წმ. სინოდის სხდომა, ოქმი პარამეტრები

[კანონისტი]

1. წმიდა სინოდის სხდომამ განიხილა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი საკითხი და მიიღო ისტორიული გადაწყვეტილება: ცხუმ-აფხაზეთის ეპარქიის მმართველობა, ისტორიულ საბუთებზე დაყრდნობით და დღევანდელი ვითარების გათვალისწინებით გადაეცა სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქს და ამიერიდან სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ტიტული იქნება შემდეგი: უწმიდესი და უნეტარესი ილია II, საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მთავარეპისკოპოსი მცხეთა-თბილისისა და მიტროპოლიტი ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის; ხოლო მისი მაღალყოვლადუსამღვდელოესობა ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი დანიელი (დათუაშვილი) გათავისუფლდა ცხუმ-აფხაზეთის ეპარქიიდან, გაწეული მსახურებისათვის მას გამოეცხადა მადლობა და დაინიშნა ჭიათურისა და საჩხერის მიტროპოლიტად.

2. წმიდა სინოდმა განიხილა ღარიბ სოფლებში მოღვაწე სასულიერო პირთა საკითხი და განაჩინა, რომ მათ გაეწიოთ გარკვეული ფინანსური დახმარება.

3. ის პირები, რომლებიც განათლების მისაღებად რეგიონებიდან თბილისის სასულიერო სასწავლებლებში იგზავნებიან, აუცილებლად უნდა დაუბრუნდნენ თავიანთ ეპარქიებს.

4. კიდევ ერთხელ გაესვა ხაზი იმ ფაქტს, რომ საქართველოს საპატრიარქოში შემავალ ყველა ეკლესიაში წირვა-ლოცვა უნდა ჩატარდეს ქართული მრავალხმიანი გალობით. ამ განჩინების დამრღვევთა მიმართ კი გამოყენებული იქნება კანონიკური ზომები.

5. დადგინდა: შეიქმნას წმინდანად შესარაცხ პირთა შესახებ შემოსული მასალის შემსწავლელი კომისია შემდეგი შემადგენლობით: მიტროპოლიტი ანანია (ჯაფარიძე), მიტროპოლიტი შიო (მუჯირი) და მთავარეპისკოპოსი იოანე (გამრეკელი).

6. განაჩინეს: დედოფლისწყაროს ეპარქიას დაუბრუნდეს ისტორიული სახელწოდება და ამიერიდან ამ მხარის ეპისკოპოსი იწოდოს ხორნაბუჯისა და ჰერეთის მმართველად. ხოლო ცურტავის ეპისკოპოსი იაკობი (იაკობიშვილი) დაინიშნა გარდაბნისა და მარტყოფის ეპისკოპოსად.

[afxazi]

sandro40

მართალია სათანადო ღრმა ცოდნა არ გამაჩნია ამ კუთხით (ვგულისხმობ გალობას), მაგრამ ერთი შეხედვიტაც კი ის წერილი, რაც აქ წარმოადგინე ფარსია (მომიტევებ ალბათ) და მეტი არაფერი.

ღვთისმსახურთა ხსენებულმა ჯგუფმა დაიწყო კანონიკურ მელოდიებზე ქართული საღვთისმსახურებო სიტყვების დადებასა და გალობის უძველესი ტრადიციის აღდგენაზე ზრუნვა და იმთავითვე განაცხადა, რომ არავის ახვევენ თავს თავიანთ შეხედულებებს, ეკლესიიდან არ მოითხოვენ სხვა გვარი გალობის განდევნას და არ განიკითხავენ მგალობელთა არცერთ გუნდს.

არ ვიცი ამ ჯგუფში ვის გულისხმობენ, მაგრამ მე პირადად ვარ მომსწრე სწორედ ამ საზოგადოების წევრების მხრიდან (ჩემთან ერთად სწავლობდნენ აკადემიაში) იმ განცხადებისა, რომ ერთადერთი კანონიკური გალობა სწორედ ისაა, რასაც ისინი ასე ვთქვათ მოძღვრობდნენ. მე დავესწარი რამდენიმე მათგანის შეხვედრას მალხაზ ერქვანიძესთან, სადაც წარმოდგენილი იყო როგორც ერთი ისე მეორე მხრიდან სხვადასხვა წყაროები და უნდა ვთქვა, რომ ამ კუთხით როგორც ნეიტრალურმა აშკარა უპირატესობა სწორედ ერქვანიძესადმი ვიგრძენი. თუმცა ამას არა აქვს მნიშვნელობა.

საგულისხმოა, რომ სერბეთში, ბულგარეთსა და რუსეთშიც, გვიანდელი პოლიფონიური, პარტესული გალობის გვერდით შემორჩა ძველი მონოდიური გალობა, მაგრამ ეს იქ არ იწვევს ასეთ მწვავე რეაქციას მრავალხმიანი გალობის მიმდევართა მხრიდან, როგორც ჩვენთან. საქმის ვითარების გამოძიების და გაანალიზების შემდეგ ჩვენ შეგვიძლია ცალსახად დავასკვნათ, რომ ამ შემთხვევაშიც ღვთისმსახურთა ჯგუფის წინააღმდეგ მიმართული კომპანიის მიზანია საეკლესიო თვალსაზრისით, კანონიკურობის პოზიციებიდან, არა გალობის საკითხების კვლევა, არამედ ამ ჯგუფის დისკრედიტაცია და დევნა.

