საეკლესიო რეფორმა თუ დივერსია, XVII საუკუნის რუსეთის საეკლესიო რეფორმა და მისი შედეგები პარამეტრები

[dzvelmartlmadidebeli]

ამ თემის გახსნა საჭიროდ ჩავთვალე იმ მიზეზის გამო, რომ მრავალ ჩემს თანამემამულეს წარმოადგენა არა აქვს ძველმართლმადიდებლობაზე და ხშირად მსჯელობს გასული საუკუნეების (ძირითადად XVII-XIX სს.) რუსულ, ოფიციალურ პოლემიკურ თხზულებებზე დაყრდნობით, რომლებიც უმეტესწილად არაობიექტური და ტენდენციურია.

მრავალს ასევე აინტერესებს თუ რა მიზეზებმა გამოიწვია საქართველოში ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის დაფუძნება და რა კავშირშია დღევანდელი ქართული ეკლესია XVII საუკუნის რუსულ რეფორმასთან.

შევეცდები ყველა დაინტერესებულ ადამიანს მივაწოდო ის ობიექტური ინფორმაცია, რომელიც დაკავშირებულია როგორც მე-17 საუკუნის რუსული ეკლესიის რეფორმასთან, ასევე საქართველოს ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიასთან. მზად ვარ პასუხი გავცე შეკითხვებს და აგრეთვე, გამოვაქვეყნო ცნობილ რუს ისტორიკოსთა, ღვთისმეტყველთა და მკვლევართა შეხედულებები ამ პრობლემატიკასთან დაკავშირებით, რომელიც მოიცავს როგორც საწესჩვეულებო-ლიტურგიკულ მხარეს, ასევე სწავლა-მოძღვრებითსაც.

იმედი მაქვს, კორექტული იქნებით ამ თემასთან დაკავშირებული საკითხების განხილვისას.

[damiane80]

ძველმართლმადიდებელი, აბა გავედი ფორუმიდანო, ვერ ელევი ხო ტრიბუნას

ახლა ორი სიტვით არსებითად ფაქტებზე: შენ ამბობ:

ნიკონ პატრიარქმა ყოველმხრივ დაიმსახურა მართლმადიდებლობის დამანგრევლის სახელი. რადგან მან ჯერ რეფორმის სათავეში მოაქცია პატივაყრილი და აშკარა მწვალებელი იერარქები, შემდეგ კი ამავე იერარქების ხელშეწყობით, 1667 წ. ანათემას გადასცა ძველი, საეკლესიო გადმოცემები, ის გადმოცებემი, რომელსაც ახლა უკან იბრუნებს და ამბობს, რომ სრულიად მართლმადიდებლურნი ყოფილან

1667 წელს ნიკონს არავიტარი ძალაუფლება აღარ ჰქონდა, იგი თვითონ გასამართლდა ამ კრებაზე. ასევე არასწორია თითქოს რეფორმა ჩაატარეს რუსმა იერარქებმა, 1666 წელში რუსი იერარქების მიერ მართლაც იყო კრება მოწვეული, მაგრამ გადაწყვეტილებას არსებითად ვერ ირებდნენ რადგან სჭირდებოდათ ავტორიტეტული იერარქები, ისეთები როგორ იყო კონტანტინეპოლის პატრიარქი და ანტიოქიის, სინას მთის და ა.შ იერარქები, თითქმის მთელი აღმოსავლური სამყარო, მათ შორის ქართველი ეპისკოპოსიც. სწორედ ასეთი კრება შEდგა უკვე 1667 წელს, რომლითაც დადგინდა, რომ რუსეთში დამკვიდრებულიყო სამ თითიანი პირჯვრის წერის წესი. ასე რომ ფაქტებს ნუ შევცვლით, როგორც ეს კრება ადასტურებს, ამ დროისათვის მტელი საქრისტიანო სამყარო ნესტორიანული მწვალებლობის ერესისაგან განსხვავების მიზნით გადასული იყო სამი თითით პირჯვრის წერაზე და რეფორმების სულისკვეთებაც ის იყო, რომ რუსეთის მართლმადიდებელ ეკლესიაშიც ყოფილიყო იგივე წესი, რაც სხვა ეკლესიებში (დამისახელე რუსეთის ან მისი გავლენის ქვეშ მყოფი ეკლესიების გარდა სხვა ეკლესია იმ დროისათვის, სადაც დარჩენილი იყო 2 თითიანი პირჯვრის წერის წესი, ან თუ შეგიძლია დამისახელო რომელიმე სხვა ეკლესია, სადაც თიტების წყობის გამო, ასეთი ამბავი იყო?, არ არის ასეთი და რუსეთში ასეთი დაპირისპირების მიზეზი იყო რეფორმების გატარების ფორმა და არა მისი შინაარსი.

და მეორე ფაქტობრივი უზუსტობა:

სადაც წყალპკრურებითი ნათლობის გამო, ლათინებს მოუნათლავებად მიიჩნევენ და მართლმადიდებლობისკენ მოქცევის შემთხვევაში თავიდან ნათლავენ

ჩვენს ეკლესიაში წყალპკურებითი ნათლობა არ აღესრულება. წყლის პკურება დაახლოებით იგივეა, რაც წირვის ბოლოს, რომ მღვდელი მრევლს ნაკურთ წყალს აპკურებს (ასხურებს). მართლმადიდებლურ ეკლესიაში ნათლობა აღესრულება შთაფვლით ან წყლის თავზე დასხმით, ისე როგორც ეს მოცემულია "დიდაქეში"