მუჰამედის მიმდევართა შსახებ, წმ. იოანე დამასკელი ( VIII ს ) პარამეტრები

[აკაკი]

პირველ რიგში მოგესალმებით, მცირეხნიანი პაუზის შემდეგ.
გამარჯობათ!

მადლი თქვენ და მშვიდობა ჩვენი მამა ღმერთისა და უფლის იესო ქრისტესაგან!


არაბთა რელიგია VI საუკუნეში

არაბთა უმეტესობა კერპთაყვანისმვემლები იყვნენ. მათ საერთო რელიგია არ აკავშირებდა: თითოეულ ტომს თავის ღვთაებათა გამოსახულებები - კერპები ჰქონდა.
რამდენი ტომიც იყო, იმდენი კერპი იყო. თუმცა ყველა ამ კერპს ერთი შესაკრებელი ადგილი ჰქონდა. ეს იყო ქალაქი მექა და, საკუთრვი, იქ არსებული წმინდა ადგილი ქააბა, სადაც 360 კერპი იყო განლაგებული.

ყოველ კერპს წელიწადში ერთხელ მისი თაყვანისმცემელი ტომი ეწვეოდა ხოლმე. ასე რომ, მთელი წლის მანძილზე თაყვანისმცემელთა ნაკადი შეუწყვეტლივ მოედინებოდა მექისკენ. ამ გარემოებამ მექა რელიგიური და სავაჭრო ცენტრი გახადა და დიდი ავტორიტეტი შესძინა არაბულ სამყაროში, რაც დღემდე გრძელდება.


ვინ იყო მუჰამედი?
მუჰამედის მიმდევართა შესახებ (წმ. იოანე დამასკელი. VIII ს)

მუჰამედი (მაჰმადი) იყო პიროვნება, რომელმაც მთლიანად შეცვალა არაბი ტომების ტრადიციული ცხოვრება, მისცა მათ ახალი რელიგია, ცხოვრების ახალი წესი და მიზანი.
მუჰამედი დაიბადა 570 წელს წარჩინებული კურეიშელების ტომში. ადრე დაობლებულ ბავშვს ბიძა ზრდიდა. ერთხანს მუჰამედი ვაჭრობას ეწეოდა და საქარავნო გზებზე იუდეველებსა და ქრისტიანებს ხვდებოდა, ეცნობოდა მათ სარწმუნოებას. 40 წლის რომ შეიქნა, მუჰამედმა ერთღმერთიანობის ქადაგება დაიწყო, მოუწოდებდა არაბებს, რომ დაევიწყებინათ ძველი ღმერთები, რომლებიც არაბთა ტომებს ერთმანეთი.საგან აშორებდნენ, და ერთი ღმერთი - ალაჰი ერწმუნათ. ამ ახალ რელიგისა ისლამი ეწოდებოდა.
მექელებმა არ მიიღების მისი ქადაგება და იგი იძულებული გახდა სხვა ქალაქში - მედინაში გაქცეულიყო. იქ მას ბევრი თანამზრახველი გამოუჩნდა და , ბოლოს, როცა 630 წელს გამარჯვებული მუგამედი მექაში დაბრუნდა, მექელებმაც ირწმუნეს მისი.

ისლამის მამამთავარმა და მოქადაგებმ, მუჰამედმა ბევრი რამ აიღო იუდაიზმიდან და ქრისტიანობიდან. თავდაპირველად არაბთა მცირე ჯგუფი აღიარებდა ახალ რელიგიას, შემდეგ კი მთელმა არაბეთმა, როგორც ბინადარმა არაბებმა, ისე უდაბნოში მცხოვრებმა ბედუინებმა აღიარეს იგი, და ბოლოს, სულ მალე, სხვა ხალხებმაც (ირანელებმა, თურქებმა, ეგვიპტელებმა, ინდოელებმა, სლავების ნაწილმა..) ირწმუნეს.

ისლამი აღიარებს იუდეველთა და ქრისტიანთა საღვთო წიგნებს, მათ წმინდანებსა და წინასწარმეტყველებს: ნოეს, აბრაამს, იაკობს, ისააკს, მოსეს, დავით მეფეს და სოლომონ მეფეს, წმიდა მარიამსა და იესო ქრისტეს (თუმცა მას არ თვლიან ღვთისძედ და არც წმინდა მარიამს - ღვთისმშობლად), მთავარანგელოზებს მიქაელსა და გაბრიელს. ოღონდ ისლამის მიხედვით, "იუდეველებმა და ქრისტიანებმა გაამრუდეს მათ მიერ ნაქადაგები ჭეშმარიტება", ამიტომ ალაჰმა მუჰამედი გამოგზავნა ამ ჭეშმარიტების აღსადგენად და ხალხების სწორ გზაზე დასაყენებლად.
ისლამიუს ძირითადი წყაროა წმინდა წიგნი "ყურანი", რომლეიც მთლიანად შედგება მუიჰამედის ქადაგებებისგან, და "ჰადისები" ანუ გადმოცემები მუჰამედის გამონათქვამებისა და ქცევების შესახებ.


წმ. იოანე დამასკელი (VIII ს )

არის კიდევ დღესამომდე გაბატონებული ხალხი, ეს გზააბნეული ნათესავი და აჩრდილი ისმაილიტებისა, რომელიც წინამორბედია ანტიქრისტესი. ეს ხალხი ისმაილისაგან მომდინარეობს, რომელიც აბრაჰამს აგარმა უშვა, რის გამო ისინი იწოდებიან კიდევ აგარიანებად ანუ ისმაილიტებად. სარაკინებად კი (ანუ სარკინოზებად) ისინი იწოდებიან ბერძნულ გამოთქმისაგან - "სარას კენუს", იმიტომ, რომ აგარმა ასე შესჩივლა ანგელოზს: "სარა კენინ მი არელისენ" (ანუ მე სარამ ცარიელი გამიშვა, განმიტევაო). უწინ ეს ხალხი კერპებს ემსახურებოდა და თაყვანს სცემდა ცისკრის ვარსკვლავს და აფროდიტეს, რომელსაც თავიანთ ენაზე (ანუ არაბულად) ხაბარს უწოდებენ, რაც დიდს ნიშნავს .

ამრიგად, ირაკლიოსის ზეობამდე საკრინოზები დაუფარავად ემსახურებოდნენ კერპებს, ხოლო ამ დროიდან მოყოლებული დღესამომდე კი მათ (ცრუწინასწარმეტყველი გამოუჩნდათ, რომელსაც სახელად მუჰამედი ერქვა. ეს კაცი შემთხვევით გაეცნო შინაარს ძველი და ახალი აღთქმების წიგნებსა და, ასე შემთხვევით, თითქოს არიოზის მწვალებლობის მიმდევარ მონაზონსაც გასაუბრებია და ამ ცრუ სწავლებასთან მისადაგებით, აგრეთვვე ძველი და ახალი აღთქმების თვითნებური გამოყენებით შეუდგენია კიდევ თავისი საკუთარი მწვალებლობა. მუჰამედმა ყალბი ღვთისმოშიშებისა და მოჩვენებითი კეთილმსახურების წყალობით ადამიანთა კეთილგანწყობა მოიპოვვა და ცრუდ დაიწყო იმის მტკიცება, თითქოს მას ზეგარდამო ღვთისაგან მიენიჭა წერილი. დაწერა რა თავის წიგნში რაღაც ამბები და აზრები, რომლებიც ჩვენთვის სასაცილო თუა, მან თავის ხალხს გადასხვა იგი როგორც დიდი სიწმინდე, ღირსი თაყვანისცემისა და ყოველივეში სახელმძღვანელოდ გამოყენებისა.

