![]() |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
![]() |
გლახა |
![]()
პოსტი
#1
|
-------- ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 4,345 რეგისტრ.: 24-July 06 წევრი № 12 ![]() |
მართლმადიდებლურ ეკლესიაში რაც ძალიან მომწონს ეს არის მოძღვრის ინსტიტუტი.
კარგი მოძღვარი როცა გყავს ადამიანს, დიდი ბედნიერებაა. მიკვირს რომ ზოგიერთი ადამიანი თავისი მოძღვრის ნათქვამზე მზად არის კლდიდანაც კი გადახტეს, მაგრამ გუშინ ერთ ეკლესიაში ვიყავი რომლის შესასვლელში თეთრზე შავით ეწერა (და ასე ბევრგან წერია) აკრძალულია ჩართული მობილურით შემოსვლა! მაგრამ თუ პატივს სცემენ მოძღვარს და ეკლესიის წესრიგს, რატომ არ ემორჩილებიან ღვთის მსახურის ამ მოთხოვნას? რა დონემდე უნდა იყოს ადამიანი მოძღვრის, ან სხვა ღვთისმსახურის მორჩილი? რა დროს შეუძლია არ დაემორჩილოს მას? |
![]() ![]() |
likka |
![]()
პოსტი
#2
|
![]() გენა ![]() ![]() ![]() ჯგუფი: Members პოსტები: 5,044 რეგისტრ.: 5-April 07 მდებარ.: Strawberry fields... წევრი № 1,578 ![]() |
მე ჯერ კიდევ ვერ მოვერიე მაგ გრზნობას, სირცხვილს....
![]() და აღსარების წინ შიში (თუ მღელვარება) მუდმივად მაწუხებს, არადა "სტაჟიანი" მაზირებელი ვარ მეც, მაგრამ აქ დრო არაფერ შუაშია, მთავარია შეგნებით ჩააბარო აღსარება და სადღაც ეს სირცხვილიც კარგია ალბათ, გრცხვენია ესეიგი ნანობ, აღსარების მთავრი არსიც ხომ ეს არის...სინანული.... თუმცა ამით არანაირად იმის თქმა არ მიდნა, რომ ბედნიერი ვარ ამ გრძნობით...პირიქით, ჩემთვის ყოველი აღსარება ბრზოლააა საკუთარ თავთან... ![]() -------------------- ეჰ...
|
![]() ![]() |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 4th August 2025 - 07:29 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი