პასუხი ანდრია კურაევს, თუ მოწმეები მართლები არიან პარამეტრები

[esre ars cheshmariteba]

მე მინდა უბრალოდ მონეტის მეორე მხარე დაგანახოთ და ორიოდე სიტყვით შევეხო იმ უდიდესი სიყვარულის გამოვლინებას რაც აღსრულდა იესო ქრისტეს გაწირვით. ქრისტე _ გმირია ის დიდებულია და უკიდურესად კაცთმოყვარეა და მან საკუთარი სიცოცხლის გაღებით უდიდესი პატივი და სიყვარული დაიმსახურა ყველა ადამიანისაგან, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს რომ ჩვენ მხედველობიდან უნდა გამოგვრჩეს , ამ მსხვერპლის უკან განცდილი უდიდესი ტკივილი მამა ღმერთისა , რომელიც დაუშვებს იმას რომ ქრისტე მოკვდეს ჩვენთვის., ერთხელ აბრაამმაც დაუშვა რომ მისი ძე (მონოგენეს) ისააკი შეეწირა ღმერთისთვის მსხვერპლად, მაგრამ საოცარი ის არის რომ აბრაამი არც კი სთავაზობს ღმერთს, რომ მის (ისააკის) ნაცვლად თავად შეეწიროს ! იგი აღმართავს მახვილს და სწორედ ამ დროს აჩერებს უფალი მას. სწორედ ამ მაგალითიდან იყო გაცხადებული ის უდიდესი საღვთო განგებულება, რაც ღმერთს უნდა აღესრულებინა იესო ქრისტეს მეშვეობით, რომ მას უნდა შეეწირა იესო ქრისტე ჩვენთვის და მსგავსად აბრაამისა, თავად ღმერთსაც არ შეეძლო რომ თავად გაეწირა თავისი თავი ჩვენთვის რადგან იგი უკვდავია და სიცოცხლის დაუშრეტელი წყაროა; იგი ეუბნება აბრაამს : მოჰკიდე ხელი შენს შვილს შენს მხოლოდშობილს რომელიც გიყვარსო __ და სინამდვილეში თავის თავზე მეტყველებდა ღმერთი ამ სიტყვებით, რადგან მას უნდა შემოეწირა ჩვენთვის იესო ქრისტე რომელით საკუთარ თავზე მეტად უყვარს ღმერთს. რამდენად უმადური უნდა იყოს ადამიანი რომ მხოლოდ ქრისტეს მსხვერპლი დაინახოს და მის მიღმა განცდილი მამა ღმერთის უდიდესი ტკივილი ვერ დაინახოს , რომელიც დაუშვებს რომ მოკლან ის ვინც ყველაზე მეტად უყვარს! ძალიან რთულია და გონებისთვის ძნელად დასაშვებია ის რომ ქრისტე კვდება არა გადატანითი არამედ პირდაპირი მნიშვნელობით , ის ნამდვილად გადის არარსში და სწორედ ეს გვაძლევს ჩვენ იმის საშუალებას რომ ვირწმუნოთ ღმერთი რომელიც _ სიყვარულია, რადგან თუ ქრისტე არ მომკვდარა და არარსებულ მდგომარეობაში არ ყოფილა, მაშინ არც გამოსყიდვა მომხდარა და პავლეც ტყუილად სწერს და გვიმტკიცებს რა სიყვარულს ღმერთისას რომელსაც თურმე მხოლოდ თვისი ძის სხეული შემოუწირია ჩვენთვის ცარიელი ფიტული და არა სიცოცხლე (რომაელთა 5:8) უფალი კი ნამდვილად ირწმუნება რომ მან სიცოცხლე უნდა დადოს ჩვენთვის და ამით დაამტკიცოს უდიდესი სიყვარული (იოანე 10;17) სატანას სურს დაგაჯეროს რომ ქრისტე არ მომკვდარა შენთვის , მაგრამ გახსოვდეს რომ ქრისტე ნამდვილად მოკვდა და ამ ნამდვილი სიკვდილით სრულად გადაიხადა შენი ცოდვის საფასური!

