ემიგრანტის დღიური, ჩანაწერები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ემიგრანტის დღიური, ჩანაწერები |
baklana |
Jan 18 2011, 02:02 AM
პოსტი
#1
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 5 რეგისტრ.: 18-January 11 წევრი № 10,297 |
მოგესალმებით ჩემო ძვირფასო ფორუმელებო. გადავწყვიტე გამეხსნა ახალი თემა სადაც ემიგრანტები დადებენ პატარა ჩანახატებს.
დიდად მხატვრული აზროვნებითა და წერის ნიჭით არ გამოვირჩევი მართალია ,მაგრამ ვცდი..იმედია თავს არ შეგაწყენთ ალბათ ჩემი ნაწერის შემდეგ უფრო ნათლად მიხვდებით რა შინაარსის იქნება ეს თემა პ.სმოდერატოს ვთხოვ თუ არასწორად გავხსენი თემა,იქნას გადატანილი ან წაშლილი პ.პ.ს გილოცავთ ყველა დღესასწაულს ერთად ქართველებო რომ დაიბადები, მე დავიბადები... რომ გაიღვიძებ, მე ჩიტების ჟღურტულად გადავიქცევი, რომ დილა გაგილამაზო... რომ შეჭამ, შენს მადად ვიქცევი... რომ ირბენ, ქარად ვიქცევი და გზიდან კენჭებს გადავყრი... რომ ისაუბრებ, ყველა შენს სიტყვას ჩავიწერ და ტომეულებად გამოვცემ... რომ დაიძინებ, ლამაზ სიზმრად ვიქცევი და ზღაპარს გაჩუქებ... რომ გარდაიცვლები, ჩემს მიწისფერ თვალებში დასაფლავდები... გერმანია.მაინცი 2011 წელი. 22:28.....17 იანვარი წერით არასოდეს არ დამიწერია,რაიმე ჩანახატი არ გამიკეთებია.... ვთვლი რომ არ გამომდის....აბა ,ეხლა რამ გადაგაწყვეტინა დაგეწერააო?დაისმევა კითხვა...რამ და მარტოობამ.დიახ მარტოობამ აი,ამ წუთში თავს ვგრძნობ მარტო....მიუხედავად იმისა რომ.... მაგრამ არ დავიწყებ იმის წერას თუ რატომ ვარ ასე....უბრალოდ მინდა დავწერო ..... გადავხედე ჩემი ცხოვრების განვილ ეტაპებს და აღმოვაჩინე რომ საინტერესო იყო ჩემი ცოხვრების უკანასკნელი 3 წელი.....საერთოდ ადამიანი (ყოველშემთხვევაში მე ასე დამემართა...) როცა რაღაცა მთავრდება მერე აცნობიერებ თუ რა ძვირფსი იყო ის რაც გქონდა.... კიდევ იცი რა მიმახვედრა ცხოვრებამ?ჰმ...არადა საკვირველია,თითქოს 25 წლის ასაკში ეს უნდა მცოდნოდა....რომ არ უნდა იოცნებო.....მყარად უნდა იდგე...არა მთლად მეოცნებეც არ ვარ....არ დავფრინავ ..მაგრამ არის მომენტები როდესაც სადღაც გაგეპარება გონებაში ოცნება და.... თავისუფლება შემაყვარა ევროპამ...... ზოგი მკითხველი რას აღარ გაივლებს თავში.... იცით როგორი თავისულება....მიდიხარ ქუჩაში....აი თუნდაც პრაღაში...კარლოვის ხიდზე ,სადაც ათასობით ტურისტი ირევაა....მაგრამ შენ თავისუფალი ხარ....არავინ გიყურებს ...შენ ხარ შენთვის.....ან თუნდაც პარიზში...როდესაც სენის ნაპირებს გაყურებ და ღრმა ფიქრებში იძირები....შენ თავისუფალი ხარ... ამ თავისუფლებას ვგულისხმობ... კიდევ უფრო მეტად დამაახლოვა ევროპამ სამშობლოსთან.....უფალთან და მიმახვედრა რამდენად ძვირფასია ეს ყველაფერი..... ~ ალბათ თავიც შეგაწყინეთ..... იხარეთ და იმრავლეთ ქართველებო.... ხვალამდე .თქვენი ბაკლანა -------------------- მიყვარს
|
baklana |
Jan 23 2011, 03:46 AM
პოსტი
#2
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 5 რეგისტრ.: 18-January 11 წევრი № 10,297 |
სიყვარული ისეთ ბუნებისაა, დამტკიცებას არ საჭიროებს, იგი თვითონ მტკიცდება იქ, სადაც ფეხს დაადგამს!