ეს მუგამედი თავის ამ წიგნში, რომელსაც არაბულად ყ უ რ ა ნ ი ეწოდება, ამბობს, რომ ერთი ღმერთია შემოქმედი ყოველივესი, რაც კი არსებობს, და რომ იგი არ არის შობილი არც თვითონ და არც სხვა ვინმე უშვია. კიდევ ეს ცრუწინასწარმეტყველი ამბობს, რომ ქრისტე არის სიტყვა ღმერთისა და მისი სულიც , ქმნილება და მონა ღმრთისა; რომ იგი, ქრისტე, უთესლოდ იშვა ქალწულ მარიამისაგან, რომელიც მოსესა და აარონის და იყო, რადგანაც, ამბობს მუჰამედი, სიტყვა ღმრთისა და სული მისი შევიდა მარიამში და მისი საშუალებით შვა იესუ, წინასწარმეტყველი და მონა ღმრთისაო; უსჯულო იუდეველებმა მისი ჯვარცმა მოისურვეს და როცა შეიპყრეს, მხოლოდ მისი აჩრდილი აცვეს ჯვარსაო; თვით ქრისტე კი იმ დროს, ამტკიცებს მუჰამედი, არ ყოფილა ჯვარცმული და არც მომკვდარაო - ღმერთმან თავისთან, ზცად წაიყვანა იგი, იმიტომ, რომ უყვარდა ქრისტე - თავისი წინასწარმეტყველი და მონაო.

და კიდევ იმასაც ამბობს მუგამედი: როცა ქრისტე ზეცად აღმაღლდა, ღმერთმა ჰკითხაო მას: "იესუ, იძახდი შენ - მე ძე ღვრთისა და თვით ღმერთი ვარო?" რაზედა იესუმ უპასუხარო: "მოწყალე იყავ ჩემდამიო, უფალო! შენ თვით უწყი რომ მე არ ვიძახდი ამას, და არც მრცხვენის ვიყო შენი მორჩილი მონა! მაგრამ ცოდვილმა ადამიანებმა დაწერეს, რომ თითქოს მე ვიძახდი ამ სიტყვებს და ამით იცრუეს ჩემს გამო და წარწყმდნენო". და ამის შემდეგ უთხრა მას ღმერთმაო: "ვუწყი მეც, რომ შენ არ იძახდი ამ სიტყვებს!" - აი, ამგვარად ფუჭსიტყვაობს მუჰამედი ქრისტესთვის, და კიდევ მრავალს სხვასაც ცრუდ ამტკიცებს იგი ამ თავის სასაცილო წიგნში და დიდად იქადის კიდეც, რომ იგი (ანუ ეს წიგნი - ყურანი) ღვთის მიერ ზეგარდმო შთაგონებით მოეცა მას, წინასწარმეტყველს ღმრთისა.

ჩვენ კი ასე ვეტვით მუგამდის მიმდევართ: "მაგრამ ვინ არის მოწმე იმისა, რომ ღმერთმა ზეგარდმო შთაგონებით მისცა მას წერილი, ან წინასწარმეტყველთაგან რომელმა იწინასწარმეტყველა მისთვის, რომ აღდგება ასეთი წინასწარმეტყველი (ანუ მუჰამედი)?" და როცა მათ გაუძნელდებად პასუხის მოცემა ამ კითხვაზე, ჩვენ კვლავაც ვეტყვით, რომ მოსემ იმ დროს მიიღო სკული ღმრთისაგან, როცა სინაის მთაზე მთელი ერის წინაშე, ღრუბლებსა და ცეცხლი, წყვდიადსა და კვამლში, ყველას დასანახად და ღვთაებრივი დიდებით გამოეცხადა ღმერთი; და იმასაც დავძენთ, რომ ყველა წინასწარმეტყველი, დაწყებული თვით მოსეთი და შემდგომნიც, თითქმის ყველანი წინასწარმეტყველებდნენ ქრისტეს ამ ქვეყნად მოსვლისათვის, ანუ იმისთვის, რომ ქრისტე ღმერთი - ძე ღვრთისა ხორციელად მოვა და ჯვარს ეცმება, მოკვდება და მკვდრეთით აღდგება, და რომ სწორედ იგი იქნება მსაჯული ცოცხალთა და მკვდართა. გარდა ამისა, ასეც ვეტყვით მუჰამედის მიმდევრებს: "მაშ, რატომ არ მოვიდა თქვენი წინასწარმეტყველი ისე, რომ მისი ღვთიუროვა სხვებსაც დაედასტურებინათ? რატომ არ უწინასწარმეტყველებია მისთვისაც? ანდა რატომ თქვენი თანდასწრებითაც არ მისცა ღმერთმა ზეგარდმო წერილი მუჰამედს, ის წერილი, რომლისთვისაც თქვენ გაიძახით, ღმერთმა მისცაო, რათა თქვენვე ყოფილიყავით ამაში დარწმუნებული? რატომ იმი მსგავსად არ მისცა ღმერთმა წერილი მუჰამედს, როგორც მოსეს მისცა სჯული კვამლოვან მთაზე, მთელი ხალხის თვალწინ?" ისინი გვპასუხობენ, რომ ღმერთი ყოველივეს ისე იქმს, როგორც თვით ნებავს ეს. დავუშვათ, ჩვენ ვუწყით, მაგრამ კვლავაც ვიკითხავთ: "როგორ, რა სახით გადმოეცა თქვენს წინასწარმეტველს წერილი ზეგარდმო?" ისინი გვპასუხობენ, რომ მუჰამედმა წერილი ღვღთისაგან იმ დროს მიიღო, როცა ეძინა. ამის გამო ჩვენ გავიხუმრეთ: "რადგან წერილი მუგამედმა მძინარემ მიიღო და არ შეუგვრძნია ღვთაებრივი ზემოქმედება, მაშინ სწორედ მასზე აღსრულებულა ხალხური ანდაზა, რომელიც გვასწავლის - "სიზმარში ნაცად-ნახული ცხადად რა მოსახმარიაო."

მაგრამ ხუმრობა იქით იყოს, და ჩვენ კვლავ შევეკითხებით მათ: "თუკი მუჰამედი თქვენს წერილში გიბრძანებთ არაფერი შეიწყნაროთ და არც გააკეთოთ მოწმეთა დასტურის გარეე, რატომ თქვენც არც ეტყვით თქვენს წინასწარმეტყველს - პირველ ყოვლისა, შენ დაგტვიდასტურე მოწმეთა საშუალებით, რომ ჭეშმარიტად წინასწარმეტყველი ხარ, ღვცთის მიერ ხარ გამოგზავნილი ჩვენთან და ისიც გვაუწყე, თუ რომელი წინასწარმეტყველი საღმრთო წერილისა მოწმობს და წინასწარმეტყველებს შენი მოსვლისათვის?" ამ შეკითხვაზე სირცხვილეულნი სდუმან ამ ცრუ-წინასწარმეტყველის - მუჰამედის მიმდევრები.

"მაშ. რადგანაც თქვენთვის ნება არ მოუციათ მოწმეთა დასტურის გარეშე არც დაქორწინებისა, არც ყიდვა-გაყიდვისა, ადა არც სხვა რამის მოქმედებისა, იქამდეც კი, რომ მოწმეთა გარეშე თქვენ არ მიიღებთ არც ვირს და არც პირუტყვს, არამედ ცოლესაც, ყოველგვარ ქონეასაც და ვირებსაც ყოველივეთი მოწმეთა თანდასწრებით მიიღებთ, და მოწმეთა გარეშე მხოლოდ თქვენს რწმუენას და წიგნს (მუჰამედისა) შეიწყნარებთ, რამეთუ აკი თქვენდა გადმომცემი ამ წერილისა არაფრით არ ადასტურებს, არომ ნამდვილად ღმერთისაგან ზეგარდმო მიიღო იგი, და არც თქვენ უწყით ვინმე (საღმრთო წერილის წინასწარმეტყველთაგან), ვინც დაადასტურებდა მის ჭეშმარიტებას, და გაიზახით მუჰამედმა წერილი ძილში მიიღო, - რადგანაც ყოველივე მარლაც ასეა, ამიტომ თქვენი წინასწარმეტყველი მუჰამედი - ცრუ-წინასწარმეტყველია, ხოლო მისი წერილი უკეთური სიცრუე, გაკიცხვისა და დაცინვის ღირსი.

