხვდა ყურში, რომ ლამის ალოგიკურადაც ჟღერდა ქრისტიანისათვის, ნუ ახლა თეოლოგიას შევეშვათ და მეცნიერულად ასეა, რომ აღმოაჩინეს... მედუზა , რომელიც ფაქტობრივად არ კვდება, ანუ უკვდავი მედუზა



ახლა ამ უკვდავებას სულის უკვდავების რანგში ნუ გავიგებთ, ამას ქვია "ბიოლოგიური უკდავება", ანუ მეცნიერები ამბობენ, რომ ამ 4-5 მილიმეტრიან დიამეტრის მედუზას Turritopsis nutricula ახასიათებს მითიური გაახალგაზრდავების თვისება, Smithsonian ინსტიტუტის და ლეჩეს მეცნიერულ-საკვლევი უნივერსიტეტის მეცნიერების აზრით ეს გაახალგაზრდავება ხდება ბიოლოგიური ციკლის უკუცვალებადობის ხარჯზე...

Cheating deth: the immortal life cycle of Turritopsis




http://8e.devbio.com/preview_article.php?ch=2&id=6

რას გვეტყვიან საქმეში ჩახედული ხალხი

იხარეთ;

კაიროსი!

[Atman]

კანუდოსელი

შენ გეცოდინება, ეს რამდენად სარწმუნოა?


" ფოტონური სინათლე პირველად აღმოაჩინა მე 18 საუკუნეში ცნობილმა ინგლისერმა ასტონომმა ედმუნდ გალლეიმ, როდესაც ის პლეადას თანავარსკვლავედს იკვლევდა. გალლეი ცნობილი გახდა ასტეროიდების აღმოჩენით. გალლეიმ დაამტკიცა, რომ ძველი ბერძენი ასტონომების მიერ დადგენილ ადგილებში მინიმუმ პლეადის თანავარსკვლავედის სამი ვარსკვლავი არ მდებარეობს. გალლეის დროს ამ ვარსკვლავების ადგილმდებარეობა იმდენად შეიცვალა, რომ შეუძლებელია დავაბრალოთ ან ბერძნებს ან გალლეის რომ ცდებოდნენ. გალლეი მივიდა დასკვნამდე, რომ პლეადები მუდმივად წინ მოძრაობენ ბრუნვის სისტემის ჩარჩოებში. ასი წლის შემდეგ ეს დასკვნა დაადასტურა ფრედერიკ ვილგელმ ბესსელემ, საკუთარი დაკვირვებებით. პაულ ოტტო ხესემ ასევე შეისწავლა პლეადის სისტემა და დაინახა რომ 90 გრადუსი კუთხით პლეადის ვარსკვავებთან მიმართებაში "ბუბლიკის" ფორმისსა და 759.864 მილიარდი მილის სისქის ფოტონური სინათლე მდებარეობს. ბესსელისა და ხესსეს დაკვირვებები დღესაც სწორია.

ჩვენი მზის სისტემა ძალიან მალე შევა ძალიან დიდ სინათლეში, რომელსაც მეცნიერები ფოტონურ სინათლეს უწოდებენ და რომელიც სინათლის დიდ მასას წარმოადგენს.

ფოტონური შრე თანამედრივე მეცნიერების მიერ აღმოჩენილ იქნა 1961 წელს თანამგზავრის დახმარებით. სიმართლე იმაშია, რომ ჩვენი მზის სისტემა და ფოტონური შრე ერთმანეთს უახლოვდებიან.

ფოტონური სინათლის ნაწილაკი წაროიქმნება ანტი ელექტრონის(პოზიტრონი) და ელექტრონის შეჯახებით, რომელიც ანადგურებს თითოეულ მათგანს, მასა რომელიც წარმოიქმნება ამ შეჯახების შედეგად მთლიანად გარდაიქმნება ენერგიად, რომელიც ცნობილია როგორც სინათლის ნაწილაკი ანუ ფოტონი. მეოცე საუკუნის დასაწყისის პირველ მეოთხედში ინგლისელმა მეცნიერმა პოლ დირაკმა გამოთქვა მოსაზრება იმის შესახებ, რომ თითოეულ ნაწილაქს გააჩნია მისი მსგავსი ანტინაწილაკი. ამავე დროს 1932 წელს დოქტორმა კარლ დევი ანდერსონმა მიიღო ნობელის პრემია, მან 1932 წელს იპოვა პირველი ასეთი ნაწილაკი პოზიტრონი ანუ პოზიტიური ელექტრონი. ორმოცდაათიან წლებში ჩვენმა მეცნიერებმა უკვე იცოდნენ ანტიპროტონებისა და ანტინეიტრონების არსებობის შესახებ.

ფოტონურ შრეს გარშემო აკრავს ძლიერი მაგნიტური ბარიერი "ბრმა შრე", ანუ წნევის დიდი შრე, ამ ადგილას მაგნიტური ველები იმდენად ძლიერაა მიჯაჭვური ერთიმეორეზე, რომ შეუძლებელია იგი გადაკვეთოს სამგანზომილებიანმა სხეულმა ისე, რომ მისი მაგნიტური თვისებები კარდინალურად არ შეიცვალოს. სწორედ ამიტომ რაც უფრო უახლოვდება მზის სისტემა სინათლის ამ შრეს მით უფრი იცვლება დედამიწისა და მზის მაგნიტური თვისებები.

აი უკვე 20 – 30 წელია დედამიწის მაგნიტური ველი ნელნელა მცირდება. აქედან გამომდინარე ბევრი ადამიანი დედამიწაზე ელოდება დედამიწის პოლუსების შეცვლას, მაგრამ ეს მცდარი შეხედულებაა.

ფოტონურ შრესთან მიახლობას მოჰყვება წნევის ზრდა ატმოსპეროში და დედამიწის ზედაპირზე რაც იწვევს მიწისძვრებისა და ვულკანების გააქტიურებას. (60–იანი წლების შემდეგ ეს აქტიობა სახეზეა და ძლიერდება). ატმოსფეროში წნევის ზრდა იწვევს ამინდის მკვეთრ ცვლილებეს, სტიქიურ უბედურებებს."