ჯოჯოხეთი "ნუგეში" ????????????, ვაი! პარამეტრები

[ზებედე]

ახალი ერესი, თუ ნამდვილად არის ჯოჯოხეთში ადგილი სადაც სულები არ იტანჯებიან?

დღესდღეობით ზოგიერთი "მორწმუნე" თვლის რომ ადამიანს რომელსაც ცოდვა არ ჩაუდენია და გარდაიცვალა (მაგ: უნათლავი ჩვილები) მოხვდებიან ჯოჯოხეთში, სადაც მათი სულები არ იტანჯებიან...

როგორც გადმოცემით ვიცით ძველი აღთქმის მართალთა სულები ხვდებოდნენ "აბრაამის წიაღში", სადაც არც იტანჯებოდნენ, და არც ნეტარებაში იყვნენ...აბრაამის წიაღი ჯოჯოხეთში იყო, და მართალთა სულებიც იქ იყვნენ, და მაცხოვრის ქვეყნად მოვლენას ელოდნენ, რადგან სწამდათ რომ ის გამოისყიდდა ადამის ცოდვას...და ეს აღსრულდა!

გადმოცემის მიხედვით მაცხოვარი როცა ჩავიდა ჯოჯოხეთში შეიმუსრა ჯოჯოხეთის ბჭენი, გაიხსნა სამოთხის კარი და ძველი აღთქმის წმინდანებიც ცხონდნენ.

ახალ აღთქმაში, ეკლესიური სწავლებით არაფერია "აბრაამის წიაღზე" ნათქვამი, ანუ ჯოჯოხეთის იმ ადგილების შესახებ, სადაც თითქოს სულები "არ იტანჯებიან". თუმცა ფანატიკოსთა წრე ვერ ეგუება აზრს რომ ღვთის მოწყაება უფრო სარწმუნოა ვიდრე ღვთის მართლმსაჯულება და სჯულის კანონი...

--------------------------------------------------------------------------

მე ვფიქრობ რომ თუ ჯოჯოხეთში არის ადგილი სადაც სულები არ იტანჯებიან, ეს შეამცირებს "ღვაწლს" მართლმადიდებლებში, რომლებსაც სასუფევლის დამკვიდრება სურთ. თუ ადამიანი იფიქრებს რომ ჯოჯოხეთში არის ადგილი სადაც სულები არ იტანჯებიან მას არც დიდი შიში ექნება ჯოჯოხეთის, და არც დიდი მონდომება სასუფევლის დამკვიდრების, რადგან საუკუნო სატანჯველს თავი აარიდოს იმის გამართლებით, რომ ნაკლებად დაიტანჯება, მე ასე ვფიქრობ...

რას ფიქრობთ თქვენ?

[death]

მოკლედ ეს უნათლავი ჩვილების თემა ხან სად განიხილება ხან სად

მოუცლელობის გამო ეხლა ვნახე ეს ისე ამ განყოფილებაში ბევრი საინტერესო თემა გაგიხსნიათ. ეხლა შევამჩნიე .

