ქრისტეს ადამიანური ბუნება პარამეტრები

[beks777]

ქრისტეს ადამიანური ბუნება ექვემდებარებოდა თუ არა ბუნებრივ სიკვდილს???

[afxazi]

Otherguy

და ის რომ მას ადამიანური ჭამა-სმის სურვილები ჰქონდა, ამას არც მონოფიზიტები უარყოფენ...

მაგრამ მათი გაგებით ეს მხოლოდ სპონტანური იყო, ასე ვთქვათ მოჩვენებითი და არა რეალური. სხვაგვარად ვერ ვიფიქრებთ, რადგან მონოფიზიტობის დოქტრინის მიხედვით გაუქმებული და არარსებული ადმაიანური ბუნება, ცხადია, ყველა თავისი თვისებით უქმდება.

რატომღაც ამ თემაზე საუბრისას არ ვითვალისწინებთ, რომ ქრისტე იყო ერთი პიროვნება. მოდი უფრო ცხადი გავხადოთ ეს ყოველივე.

ავიღოთ რომელიმე ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველი, ვთქვათ მოსე (რომელიც განღმრთობის მწვერვალზე იმყოფებოდა). მოსე, როდესაც ის სინას მთაზე ავიდა, სულიერად ის ავიდა განღმრთობის მწვერვალზე, ეს კი ნიშნავდა იმას, რომ საღვთო და ადმაიანური ნება ერთმანეთს უმკვეთრესად დაუახლოვდა ერთურთს. ეს უკანასკნელი ადამიანური ნება (ნება ბუნების თვისებაა) მოქმედებაში მოყვანილ იქნა, ანუ ამოქმედებულ იქნა პიროვნება მოსეს მიერ. ანუ მოსემ ინება უფალთან შეერთება და ეს აღსრულდა კიდეც. მოსეს რომ ეს ნება არ გამოევლინა, ცხადია, ის ღმერთს ვერ შეუერთდებოდა.

ბუნება ეს არის ზოგადობა, ანუ ის რაც ერთი სახოვნების მქონე არსებებისთვის საერთოა. ის ცალკე არსებულად არ არსებობს, არამედ შეიცნობა ცალკეულ ინდივიდთა მიერ ამოქმედებული იმ თვისებებით, რა თვისებებსაც ფლობს ის. ნება, აზროვნება, შიმშილი, წყურვილი (ეს ორი შეძენილია) ეს ბუნებითი თვისებებია, რაც საერთოა ყველასთვის, მაგრამ პიროვნებები იმით განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან, რომ ყველას ერთნაირად არ წყურია, არ ნებავს და არ შია. ანუ პიროვნებათა სხვაობა ბუნებით თვისებათა მოქმედებაში მოყვანის დროს სხვაობენ.

რაც შეეხება ცოდვას, როგორც აღვნიშნე ის თვისება არაა, არამედ ნების, ამ ბუნებითი თვისების არასწორმა ამოქმედებამ გამოიწვია ამ ცნების გაჩენა. ცხადია, რომ ცოდვა, ბოროტება თავისთავად არ არსებობს (ასე უთუოდ მივიდოდით ორსაწყისიანობის აღიარებამდე).

დავუბრუნდეთ მოსეს მაგალითს და ვიკითხოთ რატომ არ აღსრულდა მოსეს (ისევე როგორც სხვა დიდ წინასწარმეტყველთა) შემთხვევაში გამოხსნა. როგორც იოანე დამასკელი ამბობს ყველა ქმნილება აუცილებლად ცვალებადია, რადგან რის არსებობაც ცვალებადობით დაიწყო (არარსებობიდან არსებობაში შემოსვლა), ცხადია, რომ ცვალებადია, ანუ მის არსებაში არ დევს თვისება უცვალებელი, რაც მხოლოდ ღვთაებრივი არსის მახასიათებელია. გავიხსენოთ რა მდგომარეობაში დაეცა ადამი, უცოდველ და სამოთხისეულ მდგომარეობაში. რა მდგომარეობაში დაეცა ანგელოზი, უცოდველ და ნეტარ მდგომარეობაში. რატომ? იმიტომ, რომ მათი მდგომარეობა არ ყოფილა უცვალებელი თვისების მქონე მდგოამრეობა. მათ თავისუფალი ნების სწორად გამოყენების შემთხევაში მართებდათ მდგოამრეობის შენარჩუნება.

მაშ რატომ ვერ აღასრულა მოსემ გამოხსნა? იმიტომ, რომ მისი ნება იმყოფებოდა არამყარ მდგომარეობაში, რადგან თუკი ადამი დაეცა უცოდველ მდგომარეობაში, როგორ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მოსეს ამაზე აღმატებულ მდგომარეობაში იმყოფებოდა, მაშინ როცა უკიდურესად გაუკუღმართებული იყო ადამიანური ბუნება.

ნესტორიანული გაგებით განკაცებისას აბსოლუტურად იგივე აღსრულდა, რაც მოსეს შემთხვევაში, რადგან მისი თქმით ძე ღმერთის პიროვნება ადამიან პიროვნებას შეუერთდა, რაც მოხდე მოსეს შემთხვევაში, რა დროსაც ადამიანური ბუნების თვისების - ნების ამოქმედება ადამიანი პიროვნების მიერ ხორციელდებოდა, რაც ცხადია არამყარი იყო. სწორედ ამიტომ, როგორც ირინეოს ლიონელი ამბობს, მაცხოვრის ერთ ჰიპოსტასში შეერთდა ორი ბუნება, რომ კვლავ არ ყოფილიყო საფრთხე დაცემისა. ადამიანს რომ საკუთარი ძალისხმევით შეძლებოდა საკუთარი თავის გამოხსნა, ცხადია, განკაცება არც აღსრულდებოდა, და ვერც აღსრულდა კიდეც ძველი აღთქმის უდიდეს წინასწარმეტყველთა მიერ. და თუკი ჩვენ ვაღიარებთ საღვთო შემწეობის აუცილებლობას, რატომ უნდა იყოს გადაულახავი ის, რომ ძე ღმერთის პიროვნება არ ავლენდა ცოდვას (ნუ იყოფინ). მაცხოვარმა მიიღო ადამიანური ბუნება, ზოგადობა და არა ერთი კონკრეტული ადამიანი პიროვნება (რაც ნესტორიანიზმია)

თუ ჩვენ ვაღიარებთ განკაცების განსაკუთრებულობას, უნდა ვაღიაროთ მაცხოვრის ერთი პიროვნება, ხოდა რამდენად ნორმალურია, რომ ამ პიროვნებას დავაბრალოდ ცოდვის შესაძლებლობა, ეს ხომ მკრეხელობა იქნება.

დასკვნის სახით რომ ვთქვა ადამიანური ბუნების თვისებები ძე ღმერთის ჰიპოსტასის მიერ ვლინდებოდა და ამით იძენდა იმ სიმყარეს და უცოდველობას, რაც გამოხსნაში ადამიანურობის მონაწილეობით გამოიხატა. სხვაგვარად, თუკი ადამიანობა კვლავ დაცემის შესაძლებლობის ქვეშ იქნებოდა დაყენებული, გამოხსნა ვერ აღსრულდებოდა, შესაძლებელი იყო ადამიან პიროვნებას ჯვარცმის წინ უკან დაეხია და ეს ბუნებრივი შიშის გამოვლენა იქნებოდა, მაგრამ გამოხსნა ვერ აღსრულდებოდა.