ეპილეფისია პარამეტრები

[peritoniti]

ეპილეფსია, ეს არის ცენტრალური ნერვული სისტემის ქრონიკული დაავადება რომელიც ძალიან საინტერესოა თავისი მიმდინარეობითა და გამოვლინებით. ასეთ ადამიანებზე ბევრი იტყვის რო ეშმაკი ყავს შეჩენილი და აწვალებსო. მიტუმეტეს, როცა ეპილეფსიური შეტევა მოსდის და ალბათ რაღაცით ახლოს დგას სიმართლესთან, რადგნა ასეთი ადამიანების უმეტესობა ნაკლებ მორწმუნეა, ყალიბდებიან კომპლექსიანებად, ფსიქიკურად სუსტები არიან, ემართებათ დეპრესია და უმეტესი მათგანი ცხოვრებას ამთავრებს თვითმკვლელობით (აი ამიტომ ალბათ შეიძლება ითქვას რო საქმე გვაქ ეშმაკთა და მათ რელიგიური დახმარებაც უნდათ). თუმცა ძალიან ნიჭიერება და აზროვნების უნარი ახასითებთ და ამას ისევ ეპილეფსია აყალიბებს. ეს დაავადება ბოლომდე რო ამოიხსნას ალბათ ეპილეფსიური შეტევა ექიმსაც უნდა მოუვდეს, რო "შიგნიდან" შეხედოს ამ ყველაფერს. ამ დაავადებას ექიმი ხელოვნურად ვერ გამოიწვევს ჯამრთელში და სწორედ ეს მიუთიტთებს იმას რო არ არის ბოლომდე ამოხსნილი და ვერც განკურნებას შეძლებს! ასეთ ადამიანებ რელიგიური და ფსიქოლოგიური დახმარება ჭირდებათ და სწორედ ამიტო გადავწყვიტე ამ ტემი გახსნა აქ და გთხოვთ გავუზიაროთ ერთმანეთს ჩვენი ცოდნა ამის შესახებ. თუკი იცით რამე, გინახავთ, მოგისმენიათ, ან თქვენ სააახლობლოში აქვს ვინმეს, იქნებ დადოთ აქ და გავუზიაროთ ერთმანეთს.

[sopo...]

ეპილეფსია, ეს არის ცენტრალური ნერვული სისტემის ქრონიკული დაავადება რომელიც ძალიან საინტერესოა თავისი მიმდინარეობითა და გამოვლინებით. ასეთ ადამიანებზე ბევრი იტყვის რო ეშმაკი ყავს შეჩენილი და აწვალებსო. მიტუმეტეს, როცა ეპილეფსიური შეტევა მოსდის და ალბათ რაღაცით ახლოს დგას სიმართლესთან, რადგნა ასეთი ადამიანების უმეტესობა ნაკლებ მორწმუნეა, ყალიბდებიან კომპლექსიანებად, ფსიქიკურად სუსტები არიან, ემართებათ დეპრესია და უმეტესი მათგანი ცხოვრებას ამთავრებს თვითმკვლელობით (აი ამიტომ ალბათ შეიძლება ითქვას რო საქმე გვაქ ეშმაკთა და მათ რელიგიური დახმარებაც უნდათ). თუმცა ძალიან ნიჭიერება და აზროვნების უნარი ახასითებთ და ამას ისევ ეპილეფსია აყალიბებს. ეს დაავადება ბოლომდე რო ამოიხსნას ალბათ ეპილეფსიური შეტევა ექიმსაც უნდა მოუვდეს, რო "შიგნიდან" შეხედოს ამ ყველაფერს. ამ დაავადებას ექიმი ხელოვნურად ვერ გამოიწვევს ჯამრთელში და სწორედ ეს მიუთიტთებს იმას რო არ არის ბოლომდე ამოხსნილი და ვერც განკურნებას შეძლებს! ასეთ ადამიანებ რელიგიური და ფსიქოლოგიური დახმარება ჭირდებათ და სწორედ ამიტო გადავწყვიტე ამ ტემი გახსნა აქ და გთხოვთ გავუზიაროთ ერთმანეთს ჩვენი ცოდნა ამის შესახებ. თუკი იცით რამე, გინახავთ, მოგისმენიათ, ან თქვენ სააახლობლოში აქვს ვინმეს, იქნებ დადოთ აქ და გავუზიაროთ ერთმანეთს.