ეხლა რაც შეეხება იოანე ოქროპირის სტატიას

Многие безрассудные желали бы только избавиться от геенны, но я считаю гораздо тягчайшим геенны наказанием - не быть в той славе; и тому, кто лишился ее, думаю, должно скорбеть не столько от геенских мучений, сколько о лишении небесных благ: ибо это одно есть тягчайшее из всех наказаний. Ныне мы часто, видя царя с множеством копьеносцев входящим в царские чертоги, почитаем счастливыми приближенным к нему и участвующих с ним в разговоре, совете и прочей чести; даже обладая множеством благ, называем себя несчастными и нисколько не ценим этих благ, взирая на славу окружающих царя, хотя и знаем, что этот блеск обманчив и ненадежен по причине войн, по причине козней и по причине зависти, и помимо всего этого сам по себе не стоит никакого внимания. А в отношении к Царю всего, который обладает не частью земли, но всем кругом земли, или, лучше сказать, всю ее объемлет дланью и небеса измеряет пядью, носит все глаголом силы Своей, пред Которым все народы, как ничто, и как "плюновение" (Ис.40:15), - в отношении к этому Царю ужели мы не почтем крайним наказанием не быть включенными в тот лик, который около Него, и рады будем, если только избавимся от геенны? Что может быть жальче такой души? Этот Царь, не в запряжке белых мулов, не на золотой колеснице, не в порфире и диадеме, - не так грядет судить землю, но как? Послушай пророков, взывающих и говорящих об этом, как людям возможно сказать. Один говорит: "грядет Бог наш, и не в безмолвии: пред Ним огонь поядающий, и вокруг Его сильная буря. Он призывает свыше небо и землю, судить народ Свой" (Пс.49:3,4). А Исаия присовокупляет и самое наказание нам в следующих словах: "Вот, приходит день Господа лютый, с гневом и пылающею яростью, чтобы сделать землю пустынею и истребить с нее грешников ее. Звезды небесные и светила не дают от себя света; солнце меркнет при восходе своем, и луна не сияет светом своим. Я накажу мир за зло, и нечестивых - за беззакония их, и положу конец высокоумию гордых, и уничижу надменность притеснителей; сделаю то, что люди будут дороже чистого золота, и мужи - дороже золота Офирского. Для сего потрясу небо, и земля сдвинется с места своего от ярости Господа Саваофа, в день пылающего гнева Его" (Ис.13:9-13). И еще, "окна", говорит, "с [небесной] высоты растворятся, и основания земли потрясутся. Земля сокрушается, земля распадается, земля сильно потрясена; шатается земля, как пьяный, и качается, как колыбель, и беззаконие ее тяготеет на ней; она упадет, и уже не встанет. И будет в тот день: посетит Господь воинство выспреннее на высоте и царей земных на земле. И будут собраны вместе, как узники, в ров, и будут заключены в темницу" (Ис.24:18-22). И Малахия согласно с этим говорит: "идет Господь Саваоф. И кто выдержит день пришествия Его, и кто устоит, когда Он явится? Ибо Он - как огонь расплавляющий и как щелок очищающий, и сядет переплавлять и очищать как золото и как серебро" (Мал.3:2,3). И еще: "вот", говорит, "придет день, пылающий как печь; тогда все надменные и поступающие нечестиво будут как солома, и попалит их грядущий день, говорит Господь Саваоф, так что не оставит у них ни корня, ни ветвей" (Мал.4:1). А муж желаний говорит: "Видел я, наконец, что поставлены были престолы, и воссел Ветхий днями; одеяние на Нем было бело, как снег, и волосы главы Его - как чистая волна; престол Его - как пламя огня, колеса Его - пылающий огонь. Огненная река выходила и проходила пред Ним; тысячи тысяч служили Ему и тьмы тем предстояли пред Ним; судьи сели, и раскрылись книги" (Дан.7:9,10). Потом немного ниже, "видел", говорит, "в ночных видениях, вот, с облаками небесными шел как бы Сын человеческий, дошел до Ветхого днями и подведен был к Нему. И Ему дана власть, слава и царство, чтобы все народы, племена и языки служили Ему; владычество Его - владычество вечное, которое не прейдет, и царство Его не разрушится. Вострепетал дух мой во мне, Данииле, в теле моем, и видения головы моей смутили меня" (Дан.7:13-15). Тогда разверзнутся все врата сводов небесных, а лучше сказать, и самое небо истребится. "Небеса свернутся", говорит (пророк), "как свиток книжный" (Ис.34:4), свертываясь как бы кожа и покров какой-либо палатки, чтобы измениться в лучшее. Тогда все исполнится изумления, ужаса и трепета; тогда и самих ангелов обымет великий страх, и не только ангелов, но и архангелов, и престолы и господства, и начала, и власти: "и поколеблются", говорит (Господь), "силы небесные" (Матф.24:29), потому что от сослужителей их потребуется отчет в здешней жизни. Если тогда, когда один какой город бывает судим земными правителями, трепещут все, даже и находящиеся вне опасности: то, когда вся вселенная будет судима таким Судиею, который не нуждается ни в свидетелях, ни в обличителях, но и без них всех обнаружит и дела, и слова, и мысли, и все как на картине покажет и самим грешникам, и не знающим, - возможно ли, чтобы тогда не потряслась и не поколебалась всякая сила? Поистине, если бы и река огненная не текла и страшные ангелы не предстояли, а только бы из собранных людей одни получали похвалу и прославление, а другие были отгоняемы с бесчестием, чтобы не зреть славы Божией - ибо "нечестивый", говорит (пророк), "не будет взирать на величие Господа" (Ис.26:10), - и это было бы единственным наказанием, то лишение таких благ не мучительнее ли всякой геенны терзало бы души отверженные? Как велико это бедствие, ныне невозможно изобразить словом, а тогда мы ясно узнаем на деле. Но присоедини теперь и то еще наказание, - как люди не только терзаются стыдом, без прикрытия и с поникшим долу лицом, но и влекутся по пути, ведущему в огонь, как они приближаются к самым местам мучений и предаются свирепым силам, и терпят это в то время, когда все, делавшие доброе и достойное вечной жизни, увенчиваются, прославляются и поставляются пред престолом Царя.

აქ მართალია იოანე ოქროპირი ამბობს რომ ყველაზე დიდი ტანჯვა სამოთხეში არ ყოფნაა - "მე ვფიქრობ
ისინი უფრო უნდა დანაღვლიანდნენ არა გეენისგან თავის არიდებით არამედ ზეციური წყალობის უზიარებლობით" -აქ გადატანითი მნიშვნელობით ლაპარაკობს ოქროპირი. იმიტომ რომ იმ ადამიანმა რომელმაც გეენას თავი აარიდა ის მაინც იტანჯება "ზეციური წყალობის უქონლობით". იმიტომ რომ ის ჯოჯოხეთშია ხოლო ჯოჯოხეთში კი ყველა იტანჯება ამით ასე რომ თუ ზეციური წყალობა უფრო მეტი ტანჯვაა, გეენისგან განთავისუფლებულიც იტანჯება მისით. ანუ აქ იოანე ოქროპირი ლაპარაკობდა არა ტანჯვის გაუსაძლისობის შედარებაზე არამედ ზოგადად ტანჯვის არსზე.