მუჰამედის მიმდევრები ჩვენ, მართმადიდებელ ქრისტიანებს ეთერიასტებს გვიწოდებენ, რადგანაც ჰგონიად, რომ ჩვენ ღმერთს ვუერთებთ სხვა ღმერთს, როცა ვამბობთ, რომ იესო ქრისტე არის ძე ღმრთისა და თავა ღმერთია. ამაზე ჩვენ ვეტყვით მათ, რომ ამის შესახებ ჩვენ გვაუწყეს საღმრთო წერილის წინასწარმეტყველებმა, თქვენ კი, როგორც თვით ამტკიცებთ, აღიარებთ წინასწარმეტყველებს და გწამთ მათი. თუკი ცრუდ ვამბობთ - ქრისტე ღმერთის ძეაო, მაშ გამოდის, რომ წმინდა წინასწარმეტყველებსაც საღმრთო წერილისა არ უთქვამთ მართალი, რადგან სწორედ მათ გვიწინასწარმეტყველეს ღმერთის ძის ამქვეყნად მოსვლა, - ამას კი, რომ წმინდა წინასწარმეტყველთა სიტყვები ჭეშმარიტი არ იყოს, თქვენც არ დაუშვებთ; მაგრამ ზოგიერთი თქვენგანი ბრალს გვდებს, რომ ჩვენ, ქრისტიანები, ცრუდ მივაწერთ ამას წინასწარმეტყველებს, და ამასთან ცდილობს იგავურად, სხვა გაგებით განმარტოს საღმრთო წერილის შესაბამისი ადგილები. სხვები კი თქვენიანთაგან ამბობენ, რომ ებრაელებმა (იუდეველებმა) ჩვენდამი დიდი სიძულვილის გამო შეცდომაშ შეგვიყვანეს და ყოველივე ეს ქრისტესთვის თითქოსდა თვით ჩაწერეს საღვთო წერილში წინასწარმეტყველთა სახელით. და ეს მათ ნაყალბევი, ვითომ, ჩვენს ქრისტიანთა დაღუპვას ემსახურება.

კვლავაც ჩვენ ასე ვეტყვით მუჰამედის მწვალებლობის მიმდევართ: აკი თქვენვე აცხადებთ, რომ ქრისტე არის ს ი ტ ყ ვ ა ღმრთისა და მ ი ს ი ს უ ლ ი ო, - მაშ, რად გვაგინებთ ჩვენ და რატომ გვეძახით ეთერიასტებს - ს ი ტ ყ ვა და ს უ ლ ი ხომ განუყოფელნი არიან ი მ ი ს ა გ ა ნ, ვ ი ს შ ი ც ჰგიებენ.[/b]

ამრიგად, თუკი ღმერთში არსებობს მ ი ს ი ს ი ტ ყ ვ ა ცხადია, რომ თვით ი გ ი ც, ანუ ეს ს ი ტ ყ ვ ა, არის ღ მ ე რ თ ი ; ხოლო თუკი იგი ღმერთის გარეთ იმყოფება, მაშინ ღმერთი, თქვენი შეხედულებით, უსიტყველი და უსულო ყოფილა! ამრიგად, იმის შიშით, ღმერთს სხვა ღმერთ არ ჰყავდესო გვერდით, თქვენ მოჰკალით იგი! და რამდენად უკეთესი იქნებოდა თქვენთვის გეთქვათ, რომ მას ჰყავს გვერდით სხვა ღმერთი! ანდა ვიდრე ქვად გექციათ იგი, ანდა სხვა რაიმე უგრძნობელ საგნად. ასე, რომ თქვენ ცრუდ გვიწოდებთ ეთერიასტებს, ჩვენ კი სრულიად სამართლიანად გეძახით ღმერთის მკვლელებს!

გარდა ამისა, მუგამედის მიმდევრები ჩვენ კერპთაყვანისმცემლობაში გვდებენ ბრალს, რადგანაც ჩვენ ჯვარს ვეთაყვანებით, რომ იმ წმინდა სალოცავს, რომელსაც ისინი უგულებელყოფენ და რომელიც სძაგთ, ჩვენ კი ასე ვეტყვით ამ ბრალდებაზე: თქვენ რატომღა შეეხებით ხოლმე მოწიწებით თქვენს გავათში მდებარე ქვას, რომელსაც ემთხვევით და ეამბორებით? ზოგნი თქვენგან იძახიან, რომ სწორედ მასზე შეეყო აბრაამი აგარს, სხვები კი ამტკიცებენ, აქ მიაბაო აბრაჰამმა აქლემი, როცა ისააკი ღმერთისთვის მსხვერპლად უნდა შეეწირაო. ამაზე მივუგებთ: საღმრთო წერილი გვეუბნება, რომ ის მთა ტყით იყო მოსილი და იმ ადგილსაც ხეები იდგამ როიმელთა ფიჩხის კონაც აბრაჰამმა ისააკს აჰკიდაო და კიდევ იმასაც გვეუბნება წერილი, რომ აბრაჰამმა სახედრები მსახურებთან დასტოვაო. მაშ, საიდანღა გაიძახით ასეთ უაზრობას?! იმ ადგილას ხომ ხშირი ეკლნარია, და სახედრები ბერც კი გაივლიან! სარკინოზები სირცხვილეულნი არიან, მაგრამ მაინც ამბობენ, ეს ქვა აბრაჰამისააო. მაგრამ ჩვენ კვლავაც მივმართავთ მათ: იყოს ეგ ქვა! მაშ გამოდის, რომ მხოლოდ იმიტომ ემთხვევ-ეამბორებით და ეთაყვანებით მას, რომ ამ ქვაზე შეეყო აბრაჰამი თავის ხარჭას, ანდა იმის გამო, რომ მასზე მიაბა მან თავისი აქლები, და ამის გაკეთებას სულაც არ თაკილობთ, ჩვენ კი უტიფრად ბრალს გვდებთ იმაში, რომ ქრისტეს მინდა ჯვარს ვცემთ თაყვანს, რომლითაც ძალა დემონებისა და შეცთომილება ეშმაკისა შემუსრვილ იქნა! ჰოდა, იმასაც გეტყვით, რომ ეგ, რასაც თქვენ აბრაჰამის ქვას უწოდებთ, სინამდვილეში აფროდიტეს (კერპის) თავია, რომელსაც თქვენ თაყვანს სცემთ და ჰავეთს უწოდებთ! ვინც მას გულმოდგინედ დააკვირდება, დღესაც შეამჩნევს მასზე გამოკვეთილი თავის კვალს, ნაშთს ამ წარმართული ქალღმერთის უკეთური ქანდაკისა.

ამ მუჰამედმა, ცრუ წინასწარმეტყველმა, შეადგინა მრავალი სულელური ზღაპარი და ყოველივე მათგანს თავ-თავისი სახელწოდება მისცა, როგორიცაა, მაგალითად, თქმულება ცოლზე. ამ თქმულებაში წესად უდგენს, თავის მიმდევრებს, რომ ნებადართულია მოყვანა ორმოცი ცოლისა, ხარჭა კი თუგინდ ათასიც გყავდეთო (იმ ორმოცი კანონიერი ცოლის გარდა) ანუ იმდენი, რამდენიც მოგესურვებათ და რამდენის რჩენა-შენახვასაც შეძლებთო! მაგრამ მუჰამედი იმასაც ამბობს თავის წინგში(ყურანში), რომ ნებადართულია, თუკი მოგესურვება, ერთი ცოლი განუტევო, სხვა კი სურვილისამებრ, მოიყვანოო. ეს თავისი განწესება მუჰამედმა შემდეგი შემთხვევისა გამო დაადგინა:
მას ერთი ერთგული თანამუშაკი ჰყავდა, სახელით ზაიდი, რომლისც მეტად ლამაზი ცოლი თვითონ მას შეჰყვარებოდა; ერთხელაც, როცა ისინი ერთად ისხდნენნ:
მუჰამედმა უთხრა ზაიდს: "ღმერთმა მიბრძანა შენი ცოლი მოვიყვანო ჩემადაო!"
ზაიდმაც მიუგო: "მოციქული შენა ხარ, ისე ჰქენი, როგორადაც მღმერთს უბრძანებიაო, აიღე და წაიყვანე ჩემი ცოლიო!"

უფრო სწორად, ყოველივე იმის ნაცვლად, რაც ზემოთ აღვნიშნეთ, მუჰამედმა ასე უთხრა ზაიდს: "ღმერთმა მიბრძანა, რომ შენ განუტევო შენი ცოლი!" იმანაც ადგა და განუტევა. რამდენიმე დღის შემდეგ მუჰამედმა კვლავ უთხრა თავის ამხანაგს: "მაშ კი განუტევე, მაგრამ ღმერთა მე მიბრძანა შენი ცოლის შემად მოყვანა". მერმე რაკი მოიყვანა და შეირთო ზაიდის პირმშვენიერი ცოლი, მუჰამედმა იმრუშა მასთან და ასეთ კანონი დაუწესა შთამომავალთ: ვისაც მოესურვება, დე განუტევოს თავისი კანონიერი ცოლი, მაგრამ თუკი განტევების შემდეგ კვლავაც მოისურვებს მის შერთვას, მაშნ მანამდე ჯერ სხვა დაქორწინდეს მასზე, რადგან არ შეიძლება განტევებული ცოლის კვლავ შერთვა, თუკი მასზე ჯერ სხვა არ იქროწინებს.