ეპილეფსიური შეტევების მერე ხშირად მემართება ამნებიზა. მავიწყდება ბევრი რამ. ახალ გაცნობილი ხალხი მავიწყდება, ვეღარ ვცნობ. ახალი, ბოლოს მომხდარი ამბები აღარ მახსოვს. ყოფილა მომენტი დამავიწყდა სახლი სად ვცხოვრობ. სად ვსწავლობ. თბილისში ნაქირავებში ვცხოვრობდი, ბინა რამდენჯერმე შევიცვალე და ყოფილა მომენტი ძველ ბინაში მივსულვარ ნაცვლად ახალისა. სწავლის პერიოდში ბევრი ნასწავლი თემები დამვიწყებია და გამოცდები ვეღარ ჩამიბარებია. და ბევრი მსგავსი გაუგებრობა მემართება. ბარსელონაში ვიყავი სასწავლებლად, 1 თვის დაწყებული მქონდა სწავლა რო ასე დამემართა, დამავიწყდა ყველაფერი, სასწავლებელსაც ვეღარ მივაგენი და მივატოვე სწავლა. რეაბილიტაციისთვის ძალიან მჭრდება ვინმე ადამიანი რომელიც დამისვამს, ამ ყველაფერს კარგად შემახსენებს, მომიყვება ჩემს თავ გადასავლებს, მეტყვის რა როგორ იყო. მაგრამ ნაცვლად ამისა ხალხი ამას ვერ იგებს, ასეთ მავიწყობას უყურადღებობად და არასრულფასოვნებად მითვლის და დანაშაულის და არასრულფასოვნების კომპლექსი მიყალიბდება. რამაც ხშირად მიმიყვანა დეპრესიამდე და თვითმკვლელობის სურვილამდე. 1 რაც ვქენი, ფოტოაპარატი ვიყიდე და ვცდილობ ხშირად და ყველგან გადავიღო სურათები რო მერე ასე მძიმე დღეებში ფოტოსურათები მეხმარება მოვლენების გახსენებაში.

შენს თავზე ამბობ? ანუ ვფიქრობ რომ ასეთ შემთხვევაში ადამიანი რომელიც გამუდმებით შეგახსენებს მოვლენებს შედეგის მომტანი ნაკლებად იქნება.. (ისე ეხლა პაროლი ვერ გავიხსენე ფორუმის PP)
ამაზე მეტი შედეგი მკურნალობას ექნება..არმგონია რომ ამ საკითხზე შენზე მეტი ვიცოდე, სადღაც 30მლნ-ია მსოფლიოში მგონი ამ დაავადებით .ეპილეფსიის რამდენიმე სახეობა არსებობს აქედან ზოგის განკურნების პროცენტი მეტია 90 პროცენტი ზოგის ნაკლები 70 პროცენტი, მკურნალობა ვფიქრობ გამოსავალია და თავისთავად მეხსიერების თუ სხვა პრობლემებსაც მოაწესრიგებს..
დეპრესიის თუ თვითმკვლელობის მიზეზი ნამდვილად არარის ეს, სრულფასოვანი მდგომარეობა სულიერი თუ ფიზიკური დედამიწაზე არ არსებობს, ადამიანობა გამუდმებული ბრძოლაა, ძიება, ზრდა, და არა თვითკმაყოფილებით ტკბობა, ყველას აქვს თავის სიმძიმის ჯვარი, მითუმეტეს დაავადებულთათვის ბედნიერება არავის აუკრძალავს ან ნებისმიერი განსაცდელისას- სიცოცხლით ტკბობა, ადამიანი პოულობს სირთულის გადაჭრის გზებს, ანუ ვგულისხმობ ასეთ შემთხვევაში სწორი მკურნალობის დანიშვნა, კონტროლი, და ამ მდგომარეობის შესაბამისი საქმიანობის, დასვენების, გართობის...თუ ადამიანისთვის საინტერესო სფეროს წარმართვაა გამოსავალი.. და ასე ცხოვრობს ყველა არაფერი სადეპრესიო არარის და თავის მოსაკლავი ისედაც ერთი ამოსუნთქვაა ცხოვრება, ასე რომ carpediem ანუ დატკბი წამით )
ამ ბმულზეც არის ინფ
http://www.aversi.ge/main_jurnal.php?lang=...d=1982&cat_id=2
ინტ-ში უამრავი ინფომაციაა ამის შესახებ მაგრამ მკითხაობას სპეციალისტთან მისვლა ჯობს