[afxazi]

esre ars cheshmariteba

რა ვქნა ბატონო დავით არ გესმის საღვთო წერილი და როგორ შევძლო შენთან საუბარი?

შეწუხდი ხომ ძალიან

ვის როგორ ესმის წმინდა წერილი ეგ მერე გავარკვიოთ. ნუ დახტიხარ აქეთ-იქით და ერთბაშად ორმოცდაათ საკითხს ნუ მთავაზობ.

კონკრეტული კითხვა დაგისმი. თუკი შენთვის წმ. წერილია ერთადერთი წყარო ჭეშმარიტებისა, მაშინ მანახე სად წერია ის რასაც ამბობ:

ღმერთმა გაწირა თავის არსობრივობაზე აღმატებული ქრისტე

არ დამიწყო ეხლა საკუთარი ინტერპრეტაციები. ეს ყველას შეუძლია. კონკრეტული ფრაზა მანახე სადაც ეს წერია. არსებაში ბუნებას თუ სიცოცხლეს გულისხმობ არა აქვს ამას მნიშვნელობა. არც პირდაპირი და არც გადატანითი მნიშვნელობით ღმერთთან მიმართებაში ეს არ ითქმის. ეს კარგად გამოჩნდა იქიდან, რომ აბრაამთან გამოცხადებული უფალი საკუთარ თავს იფიცებს და არა სხვა ვინმეს. ხოლო პავლე მოციქლი ამაზე კომენტარს აკეთებს, რომ ასე იმიტომ დაიფიცა, რომ არავინ არის მასზე აღმატებულიო. გთხოვ ნუ მაკამათებ ისეთ რამზე, რაც დაბალ დონედ არის შერაცხილი.

ჩემს სიტყვებს კი წმ. წერილით გავამყარებ.

ისააკის მსხვერპლშეწირვისას უფალი გამოეცხადა აბრაამს და თავისი დაპირების უტყუარობაში დასარწმუნებლად ასეთი სიტყვებით მიმართა:

"და უთხრა: თავს გეფიცები, ამბობს უფალი, რაკი ეს საქმე გააკეთე, რაკი მხოლოდშობილი შენი შვილი გამოიმეტე ჩემთვის, კურთხევით გაკურთხებ და გიმრავლებ შთამომავლობას ცის ვარსკვლავებივით და ზღვის ქვიშასავით; დაიმკვიდრებს შენი შთამომავლობა შენს მტერთა ქალაქებს" (დაბ. 22. 16-17).

პავლე მოციქული ამ მუხლს ებრაელთა მიმართ ეპისტოლეში შემდეგ კომენტარს ურთავს:

"რადგანაც ღმერთმა, როცა აბრაამს აძლევდა აღთქმას, რაკიღა თავზე უმეტესი არავინ ჰყავდა დასაფიცარი, თავისი თავი დაიფიცა" (ებრ. 6.13)

რაც შეეხება შენს მიერ მოტანილ მუხლებს წმ. წერილიდან, გარკვევით დავწერე რომ ერთბაშად ნუ მთავაზობ ორმოცდაათ საკითხს. ვის როგორ ესმის წმ. წერილი ეგ მერე გავარკვიოთ თქო.

