გურუ-როგორც სულიერი მოძღვარი, गुरु პარამეტრები

[George Leluashvili]

გურუ (სანსკ. गुरु guru ”მძიმე”) - ტიტული ინდუიზმში, რელიგიური მასწავლებელი, სულიერი მოძღვარი. გურუს მოვალეობაა, მას მინდობილ ადამიანს ჭეშმარიტების შეცნობაში დაეხმაროს და ღმერთთან დასაბრუნებელი გზა დაანახოს. ინდუისტური ლიტერატურა ხაზს უსვამს გურუს ყოლის აუცილებლობას სულიერი რეალიზირების საქმეში და მის, როგორც ღმერთის, თაყვანისცემას.
გურუს ტრადიცია გავრცელებულია ბუდიზმსა და ჯაინიზმშიც, ხოლო სიქიზმისთვის მას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.


მაინტერესებს თქვენი აზრი,დამოკიდებულება,იქნებ მოგწონთ კიდეც რომელიმე გურუ.(თუმცა წინასწარ ვიცი უმეტესობა რასაც დაწერს,მაგრამ "უმცირესობის"აზრი ვგონებ უფრო საინტერესო იქნება)

[George Leluashvili]

ძალიან არ მინდა ხოლმე ამის აღიარება და საჯაროდ თქმა, ნამდვილად არ მსიამოვნებს, მაგრამ მაინც უნდა ვთქვა:

ის, რომ ვიღაცა ე.წ. "მართლმადიდებელი თეოლოგები" იმ მიზნით, რომ რაც შეიძლება დააკნინიონ, მეტი შეურაცხყოფა მიაყენონ და დემონური ხასიათი მისცენ არამართლმადიდებლურ რელიგიებს, იგონებენ მრავალ ცილისწამებას და სისულელეს. ამ გამონაგონებს უკავშირებენ არაქრისტიანულ რელიგიებს (ყველაფრის განურჩევლად) და ვითომ ამით მართლმადიდებელი ეკლესიის ავტორიტეს წინ წევენ, სინამდვილეში კი უფრო დაბლა აყენებენ მას.

გასაგებია მიზანი და მიზეზი, რის გამოც მართლმადიდებელი ეკლესია ამხილებს ხოლმე სექტებსა და ცრუ რელიგიებს, მაგრამ კარგი იქნება ეს გააკეთოს მეტად ობიექტურმა და განსწავლულმა პიროვნებამ, რომელიც არგუმენტირებულად და ღვთისმეტყველურად იმსჯელებს და ამხილებს სიცრუეში ცრუ რელიგიებს.

მე არასწორად მიმაჩნია გარკვეულ რელიგიაში სულ ცუდის ჩხრეკა და ამის გამო მთლიანად რელიგიის დამცირება, შეურაცხყოფა და მიწასთან გასწორება. ეს დაუშვებელია და ვინმემ ყურადღება უნდა მიაქციოს ამას, რომ ამდენი ცილისმწამებლური აპოლოგეტიკური ნაშრომი იწერება.
კარგი და ცუდი ყველგანაა და ამიტომ თუ მიზანია რელიგიის არასწორი თეზისების გამოვლინება და მხილება, ეს უნდა მოხდეს ზომიერების ფარგლებში და ისე, როგორც ჭეშმარიტ ქრისტიანს შეშვენის.

A.V.M
ეს ამხელა შესავალი იმიტომ გავაკეთე, რომ ვგონებ ამ შემთხვევაშიც ზემოთ ხსენებულ სიტუაციებთან გვაქ საქმე.

მრავალი წლის მანძილზე ათენში ინდუიზმის სკოლის დამაარსებელი თავს მამა პაისის მოწაფედ ასაღებდა და ყოველწლიურად მოწაფეებთან ერთად წმ.მთის ,,მოსალოცად"მიდიოდა ხოლმე.

ჯერ ერთი მე არ მესმის რატომ უნდა გაესაღებინა ვიღაც ინდუისტ და მით უმეტეს რელიგიური სკოლის (ალბათ "გურუკულის") დამაარსებელ პიროვნებას თავი, როგორც მამა პაისის მოწაფე.
ინდუისტურ რელიგიებში ძალიან დიდი ყურადღება ექცევა სულიერი მოძღვრის მნიშვნელობას, მის აუცილებლობას. ამიტომ ყველანაირ ინდურ რელიგიაში ყავთ თავიანთი სულიერი მასწავლებლები, ანუ გურუები.
ჰოდა არ მესმის ეს ავტორის პირადი აზრია, თუ საერთოდ სიცრუე, რადგან ჩემამდე არ დადის რატომ უნდა ასაღებდეს თავს რომელიმე ინური რელიგიის წარმომადგენელი მამა პაისის მოწაფედ, მითუმეტეს თავისი მოწაფეების თანდასწრებით.
საერთოდ ალოგიკურია ეს ყოველივე და მორიგი სიცრუე მგონია.

ჩამოდიოდა და უყვებოდა არარსებულ,გამოგონილ ზღაპრებს.

ამაზე კი საერთოდ კომენტარს არ გავაკეთებ.
უარესი ცილისწამებაა.
ჩემამდე არ დადის რაში სჭირდებოდა ეს ამ ინდუისტს.
ინდოეთიდან რომ ათონზე ჩამოსულიყო, იმისთვის იკლავდა თავს, რომ მერე მისი მოწაფეებისთვის "გამოგონილი ზღაპრები" მოეყოლა?
რავიცი, თავად განსაჯეთ...

და აი ზაფხულის ერთ დღეს,როცა მასთან ინდუისტი მასწავლებელი ჩამოვიდა ყველასდა გასაოცრად მუდამ თავმდაბალმა და მშვიდმა პაისიმ ,აღვსებულმა სამართლიანი რისხვით,როგორც მღვდელმთავარმა ნიკოლოზმა სილა გააწნა არიოზს და პირდაპირ კარს იქით გასტუმრა დაუპატიჟებელი სტრუმარი.

და ისმის კითხვა–აქამდე სად იყო?
რატომ იქამდე არ გაისტუმრა მამა პაისმა "დაუპატიჟებელი სტუმარი" და რატომ დაელოდა მოვლენების ასე გამწვავებას?

(აჰა,არ ყოფილა ბატონო ეს გურუ კრიშნაიტი)

არა, თუ მართლა იყო ასეთი პიროვნება, ის აუცილებლად კრიშნაიტი იქნებოდა, რადგან არ არსებობს რომელიმე ინდური რელიგია, სადაც კრიშნას არ ეთაყვანებოდნენ.
მაგრამ მომკალით და არ მჯერა ამ სისულელის.