თურმე ასეთებიც არიან????????????, ზიარების საიდუმლო პარამეტრები

[narchita]

პირველად შევესწარი ასეთ შემთხვევას.8 აპრილს,ბზობის დღესასწაულზე წავედი ბერძნულ მართლმადიდებლურ ეკლესიაში,წმინდა სამებაში.(თურქეთი).წირვის დასრულებისას ეპისკოპოსი აზიარებდა მრევლს.რიგი იყო.მე და ერთი ბერძენი ქალბატონი ვიდექით მარჯვენა მხარეს ,საიდანაც კარგად ჩანდა ეპისკოპოსიც და მოზიარე მრევლი.ვუცქერით,ვხედავთ რუსებს,ქართველებს, ბერძნებს,სხვა ეროვნების ტურისტებსაც ეზიარებიან.ერთად დგას ორი ახალგაზრდა გოგო ,მე მგონი ადგილობრივი სომხები იყვნენ,იმიტომ რომ პირჯვარი კათოლიკურად გადაიწერეს,დაინახა მამაომ და როცა ბარძიმს მიუახლოვდნენ,ეკითხება მართლმადიდებელი არ ხარო????და უკან გააბრუნა ორივე,არ აზიარა.იმის მერე რამოდენიმე ადამიანი ეზიარა და მიუახლოვდა ერთი ბერძენი მართლმადიდებელი ახალგაზრდა ქალი 30 წლამდე,ეპისკოპოსმაც კოვზით უნდა მიაღებინოს სიწმინდე ამ ქალს და რას ვხედავთ .....ამ ქალმა თავის მაღლა აწევით ტუჩების კოვზზე შეუხებლად მიიღო უფლის სისხლი და ხორცი,ეპისკოპოსი ჯერ განცვიფრდა,მერე განრისხდა.და გაბრაზებულმა დაუყვირა, მგონი წადიო უთხრა ბერძნულად.მრევლიც განცვიფრდა.ბოლოს ვხედავთ ისევ ის ორი გოგო(კათოლიკები),ისევ მეორედ ჩამდგარიყვენენ რიგში,იცნო მამაომ და ეუბნება ხომ გითხარით არ შეიძლება არამართლმადიდებლის ზიარება,ისევ რატომ მოდიხართო????ორივე ეუბნება ძალიან გთხოვთ,.....გთხოვთ....მამაო....და ბოლოს ეპისკოპოსი დათანხმდა ,ეტყობა ისე იყო განრისხებული იმ მართლმადიდებლისგან,რომ აზიარა ორი კათოლიკე.ჩემს გვერდით მდგომმა ქლბატონმა მითხრა,აი ხომ ხედავ მართლმადიდებელმა რა გააკეთა ,შეეშინდა სხვისი ნაპირალი კოვზის და კათოლიკე კიდე ეხვეწება მაზიარეო.მეც განცვიფრებული ვარ,პირველად ვნახე ასეთი რამ.თქვენ რას იტყვით,გინახავთ ვინმეს ასეთი მოქცევა ზიარებისას????ან რაიმე ახსნა აქვს ამ შემთხვევას.??????????????

[lado s]

გამარჯობათ, დიდი ხანია ამ ფორუმზე არაფერი დამიწერია და აღარც ვაპირებდი მიზეზთა გამო, მაგრამ ეხლა გულმა ვეღარ მომითმინა, წმ. ბაბილას ისეთ რამეს მიაწერენ (მართალია ვარაუდით, მაგრამ ზოგიერთებმა შეიძლება დაიჯერონ; არადა პასუხსაც რომ არავინ სცემს...), რისი საპირისპიროცაა მისი ცხოვრება, – ის სწორედ იმისთვის აწამეს, რომ უსჯულოებას დიდი მოშურნეობით აღუდგა წინ. წმინდანის ცხოვრებაში ვკითხულობთ:

„ბოროტმსახურმა მეფე ნუმერიანემ (რომის იმპერატორი – 283-284 წ.წ.) ქ. ანტიოქიაში ყოფნისას დიდი ზეიმი მოაწყო კერპების პატივად...

