ქრისტიანული ღვთისმსახურება ახალ აღთქმაში, ცოტაოდენი ინფორმაცია პარამეტრები

[სოფი]

[] ღმერთი და ღვთისმსახურება


იესო ღმერთს "მამას" უწოდებდა რაღაც ახლებური,უფრო მეტად პიროვნული გაგებით,ვიდრე ვინმეს უწოდებია მანამდე.ის გვასწავლიდა,რომ ღმერთი რაღაც განსაკუთრებული სახით არის მისი მშობლიური მამა.იმავროულად ის თავის თანამოაზრეებს ასწავლიდა ლოცვას:"მამაო ჩვენო,რომელი ხარ ცათა შინა!" ის ასწავლიდა მათ მისულიყვნენ ღმერთთან ისე,როგორც შვილები მიდიან მოსიყვარულე,მიმტევებელ და ბრძენ მამასთან.მან თავის მიმდევრებს მისცა "ხელმწიფება ღვთის შვილებად გახდომისა"(ინ.1:12)
მრავალი ადამიანისთვის ეს მოძღვრება მეტისმეტად ახალი იყო.რელიგია მათ წარმოედგინათ მხოლოდ რიტუალებისა და წესების სისტემად,იესომ კი აჩვენა,რომ რელიგიის საფუძველთა საფუძველია - ღმერთთან სასიყვარულო ურთიერთობანი.ღმერთი,როგორც მამა,წვდება ჩვენი ცხოვრების ყველა მხარეს,ის ზრუნავს ჩვენზე.ეს კი ლოცვას სრულიად სხვაგვარ აზრს აძლევს.
როდესაც ქალმა ჭასთან მისულ იესოს ჰკითხა,სად უნდა სცენ ადამიანებმა თაყვანი ღმერთს,მან უპასუხა:"დგება ჟამი,არც ამ მთაზე და არც იერუსალიმში თაყვანს აღარ სცემთ მამას.მაგრამ...ჭეშმარიტი თაყვანისმცემელნი თაყვანს სცემენ მამას სულითა და ჭეშმარიტებით,რადგან მამაც სწორედ ასეთ თაყვანისმცემლებს ეძებს თავისთვის"(ინ.4:21-23).მოციქულთა საქმეების წიგნში ჩვენ ვხედავთ,როგორ დაიწყო ამ წინასწარმეტყველებამ განხორციელება,როცა "სახარება" არა მარტო ებრაელებს,არამედ წარმართებსაც ექადაგათ.
თავად მაცხოვარი სისტემურად დადიოდა ადგილობრივ სინაგოგაში და ესწრებოდა დღესასწაულებს იერუსალიმში.ის არ აწესებდწ რელიგიური რიტუალების ახალ სისტემებს.ის ვარაუდობდა,რომ მისი მოწაფეები მოძღვარს მიბაძავდნენ :შეისწავლიდნენ ბიბლიას,ილოცებდნენ და იმარხულებდნენ.და მან ანდერძად დაუტოვა მოწაფეებს,რომ ახალრწმენამიღებულნი მოენათლათ და გაეხსენებინათ მისი სიკვდილი,იმავდროულად ერთად მიეღოთ პურიცა და ღვინოც,ისევე როგორც მან გაუნაწილა მოწაფეებს პური და ღვინო თავის უკანასკნელ სერობაზე.

გავაგრძელებ.......

[George Leluashvili]

mevar

რაც შეეხება თემას- ქრისტიანული ღვთისმსახურება ახალ აღთქმაში- უფალი გვეუბნება:" ღმრთი არის სული, და მას თაყვანი ეცით სულით და ჭეშმარიტებით."აბა მითხარით, რა არის სული? ვინ ნახა? ხოლო თუ არ ვიცით რა არის სული და არ გვინახავს, როგორღა უნდა ვცეთ თაყვანი ჭეშმარიტებით?

შენ არ გესმის რას ნიშნავს "სულით თაყვანისცემა".
ამ "სულში" რათქმაუნდა ადამიანის სული არ იგულისხმება. მგონი ამას დიდი ფილოსოფია არ ჭირდება.
"სულით თაყვანისცემა"–ესაა ღვთის თაყვანისცემის ერთ–ერთი მდგომარეობა, ანუ შინაგანი სულიერი ქმედებები, შინაგანი სულიერი მსხვერპლშეწირვა, როცა ადამიანს საკუთარი თავი მოაქვს მსხვერპლად ღმერთისათვის და როცა ასეთი მსხვერპლშეწირვა არ არის დაკავშირებული რომელიმე განსაზღვრულ ადგილთან, არამედ შეიძლება ყველგან და ყოველ დროს აღსრულდეს.

როგორღა უნდა ვცეთ თაყვანი ჭეშმარიტებით?

უფლის ჭეშმარიტებით თაყვანისცემაში, იგულისხმება არა მხოლოდ გარეგნულად სიმბოლური, ხატოვანი, არამედ არსებითიც, არსისმიერიც, ისეთი, რომ თავის თავში ღმერთთაყვანისცემის საგანს მოიცავდეს. ასეთი თაყვანისცემა სულითა და ჭეშმარიტებითა არის ერთადერთი ნამდვილი, ჭეშმარიტი ღმერთთაყვანისცემა, რადგან შეესატყვისება თავის იდეას, ანუ დამახასიათებელია ღმერთის არსებობისათვის.
ალბათ გახოსვს უფლის სიტყვები: "სულ არს ღმერთი"- და ესეიგი, იგი არ არის დაკავშირებული განსაზღვრულ სივრცესთან.

მიხვდი?