თუკი, ვთქვათ ძმა განუტევებს ცოლს, მასზე დაქორწინება მის ძმასაც შეუძლიაო. ამასთანავე იმავე წიგნში მუჰამედი იმასაც განუწესებს თავის მიმდევართ: "დაამუშავე მიწა, რომელიც ღმერთმა მოგცა", რომ სულ სამარცხვნინო საქმეებზე არ ელაპარაკნა და ცოტაოდენი ჯეროვანიც ეთქვა.

კვალად, მის წიგნში არის თქმულებამ საღმრთ დედა აქლემის შესახებ, რომელზეც წერია, რომ იყო საღმრთო დედა აქლემი, სვამდა მთელს მდინარეს და იმხელა იყო, რომ ვერ ეტეოდა ორ მთას შორის. ამრიგად, იმ ადგილასო, ამბობს მუგამედი, ხალხიც იყო: ერთ დღეს წყალს ეს ხალხი სვამდა; მეორე დღეს კი - დედა აქლემიო. როცა აქლემი შესვამდა მდინარეს, მერე იგი ასმევდა ხალხს წყლის ნაცვლად თავის რძესო. ამ ხალხისაგან კი აღდგნენო ბოროტნი კაცნი და მოკლეს საღმრთო დედა აქლემი, მაგრამ იმას კოზაკი დარჩა, რომელმაც, როცა დედა მოუკლეს, ღმერთს შეჰღაღადაო, და ღმერთა იგი თავისთან წაიყვანარო - აი, ასე იტყვით მუჰამედი საღმრთო აქკლემისათვის.

ჩვენ ასე ვეტყვით მუჰამედის მიმდევრებშ: საიდანაა ეს დედა აქლემი? ისინი გვპასუხობენ, რომ იგი ღმერთსგანაა. ჩვენ შევეკითხებით: თუ შეეყო მას სხვა აქლემი? გვეუბნებიან - აოაო. მაშ საიდანცა იშვა კოზაკი, ვკთხავთ ჩვენ, რადგნა ვხედავთ, რომ თქვენი საღმრთ კოზაკი წარმომავლობის გარეშეა. მისი მშობელი ბოროტებმა ევნო, მაგრამ არ ჩანს არც ის, ვინც შეეყოფოდა დედა აქლებს, და კოზაკიც (პატარა დედა აქლემი)
ზეცად იქნა აღტაცებულიო. მაშ, რატომ არ გიაგო თქვენმა წინასწარმეტყველმა, რომელსაც როგორც თქვენ ამბობთ, ღმერთი ესიტყვებოდა, ამ აქლემის ამბავიც, - თუ სად ძოვს იგი, ანუ ვის მიერ იქნა გამოზრდილი რძით (მოკლილი დედა აქმების მსგავსად). თუ, იგიც მისი დედა აქლემივით, მოკლულ იქნა, ანდა სამოთხედ შევიდა თქვენ უწინარეს და წინამორბედ გექმნათ თქვენი "ნეტარი" ცხოვრებისა? და ალბატ მისგან გამოედინება სამოთხეში ის რძის მდინარეს, რომლის შესახებაც თქვენ ლაპრაკობთ. აკი თქვენი სიტყვით, სამი მდინარე მოედინება თქვენთვის სამოთხეში: მშინარე წყლისა, მდინარე ღვინისა და მდინარე რძინა. თუკი თქვენი წინამორბედი აქლემი სამოთხის გარეთაა, მაშნ ცხადიამ იგი ჩამომდნარი უნდა იყოს შიმშილისა და წყურვილისაგან ანუ სხვენი ისრაგბებლებენ მისი რძით. ტყუილად გაიძახის თქვენი წინასწარმეტყველი, ღმერთს ვესიტყვებოდიო, რადგან თვით ეს საიდუმლოც დედააქლემისა არ გაემხილა მას. და თუ ეს აქლემი სამოთხეშ იმყოფება, მაშინ იგი კვლავაც მთელს წყალს სვამს, დათქვენ კვლავ ევნებით უწყლობისაგან სამოთხისა სხვა სიამტკბილობათა შორის. ხოლო თუკი ღვინოს მოისურვებს, იძულებული იქნებით შეუძავებლად დალიოთ ღვინის მდინარისაგან, რადგანაც წლის მდინარე უკვე აქლემს შეუსვამს მთლიანად; მაშასადამე, თქვენ სვამთ ღვინოს, აღენთებით, თრობა გერევათ და იძინებთ.

ასე, რომ დამძიმებულნი თრობამორეული ძილისაგან, მძიმე გუნებაზე იღვიძებთ და ევნებით ნაბახუსევზე, რის გამოც გავიწყდებათ სამოთხის შვება-სიამენი. მაშ, როგორღა იზრუნა თქვენმა წინასწარმეტყველმა, რომ ასეთი ვნება არ გწეოდათ და უკვე სამოთხეში მოხვედრილებს, სადაც მხოლოდ ნეტარება უნდა განგეცადათ?! რატომ არ იფიქა მან ამ დედა აქლემისათვის, - თუ სად იმყოფება იგი ამჟამად? მაგრამ თქვენ არც გიკითხავთ მუჰამედისათვის ყოველივე ამის შესახებ მაშინ, როცა იგი, თითქოსდა სიზმარშიაო, გითხრობდათ სამოთხის ამ სამი მდინარისათვის. ხოლო ჩვენ სრულიად აშკარად გიზხადებთ თქვენ, რომ ეს თქვენი საოცარი დედა აქლემი თქვენს უწინარეს და თქვენ წინამორბედად შესულა სახედართა სამშვინელშ, სადაც თქვენც მოგიწევთ შესვლა და ცხოვრება პირუტყვთა მსგავსად; სწორედ იქაა უკიდურესი წყვდიადი და დაუსრულებელი ტანჯვა, ცეცხლი მოტყინარე და მატლი დაუძინებელი ჯოჯოხეთის დემონებითურთ.

და კიდევ, ერთ ასეთ თქმულებაში ტრაპეზის შესახებ მუჰამედი ამბობს, რომ ქრისტემ ღმერთს ტრაპეზი სთხოვა, და ეს ტრაპეზი მიეცაო მას. ღმერთმაო, ნათქვამია თქმულებაში, უთხრა ქრისტეს: მე გაძლევ შენ და იმათაც, ვინც შენთანაა, უკვდავ ტრაპეზს!

გარდა ამისა, მუგამედს შეუთხზავს თქმულებაც მოზვრის შესახებ და კიდევ მრავალი სხვა მონაჩმახიც, სწორედ რომ სიცილის ღირსი, რომელიც მათ სიმრავლის გამო, უპრიანია გამოვტოვოთ. მან ისიც დაუწესა სარკინოზებს, რომ წინადაიცვეთდნენ; ერთი რამ სჯულით ნებადართულისაგან - მიეროთ საზრდოდ, ხოლო სხვა რამისგან, რაც ასევე ნებადართულია სჯულით, თავი შეეკავებინათ, ღვინის მიღება კი, როგორც ვიცით, ამქვეყნად საერთოდ აუკრძალა თავის მიმდევრებს.


სიტყვა მართლისა სარწმუნოებისა IV ტომი.



ჯერ წაიკითხეთ და შმედეგ იმსჯელეთ.