ეხლა რაც შეეხება იმას არსებობს თუ არ არსებობს აბრამის წიაღი. მართალია მაცხოვრის აღდგომით მართლათა სულები იქნენ აღტაცებული სამოთხეში მაგრამ ეს რა ავტომატურად ნიშნავს იმას რომ ის ადგილი აღარ არსებოს?

В житии святого Григория архиепископа Римского, описан случай, когда он выпросил своей молитвой освобождение души императора Траяна — известного гонителя христиан — от вечных мук, но это не значит, что Траян вошел в Небесное Царство: чтобы быть в раю, надо иметь рай в своей душе. Ефрем Сирин и Василий Великий свидетельствуют о том, что в аду есть различные места. Ефрем Сирин пишет, что есть место, которое называется геенной, другое — тартаром, третье — тьмой внешней и т.д. Облегчение от молитв угодников Божиих получали язычники, о чем рассказывала душа египетского жреца преподобному Макарию Великому.

აქ წერია რომ გრიგოლ დიდიმა გამოიხსანა იმპერატორი ტრაიანე მუდმივი ტანჯვისგან მაგრამ ამით ტრაიანე არ შესულა სამოთხეში (но это не значит, что Траян вошел в Небесное Царство).
აგრეთვე წერია რომ ეფრემ ასური და ბასილი დიდი ამბობენ რომ ჯოჯოხეთში არსებოს სხვადასხვა ადგილები (ამათი ციტატები თქვენს მიერ ზემოთ იქნა მოყვანილი)

აგრეთვე გავიხსენებ ერთ ფაქტს ერთი მონაზონი ხილვებში ხედავდა თუ როგორ იტანჯებოდა მისი ძმა და მან ამიტომ დახმარებისათვის წმინდა მატრონას მიმართა რისი დახმარებითაც მან თავისი ძმა გეენიდან გამოიხსანა მაგრამ ის ამით სამოთხემდე არ ამაღლებულა

[ზებედე]

ეხლა რაც შეეხება იმას არსებობს თუ არ არსებობს აბრამის წიაღი. მართალია მაცხოვრის აღდგომით მართლათა სულები იქნენ აღტაცებული სამოთხეში მაგრამ ეს რა ავტომატურად ნიშნავს იმას რომ ის ადგილი აღარ არსებოს?

რისთვის არსებობს? ის იმისთვის იყო რომ არ იყო გამოსყიდული ადამის ცოდვა, უფალმა გვიხსნა ამ წყევისგან, ჩავიდა ჯოჯოხეთში, განხეთქა ჯოჯოხეთის კლიტენი და ამოიყვანა მართალთა სულები იქედან, გამოსყიდულია ადამის ცოდვა!!!

აქ წერია რომ გრიგოლ დიდიმა გამოიხსანა იმპერატორი ტრაიანე მუდმივი ტანჯვისგან მაგრამ ამით ტრაიანე არ შესულა სამოთხეში (но это не значит, что Траян вошел в Небесное Царство).

და ეს იმას ნიშნავს რომ ის "ჯოჯოხეთის დაუტანჯველ ადგილებში" მოხვდა? ვერაა არგუმენტი!

აგრეთვე წერია რომ ეფრემ ასური და ბასილი დიდი ამბობენ რომ ჯოჯოხეთში არსებოს სხვადასხვა ადგილები (ამათი ციტატები თქვენს მიერ ზემოთ იქნა მოყვანილი)

უფალი ამბობს რომ სასუფეველში მრავალი სავანე არისო. ეფრემ ასური და ბასილი დიდი არაფერს ამბობენ ჯოჯოხეთში აბრაამის წიაღის ისევ არსებობაზე, და დაუტანჯველ ადგილებზე.

აგრეთვე გავიხსენებ ერთ ფაქტს ერთი მონაზონი ხილვებში ხედავდა თუ როგორ იტანჯებოდა მისი ძმა და მან ამიტომ დახმარებისათვის წმინდა მატრონას მიმართა რისი დახმარებითაც მან თავისი ძმა გეენიდან გამოიხსანა მაგრამ ის ამით სამოთხემდე არ ამაღლებულა

სიკვდილ, როდესაც ლოცულობენ ისეთ მიცვალებულებზე რომლებზეც ეჭვი აქვთ რომ ჯოჯოხეთში მოხვდნენ, იმისთვის კი არ ლოცულობენ რომ "ჯოჯოხეთის დაუტანჯველ ადგილებში" მოხვდნენ, არამედ შეუმსუბუქდეთ ტანჯვა, მიუტევოს უფალმა ცოდვები და ცხონდნენ.