მორიგი აბსურდი და მხოლოდ იმაზე გათვლილი განცხადება, რომ ტავი დევნილად გამოაცხადო, მაშინ როცა ამის არანაირი საფუძველი არ არსებობს. წმინდა სინოდმა დროულად და ზუსტად განახორციელა ქართული გალობის აღორძინების გეგმა და იმ დროს, როცა პირველი ნაბიჯები იდგმევოდა ამ მხრივ, მე ვფიქრობ ყოველგვარი ექსპერიმენტისგან (თუმცა ამას არ ერქვა ექსპერიმენტი, არამედ, როგორც ვთქვი აშკარად აგრესიული განწყობა იყო ქართული გალობის მიმართ, როგორც მათი გაგებით არაკანონიკურისადმი) ყველას თავი უნდა შეეკავებინა. ეკლესიური ერთობისათვის აუცილებელია ერთი კონკრეტული ეკლესიის იურისდიქციაში შემავალ ეკლესიებში ერთ ენაზე საუბრობდნენ, მითუმეტეს გალობდნენ. შესაბამისად ყველასთვის აუცილებელი იყო და არის ამ აუცილებელი პრინციპის დაცვა.

ქართული, რუსული და ბერძნული წყაროები ცალსახად აჩვენებენ, რომ საქართველოში საუკუნეების განმავლობაში სწორედ ბიზანტიური გალობა წარმოადგენდა ერთადერთ საღვთისმსახურებო გლობას, ვიდრე მოგვიანებით არ იქნა განდევნილი და ჩანაცვლებული მრავალხმიანი გალობით (თვით ამ ფაქტს არავინ უარყოფს, შეუთანხმებლობაა ამ ჩანაცვლების ვადებში), რომ ამ გალობისათვის საქართველოში მრავალი წმინდა მამა იღწვოდა, რომ საეკლესიო ტრადიციის თანახმად, ეს გალობა გადმოჰქონდათ ადგილობრივ, მათ შორის ქართულ, ენებზე. ეს გალობა, ათონისა და მთლიანად საბერძნეთის გარდა, დღემდე დაცულია იერუსალიმის, სირია-პალესტინის, ბულგარეთის, რუმინეთის, სერბეთის ადგილობრივ ეკლესიებში, ასევე რუსეთის ზოგიერთ მონასტერში, ხოლო ბოლო პერიოდში კი გადაიღეს და დაამკვიდრეს ევროპის, ამერიკისა და მსოფლიოს სხვა ქვეყნების მრავალ მართლმადიდებელ ეკლესიაში. იგი დღემდე მრავალ ადგილობრივ ენაზე იგალობება.

მართლა სასაცილოა. თუკი ეფრემ მცირეს (XI ს) ქართული სამხმიანი გალობა წმინდა სამების დოგმატის სიმბოლოდ მიაჩნია, როგორ უნდა გაკადნიერდე და ამგვარი რამე თქვა.

ამ გარემოების არსი კი ის არის, რომ ღვთისმახურთა ხსენებული ჯგუფის წევრებმა აღმოაჩინეს, რომ უძველესი უნისონური, ე.წ. ბიზანტიური გალობა არაჩვეულებრივად ეხმიანება სინანულისეულ ლოცვით განწყობილებას და ქმნის ღვთისმსახურებისას ყველაზე შესაფერის გარემოს ყურაღებიანი ლოცვისათვის, მაშინ, როდესაც პოლიფონიური გალობა, პირიქით, ართობს ადამიანის გონებასა და გრძნობებს, გადააქვს ყურადღება ხმათა შეწყობისა და გადადინებების, მუსიკალური ჰარმონიის სილამაზეზე, და მსმენელი მიჰყავს მუსიკით ტკბობისაკენ, და არა სიტყვებსა და იმ გრძნობებზე ყურადღების მოკრებისაკენ, რომელსაც აღძრავს საღვთისმსახურო ტექსტები.

მე მართლა მაინტერესებს თვითონ თუ გჯერა ამ სიტყვებისა. მე მოსმენილი მაქვს ეს გალობები და ჩემი პირადი აზრით არანაირი საფუძველი არ არსებობს აღნიშნული სიტყვების თქმისა. უფრო პირიქითაა.




A.v.B

ერთი ხელის მოსმით ხომ ვერ აიღებ და დასჯი ყველას ვინც არ გალობს ქართულ სამხმია გალობას ?

ამის გამო არავის არავინ არ დაუსჯია, მაგრამ უკვე შვიდი წელი გავიდა და ელემენტარულად მწყემსმთავრის მორჩილება მაინც უნდა შეეძლოს ადამიანს, არათუ მთელი წმინდა სინოდის. ეს ხალხი, ვინც ქართული გალობის არაკანონიკურობას ამტკიცებს ასეთივე აგრესიი არიან განწყობილი, ვთქვათ ქართული ცეკვის მიმართ და იგი ცოდვად მიაჩნიათ (ესეც პირადად მაქვს მოსმენილი).