ქრისტიანული ღვთისმსახურება ახალ აღთქმაში, ცოტაოდენი ინფორმაცია პარამეტრები

[სოფი]

[] ღმერთი და ღვთისმსახურება


იესო ღმერთს "მამას" უწოდებდა რაღაც ახლებური,უფრო მეტად პიროვნული გაგებით,ვიდრე ვინმეს უწოდებია მანამდე.ის გვასწავლიდა,რომ ღმერთი რაღაც განსაკუთრებული სახით არის მისი მშობლიური მამა.იმავროულად ის თავის თანამოაზრეებს ასწავლიდა ლოცვას:"მამაო ჩვენო,რომელი ხარ ცათა შინა!" ის ასწავლიდა მათ მისულიყვნენ ღმერთთან ისე,როგორც შვილები მიდიან მოსიყვარულე,მიმტევებელ და ბრძენ მამასთან.მან თავის მიმდევრებს მისცა "ხელმწიფება ღვთის შვილებად გახდომისა"(ინ.1:12)
მრავალი ადამიანისთვის ეს მოძღვრება მეტისმეტად ახალი იყო.რელიგია მათ წარმოედგინათ მხოლოდ რიტუალებისა და წესების სისტემად,იესომ კი აჩვენა,რომ რელიგიის საფუძველთა საფუძველია - ღმერთთან სასიყვარულო ურთიერთობანი.ღმერთი,როგორც მამა,წვდება ჩვენი ცხოვრების ყველა მხარეს,ის ზრუნავს ჩვენზე.ეს კი ლოცვას სრულიად სხვაგვარ აზრს აძლევს.
როდესაც ქალმა ჭასთან მისულ იესოს ჰკითხა,სად უნდა სცენ ადამიანებმა თაყვანი ღმერთს,მან უპასუხა:"დგება ჟამი,არც ამ მთაზე და არც იერუსალიმში თაყვანს აღარ სცემთ მამას.მაგრამ...ჭეშმარიტი თაყვანისმცემელნი თაყვანს სცემენ მამას სულითა და ჭეშმარიტებით,რადგან მამაც სწორედ ასეთ თაყვანისმცემლებს ეძებს თავისთვის"(ინ.4:21-23).მოციქულთა საქმეების წიგნში ჩვენ ვხედავთ,როგორ დაიწყო ამ წინასწარმეტყველებამ განხორციელება,როცა "სახარება" არა მარტო ებრაელებს,არამედ წარმართებსაც ექადაგათ.
თავად მაცხოვარი სისტემურად დადიოდა ადგილობრივ სინაგოგაში და ესწრებოდა დღესასწაულებს იერუსალიმში.ის არ აწესებდწ რელიგიური რიტუალების ახალ სისტემებს.ის ვარაუდობდა,რომ მისი მოწაფეები მოძღვარს მიბაძავდნენ :შეისწავლიდნენ ბიბლიას,ილოცებდნენ და იმარხულებდნენ.და მან ანდერძად დაუტოვა მოწაფეებს,რომ ახალრწმენამიღებულნი მოენათლათ და გაეხსენებინათ მისი სიკვდილი,იმავდროულად ერთად მიეღოთ პურიცა და ღვინოც,ისევე როგორც მან გაუნაწილა მოწაფეებს პური და ღვინო თავის უკანასკნელ სერობაზე.

გავაგრძელებ.......

[mevar]

სოფი

ტაძარში შეწირულმა მსხვერპლმა აზრი დაკარგა,ვინაიდან იესოს სიკვდილი იყო ერთხელ და სამუდამოდ მიტანილი უკანასკნელი მსხვერპლი

სრული სიმართლეა. ოღონდ ერთ სიტყვას დავამატებდი უფრო მეტი სიცხადისათვის:მსხვერპლი, ანუ წირვა.
მსხვერპლი არის ის, რასაც სწირავენ.
ხოლო პავლე მოციქულმა გვითხრა- "რაღას სწირავთ? უკვე შეიწირა ეერთხელ და სამუდამოდ, წმინა შესაწირი. და თუ თქვენ კვლავ აგრძელებთ წირვას, გამოდის, რომ ის არ შეწირულა..."

სრულიად ვერგაგებული და ვერაღქმულია არსი ქრისტესი და მისი მოვლინებისა. იმისა რაც ქრისტემ გენეტიკურად ჩაბეჭდა სრულიად კაცობრიობაში. გარეგნულ მსახურებაზეა დასული ის, რაც ჩვენი, თითოეული ადამიანის ბუნების გარდაქმნას უნდა მსახურებდეს, რათა თითოეული ადამიანი გახდეს "არა მე, არამედ ქრისტე ჩემში."
თუ ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩვეულებრივი ადამიანისათვის მიუღწევადია, მაშინ გამოდის, რომ ის ყველასთვის არ მოსულა.
არადა ყველასთვის მოვიდა.

რაც შეეხება თემას- ქრისტიანული ღვთისმსახურება ახალ აღთქმაში- უფალი გვეუბნება:" ღმრთი არის სული, და მას თაყვანი ეცით სულით და ჭეშმარიტებით."
აბა მითხარით, რა არის სული? ვინ ნახა?
ხოლო თუ არ ვიცით რა არის სული და არ გვინახავს, როგორღა უნდა ვცეთ თაყვანი ჭეშმარიტებით?
თეორიულ ცოდნას არ ვგულისხმობ და თეორიებით ნუ ვისაუბრებთ იმაზე, რაც ჩვენი მამოძრავებელი და მაცოცხლებელი ძალაა.