ამ დროს ანტიოქიის ეკლესიის მღვდელმთავარი იყო წმიდა და ღვთისმოშიში ეპისკოპოსი ბაბილა... იმ დროს, როცა (წარმართები) აღასრულებდნენ კერპთა დღესასწაულსა და საშინელ მკვლელობას (ნუმერიანემ ერთ-ერთი მეფის შვილი, მძევალი, კერპებს შესწირა - მთარგმ. შენიშვნა), ეპისკოპოსმა წმიდა ტაძარში შეკრიბა ანტიოქიის ყველა ქრისტიანი და იქ ჭეშმარიტ ღმერთს სწირავდა უსისხლო მსხვერპლს, ლოცულობდა თავის სამწყსოზე, რომ სულთა წარმწყმედელ მგლებს არ მიეტაცებინათ იგი; შეაგონებდა თავის სიტყვიერ ცხვრებს, მტკიცედ მდგარიყვნენ სარწმუნოებაში და არ განვარდნილიყვნენ ეკლესიიდან განსაცდელის ჟამს.

ბილწი და კაცთმკვლელი მსხვერპლშეწირვიდან დაბრუნებისას უსჯულო მეფე ქრისტიანული ტაძრისკენ გაემართა... ღვთის დიდების მოშურნემ, დიდმა მღვდელმთავარმა ბაბილამ, როცა შეიტყო, რომ უსჯულო მეფე თავის დიდებულებთან ერთად ეკლესიისკენ მიემართებოდა, გამოვიდა საღვთო საკურთხევლიდან და მეფის შესახვედრად ტაძრის შესასვლელში გაჩერდა. როდესაც მეფე ტაძარს მიუახლოვდა, მღვდელმთავარმა ხმამაღლა შესძახა: არ ეგების, რომ შენ, კერპთაყვანისმცემელი მეფე, ცოცხალი ღმერთის სიწმიდეში შეხვიდე და შებილწო იგი შენი იქ ყოფნით... როდესაც მეფე ტაძრის კართან მივიდა, წმიდა ბამილამ მას მკერდზე ხელი ჰკრა და ღვთის ტაძარს მოაცილა“...

ამის შემდეგ მეფემ უკან დაიხია, რადგან ღვთის ძალამ არ მისცა ტაძარში შესვლის საშუალება. მეორე დღეს ნუმერიანემ მღვდელმთავარი თავისთან დაიბარა და საყვედურებთან ერთად სარწმუნოებაზე დაუწყო საუბარი. ნუმერიანე გარეგნულად ყველაფერში ეთანხმებოდა წმინდანს, მხოლოდ ერთადერთ რამეს ითხოვდა მისგან – კერპებისთვის მსხვერპლის შეწირვას. როცა ვერაფერს გახდა, ბაბილა და მისი სამი ახალგაზრდა მოწაფე საშინელი ტანჯვის შემდეგ სიკვდილით დასაჯა.

ასე რომ წმ. ბაბილამ კი არ აზიარა წარმართი იმპერატორი, არამედ ტაძრის კართანაც არ მიუშვა. არც ერთი წმინდანის ცხოვრებაში ან სწავლებაში არ შემხვედრია მართლმადიდებლის მიერ მწვალებლის ან წარმართის ზიარების გამართლება, ეს დღეს გახშირდა, ძირითადად როგორც თანამედროვე ეკუმენისტურ-მოდერნისტული აზროვნების გამოხატულება და ნაყოფი... და როცა სიყვარულზე ვსაუბრობთ, კარგი იქნება არ დაგვავიწყდეს, რომ ჩვენ მოციქულებზე და ღმერთშემოსილ მამებზე დიდი სიყვარული არ გაგვაჩნია, ხოლო ეკლესიის წესები და კანონები, რომლებიც ჩვენ საცხოვნებლად დაიწერა და რომლებიც ზოგჯერ მკაცრად გვეჩვენება, სწორედ მათ მიერაა დაწესებული.

ეკლესიის სწავლების ერთგულება და წმიდა მამების მიბაძვა ფანატიზმი და უსიყვარულობა რომ ყოფილიყო, ეკლესიის მთელი ისტორია ფანატიზმის ისტორია იქნებოდა და წმინდანები ფანატიკოსთა და კაცთმოძულეთა წინამძღვრები... რამდენი წმინდანი აწამეს მხოლოდ იმის გამო, რომ მათ უარი თქვეს თუნდაც მხოლოდ სხვების დასანახად შეეწირათ მსხვერპლი კერპებისთვის ან მწვალებელ იმპერატორთან ერთად ზიარებულიყვნენ...

რაც შეეხება საქართველოს ეკლესიის მწყემსმთავარს, ჩვენს პატრიარქს, მან 1998 (ან 97) წლის შენდობის კვირას სიონის საკათედრო ტაძარში ქადაგებისას განაცხადა, რომ „შეუმცდარი ადამიანი არ არის, მაგრამ ბედნიერია ის ადამიანი, რომელიც დაინახავს თავის შეცდომას“. შემდეგ დასძინა, რომ მწვალებელთა მოქცევის მიზნით იყო შემთხვევები მათი ზიარების და მათთან ერთობლივი ლოცვის, მაგრამ ეს იყო დიდი შეცდომაო.

მწვალებლების ზიარებას რაც შეეხება, წმ. იოანე დამასკელი ძალიან გასაგებად გვასწავლის, თუ რატომ არ შეიძლება მწვალებლების ზიარება ან მათგან ზიარების მიღება:

„აწ უკუე ყოვლითა დაცვითა დავიცვნეთ თავნი ჩუენნი, რაჲთა არა მოვიღოთ ნაწილი მწვალებელთაჲ, არცაღა მივსცეთ მწვალებელთა ნაწილი საიდუმლოჲსაგან ჩუენისა. რამეთუ "ნუ მისცემთ სიწმიდესა ძაღლთა, – უფალი იტყჳს, – ნუცა დაუფენთ მარგალიტსა თქუენსა წინაშე ღორთა". ამისთჳსცა გურწმენინ და ნუცა მივსცემთ, ნუცა მოვიღებთ მათგან ზიარებასა, რაჲთა არა ზიარ ბოროტადმადიდებლობისა მათისა ვიქმნნეთ. რამეთუ ზიარებაჲ წმიდათა საიდუმლოთაჲ უკუეთუ ნამდჳლვე შეერთებაჲ არს ქრისტეს მიმართ და ურთიერთას, უეჭუელად ცხად არს, ვითარმედ ყოველთავე ჩუენ თანა მიმღებელთა თანა შემაერთებს გონებითითა აღრჩევითა, რამეთუ გონებით და აღრჩევით იქმნების შეერთებაჲ ესე და არა თჳნიერ ცნობისა ჩუენისა. და ესრეთ "ყოველნი ერთგუამ ვართ" და "ერთისაგან პურისა მივიღებთ" (2. კორ. 10, 17), – ვითარცა იტყჳს მოციქული“. (წმ. იოანე დამასკელი "მართლმადიდებლური სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა", გვ. 252-253, თბილისის სასულიერო აკადემიის გამომცემლობა, თბ. 2000.)

ისე ბატონი ლეონტის მიერ დალინკული წიგნის ავტორი ფრიად საინტერესო რამეებს წერს სხვა წიგნში მართლმადიდებლობისა და კათოლიციზმის შედარებაზე, ვინც რუსული იცით შეგიძლიათ წაიკითხოთ (ლინკი იხ. ქვემოთ):

http://www.dorogadomoj.com/dr169ili.html