[აკაკი]

იესო ქრისტე: წინასწარმეტყველი(მეორე სჯული 18:18) როგორც მოსე


ზევით ჩვენ ვნახეთ 6 უნიკალური სასწაული და ნიშანი მოსეს ცხოვრებიდან, რომელიც განასხვავებს წინასწარმეტყველს უბრალო ადამიანისაგას. მეორე სჯული 18:18-ის თქმით, მოდის წინასწარმეტყველი რომელიც გავს მას(მოსეს), რომელსაც მსგავსი მისია აქვს. როგორც ძველი აღთქმის, ებრაული ნაწერები გვამცნობს "არა სადა კაცი" მიმგვანებია მოსეს - სანამ არ იშვა ჩვილი ბეთლემში. იესო ნაზარეველი იშვა ქალწულისაგან (მათე 1:18-23, ლუკა 1:30-35) მის დედას ერქვა მარიამი, და იყო დავითის საუფლო გენეალოგიიდან (ლუკა 3:23,31), აღმზრდელ მამად კი იოსები მიიღო, ამავე საუფლო გენეალოგიიდან (მათე 1:6-16). როგორც მამა ღმერთი, იესოც ღმერთია ხორცშესხმული, იგი შთამომავალია წინასწარმეტყველისა მეფე დავითისა, ფსალმუნი 89:34-37-მუხლში გვიცხადებს, რომ ღმერთი შეუსრულებს აღნათქვამს დავითს რომელიც აღუთქვა მას.

[quote]34. ხოლო წყალობაჲ ჩემი არავე განვაქარვო მისგან, არცა ვვცრუვო ჭეშმარიტებასა ჩემსა,

35. არცა შევაგინო აღთქმა ჩემი და, რაჲ-იგი აღმოჴდა ბაგეთა ჩემთა, არა შეურაცხ-ვყო.

36. ერთგზის ვეფუცე წმიდასა ჩემსა დავითს და მე არა ვეცრუვო მას.

37. ნათესავი მისი უკუნისამდე ეგოს, და საყდარი მისი, ვითარცა მზე, წინაშე ჩემსა, (ფსალმუნნი 89:34-37) [/quote]

იმისთვის, რომ კიდევ უფრო დავადასტუროთ სიმართლე გამოსვლათა 18:18 - ის შესახებ, რომ იგი იესო ქრისტეზეა ნაწინასწარმეტყველები, მოდით მოვიყვანოთ 6 მაგალითი რომელიც სავსებით აკმაყოფილებს ზემოთ მოცემულ 6 ნიშანს, რომლებიც ადასტურებენ მოსესა და უფლის იესო ქრისტეს მისიათა თანამსგავსებას.

1) როდესაც მოსე დაიბადა, ფარაონმა განაცხადა, რომ ისრაელიან ახალშობილ ბავშვებს ამოხოცავდა. მსგავსად, როცა იესო დაიბადა, მათე 2:16-18 გვიცხადებს, რომ მეგე ჰეროდემ მისცა მსგავსი განკარგულება, რომ ყველა ებრაელი ბავშვი 2 წლის და კიდევ უფრო უმცროსი ამოეხოცათ;

[quote]16. მაშინ, რა იხილა ჰეროდემ, რომ მოტყუებულ იქნა მოგვების მიერ, ძალზე განრისხდა, წარგზავნა ხალხი და ამოაწყვეტინა ყოველი ყრმა ბეთლემსა და მთელს მის შემოგარენში, ორ-ორი წლისა და უმრწემესნი, თანახმად ასაკისა, რომელიც გამოიკითხა მოგვებისაგან.

17. მაშინ აღსრულდა თქმული იერემია წინასწარმეტყველის მიერ, რომელიც ამბობს:

18. ხმა გაისმა რამაში გოდებისა და დიდი გლოვისა: რაქელი დასტირის თავის შვილებს და არა სურს ნუგეში, ვინაიდან აღარ არიან. [/quote]


2) იმისათვის რომ მოსე გადარჩენილიყო, მისმა დედამ გაგზავნა იგი ეგვიპტისაკენ, ფარაონის სახლთან. როდესაც მოსე გახდა სრულწლოვანი, იგი გამოვიდა ეგვიპტიდან, რადგან გამოარჩია უფალმა რათა მისით ეხსნა ხალხი.

ანალოგიურად, ქრისტეს დაბადებისას მათეს სახარების 2:13-15 -ე მუხლები გვეუბნება, რომ:

[quote]13. ხოლო მათი წასვლის შემდეგ, აჰა, ანგელოზი უფლისა ეჩვენა სიზმრად იოსებს და უთხრა: ადექი, წაიყვანე ყრმა და დედა მისი და გაიქეცი ეგვიპტეს; და იყავი იქ, სანამ არ გეტყვი შენ; ვინაიდან ჰეროდეს სურს მოძებნოს ყრმა და მოაკვდინოს იგი.

14. ისიც ადგა, წაიყვანა ყრმა და დედა მისი ღამით, და წავიდა ეგვიპტეს.

15. და იყო იქ ჰეროდეს აღსასრულამდე; რათა აღსრულებულიყო სიტყვა უფლისა, თქმული წინასწარმეტყველის მიერ: ეგვიპტით მოვუხმე ჩემს ძეს. (მათე 2:13-15) [/quote]

ვხედავთ, რომ უფალი იესო ქრისტე იყო ეგვიპტეში ნამოგზაურები, იგივე მიზნით როგორც მოსე, რათა გადარჩენილიყო იგი(მოსე). როგორც მოსემ იხსნა ხალხი ფიზიკური მონობისაგან, ისევე იესომ იხსნა ხალხი სულიერად, ცოდვისა და ბნელეთის მონობა, ტანჯვისაგან.


3) მოსე იყო შთამომავალი ლევისა, შთამომავალი იაკობისა, ებრაელი. ასევე იესოც იყო ებრაელი, დედა მისი მარიამი კი ქალწული იყო და მარადისქალწულია, შთამომავალი დავით მეფისა (ლუკა 3:23,31). შეგვიძლია გადავამოწმოთ, ახალი აღთქმის წმ. წიგნებით, რომ იესო ქრისტე შთამომავალია დავითის საუფლო ხაზისა:

* იოანეს გამოცხადება 5:5 (უფლის იესოს შესახებ)
[quote]5. მაშინ ერთ-ერთმა უხუცესმა მითხრა: ნუ სტირი; აჰა, იმძლავრა ლომმა, იუდას ტომიდან, დავითის ფესვმა, რომელიც გადაშლის ამ წიგნს და შვიდ ბეჭედს ახსნის მას. [/quote]

* იოანეს გამოცხადება 22:16
[quote]16. მე, იესომ, მოვავლინე ჩემი ანგელოზი, რათა ეკლესიებში გიმოწმოთ ეს. მე ვარ დავითის ფესვი და მოდგმა, ცისკრის კაშკაშა ვარსკვლავი. [/quote]

ასე, რომ იყო ებრაელი, როგორც მოსე. მაგალითი იესოს წინასწარმეტყველებისა გვხვდება მათეს 24:1-2-ში, როცა უფალმა იესო ქრისტემ იწინასწარმეტყველა ტაძრის დანგრევა:

[quote]1. გამოვიდა იესო ტაძრიდან და წავიდა; მიუახლოვდნენ მისი მოწაფეები, რათა ტაძრის შენობები ეჩვენებინათ მისთვის.

2. ხოლო იესომ მიუგო მათ: ხომ ხედავთ ყოველივე ამას? ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ქვა ქვაზე არ დარჩება აქ, არამედ ყველაფერი დაინგრევა. (მათე 24:1-2) [/quote]

მაცხოვრის წინასწარმეტყველება კი ასრულდა 40 წლის შემდეგ, მისი ჯვარცმიდან ახ. წ.ა-ით 70 წელს!

კიდევ ერთ წინასწარმეტყველებას ვხვდებით ლუკას 21:24-ე მუხლში.

[quote]24. დაეცემიან მახვილის პირით, ტყვედ წაისხმებიან ყველა ქვეყანაში და იერუსალიმი გადაიქელება წარმართთა მიერ, ვიდრე არ აღსრულდება წარმართთა ჟამი. [/quote]

თუმცა მათე 24:1-2-ში უშვალოდ ტაზრის განადგურების შესახებაა წინასწარმეტყველება, ლუკა 21:24-ე მუხლში გვიჩვენებს, რომ მან ასევე იწინასწარმეტყველა, ებრაელთა "ტყვეობაში" ჩავარდნა, და ასევე იერუსალიმი, რომ უნდა დაეცეს ვიდრე არ აღსრულდება წარმართთა ჟამი. ასევე 70 წელს აღსრულდა ეს წინასწარმეტყველებაც!