გოდერძი ჩოხელი გერმანია.მაინცი.2011 წელი,23 იანვარი 00:14წ თავისუფალი ნება ძალიან საინტერესო ტრადიციების მატარებელი ერი ვართ.არ დავიწყებ ჩამოთვლას....შორს წაგვიყვანს. არც იმის ახსნა მინდა რომ მთის ხალხი კიდევ უფრო მეტად განსხვავდება სხვა დანარჩენი სხვა კუთხის ხალხისაგან.... ჩემი აზრით,და საკუთარი გამოცდილებიდან გამომდინარე.თავისუფალი ნება (ზრდასრული ადამიანისა ) საქართველოში იშვიათა. რამე გადაწყვეტილება რომ გინდა მიიღო უნდა ჩაერიოს დედა-მამა, და-ძმა და ა.შ. მაგალითად: ხვალ წავიდე თუ არა კინოში? და არაფერს ვამბობ იმაზე როცა ოჯახის შექმენაზე მიდგება საქმეე. ამ თემაზე მინდა გავამახვილო ყურადღება და გავავლო პარალელები ევროპულ“ ნების თავისუფლებაზე“ და საქართველოს“ ნების თავისუფლებაზე“ პირადი ცხოვრება <თვითონ სიტყვებიდან გამომდინარე მიგვანიშნებს რომ ეს არის პირადი, შენი. როგორ ხდება ჩვენთან?შეგიყვარდაააა??ვაი შენს თავს უბედურს თუ ბიჭი ან გოგო არ მოეწონათ ფერით,სიმაღლით,წარსულით(არ ვგულისხმობ იმას რომ ნარკომანი(იყო)ა ან რამე პათოლოგიურს) განათხოვარია,ნაცოლარია,დედა არ მომწონს მისი,ან მამა ,ან 2 ოთახიანი ბინა აქვს,ან თბილისელი არაა,ან მეზობლის „კეთილ“ რძევას უგდო ყური... მიდის გამოკითხვა ვინ იყო მისი ბაბუა,და გვარის ისტორია.. და მავანნი და მავანნი. ერევაა ყველა განურჩევლად უნდა ერეოდეს თუ არა.აქვთ სხვადასხვა პოზიციები,და შენ რა გაწუხებს აღარ გეკითხებიან.ან კიდევ :გაივლის,ეს ეხლა გიყვარს თორემ მერე დაივიწყებ!(?)იმაზე აღარ ვამბობ,რომდარეკავ ნათესავთან მოსაკითხად და საუბარში ეუბნები „სამსახურის დაწყება მინდა“ (მუდმივი პრობლემა) და პასუხად იღებ „რა დროს სამსახურია,მე შენ უდნა გაგათხოვო!!“ (არადა იცი,რომ შენ ძალიან მალე ნიშნობა გაქვს.... ალბათ ეს ჩვენი აღზრდის ბრალია!35 წლის კაცი რომ მამაზე იქნები დამოკიდებული,ან 30 წლის გოგო რომ მამას მოთხოვ ფულს,ის ჩერევა შენ საქმეშ აბა რას იზამს?ხო მთლად მამის ბრალი არა უმუშევრობა,ქვეყანაა ასეთი და რას ვიზამთ? რა ხდება აქეთ? შეგიყვარდაა?შენ მოგწონს?კარგად იყავი.შეგერგოს,დაე იყავი ბედნიერი.როგორი მარტივია არაა? შეიძლება ჩაერიონ მშობლები ,ჩემი სუბიექტური არზით,თუ რამე პათოლოგიურს არ ვაწყდებით, როგორიცა ნარკომანი(რომლის გამსრწოება,რბილად რომ ვთქვათ არ ხერხდება),ლოთი,ეჭვიანი(ცოტა ძნელი დასადგენია) და ა.შ ძალიან ბევრის დაწერა მინდოდა და იმდენად მინდოდა რომ აგარ გამომივიდა....უბარლოდ გული მტკივა,დღეს ერთი ადამიანი იტანჯება ასეთუ უაზრო ჩარევით....მე ადრე მოვედი გონს (ალბათ) და გამოვიქეცი... ალბათ,ძნელი მისახვედრი არაა საკუთარი ცოხვრების ეპიზოდებს რომ შევეხე და ის გადმოგეცით რაც მაწუხებ(და)ს და მტკივა. მინდა გთხოვოთ,გქონდეს თავისუფალი ნება და იყავით დამოუკიდებლები!!! თქვენი აზრით?? -------------------- მიყვარს
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 3rd June 2024 - 10:46 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი