ვინც ცოდვას არ ებრძვის , მას ვერ სძლევს !, თეოფანე დაყუდებულის მიხედვით ... პარამეტრები

[ლილიანა]

მებრძოლმა საჭურველი უნდა აისხას , ამასთანავე უნდა იცოდეს , ვის წინააღმდეგ იომოს და როგორ იომოს .....


ცოდვის წინააღმდეგ ბრძოლის საჭურველია :ლოცვა , ეკლესიაში სიარული , სრული მორჩილება( ღვთის მცნების )ღვთის სიტყვისა და წმინდა მამათა თხზულებების კითხვა , გონების სიფხილზე და ყურადღება თავის მიმართ ,ხორციელი შრომა , მრვიძარება , მუხლმოდრეკა , განმარტოება , საცნობელთა დაცვა , თავშეკავება , მარხვა.მაგრამ მათი არაკეთილგონივრული გამოყენება და ჯეროვანი მიზნისკენ მიუმართაოვა ცოდვის ძლევის ძალას გართმევთ .
აღჭურვის მიზნად ჩვენში დამკვიდრებული ცოდვის განსაზღრა და ძლევა უნდა დავისახოთ
რომელი ცოდვა მკვიდრობს ჩვენში ? - თავისმოყვარეობა , მისგან გამომდინარე ცნებათა მთელი ლაშქრით . თავისმოყვარება . მათგან ამოიზრდებიან რტოები - ამაო მედიდურება , სიძულვილი , შური , მრისხანება , მოწყინება , სურვილები . ვნებები რომ არ გვეუფლებოდნენ , ჩვენ მუდამ სწორად მოვიქცეოდით

ახლა მოკლედ მიგითითებ , როგორ უნდა იბრძოლოთ ანუ როგორ აწარმოოთ სულიერი ბრძოლა და როგორ გამოიყენოთ სულიერ საჭურველი ...
ნუ წამოიწყებთ ომს ვნებათა მთელი ლაშქრის წინააღმდეგ ვერაფერს გახდებით , არამდეს აღიჭურვეთ ყოველთვის ამ ვნებების წინააღმდეგ , რომელიც გმძლარობთ .
სასწრაფოთ გაემიჯნეთ მტერს და დაუპირისპირდით სულიერი ბრძოლა არ ჰგავს ხორციელს : აქ მტერიც და ჩვენც ერთ სულში ერთ გულში ვიმყოფებით . ჩვენ გვგონია , რომ ჩვენ შემაშფოთებელი - ვნება ჩვენი ბუნებაა , და მისი დაკმაყოფილებისაკენ ამიტომაც ვისწრაფით , არადა ვნება არ არის ჩვენი ბუნება , არამედ მტერია ჩვენი .
ვნების აღძვრისთანავე რომ ვასწრებდეთ ვნების ჩენგან გამიჯვნას , მის დაკმაყყოფილებისკენ სწრაფვის ნაცვლად , წინ აღვუდგებოდით მას .




"ვნებებთან ბრძოლას სწავლა უნდა ამგვარი სწავლის დროს აი რა ღონე უნდა ვიხმაროთ : გონებით ჩაუღრმავდეთ ჩვენ შინაგან ადამიანში მასში ჩვენი შინაგანი მოწმე , ჩვენი გულის უტყუარი სარკე - სინდსი გვაქვს მაგრამ ის მიგდებულია და ხშირად გასვრილიც "

[ლილიანა]

ძნელია გააკეთო ის რაც გულით არ შეგყვარებია

წმინდა მამები პირიქით გვასწავლიან " სიყვარული გვირგვინია , რომელსაც შრომით მოიღვაწებენ "

"უფალი ყოვლად სრულ სიყვარულს გვასწავლის ერთი მოვლენის მიხედვით , რომლის შესახებაც ლუკა მახარებელი გვიამბობს . სჯულის მეცნიერი მივიდა უფალთან და ჰკითხა ; რა ვქნა , რათა საუკუნო ცხოვრება დამიკვდიდროო. უფალმა კითხრა მას " სჯულსა ვითარ წერილ - არს ? ვითარ აღმოიკითხავ " მესჯულემ წაიკითხა " შეიუყუარე უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა , და ყოვლითა სულითა შენითა . და ყოვლითა ძალითა შენითა , და ყოვლითა გონებითა შენითა და მოყუასი შენი , ვითარ თავი თვისი " მაშინ უფალმა უთხრა მას: " მართლ მომიგე ; მაგას იქმოდე და სცხონდე "
რა მოკლედ კატეხიზმოა ! რა მარტივი სჯულისდება ! ორიოდე სიტყვა ; გიყვარდეს ღმერთი , გიყვარდეს მოყვასი ; უფრო ნაკლებიც კი - გიყვარდეს . მაშ გართულებული რად არის ყოველივე ღვითის პირსაგანაც და ადამიანებისგანაცო , გეტყვიან ; რა საჭიროა წესდებები ,კურთხევები , საიდუმლოებები , სწავლებათ არცთუ მცირე სისტემა ? რა საჭიროა ვიწრო ბჭე და ფიცხელი გზა ? სიყვარული ყვავილია და ნაყოფია ჩვენს სულიერი მაცხოვნებელ ცხოვრებაში , ღვაწლი უნდა ვიდოთ თავს რათა ეს ნაყოფი მოვიწიოთ . სულიერ ცხოვრებაშიც ასეა; თავდაპირველად გულის მიწაზე მაცხოვნებელი სიტყვის თესლი დავარდება ; ეს თესლი გამოიტანს ღივს რტოებითა და ფოთლებით ; და მას უკან გაიზდება მაცხოვნებელი შრომისა და ღვაწლის ხე ; რომელიც სიყვარულის ნაყოფს გამოიღებს .
სიყვარული თავისი ჭეშმარიტი სახით , სულიერი სამოთხეა . დიახ ,სამოთხეა სიყვარული , მაგრამ სამოთხე - დაკარგული . ჯერ ვნებების ეს ძირმწარე ხეები ამოძირკვეთ და მათ ნაფესვარზე აღმოცენდება ერთი დატოტვილი ხე , რომელიც სიყვარულის ყვავილსაც გამოიღებს და ნაყოფსაც . მაგრამ ერთი შეუდექით ვნების აღმოფხვრას , და თქვენ უსათუოს დადგების გზას ვიწროსა და ჭირმავალს . ღვაწლისა და ნებსით აკრძალვის საჭურვლის შემოსვა , ღვთს ეკლესიის ყველა განსაწმენდელი (ლიტურგიასა და საიდუმლოებში მონაწილეობა ) გამასწორებელი ( აღსარება, ეპიტიმია ) და სამოძღვრო ( დისციპლინარული ) სჯულისდების აღსრულება დაგჭირდებათ აუცილებლად ; ანუ მანამ სანამ სიყვარულს შეერთვოდეთ , მუხლჩაუკეცავი შრომა , ფრიადი რუდუნება , და ძალისხმევა ჯერ არს , გეგონება ტყე უნდა გაიაროს , რათა სიყვარულის სალხინო , ყვავილებით მოფენ მდელოზე გავიდესო .

ხოლო სულიწმინდის მადლი უნდა მოვიღვაწოთ და მოვიხვეჭოთ . მარტო ლაპარაკით ამის მიღწევა შეუძლებელია . მაშ მოთმინებით ვიტვირთოთ ყველაფერი , რასაც წმინდა ეკლესია და სარწმუნოება გვიდეებენ კანონად - შრომა და ღვაწლი გულის განსაწმენდად და სიყვარულის მოსაპოვებლად."
წმინდა თეოფანე დაყუდებული