4) გამოსხვლათა მიხედვით, მოსეს სახე ასხივებდა და ბრწყინავდა (გამოსვლათა 34:29-30,35), ღვთის დიდებისაგან. ანალოგიურად, უფლის იესოს სახე ბრწყინავდა და ასხივებდა, რადგან გამოჩნდა ღმრთის დიდება. ეს მოხდა თაბორის მთაზე ფერიცვალებისას. მათეს 17:1-5-მუხლების თანახმად, იესომ, წაიყვანა პეტრე, იაკობი და იოანე მაღალ მთაზე, და იქ იცვალა ფერი მათ წინაშე. მისი სახე ბრწყინავდა როგორც მზე, როგორც, მოსეს სახე.

[quote]1. ექვსი დღის შემდეგ წაიყვანა იესომ პეტრე, იაკობი და მისი ძმა იოანე, და მაღალ მთაზე აიყვანა ისინი განმარტოებით.

2. და იცვალა მათ წინაშე ფერი, და გაბრწყინდა მისი სახე, როგორც მზე, და გათეთრდა მისი სამოსი, როგორც ნათელი.

3. და, აჰა, მოევლინენ მათ მოსე და ელია, იესოსთან მოსაუბრენი.

4. და უთხრა პეტრემ იესოს: უფალო, რა გვიჯობს აქ ყოფნას? თუ გნებავს, გაგიკეთებთ სამ კარავს: ერთს შენ, ერთს მოსეს და ერთსაც ელიას.

5. სიტყვის დასრულება ვერც კი მოასწრო, რომ, აჰა, ნათელმა ღრუბელმა ჩრდილით დაბურა ისინი. და გაისმა ხმა ღრუბლით რომელმაც თქვა: ეს არის ძე ჩემი საყვარელი, რომელიც შევიტკბე მე. მას უსმინეთ. (მათე 17:1-5)[/quote]

იოანე მოციქული და ღმრთისმეტყველი, რომელიც იყო უფლის იესოს ფერიცვალებისას მთაზე, იგი ამოწმებს ამ ყოველივეს, თავის ნაწერებში (იოანე 1:14) გვარწმუნებს იესოს შესახებ რომ:
[quote]
14. სიტყვა ხორცად იქცა და დაემკვიდრა ჩვენს შორის, მადლითა და ჭეშმარიტებით სავსე. და ვიხილეთ დიდება მისი, დიდება მხოლოდშობილისა მამის მიერ. [/quote]

5) ნიშნები და სასწაულები

მოსეს ცხოვრებაში, ჩვენ ვხედავთ, რომ ღმერთი იყენებს მას რათა მისით აღასრულოს სასწაულები და ნიშნები, რომელნიც სამყაროში არავის უხილავს. ამის გამო იგი გახდა ერთგვარი სტანდარტი, რომლითაც იზომება სხვა წინასწარმეტყველნი. როგორც მოსე, ყველა სხვა წინასწარმეტყველი, ძველი აღთქმის წინგებში წინასწარმეტყველებენ, რომ ვიხილავდით ღვთის დიდებას - ანუ განკაცებას ღმრთისას, როცა იესო იშვა ბეთლემში.

საოცარი სასწაულები აღასრულა, რომელისთვისაც ღმერთმა მოსე გამოიყენა, როგორც თავად განკაცებული ღმერთი უფალი იესო ახდენდ როცა ხალხი იკურნებოდა მის სამოსელზე შეხებისას, როგორც ამას აღგვიწერს მათე მახარებელი 9:20-22-მუხლებში, როცა ამბობს:

[quote]20. და, აჰა, ქალი, რომელიც თორმეტ წელიწადს სისხლის დენით იტანჯებოდა, უკნიდან მიუახლოვდა და შეეხო მისი სამოსის კალთას.
21. რადგან გულში ამბობდა: თუ შევეხები მის სამოსს, მეშველებაო.
22. ხოლო იესო მიუბრუნდა, დაინახა იგი და უთხრა: გამხნევდი, შვილო, შენმა რწმენამ გადაგარჩინა. და განიკურნა ქალი იმავე წამს. (მათე 9:20-22) [/quote]

უფალი იესო ქრისტე, გამოირჩეოდა მისი ხალხისადმი თანაგრძნობით. ამას ჩვენ ვხედავთ ლუკას 5:12-13-ე მუხლებში, როცა ერთხელ უფალმა იესო განკურნა საშინელი დაავადებით კეთრით დასნეულებული ადამიანი:

[quote]12. მოხდა ისე, რომ ერთ-ერთ ქალაქში ყოფნისას, აჰა, მოვიდა ერთი კეთროვანი კაცი, იესოს დანახვისას პირქვე დაემხო და შეევედრა: უფალო, თუ გნებავს, შეგიძლია ჩემი განწმენდა.

13. გაიწოდა ხელი, შეეხო მას და უთხრა: მნებავს, განიწმინდე. და მყისვე გაეყარა მას კეთრი. (ლუკა 5:12-13)[/quote]

მარკოზის 10:49-52 და იოანეს 9:1-6-7-ე მუხლებში ჩვენ ვხედავთ, თუ როგორ კურნავს უფალი იესო ქრისტე ბრმებს, თანაც უბრალოდ სიტყვით.

[quote]49. იესო შეჩერდა და ბრძანა, დაუძახეთო; დაუძახეს ბრმას და უთხრეს: ნუ გეშინია, ადექ, გეძახის.
50. მანაც დააგდო თავისი მოსასხამი, ადგა და იესოსთან მივიდა.
51. იესომ ჰკითხა: რას მოითხოვ ჩემგან? ხოლო ბრმამ მიუგო: რაბუნი, თვალის ახელას!
52. იესომ უთხრა მას: წადი, შენმა რწმენამ გადაგარჩინა. მაშინვე აეხილა თვალი და გზად გაჰყვა იესოს. (მარკოზი 10:49-52)[/quote]
[quote]1. იქიდან წამოსულმა დაინახა კაცი, რომელიც ბრმა იყო დაბადებიდან.

..........

6. ეს რომ თქვა, მიწაზე დააფურთხა, ტალახი მოზილა ფურთხით, თვალებზე წაუსვა ბრმას
7. და უთხრა: წადი და მოიბანე სილოამის (რაც თარგმნით ნიშნავს მოვლინებულს) აუზში. ისიც წავიდა, მოიბანა და მოვიდა თვალახელილი.(იოანე 9:1-6-7) [/quote]

ასევე მარკოზის 7:31-37-მუხლებში ვხვდებით, რომ იესო კურნავდა ყრუებს და მუნჯებს,

[quote]31. მერე კვლავ წამოვიდა ტიროსისა და სიდონის საზღვრით და მოვიდა გალილეის ზღვის პირას, ათქალაქის საზღვართა შორის.
32. მიჰგვარეს მას ყრუ და ენაბლუ და შეევედრნენ, ხელი დაედო მისთვის.
33. ხალხს გააცალა, თითებით დაუცო ყური, გადააფურთხა და მის ენას შეეხო;
34. ზეცად აღაპყრო თვალნი, ამოიოხრა და უთხრა მას: ეფფათა! რაც ნიშნავს: გაიხსენ!
35. მაშინვე გაეხსნა სმენაცა და დაბმული ენაც და გამართულად ამეტყველდა.
36. და უბრძანა მათ, არავისთან გამამხილოთო, მაგრამ რაც უფრო მეტს უბრძანებდა, მით უფრო მეტად ამხელდნენ;
37. დიდად უკვირდათ და ამბობდნენ: ყოველივეს კეთილად იქმს: ყრუს სმენას უბრუნებს და უტყვს ამეტყველებსო. [/quote]

ასევე უფალმა იესო ქრისტემ განკურნა მრადომილი და მათ შეეძლოთ მის შემდეგ სიარული.