ანუ რაშია ახლა საქმე თურმე უგუნური ვარ და პირიქით მომხდარა ______________ მამა ძისთვის კი არ წირავს თავს, არამედ მამა ძეს წირავს უმოწყალოდ... ანუ შენ ასე უნდა დაგეწერა _ მამას უნდა გაეწირა თავი ჩვენთვის და ძე უნდა დაეტოვებინა ზეცად. წინა პოსტებში დამაწყდა ნერვები იმის ასახსნელად რომ მამა ღმერთი უკვდავია და მას არ შეეძლო საკუთარი თავის გაწირვა და სწორედ ამიტომ იმეტებს ადამიანო შენთვის ყველაზე ძვირფას ძეს , იმიტომ რომ ის კიდევ უფრო უკიდურესად კაცთმოყვარეა და აი ამ ადამიანების სიყვარულის გამო სწირავს ძეს! მას შეეძლო რომ არ გაეწირა საკუთარი ძე და ვსიო მორჩა... ჩვენ დავრჩებოდით ჩვენს ცოდვებში და დავიღუპებოდით! საკმარისია იმის გააზრება რომ ღმერთი სიყვარული არ არის, მაშინ ის სულაც არ იყო ვალდებული რომ ძე რომელიც უკიდურესად უყვარს ჩვენთვის გაეწირა . ვინ გაამტყუნებდა ღმერთს რომ არ აღესრულებინა გამოსყიდვა ძის მეშვეობით? ვინ? ვერავინ!!! ამიტომ ცოტა სიმდაბლით და გააზრებით გვმართებს მადლობა მოვუხადოთ მამა ღმერთს რომელმაც გაიღო ყველაზე ძვირფასი ჩვენთვის ცოდვილთათვის! საიდან ჩანს რომ ღმერთი რომელიც უკვდავია , აღმოჩნდა უკიდურესად რთულ მდგომარეობაში_ ანუ მას უკვდავს არ შეეძლო რომ საკუთარი თავი გაეღო და რჩებოდა ორი გზა ,_ ან უნდა გაეწირა Yველაზე ძვირფასი _ძე . ან ჩვენ უნდა დავრჩენილიყავით ცოდვაში, აფხაზ კიდევ ერთხელ გამოავლინე უცოდინარობა წმინდა წერილისა და დავრწმუნდი რომ წარმოდგენაც არა გქონია იმ უდიდეს საღვთო განგებაზე რა გაცხადდა აბრაამისა და ისააკის შემთხვევაში როცა აბრაამი სრულიად ყველას გასაკვირად გაუაზრებლად აღმართავს მახვილს ისააკზე და ღმერთს არც კი სთავაზობს რომ მის ნაცვლად ისაკის ნაცვლად თვითონ შეეწიროს მსხვერპლად! განა სწორედ ეს არ იყო იმის წინასახე რომ ღმერთი სწორედ ამგვარ სიტუაციაში აღმოჩნდა , რომ ყველასთვის გასაოცრად მას სიცოცხლის უშრეტ წყაროს სიკვდილი არ შეეძლო? და განა ამიტომ არ გაუმახვილა აბრაამს ყურადღება რომ _ მოჰკიდე შენ შვილს შენს მხოლოდშობილს , რომელიც გიყვარსო _ დაბადება 22:2

რაც შეეხება ამას. მე დავწერე ის, რაც შენ დაწერე. ანუ შენს უაზრობაზე გავაკეთე კომენტარი, რომ შენი ნაწერით ასე გამოდიოდა და არა ის, რომ მე ვფიქრობდი ასე. სანამ სხვის უცოდინრობას გაუსვამ ხაზს, კარგი იქნება თავად მიმხვდარიყავი ამას.

კვლავ გავიმეორებ. ერთი კონკრეტული საკითხი აიღე და იმაზე ვისაუბროთ. სხვა შემთხვევაში საუბარი არ შედგება და თუ გინდა დაღრეჯილი სმაილები გამოიყენე და თუ გინდა გამარჯვებულად გამოაცხადე საკუთარი თავი. აქ ყველა ხედავს ვინ ვინ არის.

[esre ars cheshmariteba]

esre ars cheshmariteba
შეწუხდი ხომ ძალიან

ვის როგორ ესმის წმინდა წერილი ეგ მერე გავარკვიოთ. ნუ დახტიხარ აქეთ-იქით და ერთბაშად ორმოცდაათ საკითხს ნუ მთავაზობ.

კონკრეტული კითხვა დაგისმი. თუკი შენთვის წმ. წერილია ერთადერთი წყარო ჭეშმარიტებისა, მაშინ მანახე სად წერია ის რასაც ამბობ:
არ დამიწყო ეხლა საკუთარი ინტერპრეტაციები. ეს ყველას შეუძლია. კონკრეტული ფრაზა მანახე სადაც ეს წერია. არსებაში ბუნებას თუ სიცოცხლეს გულისხმობ არა აქვს ამას მნიშვნელობა. არც პირდაპირი და არც გადატანითი მნიშვნელობით ღმერთთან მიმართებაში ეს არ ითქმის. ეს კარგად გამოჩნდა იქიდან, რომ აბრაამთან გამოცხადებული უფალი საკუთარ თავს იფიცებს და არა სხვა ვინმეს. ხოლო პავლე მოციქლი ამაზე კომენტარს აკეთებს, რომ ასე იმიტომ დაიფიცა, რომ არავინ არის მასზე აღმატებულიო. გთხოვ ნუ მაკამათებ ისეთ რამზე, რაც დაბალ დონედ არის შერაცხილი.

ჩემს სიტყვებს კი წმ. წერილით გავამყარებ.

ისააკის მსხვერპლშეწირვისას უფალი გამოეცხადა აბრაამს და თავისი დაპირების უტყუარობაში დასარწმუნებლად ასეთი სიტყვებით მიმართა:

"და უთხრა: თავს გეფიცები, ამბობს უფალი, რაკი ეს საქმე გააკეთე, რაკი მხოლოდშობილი შენი შვილი გამოიმეტე ჩემთვის, კურთხევით გაკურთხებ და გიმრავლებ შთამომავლობას ცის ვარსკვლავებივით და ზღვის ქვიშასავით; დაიმკვიდრებს შენი შთამომავლობა შენს მტერთა ქალაქებს" (დაბ. 22. 16-17).

პავლე მოციქული ამ მუხლს ებრაელთა მიმართ ეპისტოლეში შემდეგ კომენტარს ურთავს:

"რადგანაც ღმერთმა, როცა აბრაამს აძლევდა აღთქმას, რაკიღა თავზე უმეტესი არავინ ჰყავდა დასაფიცარი, თავისი თავი დაიფიცა" (ებრ. 6.13)

რაც შეეხება შენს მიერ მოტანილ მუხლებს წმ. წერილიდან, გარკვევით დავწერე რომ ერთბაშად ნუ მთავაზობ ორმოცდაათ საკითხს. ვის როგორ ესმის წმ. წერილი ეგ მერე გავარკვიოთ თქო.
რაც შეეხება ამას. მე დავწერე ის, რაც შენ დაწერე. ანუ შენს უაზრობაზე გავაკეთე კომენტარი, რომ შენი ნაწერით ასე გამოდიოდა და არა ის, რომ მე ვფიქრობდი ასე. სანამ სხვის უცოდინრობას გაუსვამ ხაზს, კარგი იქნება თავად მიმხვდარიყავი ამას.

კვლავ გავიმეორებ. ერთი კონკრეტული საკითხი აიღე და იმაზე ვისაუბროთ. სხვა შემთხვევაში საუბარი არ შედგება და თუ გინდა დაღრეჯილი სმაილები გამოიყენე და თუ გინდა გამარჯვებულად გამოაცხადე საკუთარი თავი. აქ ყველა ხედავს ვინ ვინ არის.

ისაიას 53:2 ???? და მერე ვაგრძელებ ! ეჩვი შემაქ უკვე. იოანე მოციქული ბრძანებს _ საყვარელნო ყოველ სულს ნუ ენდობით, გამოსცადეთ რომელია უფლის სული. ველოდები განმარტებას _ საკმაოდ მარტივია თუ სულიწმიდასთან ვართ მოზიარენი