რელიგიური საუბრები პარამეტრები

[George Leluashvili]

მოგესალმებით

ასეთი თემა მგონი არ არსებობს და ამიტომ მე აუცილებლად მივიჩნიე ისეთი თემის არსებობა, სადაც ერთმანეთს სხვადასხვა რელიგიურ საკითხებზე გავესაუბრებოდით და ჩვენს შინაგან სულიერ მდგომარეობას, განცდებს გავუზიარებდით ერთმანეთს.

დავწეროთ ხოლმე თუნდაც ჩვენი ყოველდღიური რელიგიური ცხოვრებიდან რაიმე განსაკუთებული შემთხვევები და საერთოდ, ვისაუბროთ იმაზე, რაც რელიგიას შეეხება.

[მხევალი ნინო]

peritoniti

კეთილია და არავინ გაუნაწყენებია, თუ მე შემიძლია ის შევიბრალოდ და გავიმეტო სამოთხესთვის, რატომ ღმერთი არ აკეთებს იგივეს? ნუთუ ჩემზე კეთილი არ არის?

და მას არ უნდა ღმერთთან ყოფნა , ცხონება იძულებით არ არსებობს.

ამ ცხოვრებაში, გონიერმა თბილმა, მოსიყვარულე, კეთილმა ადამიანმა, თუ არ აღიარა ღმერთი, თუ თვითონ არ მვიიდა ღმერთთან და არ უნდა მასთან ყოფნა, იქ როგორ იქნება მასთან? სამოთხე ხომ ღმერთთან ყოფნაა, მუდმივი ყოფნა. ამქვეყნად არ სდომებია ღმერთი და იქმვეყნად აპირებს გაცნობას? გამარჯობათ, მე ღ,მერტი ვარ. რა კეთილი ხარ, წამოდი ჩემთან,. მერე რა რომ დედამიწაზე არ მაღიარებდი და არ გინდოსა ჩემტან ყოფნა, ეხლა ტავი აიძულე და ჩემთან იყავი. ცოტა ვერაა ეს ყველაფერ, მე მგონი.

ქრისტიანობა და რელგიია, მარტო ღიმილიანი ადამიანია და მეტი არაფერ? მე ვფიქორბ, რომ სტუმართმოყვარე, გულიხვი, მშრომელი, წესიერი, მშვიდი ადამიანი, შინაგანად რელიგიურია, მაგრამ ერთი ნაბიჯის გადადგმაც და ღმერთის აღიარებას,ხ ელს რა უშლის? ასეთი ადამიანი, თავისი ბუნებიდან გამომიდნარე ეძებს ღმერთს თითქოს და არა ის, რომ უარყოფს და არ უნდა ღმერტი.

ნუ ჩვენთან, ცუდი დროც იყო, როცა ყველას ასწავლიდნენ ღმერთის არარსებობას, როცა ეკლესიაში სესვლა დანაშაულის ტოლფასი იყო დაა შ. ეს მძიმე დრო იყო და ცხადია ამ ყველაფერს მრავალმოწყალე და ნამდვიალდ კეთილი (ადამიანისგან განსხვავებით) ღმერთი გაითვალსიიწნებს, მაგრამ, როცა ნება თავისუფალი ადა ამ ნებით ადამიანი უარტყოფს ღმერთს, არ უნდა მასტან, ვერ იღებს მისი გული, იქმევყნად როგორ მიიღებს?