მათეს 15:30-31 -ე მუხლებში გვაქვს მოცემული მომენტი როცა, ერთდროულად მრავალი იკურნებოდა

[quote]30. და მივიდა მასთან დიდძალი ხალხი, თან მოიყოლეს კოჭლნი, ბრმანი, ყრუნი, საპყარნი და სხვანიც მრავალნი, ფერხთით დაუსხეს იესოს და მანაც განკურნა ისინი;
31. ასე რომ, უკვირდა ხალხს, როცა ხედავდა, რომ ლაპარაკობდნენ მუნჯნი, იკურნებოდნენ საპყარნი, დადიოდნენ კოჭლნი და ხედავდნენ ბრმანი: და ადიდებდნენ ისრაელის ღმერთს. [/quote]

ასევე ვხედავთ, რომ უფალი იესო კურნავს დემონებით შეპყრობილთ (მათე 8:16, ლუკა 8:26-34)

[quote]ხოლო შებინდებისას მიჰგვარეს მას მრავალი ეშმაკეული, და განდევნა სულები სიტყვით, და განკურნა ყველა სნეული. (მათე 8:16) [/quote]

[quote]26. და მიადგნენ გერასენელთა მხარეს, გალილეის გაღმა.
27. ხმელეთზე გადმოსულს შემოხვდა ერთი ქალაქელი კაცი, რომელსაც დიდი ხანია ეშმაკნი ჰყავდა და შიშველ-ტიტველი სახლში კი არ ცხოვრობდა, არამედ - სამარხებში.
28. იესო რომ დაინახა, შეჰყვირა, მის წინაშე დაემხო და შეჰღაღადა: რა ხელი გაქვს ჩემთან, იესო, ძეო მაღალი ღმრთისაო? გევედრები, ნუ მტანჯავ მე.
29. რადგანაც უბრძანა უწმინდურ სულს, გამოსულიყო ამ კაცისაგან, ვინაიდან დიდი ხანია სტანჯავდა მას, ისე რომ ჯაჭვით კრავდნენ და ბორკილებს ადებდნენ, მაგრამ ამსხვრევდა ბორკილებს და, ეშმაკისაგან დევნილი, უდაბნოში გარბოდა.
30. ჰკითხა მას იესომ: რა გქვია სახელად? ხოლო მან მიუგო: ლეგიონი; ვინაიდან მრავალი ეშმაკი შესულიყო მასში.
31. ევედრებოდნენ იესოს: ნუ გვიბრძანებ უფსკრულში დანთქმასო.
32. იქვე, მთაზე, ბალახობდა ღორების დიდი კოლტი. შეევედრნენ: ნება დაგვრთე, მათში შევიდეთო, და ნება დართო მათ.
33. გამოვიდნენ ეშმაკნი კაცისგან და ღორებში შევიდნენ. მაშინ მთელი კოლტი მიაწყდა კბოდეს და ტბაში ჩაიხრჩო.
34. ამის მხილველი მეღორეები გაიქცნენ და ქალაქსა და სოფლებს მოსდეს ეს ამბავი. (ლუკა 8:26-34) [/quote]

ასევე უფალმა იესომ გვიჩვენა მისი ღვთაებრივობა და ზებუნებრივობა, როდესაც მან დააცხრო მძვინვარე ქარიშხალი და ტალღები (ლუკა 8:22-25)

[quote]22. მოხდა ისე, რომ ერთ დღეს თავის მოწაფეებთან ერთად ჩაჯდა ნავში და უთხრა მათ: ტბის გაღმა გავიდეთო; და გაცურეს.
23. ხოლო ცურვისას ჩაეძინა. და ამოვარდა გრიგალი ტბაზე; წყლით ივსებოდა ნავი და ჩაძირვას უქადდა მათ.
24. მივიდნენ, გააღვიძეს და უთხრეს: მოძღვარო, მოძღვარო, ვიღუპებით. ხოლო ის წამოდგა, შერისხა ქარები და წყლის ღელვა; დაცხრნენ და სიმყუდროვემ დაისადგურა.
25. და უთხრა მათ: სად არის თქვენი რწმენა? ხოლო ისინი, დამფრთხალნი და განცვიფრებულნი, ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: ვინ არის იგი, ქარებს და ზღვას რომ უბრძანებს და ისინიც მორჩილებენ მას? (ლუკა 8:22-25)[/quote]

ასევე უფალი იესო ქრისტე წყალზე დადიოდა ვითარცა ხმელეთზე (მათე 14:25-27)

[quote]25. და ღამის მეოთხე გუშაგობისას იესო ზღვაზე სვლით მივიდა მათთან.
26. ზღვაზე მომავალი რომ დაინახეს, მოწაფეები შეძრწუნდნენ და თქვეს: მოჩვენება არისო, და შიშით შეჰყვირეს.
27. მყისვე შეეხმიანათ იესო: მხნედ იყავით; მე ვარ, ნუ გეშინიათ.(მათე 14:25-27) [/quote]

იყო შემთხვევები როცა უფლის იესო ქრისტეს საქმენი ფრიად აოცებდა მოციქულებს და მათ მოლოდინს გადააჭარბებდა ხოლმე. ლუკას 7:12-15-ე მუხლკებში ჩანს მისი სიდიადე და ძალაუფლება სიკვდილზე, როცა მან მკვდარი აღადგინა და დააყენა ფეხზე, ანუ გააცოცხლა იგი.

[quote]12. როცა ქალაქის ბჭეს მიუახლოვდა, აჰა, გამოასვენეს მკვდარი, დედისერთა ჭაბუკი, ხოლო დედამისი ქვრივი იყო; და დიდძალი ხალხი მოაცილებდა ქალაქიდან.
13. ქალი რომ დაინახა, უფალს შეებრალა იგი და უთხრა: ნუ სტირი.
14. მივიდა და შეეხო კუბოს; ხოლო ისინი, ვისაც კუბო მიჰქონდათ, შედგნენ; და თქვა: ჭაბუკო, შენ გეუბნები, აღდეგ!
15. მკვდარი წამოჯდა და ალაპარაკდა; და მისცა იგი დედამისს. (ლუკა 7:12-15)[/quote]

იოანე 11:39, მას შემდეგ რაც მოკვდა უფლის იესოს მეგობარი ლაზარე გასული იყო ოთხი დღე, ხოლო იესომ ლაზარეს დას უთხრა, რომ მოეშორებინათ საფლავიდან ლოდი, რომ გამოსულიყო მკვდრეთით აღდგენილი ლაზარე. იოანეს 11:41-44 მოვლენებს შემდეგნაირად ვხედავთ:

[quote]41. და მოაშორეს ლოდი; ხოლო იესომ ზეცად აღაპყრო თვალი და თქვა: მამაო, გმადლობ, რომ მისმინე.

42. მე კი ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ, მაგრამ ეს ირგვლივ მდგომი ხალხის გასაგონად ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ მომავლინე.
43. ეს რომ თქვა, ხმამაღლა დაიძახა: ლაზარე, გამოდი გარეთ!
44. და გამოვიდა მიცვალებული, სახვევით ხელ-ფეხ შეკრული და სახეშესუდრული. უთხრა მათ იესომ: გახსენით და გაუშვით, წავიდეს. (იოანე 11:41-44)[/quote]

მათეს, მარკოოზის, ლუკას და იოანეს სახარებებში მრავალი სასწაულებია აღნიშნული, რომელიც ქმნა ღმერთმა უფალ იესოთი ვინაიდან სიტყვაა ღმრთისა და ძეა ღმრთისა მარადიული და თავადია უფალი და ღმერთი. ასევე უფრო მეტიც გააკეთა ვიდრე მოგვითხრეს მახარებლებმა, როგორც იოანეს 20:30-ე მუხლებში წერია:

[quote]30. ბევრი სხვა სასწაულიც ქნა იესომ მოწაფეების წინაშე, რომლებიც არ დაწერილა ამ წიგნში.
[/quote]

ყოველივე ამის შემდეგ უფალმ იესო ქრისტემ ივნო ჩვენი ცოდვებისათვის და ჯვარცმულ იქნა, მრავალგზის გვიჩვენა ღმერთმა მისი ძალაუფლება, ახლა კი ვნახოთ კულმინაცია მის ძალაუფლებისა სასწაულით, რომელიც სულ ყველაზე ბოლოს მოხდა, მისი ამქვეყნიური ცხოვრების მანძილზე(ვინაიდან იგი მარადიულია და მოაქამომდე იქმს). 19:40-42-ე მუხლებით იოანე გვეუბნება, რომ მისი(უფლის იესოს) სხეული იყო სამარხში დასვენებული:

[quote]40. აიღეს იესოს გვამი და ტილოებში გახვიეს, ნელსაცხებელთან ერთად, როგორც მოითხოვს იუდეველთა დაკრძალვის წესი.
41. იმ ადგილას, სადაც ჯვარს აცვეს, ბაღი იყო, ბაღში კი - ახალი სამარხი, რომელშიაც ჯერ კიდევ არავინ დაესვენებინათ.
42. იქ დაასვენეს იესო, იუდეველთა პარასკევის გამო, რადგანაც ახლოს იყო სამარხი. (იოანე იოანე 19:40-42)[/quote]

მათე 27:60, 66-ე მუხლებში იტყობინება, რომ საფლავი დალუქული იყო დიდი და მძიმე ლოდით, და გარდა ამისა დაუყენეს დარაჯები რათა არ მოეპარათ სხეული უფლის იესო ქრისტესი, მიუხედავად ამისა ღმერთმა იგი(სხეული ქრისტესი) მკვდრეთით აღადგინა!,

[quote]60. და დაასვენა იგი ახალ სამარხში, რომელიც კლდეში გამოეკვეთა; დიდი ლოდი მიაყუდა სამარხის კარს და წავიდა.
....
66. ისინიც წავიდნენ, სამარხის დასაცავად დაბეჭდეს ლოდი და დარაჯი დაუყენეს. (მათე 27:60, 66) [/quote]

ქვა კი სასწაულებრივად გადაგორდა (იოანე 20:1)

[quote]1. ხოლო კვირის პირველ დღეს მარიამ მაგდალელი დილაუთენია მივიდა სამარხთან, როცა ჯერ ისევ ბნელოდა, და დაინახა, რომ სამარხიდან აეღოთ ლოდი (იოანე 20:1)[/quote]

ამის შემდეგ უფალი იესო ქრისტე კვლავ ეჩვენა მის მოწაფეებს, ცოცხალი და ჭამდა კიდევაც მათთან ერთად რათა ეხილნათ ჭეშმარიტება ქრისტესი: (ლუკა 24:36-43, ჯონ 20:19-20)

[quote]36. ამას რომ ამბობდნენ, თვითონ იესო ჩადგა მათ შორის და უთხრა მათ: მშვიდობა თქვენდა.
37. ხოლო ისინი შეკრთნენ და შეძრწუნდნენ: ასე ეგონათ, სულსა ვხედავთო.
38. მაგრამ იესომ უთხრა მათ: რას ძრწიხართ; ან რა აზრები აღიძვრიან თქვენს გულში?
39. შეხედეთ ჩემს ხელებსა და ჩემს ფეხებს: ეს მე ვარ თვითონ; შემეხეთ და დარწმუნდებით, რადგან სულს არც ხორცი აქვს და არც ძვლები, მე კი როგორც ხედავთ, მაქვს.
40. ესეცა თქვა, და ხელ-ფეხი უჩვენა მათ.
41. მაგრამ რაკი სიხარულისაგან ვერ დაეჯერებინათ და განცვიფრებულნი იყვნენ, უთხრა მათ: საჭმელი თუ გაქვთ აქ?
42. და მისცეს მას შემწვარი თევზის ნაჭერი და ფიჭის თაფლი.
43. მანაც აიღო და შეჭამა მათ თვალწინ. (ლუკა 24:36-43)[/quote]

[quote]19. ხოლო კვირის იმავე დღეს, საღამოხანს, როცა სახლის კარი, სადაც იყვნენ მოწაფეები, იუდეველთა შიშით დახშული იყო, მოვიდა იესო, შუაში დადგა და უთხრა მათ: მშვიდობა თქვენდა!
20. ეს რომ თქვა, ხელები და ფერდი უჩვენა მათ; ხოლო მოწაფეებმა გაიხარეს იესოს ხილვით. (იოანე 20:19-20) [/quote]

აქედან ნათელია, და ეჭვის შეტანა უსაფუძვლოა ვინაიდან ღმერთმა ქმნა მრავალი სასწაული ქრისტე იესოთი, რომელ არს სიტყვა მამისა, და თანაარსი მამისა ვინაიდან ერთნი არიან როგორც თავად ბრძანებს, ნათელია უფლის იესო ქრისტეს აღმატებულება მოსესთან შედარებით. როგორც გამოსვლათა 18:18- მუხლი გვეუბნება, იესო ქრისტე არის არა როგორც უბრალო წინასწარმეტყველი როგორც მოსე არამედ უმეტესად აღმატებული ვიდრე მოსე.

6) როგორც ზევით ვნახეთ, მოსემ შესთავაზა ღმერთს თავისი თავის შეწირვა რათა ეპატიებინა ხალხისათვის დოდვა, ოქროს კერპის შექმნისა. ასევე უფალმა იესო ქრისტემაც ჩვენი ცოდვებისათვის შესწირათი თავისი თავი რათა დავხსნილიყავით კაცთა მოდგმის ცოდვისაგან.

იოანეს 10:11, 15-ე მუხლებში, უფალი იესო ამბობს, "მე ვარ მწყემსი კეთილი: კეთილი მწყემსი თავის სულს დადებს ცხვრებისთვის. . . . როგორც მე მიცნობს მამა, ასევე ვიცნობ მეც მამას, და დავდებ ჩემს სულს ცხვრებისთვის. ... ცოტაც თუ გავაგრძელებთ იოანეს სახარების კითხვას კეროდ 15:13-ე მუხლებისა ამოვიკითხავთ: "არავისა აქვს იმაზე დიდი სიყვარული, ვინც სულს დადებს თავისი მეგობრისთვის. "

ამ მხრივ, იესოს მისია და მოქმედებანი იყო ზუსტად მსგავსი მოსესი. მან შესწირა თავისი თავი რათა ხალხი სამუდამოდ არ ტანჯულიყო, როგორც მოსე, ისე უფალი იესო ქრისტეც მეოხი და შუამავალია ღვთის სახელით მისის ხალხისათვის, როგორც ნაწინასწარმეტყველებია ესაიას 53:12-ე მუხლში, და ბოლოს ყველაფერი დაასრულა გოლგოთაზე და ჯვარზე.

* ესაია 53:12 (იესოს, მაცხოვრის მიმართ)

[quote]12. ამიტომ მრავალში მივცემ მას წილს და ძლიერებთან ერთად გაინაწილებს ნადავლს, რადგან სასიკვდილოდ გაწირა თავი და ცოდვილთა შორის შეირაცხა; მრავალთა ცოდვები ჰქონდა გვირთად და ცოდვილებს ესარჩლებოდა. [/quote]

* ლუკა 23:33-34

[quote]33. და როცა მიაღწიეს იმ ადგილს, რომელსაც ჰქვია თხემის ადგილი, ჯვარს აცვეს იქ ისიცა და ბოროტმოქმედნიც, ერთი მის მარჯვნივ და მეორე - მარცხნივ.
34. ხოლო იესო ამბობდა: მამაო, მიუტევე ამათ, რადგანაც არ იციან, რას სჩადიან. და წილისყრით გაიყვეს მისი სამოსი. [/quote]

რადგანაც იესო აღსდგა მკვდრეთით, იგია უფალი და ღმერთი და მამისა მიმართ მეოხი და შუამდგომელი ჩვენთვის, ასე, რომ მეორე სჯულის 18:18-ე მუხლების მიხედვით იესო არის გაცილებით აღმატებული ვიდრე მოსე, რომელიც ჩანს ებრაელთა მიმართ ეპისტოლეში, 7:22-25-ე მუხლებში, სადაც ნათქვამია:

[quote]22. იმდენადვე უმჯობესი აღთქმის თავმდები გახდა იესო.
23. ეგეც არ იყოს, ვინ მოსთვლის, რამდენნი იყვნენ ის მღვდლები, რადგან სიკვდილი გამორიცხავდა ერთის მღვდლობას,
24. ხოლო მას, როგორც მარადის მყოფს, მღვდლობაც წარუვალი აქვს.
25. ამიტომაც ძალუძს სრულიად იხსნას ყველა, ვინც მისი მეოხებით მიეახლება ღმერთს, რადგანაც მარად ცოცხალია მათდა მეოხად. (ებრაელთა მიმართ 7:22-25) [/quote]

ასე, რომ მეორე სჯულის 18:18 -სთან თანხმობით იესო უდავოდ ამ წინასწარმეტყველების საგანია, რადგანაც თანამსგავსია და აკმაყოფილებს მოთხოვნებს, მოსეს მისიისა და სასწაულების, ქრისტეს მისია და უფრო აღმატებული სასწაულები, ვინაიდან უფრო აღმატებულია მოსეზე.

შემდეგ ეტაპში კი განვიხილავთ "წინასწარმეტყველ" მუჰამედს - როგორ ფიქრობთ დააკმაყოფილებს ამ მოთხოვნებს? როგორც ქრისტე უფალი ?